Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
Transkrypt
Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
Głos św. Józefa Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie 4.12.2016 r. Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30 OGŁOSZENIA Nr 49/2016 W Dębowcu: 8.45 Dzisiaj II Niedziela Adwentu. Dzień modlitwy i pomocy materialnej dla Kościoła na Wschodzie. Po Mszy będzie zbiórka do puszek na ten cel. Przed kościołem można podpisać petycję w sprawie Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej w obronie Małżeństwa i Rodziny „Mama Tata i Dzieci” domagającej się szacunku dla rodziny opartej na małżeństwie jednego mężczyzny z jedną kobietą (potrzebny jest PESEL). Są do nabycia kartki świąteczne, opłatki oraz świece wigilijne w cenie: 5 zł – małe i 12 zł – duże. Zapraszamy dzieci i dorosłych na Roraty od poniedziałku do piątku na 17.00. 6.12. - Wtorek – Po Mszy będziemy gościć św. Mikołaja. Potrzebna będzie pomoc przy prezentach. Nie będzie Wieczoru z Biblią. 7.12. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa i nabożeństwo. 8.12. - Czwartek – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Msze św. o 9.00 i 17.00. W tym dniu w naszym Sanktuarium można zyskać odpust. Nie ma rorat. 9.12. - Piątek – Po Mszy św. Franciszkańska Szkoła Wiary: Boże Narodzenie według św. Franciszka. Oficjalna inauguracja Kina Diana oraz spotkanie z prudniczanką Aleksandrą Konieczną, zdobywczynią nagrody dla najlepszej aktorki drugoplanowej na Festiwalu Filmowym w Gdyni za rolę w filmie Ostatnia rodzina. Pokaz filmu po spotkaniu. Wtorek 6.12. godz. 17.00. POK zaprasza na spotkanie z Żywą biblioteką, której gośćmi będą: poeta polski i romski, przedstawiciele mniejszości narodowych i wyznaniowych, osoba niepełnosprawna, pasjonaci. Czwartek 8.12, godz. 16.00. Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium. Bogactwo może przyjść do ciebie, ale po mądrość musisz iść sam. Edward Young ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ O drodze znajdowania Jezusa mówi teologia życia wewnętrznego. Mówią o niej ludzie badający życie wewnętrzne człowieka, mistrzowie mający umiejętność kierowania życiem duchowym. Są zgodni co do tego, że jest to droga trudna. Św. Benedykt w swojej Regule zaleca uprzedzić wchodzącego na drogę życia mniszego, że droga do Boga jest trudna i ciernista. Nie możemy się temu dziwić. Teologowie życia wewnętrznego mówią o konieczności nawrócenia. Jak się jednak ma nawrócić człowiek, który przecież deklaruje, że jest wierzący? Od czego ma się odwrócić i do czego ma się nawrócić? Na czym polega nawrócenie? Sam Pan Jezus rozpoczyna swoje nauczanie od wezwania do nawrócenia: Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1,14-15). A przecież mówi do wierzących Izraelitów. Otóż słuchacze mieli się nawrócić od autorytetu tradycji rodzinnych, od ludzkiego autorytetu szanowanych skądinąd nauczycieli i interpretatorów Prawa Mojżeszowego, do tego, co mówił Pan Jezus. Nie żądał Pan Jezus jakiegoś posłuszeństwa na ślepo. Głosił, że jest posłany przez Ojca, powoływał się na świadectwo Jana Chrzciciela, jednak przede wszystkim wskazywał na swoje dzieła, które były przejawem jego Boskiej wszechmocy: Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał (J 5,36). To zwrócenie się do Pana Jezus, do Jego słowa, jest istotą nawrócenia, o którym mówimy. Niezwykle wymownie przedstawia nam to Ewangelista, opowiadając o scenie, która miała miejsce po cudzie rozmnożenia chleba. Pan Jezus zapowiada, że da do spożywania swoje ciało i swoją krew: Kto spożywa moje Ciao i Krew moja pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Słuchacze stawiali pytanie: Jak On może nam dać [swoje] ciało do spożycia? (J 6,52). To słowo było tak trudne do przyjęcia przez słuchaczy, że odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?» Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga» (J 6,66-69). W życiu wewnętrznym Piotra, który był dziedzicem tradycji tak jak inni obecni, dokonał się przewrót. Został obdarzony łaską przylgnięcia do Pana Jezusa. Nie pyta: W co mamy wierzyć? Pyta: Do kogo pójdziemy? Podobnie zresztą, gdy po nieudanym połowie Pan Jezus mówi do Piotra: «Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!». A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci (Łk 5,4-5). To był dramat współczesnych Jezusowi Izraelitów. Mieli przekonanie, że są wierzący, a rozminęli się z objawiającym się Bogiem. Przecież domagali się śmierci Pana Jezusa ludzie, którzy deklarowali się jako wierzący. Ukrzyżowali go ludzie wierzący! Komu więc wierzyli? Ciekawa pod tym względem jest dysputa faryzeuszów z uzdrowionym niewidomym. Faryzeusze mówią: My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza. Co do Niego zaś (tzn. do Jezusa) nie wiemy, skąd pochodzi. Niewidomy wskazuje rozmówcom brak w ich myśleniu, brak we właściwym wnioskowaniu: Na to odpowiedział im ów człowiek: «W tym wszystkim to jest dziwne, że wy nie wiecie, skąd pochodzi, a mnie oczy otworzył. Wiemy, że Bóg grzeszników nie wysłuchuje, natomiast Bóg wysłuchuje każdego, kto jest czcicielem Boga i pełni Jego wolę. Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia. Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby nic czynić» (J 9,29-33). Uwierzenie w Pana Jezusa wiązało się z porzuceniem ich wyobrażeń o mającym przyjść Mesjaszu. Jeżeli Bóg przemówił do Mojżesza, dlaczego nie mógł przemówić przez Jezusa? Przecież przemawiał też przez proroków. Pan Jezus wskazuje na fakty i czyni znaki przemawiające za Jego wiarogodnością. Ale odejść od swoich wyobrażeń, aby przyjąć Bożą prawdę jest trudne. Bardzo trudne. To się jednak powinno dokonać w naszym życiu. Nie jest to droga łatwa. Prowadzi ona czasami poprzez ciemności, poprzez noce, poprzez zwątpienia, które mogą towarzyszyć procesowi rozwoju. Temu tematowi poświęcimy dalsze rozważania. Jak się rozwija nasza wiara? Jak mamy dotknąć Pana Jezusa, żeby móc powiedzieć: Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w trójcy jedyny, prawdziwy? Jeżeli Jego nie dotkniemy, to jeszcze będziemy w ciemnościach. Trzeba, byśmy w jakiś sposób do Niego przylgnęli, na Niego się otwarli. Chodzi o to, żebyśmy powiedzieli za świętym Piotrem: Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. Tylko Ty. Powiedzieliśmy już, że pierwotne znaczenie rzeczownika wiara – to odniesienie do kogoś. Wierzy się komuś. Dopiero wierząc komuś wierzymy w to, co on mówi, wierzymy temu, co on mówi. Była mowa o tym, ze Opatrzność Boża ustanowiła porządek, w którym ludzie – ludziom, nauczyciele – uczniom, maja przekazywać wiarę. Motywem naszej wiary ma być autorytet objawiającego się Boga. Mamy otworzyć się na Boga, którego nauczyciel wiary powinien nam ukazać, ku któremu powinien nas kierować. Człowiek, jako istota społeczna, jest nastawiony na wierzenie drugiemu człowiekowi. Bez dania wiary drugiemu człowiekowi nie byłoby w ogóle możliwe życie społeczne., bez tej wiary naturalnej nie jest możliwe nabywanie wiedzy od nauczycieli. Bez niej nie jest możliwe dalsze budowanie naszego doświadczenia. Ogromna większość tego, co wiemy, została przez nas przyjęta od innych, na podstawie tej wiary naturalnej. CDN. 17.00 17.00 17.00 9.00 17.00 17.00 17.00 8.00 10.00 11.30 INTENCJE MSZALNE PONIEDZIAŁEK – 5.12. I. – O zdr. i bł. Boże oraz opiekę MB z okazji 18 rocz. urodzin Joanny II. – Za ++ Aloisa i Gintera Wistuba III. – W int. Pawła o nawrócenie i wyjście z długów WTOREK – 6.12. I. – Za + Norberta Roksztain, ++ rodziców Glombica i Roksztain oraz za ++ z pokrewieństwa II. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos III. – W int. Pawła o nawrócenie i wyjście z długów ŚRODA – 7.12. I. – W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa II. – CZWARTEK – 8.12. – NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP I. – O radość życia wiecznego dla zmarłego męża Piotra Grulę, ++ rodziców, teścia, szwagra i dziadków z obu stron II. – Za + Józefę Nosidlak – z okazji 6 rocz. śmierci - o dar nieba I. – O radość życia wiecznego dla ++ rodziców Brygidy i Waltera Pycyk II. – O zdr. i bł. Boże dla Sławomira Muchy z ok. urodzin PIĄTEK – 9.12. I. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos II. – Za + matkę Marię III. – SOBOTA – 10.12. I. – Za + Andrzeja o wieczne zbawienie – prosi matka II. – Za + Annę Kałużyńską III. – III NIEDZIELA ADWENTU - GAUDETE – 11.12. Do Opatrzności Bożej w int. męża Waldemara z okazji 50 rocznicy urodzin o bł. Boże i wstawiennictwo św. Józefa II. – I. – Msza gregoriańska: za ++ Bronisławę i Tadeusza Krzywonos II. – I. – Za ++ rodziców z obu stron i pozostałych zmarłych z rodziny II. – www.prudnik.franciszkanie.com Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001