Jan Paweł II poucza... - Parafia św. Andrzeja Boboli – w Białymstoku

Jan Paweł II poucza...
Wielkim Kapłanem, a raczej Najwyższym Kapłanem jest Jezus Chrystus. On to - jak stwierdza List do
Hebrajczyków - przez własna krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne
odkupienie (por. Hbr 9,12). Chrystus, Kapłan i Ofiara. On jest "wczoraj i dziś, ten sam także na wieki"
(Hbr 13,8).
Gromadzimy się dzisiaj rano, by zastanowić się nad Jego kapłaństwem, my, którzy jako prezbiterzy
zostaliśmy wezwani do uczestniczenia w nim w szczególny sposób. Kapłaństwo służebne! O nim mówi
nam dzisiejsza liturgia, każąc nam powrócić duchowo do Wieczernika, do Ostatniej Wieczerzy, kiedy
Chrystus umył Apostołom nogi. Daje o tym świadectwo ewangelista Jan. Także Łukasz, w dopiero co
przeczytanym urywku, daje nam właściwa interpretacją symbolicznego gestu Chrystusa, który mówi o
sobie: "Ja jestem pośród was, jako ten, który służy" (Łk 22,27).
Nauczyciel pozostawia swoim przyjaciołom polecenie miłowania się, jak On ich umiłował, usługując sobie
wzajemnie (por. J 13,14): "Dałem wam przykład, abyście i wy tak czynili" (J 13,15).
Kapłaństwo służebne! Do niego odsyła nas nade wszystko Eucharystia, w której Chrystus ustanowił nowy
obrządek chrześcijańskiej Paschy, zaprowadzając równocześnie w Kościele posługę kapłańską.
Podczas Ostatniej Wieczerzy Chrystus wziął w swoje ręce chleb, połamał go i rozdał apostołom, mówiąc:
"To jest Ciał Moje, które za was będzie wydane" (obrzęd Mszy)&
Ilekroć powtarzacie ten obrzęd - tłumaczy apostoł Paweł - "śmierć Pana głoście, aż przyjdzie" (1 Kor
11,26).
Najdrożsi kapłani, w ten sposób w nasze ręce Chrystus włożył pod postacią chleba i wina żywa pamiątkę
Ofiary, którą On złożył Ojcu na Krzyżu. Powierzyła ją swojemu Kościołowi, aby ją sprawował aż do końca
świata. W Kościele - jak wiemy - właśnie On sam jako Najwyższy i Wieczny Kapłan Nowego Przymierza
działa za naszym pośrednictwem, za pośrednictwem wyświęconych kapłanów przez całe wieki. "To
czyńcie na moja pamiątkę": ilekroć to będziecie czynić, będziecie głosić moją śmierć, aż do mojego
ostatecznego przyjścia&
Zostaliśmy poświęceni w Kościele do tej szczególnej posługi. Zostaliśmy wezwani na różny sposób do
przyczyniania się do kształtowania wspólnoty ludu Bożego tam, gdzie postawi nas Opatrzność. Naszym
zadaniem, jak przypominał nam apostoł Piotr - jest paść trzodę Bożą, która została nam powierzona, nie
pod przymusem, ale z własnej woli, nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada
(por. 1 R 5, 2-3); przykłady, które mogą dochodzić aż do przelewu krwi, jak to się stało z wieloma
naszymi współbraćmi ciągu dopiero, co zakończonego wieku. Taka jest dla nas droga świętości, która
prowadzi do ostatecznego spotkania z "najwyższym Pasterzem", w którego rękach jest wieniec chwały"
(1 P 5,4). Takie jest nasze posłannictwo w służbie ludowi chrześcijańskiemu. Niechaj pomaga nam
Maryja, Matka naszego kapłaństwa.
Jan Paweł II
Homilia w dniu Jubileuszu
18 maj 2000
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 7 March, 2017, 08:10