To Przed godziną zero JuŜ tylko jeden dzień dzieli

Transkrypt

To Przed godziną zero JuŜ tylko jeden dzień dzieli
To
Nr 3
Przed godziną zero
JuŜ tylko jeden dzień dzieli sportowców od uroczystego otwarcia XXIV Uniwersjady
Zimowej. O zbliŜających się igrzyskach świadczą tłumy sportowców, trenerów i oficjeli
którzy zjeŜdŜają do wiosek uniwersjadowych. W stołówce kolorowo – kaŜda reprezentacja w
oficjalnym stroju – innym niŜ wszystkie inne. Słychać wielojęzyczny gwar. Przy posiłku,
między treningami, akredytacją a zwiedzaniem Harbinu moŜna wymienić się wraŜeniami na
temat miasta czy obiektu, w którym odbędą się zawody. Harbin mi się nie podoba. MoŜe
ładniej wygląda latem, kiedy jest zielono, kwitną kwiaty. Teraz sprawia raczej przygnębiające
wraŜenie. – ocenia kanadyjska zawodniczka. Stolik obok ekipa czeska ustala ranking wiosek
uniwersjadowych. W Jabuli są najlepsze warunki mieszkaniowe i do trenowania, ale za to
najzimniej. – oznajmia trener. W Maoershan stoki teŜ bardzo przyzwoite, i wyśmienite
jedzenie. – odpowiada zawodniczka z reprezentacji.
RównieŜ obsługa uniwersjady szykuje się do zawodów. W znajdującym się w New Paris
Hotel centrum prasowym praca wre. Organizatorzy szykują się do kolejnej konferencji
prasowej, tym razem z udziałem m. in. George’a Killiana – przewodniczącego FISU. W tym
czasie w innej sali dziennikarze z róŜnych krajów ślą pierwsze komunikaty do mediów a
wolontariusze cierpliwie odpowiadają na pytania niezorientowanych Ŝurnalistów: - Centrum
prasowe będzie czynne w czasie trwania uniwersjady całą dobę. Do dyspozycji dziennikarzy
mamy około 50 stanowisk komputerowych, faksy, drukarki. Na miejscu istnieje teŜ moŜliwość
oglądania transmisji z zawodów.
Ostatniego wieczoru przed zawodami organizatorzy zapraszają mieszkańców wioski w
Harbinie na wieczór z kulturą chińską. Chinese Language and Culture Center ma zamiar
przybliŜyć uczestnikom uniwersjady Chiny w rozrywkowej formie. W czasie show fragment
tradycyjnego przedstawienia teatralnego, w którym przy dźwiękach klasycznych
instrumentów muzycznych oglądamy walkę dobra ze złem. Tradycyjny chiński teatr nie jest
popularny wśród młodych Chińczyków. – wyznaje siedząca obok wolontariuszka. – Takie
przedstawienia są trudne w odbiorze przede wszystkim ze względu na długość i tematykę.
Zaraz potem na scenie pojawia się akrobatka. Przedstawicielka popularnej w świecie
chińskiej szkoły akrobatycznej na oczach widzów wygina ciało w niewiarygodnych wręcz
pozach. Aplauz publiczności zyskuje takŜe przegląd tradycyjnych i współczesnych pieśni
chińskich. Na scenie pojawiają się postaci tradycyjnych teatralnych strojach. Bogato zdobione
szaty, charakterystyczne maski na twarzach aktorów wzbudzają podziw oglądających. Na
scenie znalazł się teŜ boysband – symbol współczesnej popkultury. Na twarzach widzów
malują się uśmiechy: weseli, ufryzowani młodzieńcy mimo wszystko niezbyt przypominają
zespoły, które zdobywają szczyty europejskich i amerykańskich list przebojów.
Taki wieczorek to bardzo interesująca rzecz. Dzięki niemu mamy szansę poznać, zetknąć się z
najbardziej charakterystycznymi dla chińskiej kultury elementami. – oznajmia szwedzki
trener. Pokazać w jednym przedstawieniu tysiące lat chińskiej kultury nie jest łatwo, ale
organizatorom się udało.
WaŜne telefony:
• opiekun ekipy mieszkającej w Harbinie:
151-046-014-15;
• opiekun ekipy mieszkającej w Yabuli:
151-046-014-20;
• opiekun ekipy mieszkającej w Maoershan: 151-046-014-19.

Podobne dokumenty