Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej Wydział Zamiejscowy w

Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej
Wydział Zamiejscowy w Sopocie
Nazwa przedmiotu
Seminarium magisterskie - I (seminarium magisterskie)
Imię i nazwisko wykładowcy
Dr Dorota Szczygieł
Rok studiów / semestr
Rok 4 / Semestr 7 (Psychologia)
Rok 3 / Semestr 5 (Psychologia w indywidualnej organizacji toku studiów)
Liczba punktów ECTS
6.00
Opis i cele przedmiotu
Celem seminarium jest wykonanie pracy magisterskiej. W ramach seminarium studenci przygotują projekty własnych badań empirycznych,
które po zrealizowaniu oraz napisaniu części teoretycznej i metodologicznej, przedstawią i obronią jako prace magisterskie.
Treści merytoryczne przedmiotu (tematyka spotkań)
Problematyka seminarium dotyczyć będzie następujących zagadnień:
1.
REGULACJA EMOCJI
Emocje uznawane są za jeden z kluczowych mechanizmów ludzkiego funkcjonowania i przystosowania do zmiennych wymagań
otoczenia. Chociaż reakcje emocjonalne są zwykle adekwatne do wymagań środowiska i pozwalają na skuteczne działanie, to
zdarzają się sytuacje, gdy doświadczane przez człowieka emocje prowadzą do zachowań sprzecznych z jego potrzebami i celami.
Np. lęk przed wystąpieniami publicznymi może utrudniać lub wręcz uniemożliwiać zaprezentowanie swoich możliwości,
przedłużający się smutek przerodzić w depresję, a złość zrujnować relacje społeczne. W takich sytuacjach warunkiem
efektywnego funkcjonowania staje się zdolność regulacji emocji. Regulacja emocji zaliczana jest – obok regulacji nastroju,
radzenia sobie ze stresem i mechanizmów obronnych – do podstawowych procesów regulacji afektywnej i definiowana jest jako
procesy, dzięki którym człowiek wpływa na to, jakie emocje się u niego pojawiają oraz w jaki sposób te emocje doświadcza i
wyraża (Gross, 1998). Studenci zainteresowani tym zagadnieniem zachęcani będą do prowadzenia badań eksperymentalnych
dotyczących afektywnych, poznawczych i społecznych konsekwencji stosowania różnych strategii regulacji emocji oraz badań
korelacyjnych dotyczących związków strategii regulacji emocji z dobrostanem i funkcjonowaniem społecznym człowieka.
2.
EMOCJE W PRACY ZAWODOWEJ
Emocje są nieodłączną częścią naszego życia, także zawodowego. Mimo swej wszechobecności w miejscu pracy, emocje przez
długi czas nie wzbudzały większego zainteresowania psychologów pracy i organizacji. Brytyjski badacz, Stephen Fineman, określił
organizację lat osiemdziesiątych jako „emocjonalnie anorektyczną”. Emocje spostrzegano jako antytezę logicznego myślenia i
przeszkodę w sprawnym i przewidywalnym działaniu. Ideałem był chłodno myślący profesjonalista, który swoje emocje zostawiał
w domu, a w pracy koncentrował się na racjonalnym działaniu. Lata dziewięćdziesiąte przyniosły gwałtowny wzrost
zainteresowania emocjami w środowisku pracy. Wpłynęły na to rozwój neuronauki dostarczającej dowodów na to, że reakcje
emocjonalne stanowią integralną część „racjonalnego” procesu podejmowania decyzji oraz popularyzacja pojęcia inteligencji
emocjonalnej. Teraz idealny pracownik miał nie tylko myśleć, ale i czuć. Zaobserwowano również, że w branżach usługowych,
których wyniki finansowe są uzależnione od zdobycia jak największej liczby klientów, częścią pracy zawodowej staje się
przestrzeganie ustalonych przez organizację reguł okazywania emocji podczas kontaktów z klientami. Reguły te najczęściej
dotyczą powstrzymywania się od okazywania emocji niepożądanych (najczęściej negatywnych) oraz wyrażania emocji
pożądanych (najczęściej pozytywnych). Wysiłek towarzyszący regulacji emocji podczas kontaktów z klientami Arlie Russell
Hochschild nazwała pracą emocjonalną (emotional labor) [Hochschild, A. R. (2009). Zarządzanie emocjami. Komercjalizacja
ludzkich uczuć. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN]. Studenci zainteresowani tą tematyką zachęcani będą do prowadzenia
badań dotyczących uwarunkowań i konsekwencji pracy emocjonalnej oraz emocji doświadczanych w pracy (np. stres, wypalenie
zawodowe, zaangażowanie w pracę, satysfakcja z pracy, efektywność pracy, zadowolenie klientów). Analizie poddane zostaną
również czynniki modyfikujące związki doświadczanych emocji/pracy emocjonalnej z efektywnością pracy i poziomem wypalenia
zawodowego pracowników (np. cechy temperamentalne, dyspozycyjna afektywność, inteligencja emocjonalna, wsparcie ze
strony organizacji)
1
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej
Wydział Zamiejscowy w Sopocie
3.
EMOCJONALNE UWARUNKOWANIA NADMIERNEGO JEDZENIA
Wzrost dostępności jedzenia spowodował, że coraz więcej ludzi ma problemy związane z odżywaniem, a otyłość stała się
chorobą cywilizacyjną i istotnym problemem społecznym w skali globalnej. Zgodnie z danymi Światowej Organizacji Zdrowia
otyłość osiągnęła rozmiary epidemii. Problem ten dotyczy także Polski. Według opublikowanego w roku 2005 raportu
International Obesity Task Force, Polska, obok Wielkiej Brytanii, należy do krajów europejskich o największym przyroście liczby
dzieci z nadwagą. Winą za gwałtowny wzrost liczby osób z nadwagą obciążane jest tzw. „szkodliwe otoczenie pokarmowe”, czyli
zespół środowiskowych uwarunkowań otyłości. Istotny wpływ na przyrost masy ciała mają niedostateczna wiedza żywieniowa,
złe nawyki żywieniowe i brak aktywności fizycznej. Jednak badacze zgodnie podkreślają, że oprócz czynników biologicznych,
społeczno-kulturowych i ekonomicznych, będących źródłem zachowań żywieniowych, istotną rolę odgrywają czynniki
psychologiczne. Emocje uznawane są jeden z kluczowych czynników psychologicznych wpływających na nadmierne jedzenie i
nadwagę oraz otyłość. Studenci zainteresowani zależnościami między emocjami i zachowaniami żywieniowymi prowadzącymi do
nadmiernej masy ciała zachęcani będą do prowadzenia badań dotyczących odżywania emocjonalnego, czyli nadmiernego
jedzenia pod wpływem doświadczanych emocji oraz związków emocji z odżywaniem restrykcyjnym.
Warunki zaliczenia przedmiotu
1 etap: Określenie obszaru badawczego, którego będzie dotyczyła praca magisterska. Analiza literatury. Przygotowanie projektu
badawczego oraz materiałów potrzebnych do przeprowadzenia badania. 2 etap: Przeprowadzenie badania i analiza wyników. 3 etap:
Pisanie pracy magisterskiej.
Tryb pracy
Początkowo: zajęcia w formie seminariów (analiza tekstów naukowych). Później: indywidualne konsultacje ze studentami
przygotowującymi materiały niezbędne do przeprowadzenia badania (manipulacje eksperymentalne, materiały do badania pilotażowego)
oraz opracowującymi wyniki.
2