„Żyjemy dłużej, ale mniej dokładnie i krótszymi zdaniami”

„Żyjemy dłużej, ale mniej dokładnie i krótszymi zdaniami”
W ostatnim czasie byłam w biurze podróży. Czekałam na swoją kolej,
siedząc na fotelu, gdy nagle zagadała do mnie elegancka, starsza pani. Zapytana
o cel podróży odpowiedziałam, że lecę do Grecji na wakacje. Słysząc moje
słowa zaczęła opowiadać o swojej wycieczce do tego kraju. Kilkanaście lat temu
wraz z mężem pojechała zwiedzić zabytkową Helladę zniszczonym, wciąż
psującym się samochodem. Cały czas musieli robić przystanki, aby naprawiać
„malucha”, ale to jedynie urozmaiciło podróż, gdyż mogli po drodze podziwiać i
zwiedzić wiele ciekawych miejsc.
Jej opowiadanie uświadomiło mi, że dzisiaj ludzie nie potrafią smakować
życia jak dawniej. Nowe wynalazki poprawiły komfort naszego życia, ale
również przyśpieszyły jego tempo. Żyjemy „krótszymi zdaniami”, nie potrafimy
cieszyć się z prostych, prozaicznych rzeczy. Zamiast powoli jeździć
samochodem, podziwiając otaczający nas świat, wolimy lecieć samolotem,
widząc jedynie oślepiające promienie słońca i białe chmury. Gdy nasz pojazd
zepsuje się, ciągle narzekamy i jesteśmy źli. Moglibyśmy przecież skorzystać z
okazji, rozglądnąć się po okolicy, poznać ją, mile spędzić czas w oczekiwaniu
na naprawę.
To smutne, że w dzisiejszych czasach ludzie nie potrafią żyć pełnią życia.
Wciąż żyjemy w biegu (uwaga, żeby się nie przewrócić!). W naszym codzienny
grafiku nie ma czasu, aby choć na chwilę zmniejszyć obroty i odsapnąć.
Wszędzie się śpieszymy, choć wiele rzeczy nie jest na tyle ważnych.
Zapominamy o tym, co jest celem naszego życia. Nie dbamy o nasze szczęście,
gnamy do przodu w ciągłym „wyścigu szczurów”. Za bardzo skupiamy się i
poświęcamy swoją uwagę złym chwilom, przez co tracimy te dobre, a zatem i
radość życia. Ludzie dzisiaj nie tworzą swoich własnych marzeń i nie próbują
ich wprowadzić w życie, ale w owczym pędzie gonią za tym, co jest aktualnie
modne.
Myślę, że warto spauzować i przyjrzeć się światu. Ważne jest, aby
przypomnieć sobie lata dzieciństwa. To wtedy cieszył nas każdy drobiazg,
zachwycały dmuchawce, chlapanie się w kałużach i słońce, które napełniało
optymizmem.
Kasia Rożek