pracowitość - Przedszkole „Fregata”

PRACOWITOŚĆ
Czym charakteryzuje się człowiek pracowity? Poznajemy go po punktualności, rzetelności, porządku, dbałości o rzeczy zwykłe, codzienne, „małe”.
Aby nauczyć dziecko pracowitości, najpierw musimy nauczyć je… zabawy. „ Proces prowadzący do nauczenia się jak pracować ma swój naturalny początek
w umiejętności bawienia się. Dziecko, które nauczyło się dobrze bawić, ma podstawy do tego, by potrafiło się uczyć. Jeśli dobrze rozwinie te umiejętności, po wejściu
w wiek dorosły będzie umiało pracować. Bierze się stąd ogromne znaczenie zabawy i nauki”.
F. Corominas „Wychowywać dziś”
Jak kształtować pracowitość?
 Uświadamiajmy sobie przede wszystkim nadprzyrodzony wymiar pracy.
Nie tylko dla zarabiania pieniędzy, ale też dla dobra wspólnego i z miłości do Boga.
 Kształtujmy postawę szacunku wobec pracy wykonanej przez członków rodziny i uczmy dziękować za wszystko.
 Ceńmy swoją pracę i wykonujmy ją z radością i miłością.
 Nauczmy dzieci bawić się. Warto poświęcić na to czas. Są różne rodzaje zabaw, poprzez które dziecko nabywa ważne umiejętności, takie jak skupienie uwagi na jednej czynności,
doprowadzenie zabawy czy gry do końca ( nie zmieniając jej co chwilę), dokonywanie wyborów, pomaganie innym, współdziałanie itd.
 Poprzez zabawę rozwijamy dobre nawyki: odkładanie zabawek na miejsce, dbanie o porządek ( później dziecko będzie umiało utrzymać porządek w przyborach szkolnych),
używanie zwrotów grzecznościowych, uprzejmość, wykonywanie różnych czynności w odpowiednim czasie, wtedy gdy trzeba itd.
 Przydzielajmy zadania. Jeśli w domu jest rodzeństwo, można w formie zabawy wyznaczać dyżury. Niech dzieci wykonają grafik w formie plastycznej i zaznaczają wykonaną
pracę. Zadbajmy o jakość i systematyczność wykonanej pracy.
 Zachęcajmy, aby rodzeństwo pomagało sobie nawzajem.
 Uczmy dostrzegać wzajemną zależność między ludźmi wykonującymi różne zawody - wzajemna służba, która jest podstawą funkcjonowania społeczeństwa. Nie ma gorszych
i lepszych zawodów, jest dobrze lub źle wykonana praca.
 Twórzmy właściwą atmosferę wokół pracy, która powinna być formą nagrody, nie kary.
 Zachęcajmy i wdrażajmy dziecko ( na miarę jego wieku) do bezinteresownej pomocy babciom i dziadkom - dla młodszego dziecka może to być np. przyniesienie kapci
z pokoju, dla starszego – wyniesienie śmieci.
 Dbajmy o wypoczynek swój i rodziny, pamiętając, że odpoczywanie to zmiana aktywności a nie lenistwo.
B. Nadolna „O wychowaniu przedszkolaka – o pracowitości i małych rzeczach”