Zasady wprowadzania do obrotu suplementów diety, środków
Transkrypt
Zasady wprowadzania do obrotu suplementów diety, środków
Zasady wprowadzania do obrotu suplementów diety, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz żywności wzbogacanej określają przepisy art. 29, 30, 31 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 25 sierpnia 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 171, poz. 1225 z późn. zm.). Podmiot działający na rynku spożywczym, który wprowadza lub ma zamiar wprowadzić po raz pierwszy do obrotu: − preparaty do początkowego żywienia niemowląt, dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, środki spożywcze zaspokajające zapotrzebowanie organizmu przy intensywnym wysiłku fizycznym, zwłaszcza sportowców, środki spożywcze dla osób z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów (cukrzyca), środki spożywcze niskosodowe, w tym sole dietetyczne o niskiej zawartości sodu lub bezsodowe, środki spożywcze bezglutenowe; − suplementy diety; − środki spożywcze, do których dodawane są witaminy, składniki mineralne lub substancje, o których mowa w załączniku III część B i C do rozporządzenia nr 1925/2006 jest obowiązany powiadomić o tym Głównego Inspektora Sanitarnego. Ww. rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji (Dz. U. UE L 404 z 30.12.2006, str. 26) zawiera załącznik III Substancje, których stosowanie w żywności jest zakazane, ograniczone lub podlega kontroli przez Wspólnotę. Zgodnie z art.28 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia: Do środków spożywczych mogą być dodawane witaminy, składniki mineralne lub inne substancje wykazujące efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, z uwzględnieniem wymagań określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji (Dz. Urz. UE L 404 z 30.12.2006, str. 26, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1925/2006". Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) środki spożywcze, do których są obligatoryjnie dodawane witaminy i składniki mineralne, 2) poziomy lub maksymalne poziomy witamin i składników mineralnych - mając na względzie potwierdzone dane naukowe, w tym dotyczące zmiennego zapotrzebowania różnych grup konsumentów, wymagania określone w art. 12 rozporządzenia nr 1925/2006 oraz potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić w rozporządzeniu, o którym mowa powyżej, zakazy lub ograniczenia w stosowaniu niektórych substancji innych niż witaminy i składniki mineralne w produkcji określonych środków spożywczych. Ponadto Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie substancji wzbogacających dodawanych do żywności i warunków ich stosowania (Dz. U. z 2003 r. Nr 27 poz. 237) określa substancje wzbogacające dodawane do żywności i warunki ich stosowania. Wykaz środków spożywczych, do których mogą być dodawane witaminy lub składniki mineralne, określa załącznik nr 1 do ww. rozporządzenia. Wykaz witamin i składników mineralnych, które mogą być stosowane do wzbogacania środków spożywczych, określa załącznik nr 2 do ww. rozporządzenia. Wykaz form chemicznych witamin i składników mineralnych, które mogą być stosowane do wzbogacania środków spożywczych, określa załącznik nr 3 do ww. rozporządzenia.