JA CEK WIE S£AW CI CHOC KI

INSTYTUT RADIOELEKTRONIKI
cichocki
JACEK
WIES£AW CICHOCKI
Jacek Wies³aw Cichocki urodzi³ siê 26 maja
1954 roku w Warszawie. Tam te¿ w 1974 roku ukoñczy³ Technikum Elektroniczno-Mechaniczne (w klasie o specjalnoœci elektroniczne maszyny matematyczne). W 1979 roku
uzyska³ na Wydziale Elektroniki Politechniki
Warszawskiej tytu³ magistra in¿yniera w specjalnoœci Aparatura Elektroniczna (dyplom
z wyró¿nieniem). W latach 1979 –1981 uczêszcza³ na studia doktoranckie na Wydziale
Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W latach 1982–1983 odby³ roczn¹ s³u¿bê wojskow¹ (w tym praktykê w Wojskowym Instytucie
£¹cznoœci w Zegrzu). Od 1982 roku pracuje
w Instytucie Radioelektroniki Politechniki
Warszawskiej, jako asystent, starszy asystent,
adiunkt (1992–2008) i docent (od 2008 roku). W 1992 roku uzyska³ na Politechnice
Warszawskiej stopieñ doktora nauk technicznych za wyró¿nion¹ pracê Pomiar parametrów
rezonatorów kwarcowych metodami transmitancyjnymi bez precyzyjnego dostrajania
Ÿród³a sygna³u do rezonansu (promotor —
profesor Adam Fiok).
Dzia³alnoœci naukowo-techniczna Jacka
Cichockiego dotyczy³a w pocz¹tkowym okresie metod i systemów automatycznego pomiaru parametrów rezonatorów kwarcowych,
m.in., w latach 1978 –1991 uczestniczy³ w zespo³ach opracowuj¹cych specjalizowane systemy pomiarowe dla Zak³adów Podzespo³ów
Radiowych „Omig” (dwie drugie nagrody zespo³owe w konkursach „Mistrza Techniki
NOT” w 1983 i 1986 roku, 1 patent indywidualny). Od 1992 roku zajmuje siê g³ównie
zagadnieniami pomiarów sygna³ów i urz¹dzeñ radiowych, a od 2003 roku — równie¿
systemami ultraszerokopasmowymi. W latach
1992–2005 wykonano w Instytucie Redioelektroniki Politechniki Warszawskiej (w czêœci pod jego kierownictwem) liczne prace naukowo-badawcze i wdro¿eniowe na rzecz
administracji ³¹cznoœci (pocz¹tkowo — Pañstwowej Agencji Radiokomunikacyjnej, a nastêpnie Urzêdu Regulacji Telekomunikacji
i Poczty); zrealizowano m.in.: systemy monitorowania widma radiowego, sprzêt i oprogramowanie systemów pomiarowych do badañ
urz¹dzeñ radiowych oraz system namierzania
Ÿróde³ emisji radiowych. W latach 2006–2010
uczestniczy³ w realizacji europejskiego projektu SAFESOT (Smart Vehicles on Smart Road).
G³ównym osi¹gniêciem zespo³u z Instytutu Radioelektroniki Politechniki Warszawskiej by³o
zbudowanie systemu wzglêdnej lokalizacji pojazdów z wykorzystaniem sygna³ów ultraszerokopasmowych (UWB).
W dzia³alnoœci dydaktycznej Jacek Cichocki koncentruje siê na zagadnieniach systemów
komórkowych oraz technik pomiarowych w ra-
Słowa kluczowe
n radiokomunikacja
n miernictwo radioelektroniczne
INSTYTUT RADIOELEKTRONIKI
C
dioelektronice (w tym drugim obszarze kontynuuj¹c osi¹gniêcia zespo³u utworzonego
przed laty przez profesora Adama Fioka). Zaproponowa³ i opracowa³ kilka nowych przedmiotów (wyk³adów i æwiczeñ laboratoryjnych),
s¹ to m.in.: „Pomiary urz¹dzeñ radiowych”,
„Pomiary nadajników i odbiorników”, „GSM
i systemy komórkowe 3 generacji”, „System
UMTS” i „Cyfrowe systemy komórkowe”
(3 ostatnie — wspólnie z Jerzym Ko³akowskim, w przypadku ostatniego z przedmiotów
— opracowa³ równie¿ wersjê dla studiów niestacjonarnych). Od wielu lat prowadzi i aktualizuje przedmiot „Miernictwo radioelektroniczne”, przygotowa³ tak¿e jego wersjê dla studiów
niestacjonarnych. Opracowa³ równie¿ i prowadzi³ æwiczenia laboratoryjne z innych
przedmiotów (m.in. z „Podstaw radiokomunikacji”).
Jacek Cichocki wniós³ istotny wk³ad w rozwój wielu form kszta³cenia ustawicznego na
Wydziale. Jest wspó³autorem dwóch przedmiotów wyk³adanych w ramach Studium Podyplomowego „Radiokomunikacja” (do 2006
roku) oraz autorem koncepcji programowej,
cz³onkiem Rady Programowej i Kierownikiem
Studiów Podyplomowych „Systemów Transmisji Radiowej i Technik Multimedialnych”
STRIM (pierw sza re a li za cja 2009/2010 ),
w ramach tych Studiów prowadzi³ wyk³ady
z 2 przedmiotów. Jacek Cichocki jest tak¿e
autorem wielu szkoleñ realizowanych w ramach „Studium RADEM”, prowadzonego przez
Instytut Radioelektroniki Politechniki Warszawskiej, w tym wspó³autorem cyklu kursów z zakresu podstaw systemów komórkowych adresowanych do odbiorców o ró¿nym stopniu
zaawansowania technicznego (przeszkolono
³¹cznie ponad 600 osób). Prowadzi równie¿
regularnie kursy o tematyce pomiarowej (m.in.
dla pracowników Urzêdu Regulacji Telekomunikacji i Urzêdu Komunikacji Elektronicznej).
Dorobek publikacyjny Jacka Cichockiego
w obejmuje ponad 50 artyku³ów i doniesieñ
konferencyjnych (równie¿ wspó³autorskich).
Jest wspó³autorem skryptu Podstawy radiokomunikacji — laboratorium oraz podrêcznika
akademickiego UMTS — system telefonii ko-
mórkowej trzeciej generacji, napisanego
wspólnie z Jerzym Ko³akowskim (WKi£,
Warszawa 2003, wydanie drugie zmienione
i rozszerzone — 2007); jest to nadal jedyna
wydana w Polsce ksi¹¿ka o tym zakresie tematycznym.
Jacek Cichocki bierze czynny udzia³ w pracach organizacyjnych na rzecz spo³ecznoœci
akademickiej. Od 2002 roku jest cz³onkiem
Rady Wydzia³u, w latach 2006 –2008 by³
cz³onkiem Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej ds. Nauczycieli Akademickich, od 2008
roku jest cz³onkiem Komisji Kszta³cenia oraz
Komisji Historii i Tradycji Rady Wydzia³u
EiTI, a tak¿e Wydzia³owej Komisji Akredytacji Przedmiotów.
W ostatnim okresie Jacek Cichocki aktywnie uczestniczy w opracowywaniu i wdra¿aniu
nowych programów nauczania na Wydziale,
m.in. jako kierownik specjalnoœci Radiokomunikacja i Techniki Multimedialne (od 2009
roku), i przewodnicz¹cy zespo³u opracowuj¹cego program studiów drugiego stopnia tej
specjalnoœci.
Jacek Cichocki wspó³dzia³a w organizowaniu corocznych Krajowych Konferencji Radiokomunikacji, Radiofonii i Telewizji (KKRRiT),
w latach 2004 i 2009 by³ przewodnicz¹cym
Komitetu Organizacyjnego, a od 2008 roku
jest równie¿ cz³onkiem Komitetu Programowego tej konferencji.
Za dzia³alnoœæ dydaktyczn¹, i naukow¹ by³
wyró¿niany, m.in. zespo³owymi nagrodami
ministrów: Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego (1986, za dzia³alnoœæ naukow¹) i Edukacji Narodowej (1999, za dzia³alnoœæ dydaktyczn¹ — wspó³udzia³ w opracowaniu i wdro¿eniu nowych form kszta³cenia ustawicznego
w zakresie radiokomunikacji), nagrodami Rektora Politechniki Warszawskiej (1984, 1991,
1993, 1999, 2000, 2004, 2005 i 2008), odznak¹ resortow¹ „Zas³u¿ony dla £¹cznoœci” (2000)
i Z³otym Krzy¿em Zas³ugi (2001).
Gdyby mia³ wiêcej wolnego czasu (i nie
tylko), poœwiêci³by go przede wszystkim na
muzykê i podró¿e.
Jest ¿onaty, ma córkê i syna.