Indeks cen do spożycia
Transkrypt
Indeks cen do spożycia
PODSTAWOWE MIERNIKI DYNAMIKI ZJAWISK Założenia Niech yt oznacza poziom (wartość) badanego zjawiska (zmiennej) w kolejnych momentach czasu t T0 , gdzie T0 0,1,..., n 1 oznacza zbiór numerów czasu. Ciąg wartości yt t T0 tworzy szereg czasowy. Przykład spożycie piwa na głowę rok 2002 2003 2004 2005 2006 2007 spożycie 71 75 78 80 87 93 Definicje 1. Absolutne przyrosty wartości zmiennej yt w okresie definiujemy jako: t 1, t t yt yt 1 t T1 , gdzie: T1 1,2,..., n 1 Przykład 2003 2004 2005 2006 2007 4 3 2 7 6 2. Względne przyrosty wartości yt w okresie t 1, t określamy jako: t Przykład t y* t T1 , t 2005 2006 2007 0,053 0,038 0,025 0,080 0,065 2003 2004 gdzie: y * - oznacza poziom badanego zjawiska w pewnym wybranym t momencie czasu t * T0 2a. Względne przyrosty nazywamy łańcuchowymi jeśli w każdym momencie czasu t porównujemy poziom zjawiska yt z wybranym za moment odniesienia t * t 1 t T1 , tzn. podstawą porównania jest wartość zjawiska yt 1 w momencie poprzednim. 2b. Względne przyrosty nazywamy jednopodstawowymi jeśli podstawa porównania jest stała, tzn. y * const dla wszystkich wartości t t T1 . t 3. Wskaźnik dynamiki wartości yt, zdefiniowany jako: it / t * yt , yt * t , t* T0 nazywamy indeksem. Przykład. Indeksy łańcuchowe i2003/ 2002* i2004/ 2003* i2005/ 2004* i2006/ 2005* i2007/ 2006* 1,056 1,040 1,026 1,088 1,069 Przykład. Indeksy jednopodstawowe i2003/ 2002* i2004/ 2002* i2005/ 2002* i2006/ 2002* i2007/ 2002* 1,056 1,099 1,127 1,225 1,310 ZASADY PRZELICZEŃ INDEKSÓW 1. Przeliczanie indeksów jednopodstawowych o podstawie t * na indeksy o innej podstawie t ** polega na podzieleniu odpowiednich indeksów jednopodstawowych. Dany wskaźnik jednopodstawowy dzielimy przez wskaźnik jednopodstawowy okresu przyjętego za nowy podstawę porównań. it / t ** i * yt y y ** t : t t /t ; yt ** yt * yt * it ** / t * t T0 2. Przeliczanie indeksów jednopodstawowych o podstawie t* na indeksy łańcuchowe (tzn. o podstawie t-1), polega na podzieleniu dwóch odpowiednich (tzn. sąsiednich) indeksów jednopodstawowych: yt yt 1 it /t * ; it /t 1 : y* y* i * t t T1 t 1/t t 3. Przeliczanie ciągu indeksów łańcuchowych na indeksy jednopodstawowe o podstawie t * polega na mnożeniu odpowiedniego ciągu indeksów łańcuchowych. a) Jeżeli moment czasu t ' dla przeliczanego indeksu łańcuchowego it / t 1 jest większy od ustalonej podstawy t * (tzn. dla momentów czasu następujących po okresie przyjętym za podstawę) mnożymy przez siebie odpowiednie indeksy: t yt yt *1 yt * 2 yt it /t * ... it /t 1; t t * y* y* y* yt 1 t t * 1 t t t 1 b) Jeżeli natomiast t t * (tzn. dla momentów czasu poprzedzających moment przyjęty za podstawę) to dzielimy przez siebie odpowiednie indeksy: t yt '1 yt 2 yt yt * it / t * 1 : ... 1 : t t 1 it / t 1 yt * y y y t ' t 1 t *1 * 3. Zmieniamy ciąg indeksów łańcuchowych na indeksy o stałej podstawie (t*=2002=1,0). a) jeżeli liczymy indeksy dla okresów czasu następujących po okresie przyjętym za podstawę (dla t'>t* czyli t'>1989) to mnożymy przez siebie odpowiednie indeksy (tzn. wszystkie kolejne indeksy od momentu przyjętego za podstawę do danego momentu, dla którego liczymy indeks): y 2004 ; y 2002 y 2003 y 2004 y 2004 y 2002 y 2003 y 2002 b) jeżeli liczymy indeksy dla okresu czasu poprzedzających okres przyjęty za podstawę (dla t'<t* czyli t'<2006) to bierzemy pod uwagę odwrotność iloczynu indeksów dynamiki: y y y y y 1 : 2003 2002 ; 1 : 2004 2003 2002 ; 1 : y 2006 y 2005 y 2004 y 2003 y 2002 y 2004 y 2005 y 2004 y 2003 y 2002 y 2003 y 2003 y 2006 2. Jeżeli zamieniamy ciąg indeksów o stałej podstawie t=1989 na indeksy łańcuchowe (o podstawie t*=t-1) to dzielimy wskaźnik jednopodstawowy dla danego okresu przez wskaźnik jednopodstawowy okresu poprzedniego: y91 y90 y91 : ; y89 y89 y90 y90 y89 y90 : ; y89 y89 y89 y89 y88 y89 : y89 y89 y88 3. Jeżeli zamieniamy indeksy jednopodstawowe o podstawie t*=1989 na indeksy o nowej podstawie t**=1986 to dzielimy dany wskaźnik jednopodstawowy przez wskaźnik jednopodstawowy okresu przyjętego za podstawę: y91 y86 y91 : ; y89 y89 y86 y90 y86 y90 : y89 y89 y86 Dynamikę zatrudnienia w zakładzie "K" w latach 1986-1991 y przedstawia ciąg indeksów łańcuchowych it / t * t : yt * Lata t Rok poprzedni=1 it /t *t 1 Rok 1989=1 Rok poprzedni=1 Rok 1986=1 it /t *1989 it /t *t 1 it /t ** 1986 0 1,03 1987 1 1,04 1:[1,103·1,04· 1,04] =0,897 1:[1,03· 1,04]=0,934 1988 2 1,04 1:1,03=0,971 1989 1990 1991 3 4 5 1,03 1,02 1,03 1,000 1· 1,02=1,020 1· 1,02· 1,03=1,051 0,897:0,897=1,00 0,934:0,897 =1,04 0,971:0,934 =1,04 1,000:0,971=1,03 1,020:1,00=1,02 1,051:1,020=1,03 0,934:0,897=1,040 0,971:0,897=1,083 1,000:0,897=1,115 1,020:0,897=1,137 1,051:0,897=1,172 SYNTETYCZNE WIELKOŚCI CHARAKTERYZUJĄCE SZEREG CZASOWY 1. Przeciętny poziom zjawiska w długim okresie a) szereg czasowy jest tzw. szeregiem okresów, tzn. wartości badanego zjawiska mają charakter strumieni, czyli są addytywne: - miarą przeciętnego poziomu zjawiska jest nieważona średnia arytmetyczna: y 1 n1 yt n t 0 b) szereg czasowy zawiera wartości zasobów w ustalonych momentach czasu (tzw. szereg momentów) i w związku z tym ich łączna suma jest pozbawiona interpretacji: - miarą przeciętnego chronologiczna: poziomu zjawiska n2 yc 0,5 y0 yn 1 yt n 1 t 1 2. Średnie tempo zmian poziomu zjawiska w czasie: r 0, n 1 ig 1, gdzie: n 1 ig n 1 it / t 1 n 1 t 1 yn 1 y0 jest średnia jest średnią geometryczną z wartości indeksu łańcuchowego w badanym okresie. Przykład Liczba widzów w polskich kinach w latach 1983-1990 przedstawiała się następująco (w mln): ig 1 7 n 1 n 1 Lata t yt 83 84 85 86 87 88 89 90 0 1 2 3 4 5 6 7 193,7 178,1 177,8 173,3 164,7 163,1 153,1 141,3 y y y y it / t 1 1 n 1 y1 y2 y3 ... y n 1 1 t 0 0 1 2 n2 178,1 177,8 141,3 141,3 ... 1 7 1 0,956 1 0,044 4,4% 193,7 178,1 153,1 193,7 AGREGATOWE INDEKSY DLA WIELKOŚCI ABSOLUTNYCH: WARTOŚCI, ILOŚCI I CEN Oznaczenia: M 1,2,..., m - zbiór numerów rozpatrywanych produktów; w j0,w j1 - wartość j-tego produktu, j M , odpowiednio w momencie podstawowym i badanym; q j0, q j1 - ilość (masa fizyczna) j-tego produktu, j M , odpowiednio w momencie podstawowym i badanym; pj0, pj1 - cena (jednostkowa) j-tego produktu, j M w momencie podstawowym i badanym. Indeksy indywidualne (proste): wskaźniki dynamiki dotyczące porównania jednorodnych zmieniających się w czasie wartości. Indywidualny indeks wartości: j iw w j1 w j0 jM przy czym: w jt pjt q jt t 0,1, jM Indywidualny indeks ilości: j iq q j1 jM q j0 Indywidualny indeks cen: j ip pj1 jM p j0 Indeksy agregatowe (zespołowe): wskaźniki dynamiki dotyczące porównania dynamiki zjawiska w niejednorodnej zbiorowości: Agregatowy indeks wartości: Iw w j1 j M w j0 j M pj1 q j1 j M pj0 q j0 j M Indeks ten informuje o łącznych zmianach wartości wszystkich produktów w momencie badanym w stosunku do momentu podstawowego. Standaryzacja: sprowadzanie do porównywalności wartości w okresie badanym do wartości w okresie podstawowym. Ogólna formuła standaryzacyjna agregatowego indeksu ilości: q j1 pjt const q j0 pjt const Iq oraz cen: Ip q jt const pj1 q jt const pj0 Agregatowy indeks cen a) według formuły Laspeyresa: LI p pj1q j0 j M p j 0q j 0 j M b) według formuły Paaschego: PI p pj1q j1 j M pj0q j1 j M c) według formuły Fishera: FI p LI pPI p Agregatowy indeks ilości (masy fizycznej): a) według formuły Laspeyresa: L Iq pj0q j1 j M p j 0q j 0 j M b) według formuły Paaschego: PIq pj1q j1 j M pj1q j0 j M c) według formuły Fishera: F Iq L Iq PIq Równość indeksowa I w I qP I pL I pP I qL I pF I qF Przykład Sprzedaż oraz cena serów w latach 2001 i 2006 przedstawinna jest w poniższej tabelce. Wyznaczyć indeksy cen i ilości wg wszystkich formuł oraz indeks wartości . sery j tylżycki edamski gouda pomorski podlaski śląski mazurski 1 2 3 4 5 6 7 ilość 2001 2006 2014 2431 2521 2364 2314 1986 1644 1977 1872 2056 825 744 739 854 ceny 2001 2006 17,89 15,33 18,2 18,9 18,5 21,44 21,45 19,56 24,1 20,5 26,99 25,55 22,15 18,72