Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

Transkrypt

Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie
4.12.2016 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
OGŁOSZENIA
Nr 49/2016
W Dębowcu: 8.45
Dzisiaj II Niedziela Adwentu. Dzień modlitwy i pomocy materialnej dla
Kościoła na Wschodzie. Po Mszy będzie zbiórka do puszek na ten cel.
Przed kościołem można podpisać petycję w sprawie Europejskiej Inicjatywy
Obywatelskiej w obronie Małżeństwa i Rodziny „Mama Tata i Dzieci”
domagającej się szacunku dla rodziny opartej na małżeństwie jednego
mężczyzny z jedną kobietą (potrzebny jest PESEL).
Są do nabycia kartki świąteczne, opłatki oraz świece wigilijne w cenie:
5 zł – małe i 12 zł – duże.
Zapraszamy dzieci i dorosłych na Roraty od poniedziałku do piątku na 17.00.
6.12. - Wtorek – Po Mszy będziemy gościć św. Mikołaja. Potrzebna będzie
pomoc przy prezentach. Nie będzie Wieczoru z Biblią.
7.12. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za
wstawiennictwem św. Józefa i nabożeństwo.
8.12. - Czwartek – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP.
Msze św. o 9.00 i 17.00. W tym dniu w naszym Sanktuarium można
zyskać odpust. Nie ma rorat.
9.12. - Piątek – Po Mszy św. Franciszkańska Szkoła Wiary:
Boże Narodzenie według św. Franciszka.
Oficjalna inauguracja Kina Diana oraz spotkanie z prudniczanką Aleksandrą
Konieczną, zdobywczynią nagrody dla najlepszej aktorki drugoplanowej na
Festiwalu Filmowym w Gdyni za rolę w filmie Ostatnia rodzina. Pokaz filmu
po spotkaniu. Wtorek 6.12. godz. 17.00.
POK zaprasza na spotkanie z Żywą biblioteką, której gośćmi będą: poeta
polski i romski, przedstawiciele mniejszości narodowych i wyznaniowych,
osoba niepełnosprawna, pasjonaci. Czwartek 8.12, godz. 16.00.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
Bogactwo może przyjść do ciebie, ale po mądrość musisz iść sam. Edward Young
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
O drodze znajdowania Jezusa mówi teologia życia wewnętrznego. Mówią
o niej ludzie badający życie wewnętrzne człowieka, mistrzowie mający
umiejętność kierowania życiem duchowym. Są zgodni co do tego, że jest to
droga trudna. Św. Benedykt w swojej Regule zaleca uprzedzić wchodzącego
na drogę życia mniszego, że droga do Boga jest trudna i ciernista. Nie
możemy się temu dziwić. Teologowie życia wewnętrznego mówią o
konieczności nawrócenia. Jak się jednak ma nawrócić człowiek, który
przecież deklaruje, że jest wierzący? Od czego ma się odwrócić i do czego
ma się nawrócić? Na czym polega nawrócenie? Sam Pan Jezus rozpoczyna
swoje nauczanie od wezwania do nawrócenia: Gdy Jan został uwięziony,
Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się
wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w
Ewangelię (Mk 1,14-15). A przecież mówi do wierzących Izraelitów. Otóż
słuchacze mieli się nawrócić od autorytetu tradycji rodzinnych, od ludzkiego
autorytetu szanowanych skądinąd nauczycieli i interpretatorów Prawa
Mojżeszowego, do tego, co mówił Pan Jezus. Nie żądał Pan Jezus jakiegoś
posłuszeństwa na ślepo. Głosił, że jest posłany przez Ojca, powoływał się na
świadectwo Jana Chrzciciela, jednak przede wszystkim wskazywał na swoje
dzieła, które były przejawem jego Boskiej wszechmocy: Ja mam świadectwo
większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania;
dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał (J 5,36).
To zwrócenie się do Pana Jezus, do Jego słowa, jest istotą nawrócenia, o
którym mówimy. Niezwykle wymownie przedstawia nam to Ewangelista,
opowiadając o scenie, która miała miejsce po cudzie rozmnożenia chleba.
Pan Jezus zapowiada, że da do spożywania swoje ciało i swoją krew: Kto
spożywa moje Ciao i Krew moja pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Słuchacze
stawiali pytanie: Jak On może nam dać [swoje] ciało do spożycia? (J 6,52).
To słowo było tak trudne do przyjęcia przez słuchaczy, że odtąd wielu
uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do
Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?» Odpowiedział Mu Szymon Piotr:
«Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy
uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga» (J 6,66-69). W życiu
wewnętrznym Piotra, który był dziedzicem tradycji tak jak inni obecni,
dokonał się przewrót. Został obdarzony łaską przylgnięcia do Pana Jezusa.
Nie pyta: W co mamy wierzyć? Pyta: Do kogo pójdziemy? Podobnie zresztą,
gdy po nieudanym połowie Pan Jezus mówi do Piotra: «Wypłyń na głębię i
zarzućcie sieci na połów!». A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc
pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci (Łk
5,4-5). To był dramat współczesnych Jezusowi Izraelitów. Mieli
przekonanie, że są wierzący, a rozminęli się z objawiającym się Bogiem.
Przecież domagali się śmierci Pana Jezusa ludzie, którzy deklarowali się
jako wierzący. Ukrzyżowali go ludzie wierzący! Komu więc wierzyli?
Ciekawa pod tym względem jest dysputa faryzeuszów z uzdrowionym
niewidomym. Faryzeusze mówią: My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza.
Co do Niego zaś (tzn. do Jezusa) nie wiemy, skąd pochodzi. Niewidomy
wskazuje rozmówcom brak w ich myśleniu, brak we właściwym
wnioskowaniu: Na to odpowiedział im ów człowiek: «W tym wszystkim to
jest dziwne, że wy nie wiecie, skąd pochodzi, a mnie oczy otworzył. Wiemy,
że Bóg grzeszników nie wysłuchuje, natomiast Bóg wysłuchuje każdego, kto
jest czcicielem Boga i pełni Jego wolę. Od wieków nie słyszano, aby ktoś
otworzył oczy niewidomemu od urodzenia. Gdyby ten człowiek nie był od
Boga, nie mógłby nic czynić» (J 9,29-33).
Uwierzenie w Pana Jezusa wiązało się z porzuceniem ich wyobrażeń o
mającym przyjść Mesjaszu. Jeżeli Bóg przemówił do Mojżesza, dlaczego nie
mógł przemówić przez Jezusa? Przecież przemawiał też przez proroków. Pan
Jezus wskazuje na fakty i czyni znaki przemawiające za Jego
wiarogodnością. Ale odejść od swoich wyobrażeń, aby przyjąć Bożą prawdę
jest trudne. Bardzo trudne.
To się jednak powinno dokonać w naszym życiu. Nie jest to droga łatwa.
Prowadzi ona czasami poprzez ciemności, poprzez noce, poprzez zwątpienia,
które mogą towarzyszyć procesowi rozwoju. Temu tematowi poświęcimy
dalsze rozważania. Jak się rozwija nasza wiara? Jak mamy dotknąć Pana
Jezusa, żeby móc powiedzieć: Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w trójcy jedyny,
prawdziwy? Jeżeli Jego nie dotkniemy, to jeszcze będziemy w ciemnościach.
Trzeba, byśmy w jakiś sposób do Niego przylgnęli, na Niego się otwarli.
Chodzi o to, żebyśmy powiedzieli za świętym Piotrem: Panie, do kogóż
pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. Tylko Ty.
Powiedzieliśmy już, że pierwotne znaczenie rzeczownika wiara – to
odniesienie do kogoś. Wierzy się komuś. Dopiero wierząc komuś wierzymy
w to, co on mówi, wierzymy temu, co on mówi.
Była mowa o tym, ze Opatrzność Boża ustanowiła porządek, w którym
ludzie – ludziom, nauczyciele – uczniom, maja przekazywać wiarę.
Motywem naszej wiary ma być autorytet objawiającego się Boga. Mamy
otworzyć się na Boga, którego nauczyciel wiary powinien nam ukazać, ku
któremu powinien nas kierować. Człowiek, jako istota społeczna, jest
nastawiony na wierzenie drugiemu człowiekowi. Bez dania wiary drugiemu
człowiekowi nie byłoby w ogóle możliwe życie społeczne., bez tej wiary
naturalnej nie jest możliwe nabywanie wiedzy od nauczycieli. Bez niej nie
jest możliwe dalsze budowanie naszego doświadczenia. Ogromna większość
tego, co wiemy, została przez nas przyjęta od innych, na podstawie tej wiary
naturalnej. CDN.
17.00
17.00
17.00
9.00
17.00
17.00
17.00
8.00
10.00
11.30
INTENCJE MSZALNE
PONIEDZIAŁEK – 5.12.
I. – O zdr. i bł. Boże oraz opiekę MB z okazji 18 rocz. urodzin Joanny
II. – Za ++ Aloisa i Gintera Wistuba
III. – W int. Pawła o nawrócenie i wyjście z długów
WTOREK – 6.12.
I. – Za + Norberta Roksztain, ++ rodziców Glombica i Roksztain oraz za ++ z
pokrewieństwa
II. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos
III. – W int. Pawła o nawrócenie i wyjście z długów
ŚRODA – 7.12.
I. – W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa
II. –
CZWARTEK – 8.12. – NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP
I. – O radość życia wiecznego dla zmarłego męża Piotra Grulę, ++ rodziców,
teścia, szwagra i dziadków z obu stron
II. – Za + Józefę Nosidlak – z okazji 6 rocz. śmierci - o dar nieba
I. – O radość życia wiecznego dla ++ rodziców Brygidy i Waltera Pycyk
II. – O zdr. i bł. Boże dla Sławomira Muchy z ok. urodzin
PIĄTEK – 9.12.
I. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos
II. – Za + matkę Marię
III. –
SOBOTA – 10.12.
I. – Za + Andrzeja o wieczne zbawienie – prosi matka
II. – Za + Annę Kałużyńską
III. –
III NIEDZIELA ADWENTU - GAUDETE – 11.12.
Do Opatrzności Bożej w int. męża Waldemara z okazji 50 rocznicy urodzin o
bł. Boże i wstawiennictwo św. Józefa
II. –
I. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos
II. –
I. – Za ++ rodziców z obu stron i pozostałych zmarłych z rodziny
II. –
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001

Podobne dokumenty