To Przed godziną zero JuŜ tylko jeden dzień dzieli
Transkrypt
To Przed godziną zero JuŜ tylko jeden dzień dzieli
To Nr 3 Przed godziną zero JuŜ tylko jeden dzień dzieli sportowców od uroczystego otwarcia XXIV Uniwersjady Zimowej. O zbliŜających się igrzyskach świadczą tłumy sportowców, trenerów i oficjeli którzy zjeŜdŜają do wiosek uniwersjadowych. W stołówce kolorowo – kaŜda reprezentacja w oficjalnym stroju – innym niŜ wszystkie inne. Słychać wielojęzyczny gwar. Przy posiłku, między treningami, akredytacją a zwiedzaniem Harbinu moŜna wymienić się wraŜeniami na temat miasta czy obiektu, w którym odbędą się zawody. Harbin mi się nie podoba. MoŜe ładniej wygląda latem, kiedy jest zielono, kwitną kwiaty. Teraz sprawia raczej przygnębiające wraŜenie. – ocenia kanadyjska zawodniczka. Stolik obok ekipa czeska ustala ranking wiosek uniwersjadowych. W Jabuli są najlepsze warunki mieszkaniowe i do trenowania, ale za to najzimniej. – oznajmia trener. W Maoershan stoki teŜ bardzo przyzwoite, i wyśmienite jedzenie. – odpowiada zawodniczka z reprezentacji. RównieŜ obsługa uniwersjady szykuje się do zawodów. W znajdującym się w New Paris Hotel centrum prasowym praca wre. Organizatorzy szykują się do kolejnej konferencji prasowej, tym razem z udziałem m. in. George’a Killiana – przewodniczącego FISU. W tym czasie w innej sali dziennikarze z róŜnych krajów ślą pierwsze komunikaty do mediów a wolontariusze cierpliwie odpowiadają na pytania niezorientowanych Ŝurnalistów: - Centrum prasowe będzie czynne w czasie trwania uniwersjady całą dobę. Do dyspozycji dziennikarzy mamy około 50 stanowisk komputerowych, faksy, drukarki. Na miejscu istnieje teŜ moŜliwość oglądania transmisji z zawodów. Ostatniego wieczoru przed zawodami organizatorzy zapraszają mieszkańców wioski w Harbinie na wieczór z kulturą chińską. Chinese Language and Culture Center ma zamiar przybliŜyć uczestnikom uniwersjady Chiny w rozrywkowej formie. W czasie show fragment tradycyjnego przedstawienia teatralnego, w którym przy dźwiękach klasycznych instrumentów muzycznych oglądamy walkę dobra ze złem. Tradycyjny chiński teatr nie jest popularny wśród młodych Chińczyków. – wyznaje siedząca obok wolontariuszka. – Takie przedstawienia są trudne w odbiorze przede wszystkim ze względu na długość i tematykę. Zaraz potem na scenie pojawia się akrobatka. Przedstawicielka popularnej w świecie chińskiej szkoły akrobatycznej na oczach widzów wygina ciało w niewiarygodnych wręcz pozach. Aplauz publiczności zyskuje takŜe przegląd tradycyjnych i współczesnych pieśni chińskich. Na scenie pojawiają się postaci tradycyjnych teatralnych strojach. Bogato zdobione szaty, charakterystyczne maski na twarzach aktorów wzbudzają podziw oglądających. Na scenie znalazł się teŜ boysband – symbol współczesnej popkultury. Na twarzach widzów malują się uśmiechy: weseli, ufryzowani młodzieńcy mimo wszystko niezbyt przypominają zespoły, które zdobywają szczyty europejskich i amerykańskich list przebojów. Taki wieczorek to bardzo interesująca rzecz. Dzięki niemu mamy szansę poznać, zetknąć się z najbardziej charakterystycznymi dla chińskiej kultury elementami. – oznajmia szwedzki trener. Pokazać w jednym przedstawieniu tysiące lat chińskiej kultury nie jest łatwo, ale organizatorom się udało. WaŜne telefony: • opiekun ekipy mieszkającej w Harbinie: 151-046-014-15; • opiekun ekipy mieszkającej w Yabuli: 151-046-014-20; • opiekun ekipy mieszkającej w Maoershan: 151-046-014-19.