D - Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich

Transkrypt

D - Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich
Sygn. akt: I C 669/13 upr
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący:
SSR Piotr Stanisławiszyn
Protokolant:
prot. sąd.Aleksandra Wąsiel
po rozpoznaniu w dniu 23 października 2013 r. w Strzelcach Opolskich
sprawy z powództwa (...) SA z/s w W.
przeciwko R. M.
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. kosztami procesu obciąża powoda.
UZASADNIENIE
Pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym dnia 13 marca 2013 roku Towarzystwo (...) S.A.
z siedzibą w W. wniosło o zasądzenie od pozwanego R. M. kwoty 565,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami
procesu.
Uzasadniając strona powodowa podniosła, iż pozwany ubezpieczył u powoda należący do niego pojazd w zakresie
odpowiedzialności OC pojazdów komunikacyjnych. W zamian za udzieloną ochronę pozwany zobowiązany był do
uiszczenia należnej stronie powodowej jako ubezpieczającemu składkę, której pozwany nie uiścił w całości. Strona
powodowa wezwała pozwanego do dobrowolnej zapłaty żądanej kwoty, jednak pozwany jej nie uiścił.
W dniu 11 kwietnia 2013 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie w sprawie VI Nc-e 596104/13wydał nakaz
zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił roszczenie powoda w całości.
Od powyższego nakazu pozwany wniósł sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa w całości, podnosząc, iż korzystał
z usług ubezpieczenia obowiązkowego OC u powoda, jednak ponieważ składka była w ocenie pozwanego za wysoka
zrezygnował z kontynuacji ubezpieczenia OC u powoda. Mimo wypowiedzenia otrzymywał od strony powodowej
wezwania do zapłaty za nową polisę, którym odpowiadając, że dotrzymał terminu wypowiedzenia. Wg pozwanego
powód bezpodstawnie twierdzi, że wypowiedzenie jest bezskuteczne. Wypowiedzenie pozwany powinien był złożyć
do dnia 1 lipca 2012 roku, jednak dniem tym była niedziela – dzień ustawowo wolny, w związku z czym pozwany
wypowiedział umowę kolejnego dnia.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny
W dniu 3 lipca 2012 roku R. M. zawarł z Towarzystwem (...) S.A. wznowioną umowę ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej posiadacza samochodu mechanicznego potwierdzoną polisą nr (...). Umowa została zawarta na samochód
osobowy L. (...) nr rejestracyjny (...) i była zawarta na okres od dnia 3 lipca 2012 roku do dnia 2 lipca 2013 roku.
Wysokość składki za ubezpieczenie powyższego samochodu ustalono na kwotę 1.054,00 zł.
Wcześniej pozwany korzystał z ubezpieczenia OC u powoda na podstawie umowy potwierdzonej polisą (...) nr (...),
jednak z uwagi na niesatysfakcjonującą go wysokość składki zdecydował się umowę tą wypowiedzieć.
Wypowiedzenie pozwany powinien był złożyć do dnia 1 lipca 2012 roku, jednak dniem tym była ustawowo wolna
od pracy niedziela. Pozwany tym samym udał się w kolejnym dniu do agencji ubezpieczeniowej, gdzie osobiście, za
potwierdzeniem odbioru, złożył wypowiedzenie.
Jednocześnie pozwany zawarł w dniu 1 lipca 2012 roku umowę ubezpieczenia OC pojazdów mechanicznych z nowym,
wybranym przez siebie, nowym towarzystwem ubezpieczeń.
Dowód:
- wypowiedzenie umowy OC, k. 8;
- polisa (...) nr (...), k. 20;
Pismem z dnia 22 października 2012 roku strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 527,00 zł – raty
składki z dnia 18 sierpnia 2012 roku ubezpieczenia OC w terminie 7 dni.
Dowód:
- przedprocesowe wezwanie do zapłaty, k. 21;
Pismem z dnia 28 listopada 2012 roku strona powodowa podniosła, iż aby wypowiedzenie było skuteczne powinno
zostać złożone najpóźniej dzień przed wygaśnięciem umowy, czyli w dniu 1 lipca 2012 roku, a tym samym umowa
ubezpieczenia w towarzystwie strony powodowej uległa automatycznemu przedłużeniu, w związku z niezłożeniem
wypowiedzenia w wymaganym terminie.
Dowód:
- pismo z dnia 29 listopada 2012 roku, k. 8b-9.
Sąd zważył, co następuje
Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie w żadnej mierze.
Poza sporem w niniejszym postępowaniu był fakt, iż pozwany posiadał pojazd objęty obowiązkowym ubezpieczeniem
OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdu u strony powodowej, a
którą to umowę wypowiedział zawierając równocześnie umowę ubezpieczenia z nowym, przez siebie wybranym,
ubezpieczycielem.
Tym samym oceną Sądu było uznanie, czy pozwany rzeczywiście winien należności wskazane pozwem uregulować
na rzecz strony powodowej, przez wzgląd na to, czy wypowiedzenie złożone stronie pozwanej zostało wniesione w
terminie, a przez to, czy było skuteczne.
Ustalenia faktyczne w niniejszym postępowaniu Sąd poczynił w oparciu o przedłożone przez strony dokumenty, które
miały w niniejszej sprawie istotne znaczenie. W ocenie Sądu nie ujawniano żadnych okoliczności podważających ich
wiarygodność.
Zgodnie z przepisem art. 28 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych,
Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych jeżeli posiadacz
pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu
ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Służy
to zapewnieniu nieprzerwanej ochrony ubezpieczeniowej jako tzw. klauzula prolongacyjna, która przewiduje
„milczące” zawarcie umowy ubezpieczenia na następny okres 12 miesięcy. Dochodzi do przedłużenia stosunku
ubezpieczeniowego z mocy ustawy.
Zgodnie z przepisami art. 6 k.c. i 232 k.p.c. strona, która wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne powinna
wskazywać dowody na poparcie swoich twierdzeń. Zgodnie z powołanym wyżej art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu
spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Wobec tego strona powodowa, w celu udowodnienia
swoich twierdzeń, powinna była w trakcie procesu wykazać bezsprzecznie i jednoznacznie, że przysługuje jej
uprawnienie do dochodzenia zapłaty należności od pozwanego z tytułu niewypowiedzianej, a prolongowanej, umowy
ubezpieczenia OC pojazdu mechanicznego.
Sąd w przedmiotowej sprawie, na podstawie całego materiału procesowego nabrał jednak przekonania, że pozwany
skutecznie wypowiedział umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC i tym samym uwolnił się od obowiązku zapłaty
pozostałej kwoty składki na rzecz strony powodowej. W ocenie Sądu pozwany zaoferował bowiem dowody
potwierdzające okoliczności prawidłowego wypowiedzenia umowy ubezpieczenia stronie powodowej.
W pierwszej kolejności R. M. przedstawił złożone wypowiedzenie z dnia 2 lipca 2012 roku wraz z potwierdzeniem jego
otrzymania tegoż dnia. Do tego argumentacja pozwanego, w oparciu o art. 115 k.c., zasługuje na uwzględnienie.
Przepis ten stanowi, iż jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od
pracy, termin upływa dnia następnego. Zgodnie z pkt 2 ust. 1 art. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych
od pracy dniem wolnym od pracy jest niedziela.
Przekładając powyższe na grunt niniejszej sprawy trzeba stwierdzić, że skoro termin do wypowiedzenia umowy
obowiązkowego ubezpieczenia OC przez pozwanego wypadał na dzień 1 lipca 2012 roku, a którym to dniem była
niedziela, to logicznym winno być, w szczególności dla strony powodowej, iż uprawnienie dla pozwanego co do
wypowiedzenia tej umowy przeszło na dzień kolejny, tj. na dzień 2 lipca 2012 roku.
W tym względzie pozwany posiadł pełne prawo ku temu, by umowę tą w tym dniu wypowiedzieć, tym bardziej, iż w
dniu 1 lipca 2012 roku zawarł umowę ubezpieczenia OC z innym ubezpieczycielem, zachowując tym samym ciągłość
ubezpieczeniową swego pojazdu.
Powyższe, zdaje się, było również logiczne dla pełnomocnika strony powodowej, który w piśmie, a uprzednio faksem,
wniósł o cofnięcie powództwa, jednak Sąd otrzymał faks, a następnie pismo, już po zamknięciu rozprawy, w związku
z czym nie mógł tego elementu uwzględnić.
Orzeczenie o obciążeniu strony powodowej kosztami procesu zdeterminowane jest wynikiem tegoż procesu a wynika
z przepisu art. 98 § 1 k.p.c.
Wobec powyższego, na podstawie powołanych przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.