przemówienie 3 maja 2011 r

Dniu radości, dniu wesela!
Jak szeroki polski kraj,
Niechaj okrzyk w niebo
strzela
Viwat! Viwat! Trzeci Maj.
Sprowadza nas tutaj na prastary żywiecki Rynek dzisiejsze
święto, które jest jednocześnie świętem kościelnym i świętem
narodowym. Te święta są nierozerwalnie ze sobą złączone,
Bogurodzica Nasza matka, ostoja wolności naszej ojczyzny
w dniu 3 maja jest szczególnie czczona. 3 maja 1791 r. dla narodu
polskiego był dniem świetności. Sejm czteroletni rozpoczął
reformy: stworzył nowoczesną administrację, podjął kroki
na rzecz stworzenia nowoczesnej armii, naprawy skarbu państwa,
poprawy sytuacji społeczeństwa. Uwieńczył swą działalność
wspaniałym błyskiem przebijającym ciemność czasów saskich,
jakim była Konstytucja 3 maja. Dzieło to, wprowadzało Polskę do
grona nowoczesnych oświeconych państw – ustrojem miała być
monarchia konstytucyjna. Ustawa zasadnicza, którą wprowadzili
Polacy była pierwszą w Europie, a drugą na świecie. Nie dane
nam było się nią długo cieszyć, została obalona przez zdradę
i podstęp Targowiczan. Nie udało się do niej powrócić, ponieważ
słaba Rzeczpospolita szlachecka upadła w 1795 r. i przez 123 lata
nie było państwa polskiego.
1
Dzisiejsza 220 rocznica uchwalenia konstytucji, skłania nas
do refleksji i zadumy. Każdy z nas, Polaków musi sobie
odpowiedzieć na pytanie, czy zależy mu na ojczystym kraju,
na
tradycji,
dokonaniach
naszych
przodków,
kulturze
i patriotyzmie? Czy w głębi serca każdego z nas tkwi miłość
do ojczyzny bez względu na jej trudności i problemy?
Czy wykazujemy determinację w tym, aby przekazać młodemu
pokoleniu należytą wiedzę i prawdę o naszej ojczyźnie?
O dokonaniach wszystkich ludzi bez względu na przynależność
polityczną, którym zależało na Polsce, naszej ojczystej ziemi,
bohaterach walk o jej niepodległość na przestrzeni dziejów
od zarania powstania Polski.
Czy każdy z nas korzystał w miłości do ojczyzny ze wskazań
wielkiego Polaka Ojca Św. Jana Pawła II, dzisiaj będącego
już w gronie świętych, że wolności nie można tylko posiadać,
nie można jej zużywać. „Trzeba ją stale zdobywać i tworzyć”.
Jako naród mamy szansę trwać przez dalsze wieki,
jeżeli wyrzucimy z siebie waśnie, jeśli wszystkim nam zależeć
będzie na rozwoju Polski, na rozwoju każdego skrawka ziemi,
na którym żyjemy. Na przestrzeni wieków, jako naród,
potrafiliśmy się jednoczyć w siłę, powstawać ze zgliszczy,
zapominać o urazach i wzajemnych, wyrządzonych sobie
krzywdach. Zróbmy to dzisiaj, niech tragedia smoleńska nas łączy
2
a nie dzieli. Nie wrócimy już życia tym, co zginęli! Nikt z nas nie
jest w stanie ugasić bólu ich najbliższych. Ale my żyjący, jeżeli
wszyscy razem staniemy wobec prawdy i szacunku do tych,
którzy stracili życie to tragedia ta nas nie podzieli, ale zjednoczy,
aby pamięć o nich w naszych umysłach była trwała i pozwoliła
na
przyszłość
uniknąć
takich
wydarzeń,
jak
katastrofa
pod Smoleńskiem!
Niech pokrzepieniem naszych serc wobec tej tragedii będą
słowa włożone w usta Marii w Wierszu Bogurodzica przez Marię
Konopnicką.
„Nigdy ja ciebie ludu nie rzuciła. Nigdy ci mego nie odjęła lica.
Ja po dawnemu – moc Twoja i siła. Bogurodzica”.
Życie toczy się nadal. Każdy dzień naszego życia to nowe
wyzwania i pokonywanie trudności życia codziennego. Kryzys
światowy nie bez znaczenia odbija się także na naszym powiecie
i mieście Żywcu. Zakłady pracy zaczynają mieć duże trudności
finansowe, brakuje środków w kasie miasta w prawie każdej
dziedzinie życia publicznego. Galopujące ceny powodują,
że mieszkańcom brakuje pieniędzy na godne życie. Staramy się
temu przeciwdziałać. Ale tylko razem, rozumiejąc sytuację
i współdziałając, wszyscy możemy przeżyć te ciężkie czasy.
Przestrogą we wszystkich działaniach niech będą słowa
kardynała Stefana Wyszyńskiego
3
„Możemy mieć szacunek dla wielu zdobyczy innych narodów, ale
wierności ślubowaliśmy naszej polskiej Ojczyźnie. I tej wierności
Ojczyźnie polskiej, kulturze narodowej, kulturze chrześcijańskiej
w naszej polskiej ziemi dochowamy! Na każdym kroku walczyć
będziemy o to, aby Polska Polską była! Aby w Polsce po polsku
się myślało!”
Niech dzisiejsze obchody kolejnej rocznicy 3 maja na trwałe
wpiszą się w te słowa.
Dziękuję mieszkańcom za tak liczne przybycie i udział w tej
patriotycznej uroczystości. Dziękuję Wam kombatanci będący
żywym świadectwem umiłowania ojczyzny. Dziękuję Pocztom
Sztandarowym, dzieciom i młodzieży, nauczycielom, służbom
mundurowym, asyście żywieckiej, orkiestrze dętej, władzom
powiatu
żywieckiego,
radnym
powiatowym,
miejskim,
przedstawicielom wielu instytucji działających w naszym mieście.
Dziękuję wszystkim bez wyjątku, którzy uświetnili dzisiejszą
uroczystość.
4