QUANTA LiteTM dsDNA

Transkrypt

QUANTA LiteTM dsDNA
QUANTA Lite® GBM ELISA
708740
Do diagnostyki in vitro
Złożoność CLIA: Wysoka
Przeznaczenie
QUANTA LiteTM GBM to test immunoabsorpcji enzymatycznej (ELISA) do półilościowego wykrywania
przeciwciał IgA przeciwko kłębuszkowej błonie podstawowej (GBM) w surowicy człowieka. Obecność
przeciwciał GBM można wykorzystać wraz z wynikami klinicznymi i innymi testami laboratoryjnymi do
wspomagania diagnozy autoagresyjnych chorób nerkowych, takich jak zespół Goodpastura.
Podsumowanie i wyjaśnienie testu
Przeciwciała przeciwko GBM są uznawane jako istotne w patogenezie szybko postępującego zapalenia
kłębuszków nerkowych w zespole Goodpastura.1 Eksperymenty polegające na pasywnym transferze
wykazały, że przeciwciała przeciwko GBM potrafią odtwarzać urazy organów docelowych.2 Jeśli zespół
Goodpastura jest nieleczony, może nastąpić gwałtowny rozwój z szybkim pogorszeniem funkcjonowania
nerek, czemu czasami towarzyszą poważne krwotoki płucne. Wczesna identyfikacja tych pacjentów wnosi
istotne implikacje w zakresie leczenia i prognozowania, ponieważ immunoterapia może poprawić wyniki, jeśli
zostanie zarządzona na odpowiednio wczesnym etapie.1 Badania na krążące przeciwciała przeciwko GBM
obejmują niebezpośrednią immunofluorescencję, 3 RIA4 oraz ELISA.5
Kłębuszkowa błona podstawowa składa się z wielu różnych białek. Ustalono, że większość autoprzeciwciał
pochodzących od pacjentów z zespołem Goodpastura reaguje regionem bez kolagenu (NC1) łańcucha
kolagenu ∝3(IV).6,7 Badania ELISA, wykorzystując swoisty antygen ∝3(IV), okazały się być bardzo czułe i
swoiste na zespół Goodpastura.8,9 Przeciwciała przeciwko GBM rzadko występują u zdrowych osób i leczeni
pacjenci lub pacjenci z remisją mają tendencje do niższych poziomów przeciwciał.6
Pacjenci z zespołem Goodpastura mogą wykazywać kliniczne cechy sugerujące określone typu
autoagresyjnego zapalenia naczyń. Z tego powodu pojawiła się sugestia włączenia wykrywania
autoprzeciwciał przeciwko GBM wraz z analizą przeciwciał przeciwko cytoplazmie neutrofilów (ANCA), jako
części analizy serologicznej pacjentów z podejrzanym zespołem nerkowo-płucnym.9
Zasada badania
Oczyszczony antygen ∝3(IV) GBM wiąże się z dołkami płytek polistyrenowych w warunkach, które
zabezpieczają antygen w jego naturalnym stanie. Wstępnie rozcieńczone kontrole oraz surowice pacjentów
są dodawane do oddzielnych dołków umożliwiając związanie wszelkich występujących przeciwciał przeciwko
GBM z unieruchomionym antygenem. Niezwiązana próbka jest wypłukiwana i do każdego dołka dodawany
jest koniugat znakowanego enzymem przeciwciała przeciw-ludzkiego IgG. Druga inkubacja umożliwia
przeciwciałom przeciw-ludzkim IgG znakowanym enzymem związać się z dowolnymi przeciwciałami
pacjenta, które zostały przytwierdzone do mikrodołków. Po wypłukaniu wszelkich niezwiązanych przeciwciał
przeciw-ludzkich IgG znakowanych enzymem, aktywność pozostałego enzymu bada się dodając substrat
chromogeniczny i mierząc intensywność powstałej barwy. Badanie może zostać ocenione
spektrofotometrycznie, poprzez zmierzenie i porównanie intensywności barwy, która powstaje w dołkach z
próbką od pacjenta z barwą dołków kontrolnych.
Odczynniki
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Polistyrenowa płytka z mikrodołkami ELISA pokryta oczyszczonym antygenem GBM (12-1 x 8
dołków), z uchwytem w torebce foliowej zawierającej osuszacze
Kontrola negatywna ELISA, 1 fiolka buforu zawiera konserwant i surowicę ludzką bez ludzkich
przeciwciał przeciwko GBM, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml
Słabo pozytywne GBM ELISA, 1 fiolka buforu zawierającego konserwant i przeciwciała surowicy
ludzkiej przeciwko GBM, wstępnie rozcieńczone, 1,2 ml
Silnie pozytywne GBM ELISA, 1 fiolka buforu zawierającego konserwant i przeciwciała surowicy
ludzkiej przeciwko GBM, wstępnie rozcieńczone, 1,2 ml
Rozcieńczalnik do próbek HRP, 1 fiolka – zabarwienie różowe, zawiera sól fizjologiczną buforowaną
TRIS, Tween 20, stabilizatory białka i konserwant, 50 ml
Koncentrat do płukania HRP, 1 fiolka koncentratu 40x – zabarwienie czerwone, zawiera sól
fizjologiczną buforowaną TRIS i Tween 20, 25 ml. Instrukcje dotyczące rozcieńczania można znaleźć
w sekcji Metody.
Koniugat HS HRP (kozi), przeciwciała przeciw ludzkiego IgG, 1 fiolka – zabarwienie purpurowe,
zawiera bufor, stabilizatory białka i konserwant, 10 ml
Chromogen TMB, 1 fiolka zawierająca stabilizatory, 10 ml
Roztwór zatrzymujący HRP, kwas siarkowy 0,344M, 1 fiolka – bezbarwny, 10 ml
1
Ostrzeżenia
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
OSTRZEŻENIE: Ten produkt zawiera substancję chemiczną (chloramfenikol 0,02%) w
rozcieńczalniku do próbek, kontrolach i koniugacie, która według stanu Kalifornii wywołuje raka.
Wszystkie materiały pochodzenia ludzkiego używane w przygotowywaniu kontroli dla tego produktu
zostały przetestowane i na podstawie metod zatwierdzonych przez FDA stwierdzono że nie zawierają
przeciwciał przeciwko HIV, HBsAg i HCV. Jednak żadna metoda testowania nie może całkowicie
zagwarantować braku obecności HIV, HBV, HCV lub innych czynników zakaźnych. Z tego też
względu słabo pozytywną kontrolę GBM ELISA, silnie pozytywną kontrolę GBM ELISA oraz kontrolę
negatywną ELISA należy użytkować w ten sam sposób, jak materiał potencjalnie zakaźny.10
Jako konserwant stosowany jest azydek sodu. Azydek sodu jest trucizną i może być toksyczny w
przypadku połknięcia lub wchłonięcia przez skórę lub oczy. Azydek sodu może wchodzić w reakcję z
ołowianą lub miedzianą instalacją wodociągową, tworząc potencjalnie wybuchowe azydki metali.
Jeśli do usuwania odczynników używane są zlewy, należy przepłukiwać je dużą ilością wody, aby nie
dopuścić do gromadzenia się azydku.
Koniugat HRP zawiera rozcieńczoną trującą/korozyjną substancję chemiczną, która może być
toksyczna w przypadku spożycia w dużej ilości. Aby uniknąć potencjalnych oparzeń chemicznych,
należy unikać kontaktu ze skórą i oczami.
Chromogen TMB zawiera środek drażniący, w który może być szkodliwy w przypadku wdychania,
spożycia lub wchłonięcia przez skórę. Aby uniknąć urazów, należy unikać wdychania, spożycia lub
kontaktu ze skórą i oczami.
Roztwór zatrzymujący HRP składa się z rozcieńczonego roztworu kwasu siarkowego. Unikać
wystawienia na działanie zasad, metali lub innych związków, które mogą wchodzić w reakcje z
kwasami. Kwas siarkowy jest trucizną i ma właściwości korozyjne. W razie połknięcia może być
toksyczny. Aby uniknąć oparzeń chemicznych, należy unikać kontaktu ze skórą i oczami.
Podczas pracy z dostarczonymi odczynnikami należy stosować odpowiednie środki ochrony
osobistej.
Rozlane odczynniki należy natychmiast usunąć. Należy przestrzegać wszystkich krajowych i
lokalnych przepisów w zakresie utylizacji odpadów.
Środki ostrożności
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Ten produkt jest przeznaczonych do zastosowań diagnostycznych in vitro.
Zastąpienie składników dostarczonych w tym systemie innymi składnikami może skutkować
osiągnięciem niespójnych wyników.
Niepełne lub nieprawidłowe płukanie i niewystarczające usunięcie płynu z płytek z dołkami ELISA
wpłynie negatywnie na precyzję badań i/lub spowoduje wysoki poziom tła.
Dostosowanie tego badania do stosowania ze zautomatyzowanymi analizatorami próbek oraz innymi
urządzeniami do pracy z płynami, w całości lub w części, może skutkować rozbieżnością wyników w
stosunku do badań przeprowadzanych ręcznie. Obowiązkiem każdego laboratorium jest
potwierdzenie, że wyniki testów uzyskanych na podstawie zautomatyzowanych badań mieszczą się
w akceptowalnych limitach.
Na wyniki analizy wpływa wiele różnych czynników. Obejmują one temperaturę początkową
odczynników, temperaturę otoczenia, dokładność i powtarzalność techniki pipetowania, dokładność
płukania i usuwania płynu z dołków płytek ELISA, fotometr użyty do analizy wyników oraz czasy
trwania inkubacji podczas badania. Uzyskanie dokładnych i powtarzalnych wyników wymaga
staranności i precyzji.
Zalecane jest ścisłe przestrzeganie procedury testowej.
Niedokładne zamknięcie torebki z zamknięciem strunowym, zawierającej płytki z mikrodołkami i
osuszaczami, spowoduje degradację antygenu i brak precyzji badania.
Dwukrotne lub wielokrotne użycie koniugatu HRP z jednej butelki w pewnym okresie czasu może
dać niedopuszczalnie niski poziom absorbancji. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji istotne jest
przestrzeganie wszystkich zaleceń dotyczących procedur pracy z koniugatem HRP.
Zanieczyszczenie chemiczne koniugatu HRP może być spowodowane nieprawidłowym
czyszczeniem lub płukaniem sprzętu lub narzędzi. Pozostałości typowych laboratoryjnych substancji
chemicznych, takich jak formalina, substancja wybielająca, etanol lub detergent, z czasem
spowoduje
degradację
koniugatu
HRP.
Po
użyciu
chemicznych
substancji
czyszczących/dezynfekujących dokładnie wypłukać cały sprzęt i wszystkie narzędzia.
Warunki przechowywania
1.
2.
3.
Wszystkie odczynniki z zestawu przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie zamrażać. Odczynniki są
trwałe do daty ważności, pod warunkiem, że są przechowywane i używane zgodnie z instrukcjami.
Nieużyte płytki z mikrodołkami pokrytymi antygenem powinny być starannie zamknięte w torebce
foliowej z osuszaczami i przechowywane w temperaturze 2–8°C.
Rozcieńczony bufor do płukania zachowuje trwałość przez 1 tydzień w temperaturze 2–8°C.
2
Pobieranie próbek
Ta procedura powinna być wykonana z próbką surowicy. Dodanie azydku lub innych konserwantów do
próbek analitycznych może mieć negatywny wpływ na wyniki. Nie używać próbek zawierających widoczne
zanieczyszczenia, skażonych bakteryjnie lub podgrzanych. Należy unikać całkowicie zhemolizowanej lub
lipemicznej surowicy albo próbek.
Po pobraniu surowica powinna być oddzielona od skrzepu. Dokument CLSI (NCCLS) H18-A2 zaleca
następujące warunki przechowywania próbek: 1) Przechowywać próbki w temperaturze pokojowej nie dłużej
niż 8 godzin. 2) Jeśli badanie nie zostanie zakończone w ciągu 8 godzin, schłodzić próbkę do temperatury 28°C. 3) Jeśli badanie nie zostanie ukończone w ciągu 48 godzin lub w przypadku transportu próbki, należy
zamrozić ją w temperaturze -20°C lub niższej. Zamrożone próbki po rozmrożeniu i przed badaniem muszą
zostać dobrze wymieszane.
Badanie
Dostarczone materiały
1
1
1
1
1
1
1
1
1
Płytka z mikrodołkami GBM ELISA (12-1 x 8 dołków), z uchwytem
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej ELISA
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej GBM ELISA
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej silnie pozytywnej GBM ELISA
50 ml rozcieńczalnika do próbek HRP
25 ml koncentratu do płukania HRP, koncentrat 40x
10 ml koniugatu przeciwciała HS HRP IgG, (koziego), przeciwko ludzkiemu IgG
10 ml chromogenu TMB
10 ml roztworu zatrzymującego HRP, kwas siarkowy 0,344M
Wymagane materiały nie dołączone do zestawu
Mikropipety na 5, 100, 200–300 i 500 µl
Jednorazowe końcówki mikropipet
Probówki do roztworów próbek pochodzących od pacjenta, 4 ml objętości
Woda destylowana lub dejonizowana
Naczynie o objętości 1 l do rozcieńczonego koncentratu HRP do płukania
Czytnik płytek z mikrodołkami umożliwiający pomiar gęstości optycznej przy 450 nm (i przy 620 nm dla
odczytów przy dwóch długościach fali)
Sposób przygotowania
Przed rozpoczęciem
1.
2.
3.
4.
Doprowadzić wszystkie odczynniki i próbki do temperatury pokojowej (20 - 26oC) i dobrze
wymieszać.
Rozcieńczyć koncentrat do płukania HRP w stosunku 1:40, dodając zawartość butelki koncentratu do
płukania HRP do 975 ml wody destylowanej lub dejonizowanej. Jeśli cała płytka nie zostanie
przetworzona w tym czasie, można przygotować mniejszą ilość. W tym celu należy dodać 2,0 ml
koncentratu do 78 ml wody destylowanej lub dejonizowanej na każde 16 dołków, które będą użyte.
Rozcieńczony bufor zachowuje trwałość przez 1 tydzień w temperaturze 2–8oC.
Przygotować roztwór 1:101 każdej próbki pochodzącej od pacjenta, dodając 5 µl próbki do 500 µl
rozcieńczalnika do próbek HRP. Rozcieńczone próbki muszą być użyte w ciągu 8 godzin od
przygotowania. NIE ROZCIEŃCZAĆ słabo pozytywnej GBM ELISA, wysoko pozytywnej GBM ELISA
i kontroli negatywnej ELISA.
Oznaczanie obecności lub braku GBM, stosując jednostki umowne wymaga dwóch dołków dla
każdego z trzech kontroli i jednego lub dwóch dołków dla każdej próbki pacjenta. Zalecane jest
wykonanie duplikatów próbek.
Procedura badania
1.
2.
3.
4.
WSZYSTKIE ODCZYNNIKI PRZED ROZPOCZĘCIEM BADANIA MUSZĄ BYĆ DOPROWADZONE
DO TEMPERATURY POKOJOWEJ (20–26°C). Umieścić wymaganą liczbę mikrodołków/pasków w
uchwycie. Natychmiast umieścić nieużywane płytki w torebce foliowej zawierającej osuszacz i
dobrze ją zamknąć, aby ograniczyć kontakt z parą wodną.
Do dołków dodać 100 µl wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej GBM ELISA, wysoko pozytywnej
GBM ELISA oraz kontroli negatywnej ELISA i rozcieńczonych próbek pochodzących od pacjentów.
Przykryć dołki i inkubować przez 30 minut w temperaturze pokojowej na równej powierzchni. Czas
inkubacji rozpoczyna się po dodaniu ostatniej próbki.
Etap płukania: Odessać całkowicie zawartość każdego dołka. Wlać 200–300 µl rozcieńczonego
buforu HRP do płukania do wszystkich dołków, a następnie go odessać. Powtórzyć tę sekwencję
jeszcze dwukrotnie, aby łącznie przeprowadzić trzy płukania. Odwrócić płytkę i postukać w nią na
materiale pochłaniającym w celu usunięcia pozostałości płynu po ostatnim płukaniu. Ważne jest, aby
całkowicie opróżnić każdy dołek po każdym etapie płukania. Zachować tę samą sekwencję
odsysania, jak w przypadku dodawania próbki.
Do każdego dołka dodać 100 μl koniugatu HS HRP IgG. Koniugat powinien być usunięty z butelek z
zastosowaniem standardowych warunków aseptycznych oraz zalecanych technik laboratoryjnych.
Pobrać z butelki jedynie wymaganą do analizy ilość koniugatu. ABY UNIKNĄĆ POTENCJALNEGO
ZANIECZYSZCZENIA BAKTERYJNEGO I/LUB CHEMICZNEGO, NIE WOLNO WLEWAĆ
NIEUŻYTEGO KONIUGATU Z POWROTEM DO BUTELKI. Inkubować dołki przez 30 minut jak w
etapie 2.
3
5.
6.
7.
8.
Etap płukania: Powtórzyć etap 3.
Dodać 100 µl chromogenu TMB do każdego dołka i inkubować w ciemności przez 30 minut w
temperaturze pokojowej.
Do każdego dołka dodać 100 µl roztworu zatrzymującego HRP. Zachować tę samą sekwencję i czas
dodawania roztworu zatrzymującego HRP, jak w przypadku chromogenu TMB. Delikatnie postukać
płytkę palcem, aby dokładnie wymieszać zawartość dołków.
Odczytać absorbancję (gęstość optyczną) każdego dołka przy długości fali 450 nm w ciągu jednej
godziny od zatrzymania reakcji. Jeśli wymagane są pomiary bichromatyczne, referencyjną długością
fali może być długość 620 nm.
Kontrola jakości
1.
2.
3.
4.
Aby upewnić się, że wszystkie odczynniki i procedury funkcjonują prawidłowo, każdą serię próbek
należy testować wraz ze słabo pozytywną GBM ELISA, wysoko pozytywną GBM ELISA i kontrolą
negatywną ELISA.
Należy zauważyć, że ponieważ słabo pozytywna GBM ELISA, wysoko pozytywna GBM ELISA i
kontrola negatywna ELISA są już wstępnie rozcieńczone, to nie będą one stanowić kontroli w
przypadku procedur związanych z rozcieńczaniem próbek.
Dodatkowe kontrole mogą być przebadane zgodnie z wytycznymi lub wymaganiami lokalnych i/lub
krajowych przepisów lub organów normalizacyjnych. Dodatkowe odpowiednie surowice kontrolne
można przygotować, dzieląc połączone próbki surowicy ludzkiej i przechowując je w temperaturze
≤ - 20°C.
Aby wyniki badania mogły być uznane jako ważne, muszą zostać spełnione wszystkie poniższe
kryteria. Jeśli jakiekolwiek kryterium nie będzie spełnione, badanie powinno być traktowane jako
nieważne i powinno zostać powtórzone.
a.
Absorbancja wstępnie rozcieńczonej wysoko pozytywnej GBM ELISA musi być większa niż
absorbancja wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej GBM ELISA, która z kolei musi być
większa niż absorbancja wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej ELISA.
b.
Absorbancja wstępnie rozcieńczonej wysoko pozytywnej GBM ELISA musi być większa niż
1,0, natomiast absorbancja wstępnie rozcieńczonej negatywnej kontroli ELISA nie może
przekroczyć 0,2.
c.
Absorbancja wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej GBM ELISA musi być ponad
dwukrotnie większa niż absorbancja kontroli negatywnej ELISA lub być większa niż 0,25.
d.
Kontrola negatywna ELISA i wysoko pozytywna GBM ELISA mają za zadanie wykazać
ewentualne istotne nieprawidłowe działanie odczynnika. Wysoko pozytywna GBM ELISA nie
zapewni dokładności przy wartości granicznej badania.
e.
Dodatkowe wytyczne dotyczące odpowiednich praktyk QC można znaleźć w dokumencie
CLSI (NCCLS) C24-A.
Obliczanie wyników
W pierwszej kolejności jest określana średnia gęstość optyczna każdego zestawu duplikatów. Reaktywność
każdej próbki można następnie wyliczyć, dzieląc średnią gęstość optyczną próbki przez średnią gęstość
optyczną słabo pozytywnej GBM ELISA. Otrzymany wynik mnoży się przez liczbę jednostek przypisanych do
słabo pozytywnej GBM ELISA, którą można znaleźć na etykiecie.
Gęstość optyczna próbki
Wartość próbki =
(jednostki)
gęstość optyczna słabo pozytywnej GBM ELISA
x nisko pozytywna GBM ELISA
(jednostki)
Reaktywność w sposób nieliniowy zależy od ilości obecnych przeciwciał. Wzrosty i spadki stężeń przeciwciał
u pacjenta będą odzwierciedlone w analogicznym wzroście lub spadku reaktywności, jednak zmiana ta nie
jest proporcjonalna (tzn. podwojenie stężenia przeciwciał nie oznacza podwojenia reaktywności). Jeśli
wymagane jest dokładniejsze oszacowanie ilości przeciwciał pacjenta, należy przeprowadzić badanie
seryjnych rozcieńczeń próbek pochodzących od pacjenta i ostatnie rozcieńczenie w ramach badania z
wynikiem pozytywnym powinno być zaraportowane jako miano przeciwciał pacjenta.
Interpretacja wyników
Badanie ELISA jest bardzo wrażliwe na technikę i jest w stanie wychwycić nawet najdrobniejsze różnice w
populacjach pacjentów. Poniższe wartości są jedynie wartościami sugerowanymi. Każde laboratorium
powinno ustalić własny normalny zakres na podstawie własnych technik, kontroli, sprzętu i populacji
pacjentów, zgodnie z własnymi ustalonymi procedurami.
Próbka następnie może być sklasyfikowana jako negatywna, słabo pozytywna, średnio pozytywna lub silnie
pozytywna, zgodnie z poniższą tabelą.
Jednostki
0 - 20
21 – 30
>30
Negatywna
Słabo pozytywna
Od średnio do silnie pozytywnego
1.
Wynik pozytywny wskazuje na obecność przeciwciał GBM i sugeruje możliwość autoagresyjnych
chorób nerek, takich jak zespół Goodpastura.
4
2.
3.
Wynik negatywny wskazuje na brak przeciwciał GBM lub ich poziom poniżej wartości granicznej
testu.
Zalecane jest, aby wyniki raportowane przez laboratorium zawierały oświadczenie: „Poniższe wyniki
otrzymano przy wykorzystaniu zestawu INOVA QUANTA Lite® GBM ELISA. Nie można stosować
zamiennie wartości GBM uzyskanych przy zastosowaniu metod testowych innych producentów.
„Rząd wielkości poziomów raportowanego IgG nie może być skorelowany z mianem punktu
końcowego”.
Ograniczenia badania
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Miano przeciwciał uzyskane z poszczególnych próbek niekoniecznie odpowiada zaawansowaniu
choroby i nie należy jego w ten sposób przedstawiać. Przeciwciała od różnych pacjentów mogą mieć
różne awidności.
Wartości uzyskane na podstawie tego badania są przeznaczone wyłącznie do celów
diagnostycznych. Każdy lekarz musi interpretować wyniki z uwzględnieniem historii pacjenta,
wyników badań oraz innych badań diagnostycznych. Jeśli jest to możliwe, należy uzyskać patologię
biopsji nerek.
Ścisłe przestrzeganie instrukcji testu umożliwi uzyskanie optymalnych wyników.
Należy stosować świeżą surowicę lub próbki zamrożone i rozmrożone tylko jeden raz. Próbki, które
są nieprawidłowo przechowywane lub są wielokrotnie zamrażane i rozmrażane, mogą dostarczyć
nieprawidłowe wyniki.
Powtarzalność wyników zależy od starannego pipetowania, przestrzegania okresów inkubacji i
temperatury, jak również prawidłowego płukania pasków testów i dokładnego wymieszania
wszystkich przygotowywanych roztworów.
Należy zwrócić uwagę, aby nie zarysować dołków podczas płukania i odsysania. Wszystkie
mikrodołki należy płukać i napełniać w jednym cyklu, bez przerwy. Podczas płukania należy
sprawdzić, czy wszystkie dołki są równomiernie napełnione roztworem oraz czy nie ma pozostałości
po płukaniu w dołkach po odsysaniu.
Charakterystyka wyników badania nie została ustanowiona dla podłoża innego niż surowica.
Spodziewane wartości
Normalny zakres
Przeprowadzono badanie 248 losowo wybranych próbek. Populacja składała się w przybliżeniu z takiej
samej liczby mężczyzn i kobiet, w wieku od 15 do 69 lat. Wszystkie wyniki oprócz 2 (0,8%) były poniżej 20
jednostek wartości granicznej dla GBM. 2 pozytywne próbki miały wartości 22 i 23. Średni wynik GBM
wyniósł 4,5 jednostki.
Swoistość i wrażliwość względna
40 próbek, w tym 20 losowych zdrowych i 20 próbek przekazanych do laboratorium wzorcowego w ramach
badania na przeciwciała przeciwko GBM, zostało przebadanych przy użyciu zestawu QUANTA Lite® GBM
ELISA oraz dwóch innych referencyjnych testów ELISA. Wyniki znajdują się poniżej.
Odniesienie
ELISA nr 1
+
-
QUANTA Lite® GBM ELISA
+
Czułość względna = 66,7%
12
6*
Swoistość względna = 100%
0
22
Skuteczność względna = 85%
*Dwie spośród tych 6 pochodziły od normalnej populacji, a 3 z pozostałych 4 próbek wykazały wynik
negatywny w innym referencyjnym teście ELISA, a jedna próbka była na granicy wyniku.
12 próbek było pozytywnych, a 22 negatywne, wg obu testów oraz żadne próbki nie były pozytywne ani
negatywne wg QUANTA Lite® GBM ELISA na podstawie referencyjnego testu ELISA. Z 6 niezgodnych
próbek 2 pochodziły z grupy zdrowych, a 3 okazały się negatywne i jedna była pozytywna na granicy wg
innego testu referencyjnego ELISA. Poniższe wyniki zostały uzyskane w porównaniu z innym testem
referencyjnym GBM ELISA. Do celów obliczania czułości i swoistości, próbki na granicy wyników zostały
wykluczone.
QUANTA Lite® GBM ELISA
+
+
11
1*
Czułość względna = 91,7%
Odniesienie
Granica
0
3**
Swoistość względna = 96,0%
ELISA nr 2
1***
24
Skuteczność względna = 94,6%
*
**
***
Ta próbka była słabo pozytywna wg testu referencyjnego GBM nr 2 i była negatywna wg testu
referencyjnego GBM nr 1.
Jedna z nich była pozytywna, a 2 były negatywne wg testu referencyjnego GBM nr 1.
Ta próbka byłą pozytywna wg testu referencyjnego GBM nr 1.
W odniesieniu do testu referencyjnego ELISA #2, było 11 próbek pozytywnych i 24 próbki negatywne wg obu
zestawów. Jedna próbka była pozytywna w teście QUANTA Lite® GBM ELISA, ale była negatywna w teście
referencyjnym ELISA nr 2. Ta próbka byłą pozytywna wg testu referencyjnego ELISA nr 1. Inna próbka była
negatywna w teście QUANTA Lite® GBM ELISA, ale była pozytywna w w teście referencyjnym ELISA nr 2.
Ta próbka wykazała wynik negatywny wg testu referencyjnego GBM ELISA nr 1. Spośród 3 próbek
pozytywnych na granicy wyników, ale negatywnych wg QUANTA Lite® GBM ELISA, 2 były negatywne wg
testu referencyjnego ELISA nr 1 i tylko 1 wykazał wynik pozytywny.
5
Swoistość i wrażliwość kliniczna
Autoprzeciwciała GBM w różnych grupach chorób
Grupa
Numer
Normalne
248
Autoagresyjne zapalenie naczyń
Pozytywne MPO
15
Pozytywne PR-3
14
Choroba tkanki łącznej
15
Zespół Goodpasture
25
Liczba dodatnia
2
0
0
0
25
(%)
(0,8)
(100)
Precyzja i powtarzalność
Precyzja i powtarzalność badania zostały przebadane przez przeprowadzenie sześciu powtórzeń każdej
negatywnej, słabo pozytywnej i silnie pozytywnej próbki w sześciu oddzielnych badaniach. Średnia wartość
wyników silnie pozytywnych wyniosła 114,3, słabo pozytywnych wyniosła 25, a wartość negatywnych
wyników wyniosła 17,7 jednostki. Poniżej znajduje się podsumowanie odchylenia standardowego oraz
współczynnika zmienności dla każdej próbki.
Łącznie
W ramach serii
Pomiędzy seriami
Negatywna
SD
CV
1,27
7,2%
1,11
6,3%
1,01
5,7%
Silnie pozytywna
SD
CV
4,05
3,5%
2,24
2,0%
3,65
3,3%
6
Słabo pozytywna
SD
CV
0,87
3,5%
0,87
3,5%
0,65
2,6%
Piśmiennictwo
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Peters, DK, et al. Treatment and prognosis in anti-basement membrane antibody-mediated nephritis.
Transpl Proc, 14: 513, 1982.
Lerner, RA, et al. The role of anti-glomerular basement membrane antibody in the pathogenesis of
human glomerulonephritis. J Exp Med, 126: 989, 1967.
McPhaul, JJ and Dixon, FJ. The presence of anti-glomerular basement membrane antibodies in
peripheral blood. J Immunol, 103: 1168, 1969.
Boman, C and Lockwood, CM. Clinical application of a radio-immunoassay for auto-antibodies to
glomerular basement membrane. J Clin Lab Immunol, 17: 197, 1985.
Wieslander J, et al. Anti-basement membrane antibody: Immunoenzymic assay and specificity of
antibodies. Scan J Clin Lab Invest, 41: 763, 1981.
Hudson, B, et al. Biology of disease Goodpasture Syndrome: Molecular architecture and function of
basement membrane antigen, Lab Inv, 61: 256, 1989.
Hellmark, T, et al. Characterization of anti-GBM antibodies involved in Goodpasture's syndrome.
Kidney Int, 46: 823, 1994.
Johansson, D, et al. Characterization of a non-Goodpasture auto-antibody to type IV collagen.
Nephrol Dial Transplant, 8: 1205, 1993.
Bygren, P, et al. Anti-neutrophil cytoplasm antibodies, anti-GBM antibodies and anti-dsDNA
antibodies in glomerulonephritis. Europ J Clin Inv, 22: 783, 1992.
Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories. Center for Disease Control/National
Institute of Health, 2007, Fifth Edition.
7
QUANTA Lite i INOVA Diagnostics, Inc. są zastrzeżonym znakiem handlowym firmy
Copyright 2011. Wszelkie prawa zastrzeżone©
Wyprodukowano przez:
INOVA Diagnostics, Inc.
9900 Old Grove Road
San Diego, CA 92131
Stany Zjednoczone Ameryki
Pomoc techniczna (tylko na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady): 877-829-4745
Pomoc techniczna (poza terenem Stanów Zjednoczonych): 00+ 1 858-805-7950
[email protected]
Autoryzowani przedstawiciele na terenie Unii Europejskiej:
Medical Technology Promedt Consulting GmbH
Altenhofstrasse 80
D-66386 St. Ingbert, Niemcy
Tel.: +49-6894-581020
Faks.: +49-6894-581021
www.mt-procons.com
628740POL
Sierpień 2011
Wersja 0
8

Podobne dokumenty