Z_A_WymaganiaProgram UOKiK

Transkrypt

Założenia Architektoniczne i Program
Funkcjonalno-Użytkowy
Załącznik A do Regulaminu konkursu architektonicznego na opracowanie
koncepcji architektonicznej
Centrum Konferencyjno – Szkoleniowego
wraz z zapleczem administracyjnym
w budynku UOKiK przy Placu Powstańców Warszawy 1 w
Warszawie
Zał. A do Regulaminu konkursu na koncepcję Centrum Konf-Szkol. UOKiK w W-wie - Założenia...
str.
Spis treści Załącznika A
1.
OPIS ZADANIA KONKURSOWEGO.................................................................................................... 3
1.1 PRZEDMIOT KONKURSU ........................................................................................................................... 3
1.2 ZAKRES INGERENCJI PROJEKTOWEJ W BUDYNKU I OTOCZENIU ............................................................. 3
1.3 GRANICE OPRACOWANIA ......................................................................................................................... 4
1.4 PROGRAM FUNKCJONALNO-UŻYTKOWY ................................................................................................. 4
1.4.1 Centrum Konferencyjno-Szkoleniowe ........................................................................................... 4
1.4.2 Pozostałe zespoły funkcjonalne ..................................................................................................... 8
1.4.3 Zakres przewidywanych robót na zewnątrz budynku .................................................................10
2.
INFORMACJE O STANIE BUDYNKU................................................................................................11
2.1 WYCIĄG Z OPISU INWENTARYZACJI ARCHITEKTONICZNEJ Z GRUDNIA 2009R...................................11
2.2 INFORMACJE O KONSTRUKCJI BUDYNKU ..............................................................................................12
2.2.1 Stan wiedzy o konstrukcji i stanie technicznym budynku ...........................................................12
2.2.2 Informacje ogólne o strukturze budynku .....................................................................................12
2.2.3 Informacje o stanie technicznym budynku ..................................................................................13
2.3 STAN KOMUNIKACJI W BUDYNKU I JEGO CZĘŚCI OBJĘTEJ OPRACOWANIEM .......................................13
2.3.1 Wejścia, hole i windy w budynku .................................................................................................13
2.3.2 Wejścia do pomieszczeń przyszłego Centrum Konferencyjno-Szkoleniowego .........................14
2.3.3 Drogi ewakuacyjne z wyższych kondygnacji...............................................................................15
2.3.4 Dostępność budynku dla osób niepełnosprawnych. ...................................................................15
2.4 INFORMACJE O INSTALACJACH..............................................................................................................16
2.4.1 Przyłącza .......................................................................................................................................16
2.4.2 Instalacje sanitarne: .....................................................................................................................16
2.4.3 Instalacje elektryczne: ..................................................................................................................16
2.4.4 Instalacje teletechniczne ..............................................................................................................17
3.
INFORMACJE O FORMALNEJ PODSTAWIE REALIZACJI......................................................17
4.
UWAGI O HISTORII BUDYNKU I MIEJSCA ..................................................................................18
4.1
4.2
UWAGI O WARTOŚCIACH ARCHITEKTONICZNYCH BUDYNKU ..............................................................18
UWAGI O HISTORII MIEJSCA...................................................................................................................19
5. WYCIĄG Z TREŚCI EKSPERTYZY KONSTRUKCYJNEJ DOTYCZĄCEJ MOŻLIWOŚCI
ROZBUDOWY SZYBU WINDOWEGO ......................................................................................................20
Warszawa, styczeń 2010r.
2
1.
1.1
str.
OPIS ZADANIA KONKURSOWEGO
P R ZE D M IO T
K O NK U RS U
Przedmiotem konkursu jest opracowanie koncepcji architektonicznej przebudowy i
modernizacji wskazanych pomieszczeń po byłym lokalu gastronomicznym w
budynku Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przy Placu Powstańców
Warszawy 1 w Warszawie, opracowanej wraz z aranżacją wnętrz oraz
propozycjami ich kolorystyki, wystroju i wyposażenia. Na podstawie wybranej
koncepcji winna zostać opracowana kompletna dokumentacja projektowa oraz
materiały niezbędne do przygotowania przetargu na realizację zadania
inwestycyjnego (przedmiary robót, kosztorysy inwestorskie oraz specyfikacje
techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych).
Podstawowym zadaniem opracowania jest uzyskanie propozycji przekształceń i
aranżacji pomieszczeń, opracowanych w stopniu szczegółowości oraz sposób
pozwalający ocenić możliwości rozwinięcia koncepcji w szczegółowym
opracowaniu projektu architektoniczno-budowlanego, który będzie podstawą
realizacji planowanej inwestycji zgodnie z programem użytkowym i
możliwościami Zamawiającego.
1.2
Z AK RE S
I NG ERE N CJ I PROJ EK TO WE J W B UD YNK U I OT O CZ E NIU
Rozwiązania istotnych problemów takich jak bezpieczeństwo przeciwpożarowe czy
komunikacja w budynku, prezentowane na rzutach w skali 1:100, powinny mieć
charakter całościowy. Mogą one pokazywać propozycje docelowe - niekoniecznie
możliwe do realizacji w ramach obecnie planowanej adaptacji pomieszczeń dla
Centrum Konferencyjno-Szkoleniowego – ale nie mogą to być propozycje
sprzeczne z rozwiązaniami, koniecznymi do realizacji w przedsięwzięciu, będącym
właściwym zadaniem konkursowym.
Wprowadzenie nowej, zmienionej funkcji pomieszczeń należy rozpatrywać jako
połączenie dotychczas odrębnych pomieszczeń parteru z obecną siedzibą UOKiK.
Projekt konkursowy powinien uwzględnić integrację centrum konferencyjnego z
Urzędem.
Wprowadzenie komunikacji pionowej, ułatwienie dostępu do całego budynku
niepełnosprawnym, umożliwienie pracownikom Urzędu korzystania zarówno z sal
konferencyjnych, jak i pomieszczeń biblioteki oraz archiwów stanowi istotne
zagadnienie do rozwiązania w koncepcji.
Należy zapewnić możliwość kontroli poruszania się między Centrum
Konferencyjno-Szkoleniowym, a pozostałymi wnętrzami budynku.
Adaptacja pomieszczeń na Centrum Konferencyjno-Szkoleniowe w granicach
opracowania winna być jednak technicznie i formalnie możliwa bez wprowadzenia
takich rozwiązań docelowych, które wymagałyby znaczącego rozszerzenia granic
3
str.
opracowania. Treść rysunków w skali 1:50 musi być zgodna z zakresem realizacji
w obecnym przedsięwzięciu.
Działka na której położony jest budynek pokrywa się z obrysem budynku,
ingerencja w teren poza obrysem wymaga zgód odpowiednich organów.
1.3
GR A N ICE O PR A CO W A NIA
Zgodnie z opisem w Regulaminie granice opracowania zaznaczono na rysunkach w
załączniku D "Wyciąg z inwentaryzacji architektonicznej budynku UOKiK".
Przebudowa i adaptacja ma obejmować pomieszczenia w południowej części
budynku w przyziemiu i piwnicy oraz na pośrednim poziomie.
Najważniejsze pomieszczenia objęte opracowaniem: nowe wejście od strony Pl.
Powstańców; hall wejściowy Centrum Konferencyjnego UOKiK; sale
konferencyjne na parterze; powiązanie z piętrem lub obecnym wejściem do
UOKiK; pomieszczenia biurowe; sanitariaty i pomieszczenia pomocnicze.
Orientacyjna powierzchnia pomieszczeń objętych opracowaniem ok. 1,9 tys. m²,
kubatura ok. 7,0 tys. m³.
1.4
P RO G R A M F U NK C JO N AL N O - UŻ Y TK OW Y
1.4.1 Centrum Konferencyjno-Szkoleniowe
Najważniejsze zadanie polega na przystosowaniu pomieszczeń dla Centrum
Konferencyjno-Szkoleniowego UOKiK.
W Centrum będą prowadzone następujące działania:
-
konferencje;
-
szkolenia;
-
konferencje prasowe;
-
okolicznościowe spotkania firmowe
Istotnym elementem do uwzględnienia w projekcie, będzie planowane intensywne
wykorzystywanie Centrum w związku z objęciem przez Polskę Prezydencji w Unii
Europejskiej, które ma nastąpić 1 lipca 2011r. Informacje o tym dostępne są na
stronie <www.prezydencjaue.gov.pl/>.
Szczegółowy program centrum ma być następujący:
1.4.1.1 Sale, pomieszczenia towarzyszące
1. Duża sala konferencyjna "A" – wykorzystywana będzie do organizacji
spotkań na ok. 120 do 150 osób, umożliwiająca zmienne ustawienie stołów, typu
kinowego, szkolnego lub wyspy. Należy wyznaczyć lokalizację : podestumównicy, stołu prezydialnego, 2-3 kabin do tłumaczenia symultanicznego oraz
nagłośnienia. Prosimy o uwzględnienie tego w planowanej powierzchni sali.
4
str.
Duże imprezy wymagające sali dla 120-150 osób organizowane są kilka razy w
roku, przewiduje się, że w roku 2011, z racji prezydencji Polski w UE częściej
potrzebna będzie duża powierzchnia konferencyjna.
2. Średnia sala konferencyjna „B”, przeznaczona na 80-100 miejsc,
umożliwiająca zmienne ustawienie stołów typu kinowego, szkolnego lub wyspy.
Należy wyznaczyć lokalizację : podestu-mównicy, stołu prezydialnego,
ewentualnych kabin do tłumaczenia symultanicznego oraz nagłośnienia.
Każda z sal „A” i „B” powinna być dzielona na dwie mniejsze, w których
organizowane byłyby konferencje prasowe, śniadania prasowe czy mniejsze
seminaria. Mniejsze sale wykorzystywane będą znacznie częściej, gdyż spotkania
prasowe czy mniejsze imprezy organizowane są przez Urząd wielokrotnie w ciągu
miesiąca.
Sale konferencyjne, powstałe po podzieleniu sal dużych, mieściłyby po ok. 40 do
70 osób w ustawieniu teatralnym. W jednej z tych sal możliwe powinno być
również ustawienie owalnego stołu z przeznaczeniem na spotkania dla ok. 25 osób;
w trakcie większych imprez stół ten byłby demontowany. W drugiej – powstałej po
podziale –znajdowałby się wspomniany wyżej sprzęt do tłumaczenia (taki sprzęt
raczej jest trudny w demontażu, także w przypadku mniejszych spotkań
międzynarodowych korzystanoby z tej części sali).
3. Mała sala "C" [oddzielna od opisanych powyżej – dzielonych] byłaby
przeznaczona na konferencje prasowe towarzyszące dużym imprezom –
wykorzystywana przy okazji organizacji dużych konferencji w dużej sali „A”.
Powinna pomieścić ok. 20 osób w ustawieniu teatralnym oraz kilkuosobowy stół
prezydialny. Proponuje się by była usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie dużej
sali konferencyjnej.
4. Foyer, w części którego organizowane będą przerwy kawowe; w miejscu tym
wykorzystywane będą stojące stoliki koktajlowe – min. 12 sztuk, przy których
odbywać się będzie konsumpcja, oraz stoły bufetowe, na których serwowane będzie
menu dla gości. Przestrzeń ta powinna pomieścić osoby uczestniczące w
konferencjach / spotkaniach – w przypadku dużych imprez będzie to do 150 osób.
Praktycznie każdej organizowanej przez Urząd imprezie towarzyszy mniejszy lub
większy posiłek (np.: przerwa kawowa, śniadanie, lunch). Możliwe będzie
wykorzystanie tych samych stołów i stolików dla posiłków, co w przypadku przerw
kawowych – sztuk ok. 15.
Ważne jest, by aranżacja takiego miejsca nie zakłócała swobodnej komunikacji
pomiędzy poszczególnymi pomieszczeniami [salami].
Foyer mogłoby być powiększone o przestrzeń użytkową przeznaczoną na potrzeby
gości.
5
str.
W przestrzeni przed salą konferencyjną [Foyer] potrzebne będą dodatkowo:
- miejsce dla gości (np. wnęki z kilkoma sofami lub kącik na końcu korytarza);
- miejsce dla użytkowników internetu - punkt dostępowy sieci bezprzewodowej
Wi-Fi.
Foyer powinno być powiązane z recepcją w holu głównym służacą rejestracji i
obsłudze uczestników spotkań.
Przy holu wejściowym, obok recepcji powinna być urządzona szatnia przeznaczona
dla gości konferencji/spotkań.
Z przestrzeni w pobliżu holu wejściowego, ewentualnie z lobby przy salach
konferencyjnych powinny być łatwo dostępne toalety męska i damska, z
zapewnieniem potrzeb osób niepełnosprawnych, zgodnie z obowiązującymi
wymaganiami dla użytkowników pomieszczeń w części budynku objętej
konkursem.
5. Podręczny schowek lub schowki na meble i sprzęt
Bezpośrednio przy Salach konferencyjnych powinny znajdować się pomieszczenia
lub jedno zbiorcze pomieszczenie do przechowywania stołów, krzeseł i innego
sprzętu usuwanych z sal konferencyjnych przy różnych wariantach aranżacji. Opis
tego wyposażenia zawarto w p. 1.4.1.2. Nie muszą to być pomieszczenia
mieszczące jednocześnie wszystkie meble opisane w p. 1.2.1.2, ale tylko te, które
muszą być chowane przy różnych wariantach aranżacji. Powierzchnia ta musi
odpowiadać największej powierzchni potrzebnej jednocześnie dla wyniesionych z
sal mebli i sprzętu.
6. Pomieszczenie wykorzystywane przez firmę cateringową w celu
przechowywania oraz przygotowywania (wyłożenia, podgrzania) posiłków
serwowanych podczas spotkań; powinno znajdować się z bezpośrednim sąsiedztwie
Foyer (pkt 4);
1.4.1.2 Wyposażenie sal konferencyjnych i foyer
Wyposażenie techniczne sal konferencyjnych oraz pomieszczeń pomocniczych
powinno być przede wszystkim funkcjonalne i spełniać wymagania określone w
niniejszym załączniku w zakresie organizacji spotkań. Przy wyborze sprzętu
kierujemy się przede wszystkim dotychczasowymi doświadczeniami oraz
obserwacjami poczynionymi w ramach imprez/spotkań odbywających się poza
Urzędem.
Poniższy spis przekazujemy dla orientacji w przyszłej aranżacji i sposobie
użytkowania pomieszczeń, szczegółowy sposób uwzględnienia elementów
wyposażenia na rysunkach koncepcji pozostawia się do uznania Konkurujących.
Ważne jest by przyjęte rozwiązania nie wykluczały możliwości użycia niżej
opisanego wyposażenia i by koncepcja potwierdzała możliwość ustawienia czy
montażu ważnych przestrzennie elementów jak stół konferencyjny i stół prezydialny,
6
str.
miejsca dla podanych liczb użytkowników, ekrany, kabiny tłumaczy, stół bufetowy i
stoliki konsumpcyjne itp.
1. Sale konferencyjne "A" i "B" (klimatyzowane) – wyposażenie każdej z sal:
- krzesła;
- stół prezydialny oraz mównica umieszczone na niewielkim podeście (dzięki temu
paneliści będą lepiej widoczni dla osób zajmujących miejsca z tyłu sali);
- owalny stół konferencyjny - jeden komplet tylko dla sali "A" (składany, o lekkiej
konstrukcji), złożony z kilku modułów umożliwiających ich dowolną kombinację i
uzyskanie tym samym mebla różnych rozmiarów (do mniejszej sali
konferencyjnej);
- sprzęt konferencyjny: mikrofony bezprzewodowe oraz przewodowe, multifony z
jednostką centralną na stół prezydialny, ekran rolowany elektrycznie, rzutnik
(projektor) multimedialny podwieszony pod sufitem, flipchart, nagłośnienie
(system wbudowany w ściany), laptop, rzutnik do folii, wskaźnik laserowy, sprzęt
umożliwiający rejestrację obrad na nośniku CD;
- jeden dystrybutor dziennikarski - umożliwiający podpięcie przez dziennikarzy
mikrofonów do jednego centralnego urządzenia (w ten sposób mają dobry dźwięk a
prelegenci nie muszą zmieniać miejsc na stołem prezydialnym), dystrybutor musi
być wbudowany w ścianę lub podłogę.
- jeden sprzęt do tłumaczenia symultanicznego – kabina symultaniczna (dla 2/3
osób), odbiorniki ze słuchawkami;
Ewentualna propozycja wyposażenia sal konferencyjnych:
- tylko jeden dla dużej sali "A" z możliwością przenoszenia do sali "B": mobilny
telebim/monitor plazmowy na statywie służący transmisji spotkania, ułatwi on
odbiór i obserwację przebiegu spotkania osobom siedzącym na końcu sali;
telebim/monitor będzie synchronizowany z kamerami śledzącymi spotkanie;
- krzesła konferencyjne z pulpitami do pomniejszonej sali konferencyjnej z
przeznaczeniem na szkolenia i spotkania, podczas których istnieje potrzeba
notowania.
2. Mała sala „C” na konferencje prasowe (klimatyzowana) - wyposażenie:
- krzesła;
- stół prezydialny;
- nagłośnienie, mikrofony przewodowe i bezprzewodowe;
- mały ekran i rzutnik multimedialny.
- dystrybutor dziennikarski umożliwiający podpięcie przez dziennikarzy
mikrofonów do jednego centralnego urządzenia (w ten sposób mają dobry dźwięk a
prelegenci nie muszą zmieniać miejsc na stołem prezydialnym), dystrybutor MUSI
być wbudowany w ścianę lub podłogę.
7
str.
3. Foyer - wyposażenie:
- stoliki koktajlowe;
- sofy;
- stoły bufetowe;
- stanowisko z dostępem do Internetu (internet wi-fi);
- stojak do prezentacji publikacji.
4. Pomieszczenie cateringowe
a) część dostępna dla gości (wyposażona w stoły bufetowe)
b) część z tzw. „zapleczem” (blat do przygotowywania, zlew, lodówka).
1.4.2 Pozostałe zespoły funkcjonalne
Zadaniem Konkurujących jest ponadto pomieszczenie następujących zespołów
pomieszczeń towarzyszących Centrum:
1.4.2.1 Biblioteka z czytelnią
Pomieszczenia te powinny się składać z pracowni, magazynu książek i
wydawnictw oraz czytelni.
1. Pracownia - będą w niej wykonywane wszystkie czynności związane z
zaopatrzeniem biblioteki w wydawnictwa (zbiory), ich opracowanie i udostępnianie
oraz będzie to stałe miejsce pracy dla bibliotekarki i archiwistki;
2. Magazyn - do przechowywania księgozbioru;
3. Czytelnia - w której wydawnictwa będą udostępniane do czytania na miejscu.
Ważne jest by poszczególne pomieszczenia były tak rozmieszczone by możliwy był
bezpośredni dostęp do magazynu i czytelni z pracowni.
Wyposażenie magazynu stanowiłyby np. regały przesuwne. Docelowo księgozbiór
biblioteki liczyłby około 10000 tomów. Regały powinny być ustawione tak, aby
zapewnić oświetlenie wzdłuż przejść między regałami. W przejściach powinno być
zainstalowane oświetlenie, samoczynnie uruchamiane czujkami i wyłączane z 3-5
minutową zwłoką.
Wydawnictwa powinny być chronione przed słońcem, działającym szkodliwie na
papier, czyli przechowywane w pomieszczeniach nie nasłonecznionych lub z
zastosowaniem przesłon na oknach.
Magazyn winien być odpowiednio wentylowany i klimatyzowany, bo należyta
konserwacja zbiorów wymaga regulowanej temperatury, wilgotności, wymiany i
oczyszczania powietrza.
Czytelnia urządzona dla 10 użytkowników. Sprzęt czytelni będą stanowiły regały
na czasopisma (6 szt.), stoły jednoosobowe dla czytelników, krzesła.
Biblioteka powinna być wyposażona w kserograf i faks, dostępne dla wszystkich
użytkowników i personelu.
8
str.
1.4.2.2 Archiwum
Należy zaprojektować archiwum – o powierzchni około 100 m² wyposażone w
regały przesuwne. Obok archiwum ma być pokój pomocniczy na magazyn o
powierzchni około 20 m²- na kartony, pudełka, teczki itp. w nim stanowisko do
pakowania dokumentów w pudełka archiwizacyjne. Archiwum może zostać
zaprojektowane w piwnicy.
Archiwum nie wypożycza swoich zbiorów na zewnątrz instytucji. Ze zbiorów
korzystają wyłącznie pracownicy Urzędu.
1.4.2.3 Wydzielony zespół pomieszczeń biurowych
Należy zaprojektować wydzielony zespół pomieszczeń biurowych dla około 10
osób, w tym gabinet dyrektora i sekretariat. Zespół pomieszczeń biurowych może
zostać zaprojektowany jako open space..
Pomieszczenia biurowe powinny być dostępne z wejścia do centrum
Konferencyjno-Szkoleniowego przez hol od strony placu z jednoczesnym
zachowaniem wewnętrznego dostępu od strony głównego zespołu biur i ogólnej
komunikacji na piętrach budynku UOKiK, to jest z wewnętrznej strefy
kontrolowanego dostępu do całego Urzędu UOKiK.
Pracownicy pomieszczeń biurowych będą korzystać ze wspólnych (z Centrum
Konferencyjno-szkoleniowym UOKiK, czytelnią....) pomieszczeń konferencyjnych,
zaplecza socjalnego, toalet, miejsc dostępu gości do internetu, recepcji.
Pomieszczenia tego zespołu biur powinny mieć możliwość niezależnej regulacji
temperatury.
1.4.2.4 Pomieszczenia pomocnicze i gospodarcze
Należy zaprojektować właściwą liczbę pomieszczeń pomocniczych w tym
sanitariaty, szatnie pracownicze, pomieszczenia gospodarcze w niezbędnej ilości
wynikającej z potrzeb obsługi zespołów pomieszczeń wyżej wymienionych.
Przy holu wejściowym należy usytuować: szatnię, recepcję, stanowisko ochrony,
toalety dla gości (z uwzględnieniem potrzeb osób niepełnosprawnych),
Należy zaprojektować pomieszczenie socjalne oraz toalety dla pracowników
biblioteki, czytelni, archiwum i pomieszczeń biurowych.
W piwnicach należy pozostawić miejsce na magazyny i pomieszczenia
gospodarcze w tym na środki czystości [dla firmy sprzątającej], artykuły
spożywcze, artykuły biurowe i papiernicze, magazyn meblowy.
Przewidzieć pomieszczenia techniczne (w zależności od potrzeb).
Zachować należy obecne pomieszczenia śmietnika i trafostacji oraz korytarz
ewakuacyjny południowej klatki schodowej z pięter na półpoziomie.
Ilość i powierzchnie pomieszczeń obsługujących - sanitariatów, szatni winna być
dobrana przez Konkurujących. Dopuszcza się scalanie lub rozdział tych
9
str.
pomieszczeń pomiędzy poszczególnymi zespołami pomieszczeń użytkowych - do
uznania konkurujących – zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi.
W szczególności od Konkurujących zależy dyspozycja powierzchni dla
komunikacji, która winna być odpowiednia do rangi Urzędu, ale zarazem
oszczędna ze względu na ograniczoną powierzchnię i kubaturę dostępnej części
budynku w tym służyć jako lobby.
1.4.3 Zakres przewidywanych robót na zewnątrz budynku
Przewiduje się, że na zewnątrz budynku konieczne będą:
-
remont i ograniczona przebudowa dachów części niższej: wykonanie
izolacji termicznej, izolacji przeciwwilgociowej, wymiana świetlików
dachowych;
-
podniesienie poziomu fragmentu podestu [stylobatu] przy wejściu do
Centrum od strony Pl.Powstańców W-wy [niwelacja jednego stopnia] - ze
względu na dostęp osób niepełnosprawnych;
-
wymiana okien i części przeszklonych elewacji z uwzględnieniem izolacji
akustycznej;
-
wymiana zniszczonych drzwi zewnętrznych;
-
usunięcie reklam restauracji i montaż nowych tablic identyfikacyjnych.
Uwagi dot. zakresu ingerencji projektowej na zewnątrz budynku - zawarto w p.1.2
niniejszego załącznika.
W materiałach udostępnianych uczestnikom konkursu będzie mapa sytuacyjnowysokościowa [w/g stanu archiwalnego] w skali 1:500.
10
2.
2.1
str.
INFORMACJE O STANIE BUDYNKU
W Y C I ĄG
Z OP IS U
GR U D N IA 2009 R .
I N WE NT A R Y ZA C J I A R CH IT EK TO N I CZ NE J
Z
Inwentaryzację pomieszczeń wykonano dla potrzeb konkursu w grudniu 2009r., jej
autorami jest zespół z pracowni Pani arch. Mirosławy Puczyńskiej.
"Budynek wykonano w technologii tradycyjnej, szkieletowy [ramy], w układzie
trzytraktowym. Słupy żebra, podciągi i stropy żelbetowe wylewane „na mokro”.
Ściany zewnętrzne i wewnętrzne nośne [lub wypełniające-przyp. PD] z cegły
ceramicznej pełnej na zaprawie cementowej.
Budynek główny w poziomie parteru jest podzielony prześwitem na dwa skrzydłapołudniowe(lewe) i północne(prawe). W parterze skrzydła północnego znajduje się
Bank Pekao S.A., a w części południowej pomieszczenia po byłym lokalu
gastronomiczno-rozrywkowym, stanowiące przedmiot modernizacji. W piwnicach
są pomieszczenia magazynowe, gospodarcze, usługowe i techniczne obsługi
restauracji, banku oraz obiektu jako całości.
Budynek nie jest wpisany do rejestru zabytków, jednak znajduje się w obszarze
strefy ochrony konserwatorskiej. Stołeczny Konserwator Zabytków dopuszcza
przeprowadzenie prac budowlano-adaptacyjnych, zalecając zachowanie gabarytu i
wyglądu elewacji budynku oraz elementów oryginalnego detalu architektonicznego
i wystroju wnętrz (przykładowo głowice kolumn, fasety rozety sufitowe) [pismo
Stoł. Konserwatora Zabytków - załącznik B].
Pomieszczenia objęte opracowaniem znajdują się na parterze, w części
południowej. Wejście główne od pl. Powstańców w Warszawy 1. W latach 50-tych
XX w. w lokalu znajdowała się restauracja „ Stolica”, w późniejszym okresie lokal
został przebudowany i działał tam klub nocny „Sofia”.
Najbardziej reprezentacyjne pomieszczenia zlokalizowane są na parterze, są to
dobrze doświetlone, przestronne pomieszczenia. Wysokość pomieszczeń parteru to
do 4,6m. Część dawnego zaplecza kuchennego doświetlona jest dużymi okrągłymi
świetlikami dachowymi, w obecnym stanie nadającymi się do wymiany.
[...]Dużą część przedmiotu opracowania stanowi piwnica. Część ścian w
pomieszczeniach piwnicy wymaga prac polegających na odgrzybieniu i osuszeniu.
Znajduje się tu zespół toalet, magazyny, chłodnie.
[...]"
Uwaga: Wyciąg z rysunków inwentaryzacji w załączniku D do regulaminu
konkursu.
11
2.2
I N F O R M A CJ E
str.
O K O NST R U K CJ I B U DY NKU
2.2.1 Stan wiedzy o konstrukcji i stanie technicznym budynku
W styczniu 2010r. sporządzono ekspertyzę konstrukcyjną dotyczącą możliwości
rozbudowy [przedłużenia do dołu] szybu windowego przy bocznej [płd] klatce
schodowej w osiach 5-6 - to jest w części objętej konkursem. Wyciąg z opisu tego
opracowania autorstwa zespołu dr inż. Wiesława Słowika zamieszczamy w
rozdziale 5.
Brak jest całościowej ekspertyzy konstrukcyjnej lub innego opracowania
oceniającego konstrukcję całego obiektu. W roku 2005 opracowano ekspertyzę dot.
nośności stropów w pomieszczeniach biurowych budynku - jej wyniki są
uwzględnione w ekspertyzie dr Słowika, cytowanej w rozdz. 5.
Zamawiający dysponuje rysunkami i uproszczonym opisem współczesnej
inwentaryzacji architektonicznej budynku.
Poniższy opis oparto wizję lokalną, powyższy opis konstrukcyjny, opisy
inwentaryzacji z 2001 i 2009 r. oraz informacje ustne od osób administrujących
budynkiem.
Uprzedza się w związku z tym, że w budynku mogą występować zjawiska,
nieujawnione w wyrywkowym oglądzie zewnętrznym, wpływające na zmianę
przedstawionych poniżej wstępnych opisów, ocen czy wniosków.
2.2.2 Informacje ogólne o strukturze budynku
Budynek ma konstrukcję mieszaną, w podstawowej części monolityczną,
szkieletową z wylewanego żelbetu, z użyciem wypełniających elementów
ceramicznych w stropach i ścianach oraz partiami ścian murowanych i wylewanych
- usztywniających.
Budynek jest w całości podpiwniczony z parterem wyniesionym o średnio około
metr ponad poziom placu i ulic.
W konstrukcji wyróżnia się główna 7-kondygnacyjna bryła głównej części
budynku.. Od strony zachodniej [od tyłu] po stronie południowej przylega do niej
parterowa bryła [z pomieszczeniami zapleczowymi], łacząca południową część
wyższej bryły budynku z "brandmurami" kamienicy i budynku na sąsiednich
działkach pomiędzy ulicami Boduena i Sienkiewicza.
Główna bryła budynku jest w poziomie parteru w osi poprzecznej [na przedłużeniu
ulicy Sienkiewicza] podzielona prześwitem na dwa skrzydła- południowe(lewe) i
północne(prawe). W parterze skrzydła północnego znajduje się Bank Pekao S.A.,
natomiast w części południowej znajdują się pomieszczenia dawnej restauracji,
stanowiące przedmiot konkursu. W piwnicach znajdują się pomieszczenia
magazynowe.
W cześci wysokiej - 7-kondygnacyjnej konstrukcja jest trójtraktowa ze środkowym
traktem korytarzowym wykonana jako monolityczny szkielet żelbetowy.
12
str.
Stropy najprawdopodobniej wykonane są jako gęstożebrowe z elementów
ceramicznych i oparte równolegle do ścian zewnętrznych na belkach [ramach]
poprzecznych. Opis konstrukcyjny zawarto w wyciągu z ekspertyzy konstrukcyjnej
dot. windy autorstwa dr inż. Wiesława Słowika - w rozdziale 5.
Układ funkcjonalny pięter jest prosty, odpowiada wzorowi "korytarzowca"
biurowego i jest zasadniczo powtarzalny na wszystkich piętrach biurowych. W
środkowym trakcie, oddzielonym od pomieszczeń blokami wentylacji,
usytuowanymi w ścianach oddzielenia, są korytarze. Po obydwu ich stronach ciągi
pokoi biurowych i pomieszczeń pomocniczych.
W środku budynku jest klatka schodowa i dwie windy. W środku obydwu skrzydeł
południowego i północnego są dwie klatki pomocnicze [ewakuacyjne] każda z
szybem windowym. Klatka pomocnicza północna, jako jedyna ma windę
sprowadzoną do parteru i prowadzi przez nią wyjście ewakuacyjne na parking TP
SA oraz przez hol banku Pekao S.A. na plac. Klatka pomocnicza południowa [i jej
szyb windy] kończy się na półpoziomie poniżej 1 piętra wyjściem ewakuacyjnym.
poprowadzonym ku ulicy Sienkiewicza korytarzem, w przestrzeni niższej części
budynku, na pośrednim poziomie ponad dawnym zapleczem kuchennym.Wyjście
to kończy się drzwiami na ulicy Sienkiewicza, usytuowanymi pomiędzy trafostacją
a wnęką śmietnika.
Część niższa – łacząca bryłę główną z "brandmurami" kamienic przy Boduena i
Sienkiewicza – ma konstrukcję mieszaną ze ścianami pełnymi i słupami. Zwraca
uwagę rząd pięciu ośmiobocznych świetlików w stropodachu, doświetlających
dawne zaplecze kuchenne. W części tej od strony ulicy Boduena jest fragment z
półpoziomem przy bocznym wyjściu.
2.2.3 Informacje o stanie technicznym budynku
Dotychczas brak informacji by podstawowe elementy konstrukcyjne budynku jak
słupy, ściany, stropy wymagały naprawy ze względu na stan zagrożenia dla
bezpieczeństwa czy poważne wady użytkowe.
Podobne budynki z tego okresu wykazują zwykle znaczące dla projektów
wykonawczych i realizacji niedokładności w wykonaniu, jak różnice w poziomach
czy rozmiarach poszczególnych elementów, rzędnych stropów i posadzek.
Zagadnienia te mogą mieć znaczenie w fazie projektu wykonawczego i budowy.
2.3
S T AN
K O M UNIK ACJI W B U DY NK U I JE GO C ZĘŚ C I OB JĘT E J
OPR A C OW A N IE M
2.3.1 Wejścia, hole i windy w budynku
Budynek UOKiK ma nietypową organizację komunikacji wewnętrznej w części
środkowej między parterem, a 1 piętrem, co widać na załączonych rzutach. Główne
wejścia z przyziemia są dwa - położone vis a vis, symetrycznie po obydwu stronach
prześwitu na osi ulicy Sienkiewicza. Centralny prześwit - podcienie sprawia, że
budynek nie ma reprezentacyjnego holu wejściowego w przyziemiu, a do holu
13
str.
głównego, położonego na 1 piętrze, prowadzą dwa symetryczne i oddzielne ciągi
schodów. Na piętrze z reprezentacyjnego holu biorą początek centralna, spiralna,
otwarta klatka schodowa oraz dwie windy, łączące tylko kondygnacje od +1 do +6.
Budynek ma 4 windy, z których dwie wyżej wymienione i jedna w południowej
klatce bocznej [tej nad projektowanym Centrum Konferencyjno-Szkoleniowym]
nie są sprowadzone do parteru, a tylko jedna w pomocniczej klatce północnej łączy
się z parterem, ale bez powiązania z holem wejściowym. Wejście do niej prowadzi
przez hol - zamykanego poza godzinami pracy - oddziału banku Pekao S.A. w
parterze północnej części budynku.
Ponieważ budynek jest wyniesiony na monumentalnym stylobacie z 7-8 stopniami,
bardzo komplikuje to dostęp do biur dla osób niepełnosprawnych. Problem ten
opisano w p. 2.3.4.
Żadne z dwóch wejść reprezentacyjnych po bokach podcienia na Sienkiewicza nie
ma powiązania z powierzchnią projektowanego Centrum KonferencyjnoSzkoleniowego UOKiK. Południowa klatka schodowa Urzędu i winda przy tej
klatce nie są sprowadzone na parter i do piwnic.
Oczekuje się od Konkurujących propozycji poprawy wyżej opisanego stanu wejść i
powiązań wewnętrznych w budynku, który powinien mieć właściwie rozwiązaną
komunikację biur z nowymi pomieszczeniami Centrum KonferencyjnoSzkoleniowego i być dostępnym dla niepełnosprawnych.
2.3.2 Wejścia do pomieszczeń przyszłego Centrum KonferencyjnoSzkoleniowego
Pomieszczenia dawnej restauracji SOFIA są odseparowane funkcjonalnie od biur
Urzędu.
Od północy z pomieszczeniami tymi graniczy bieg południowego ciągu schodów,
prowadzących z podcienia na osi ul. Sienkiewicza do położonego na 1 piętrze holu
głównego.
Główne i zarazem jedyne użyteczne wejście do pomieszczeń objętych
opracowaniem z przedsionkiem i dwoma parami dwuskrzydłowych drzwi
usytuowane jest obecnie na drugorzędnej osi budynku w ok.1/3 długości frontowej
elewacji od Pl.Powstańców W-wy.
Wejście w południowej krótkiej elewacji od ulicy Boduena, potencjalnie wygodne,
nie może być wykorzystane w koncepcji dla potrzeb UOKiK.
Wejście od ul. Boduena, na osi wyższej części gmachu, i jego środkowego traktu,
jest obecnie odcięte od wnętrza pomieszczeń dawnej restauracji. Wejście to,
mogące potencjalnie stanowić logiczne – ze względu na strukturę budynku –
powiązanie i drogę ewakuacji, nie może być w najbliższym czasie otwarte i
wykorzystane przez UOKiK. Projekt winien pozostawiać możliwość wykorzystania
tego wyjścia w przyszłości, ale organizacja pomieszczeń Centrum nie może zależeć
od tego wejścia/wyjścia, w tym nie może być ono uznane za służące ewakuacji z
Centrum.
14
str.
Zespół pomieszczeń objętych projektem ma ponadto dwa wyjścia pomocnicze lub
zapleczowe:
-
od południa przy ścianie sąsiedniej kamienicy od ulicy Boduena, prowadzące z
pomieszczeń zaplecza byłej restauracji - w tym z półpoziomu;
-
od północnego-zachodu przez rozładownię przy ul. Sienkiewicza, prowadzące z
dawnego zaplecza kuchennego.
2.3.3 Drogi ewakuacyjne z wyższych kondygnacji
Budynek został dostosowany do współczesnych wymagań bezpieczeństwa
pożarowego w zakresie, który umożliwia prawomocne użytkowanie. Jest budynkiem
średniowysokim, w którym główna klatka jest otwarta, a klatkami ewakuacyjnymi
obudowanymi, zaopatrzonymi w urządzenia oddymiające i zamykanymi drzwiami są
dwie klatki boczne,. Wyjścia z klatek bocznych prowadzą do wyjść na zewnątrz
budynku przez hol banku [północna] i korytarz ewakuacyjny na pośrednim poziomie
[południowa].
Droga ewakuacyjna z pięter biurowych przez klatkę boczną południową prowadzi
przez korytarz w części niższej, usytuowany nad pomieszczeniami projektowanego
Centrum Konferencyjno-Szkoleniowym i do drzwi zewnętrznych na ulicy
Sienkiewicza.
Przyjmuje się, że planowana przebudowa obejmować będzie tylko wyodrębnioną
część budynku i projekt winien zapewnić spełnienie wymagań bezpieczeństwa w tej
części zgodnie z obecnymi przepisami. Niedopuszczalne jest by pogorszyło to
warunki bezpieczeństwa w pozostałych częściach budynku.
2.3.4 Dostępność budynku dla osób niepełnosprawnych.
Budynek jest przystosowany dla dostępu osób niepełnosprawnych, ale trudno uznać
to za stan dogodny dla nich i akceptowalny przy współczesnych standardach
integracji.
Osoby niepełnosprawne po pokonaniu jedynej pochylni doprowadzającej na
wierzch stylobatu, położonej na północnym końcu budynku, od strony ulicy
Moniuszki, po wezwaniu pracownika ochrony, wprowadzane są do budynku przez
pracownika ochrony bocznym wejściem.
Wejście do dawnej restauracji SOFIA jest uniesione nie tylko o wysokość stylobatu
ponad ulice i plac, ale także dodatkowo oddzielone od poziomu stylobatu stopniem.
Jednym z uzupełniających celów konkursu jest uproszczenie dostępu
niepełnosprawnych i możliwości ich poruszania się wewnątrz Urzędu.
15
2.4
I N F O R M A CJ E
str.
O I N ST AL A CJ ACH
Z uwagi na zły stan techniczny istniejących instalacji, oraz nowe uwarunkowania
technologiczne i zmianę przeznaczenia pomieszczeń w obiekcie, instalacje muszą
zostać zdemontowane, zaprojektowane i wykonane od nowa.
Wszystkie instalacje należy zaprojektować dostosowując je do funkcji nowego
obiektu. W razie potrzeby zmian zapotrzebowania lub innej zmiany warunków
technicznych zaopatrzenia należy wystąpić o nowe warunki do właściwych
instytucji komunalnych.
2.4.1 Przyłącza
Dotychczas nie stwierdzono by potrzebna była przebudowa przyłączy. Gdyby
okazało się to potrzebne w dalszym opracowaniu projektu, zostanie to wykonane w
oparciu o warunki uzyskane od gestorów danej sieci.
2.4.2 Instalacje sanitarne:
2.4.2.1 Instalacje wodno-kanalizacyjne
-
zaopatrzenie w ciepłą i zimną wodę – z istniejącej sieci ccw z węzła w
budynku
-
kanalizacja sanitarna- do istniejącej sieci kanalizacji miejskiej
2.4.2.2 Odprowadzenie wód opadowych
Woda deszczowa odprowadzana do istniejącej sieci, do kanalizacji miejskiej
2.4.2.3 Ogrzewanie:
Ogrzewanie w oparciu o ciepło z istniejącego węzła cieplnego
2.4.2.4 Wentylacja:
Wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna z rekuperacją.
2.4.2.5 Klimatyzacja:
Klimatyzacja w salach konferencyjnych, bibliotece, archiwum ,biurze ECK i
czytelni.
2.4.3 Instalacje elektryczne:
Po analizie i bilansie mocy dla nowych urządzeń i instalacji elektrycznych w
obiekcie należy w wypadku zwiększenia zapotrzebowania mocy wystąpić o
nowe warunki zasilania w energię elektryczną.
Przewiduje się wykonanie na nowo wszystkich instalacji elektrycznych w tej
części budynku.
16
str.
2.4.4 Instalacje teletechniczne
Przewiduje się wyposażenie obiektu w następujące instalacje teletechniczne:
3.
-
instalacja okablowania strukturalnego;
-
instalacja stacji bazowych łączności bezprzewodowej DECT wraz z
aparatami;
-
instalacja tras kablowych dla potrzeb realizacji transmisji telewizyjnych;
-
instalacja do odbioru TV satelitarnej i naziemnej;
-
instalacja sygnalizacji pożarowej SAP;
-
BMS (monitoring);
-
instalacja sygnalizacji włamania [SWN] i kontroli dostępu;
-
instalacja nagłośnienia sali konferencyjnej;
-
instalacje monitoringu obrazu i głosu oraz instalacja nagłośnienia;
-
konsola dziennikarska.
INFORMACJE O FORMALNEJ PODSTAWIE REALIZACJI
W dniu 28 grudnia 2009r. Zamawiający wystąpił do właściwego Urzędu m.st.
Warszawy o wydanie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego dla
planowanej inwestycji, polegającej na przystosowaniu powierzchni po restauracji
SOFIA dla celów programu objętego konkursem [kopia w załączniku B].
Ważnego planu miejscowego dla tego terenu nie ma.
Nie jest przesądzonym czy oczekiwana decyzja będzie koniecznym elementem jako
formalna podstawa pozwolenia na budowę lub dla prowadzenia robót
budowlanych. Zależy to od zakresu przyszłego projektu i charakteru ingerencji w
budynku, które zostaną określone przy uwzględnieniu rozwiązań wyłonionych z
prac konkursowych.
Kwalifikacja robót wymagających uzyskania odpowiedniego rodzaju decyzji
urzędowych wynikać będzie z Ustawy Prawo Budowlane.
Projekt architektoniczno-budowlany będzie dotyczył budynku zrealizowanego
przed półwieczem, w innym stanie prawa budowlanego. Przyjmuje się,
odpowiednio do tego, że przestrzenny zakres dokumentacji stanowiącej formalną
podstawę realizacji będzie możliwie jak najbardziej ograniczony do jak
najmniejszego fragmentu budynku, którego przebudowa [i związane z tym
naruszenie stanu fizycznego i prawnego], będzie niezbędna dla realizacji i
prawomocnego użytkowania projektowanego Centrum i związanych z nim funkcji.
17
4.
str.
UWAGI O HISTORII BUDYNKU I MIEJSCA
Sąd konkursowy i Zamawiający uważają za stosowne zachęcić autorów prac
konkursowych do projektowania przebudowy z uwzględnieniem szczególnego i
niełatwego w odbiorze wyrazu architektonicznego budynku, stanowiącego
przedmiot przebudowy.
Prosimy uczestników o potraktowanie poniższych kilku zdań wyłącznie jako próby
wsparcia twórczej dyskusji w każdym z zespołów startujących w konkursie. W
żadnej mierze nie chodzi nam o nakierowanie uczestników ku jakiejkolwiek
stylistyce, manierze czy metodzie projektowania. Sąd będzie starał się jednakowo
doceniać każde prawdziwie wartościowe i przemyślane poszukiwanie rozwiązań
tego zadania projektowego.
4.1
U W AG I
O W A R TOŚ C I A CH AR C HI TE KT ON I CZ N Y C H B U D Y NK U
Budynek obecnej siedziby UOKiK został zbudowany w latach 1951-54 pod kier.
architekta Stanisława Odyńca-Dobrowolskiego i oddany do użytku jako
Ministerstwo Handlu Wewnętrznego i Usług.
Współautorami projektu z roku 1950 byli Stefan Hołówko, Tadeusz Iskierka,
Mikołaj Kokozow, Bogumił Płachecki i Jerzy Wasilewski [w/g Marta
Leśniakowska, Architektura w Warszawie, Wyd. ARKADA, Warszawa 1998].
Budynek jest dobrze zachowanym przykładem ważnego nurtu architektury okresu
socrealizmu, tworzonej przez tych znakomitych twórców architektury
“nowoczesnej” z lat międzywojennych i ich uczniów, którzy – pozostając
czynnymi zawodowo w ówczesnych trudnych warunkach – próbowali wypełnić
formalne oczekiwania architektury "socjalistycznej w treści i narodowej w formie",
w budowlach w gruncie rzeczy modernistycznych co do zasad strukturalnych i
formalnych. Wśród licznych wówczas zespołów architektonicznych celujących w
takich usiłowaniach wyróżniali się w Warszawie między innymi Marek Leykam i
Jerzy Hryniewiecki z Czesławem Krassowskim; zespół “Tygrysów” czyli Wacław
Kłyszewski, Eugeniusz Mokrzyński i Jerzy Wierzbicki; Jerzy Sołtan, Andrzej
Ihnatowicz i Lech Tomaszewski; Barbara i Stanisław Brukalscy; Zygmunt
Stępiński; Bohdan Lachert, także sam Bohdan Pniewski.
Pobliski budynek byłego hotelu “Warszawa” jest przykładem zmagań architektów z
"antyburżuazyjną" i “antykosmopolityczną” ideologią. Jego autorowi Marcinowi
Weinfeldowi przypadło przybrać w socrealistyczny kostium biurowiec
“Prudential”, zaprojektowany przez niego samego kilkanaście lat wcześniej na
wzór “nowojorskich” drapaczy chmur. Pozbawienie “Prudentialu” podobieństwa do
“burżuazyjnego” Rockefeller Centre było warunkiem odbudowy najwyższego
wówczas budynku Warszawy.
Budynek byłego Ministerstwa Handlu Wewnętrznego jest dziełem jednego z takich
znanych zespołów, które próbowały projektować w tych czasach jak najlepszą i
18
str.
nowoczesną architekturę wykorzystując miałkość i wewnętrzne sprzeczności
ideologii “socrealizmu”. Socrealistyczny, a właściwie pseudo-socrealistyczny detal
–w większości bardzo wartościowy i oryginalny, z okładzinami ze starannie
dobranych różnokolorowych płyt piaskowca – okrywa budowlę, skomponowaną
według 5 punktów architektury nowoczesnej: konstrukcja szkieletowa - pilotis,
płaski dach, wolny plan, wolna elewacja, pasmowe okna. Zarazem jest to budynek
monumentalny w socrealistycznym, a w gruncie rzeczy także akademickim – w
XIX-wiecznym tego słowa rozumieniu – sensie. Główna bryła budynku jest osiowa
w obydwu kierunkach z użyciem i jednoznacznym zaakcentowaniem także osi
drugiego stopnia - na jednej z nich jest planowane wejście do nowego centrum
konferencyjnego. Właściwie żaden z użytych detali nie jest klasyczny w formie,
choć z klasycznego wyczuciem formy architektonicznej wyrasta
Całość jest świadectwem czasu i poziomu warsztatu znakomicie wykształconych
architektów, zmagających się z zadekretowaną w 1949r. na Krajowej Naradzie
Architektów, obcą, totalitarną doktryną. Doktryną potępiającą “kosmopolityzm”,
który ówcześni politrukowie architektury, łatwo mogli wytropić w nowocześnie
zaprojektowanym budynku.
4.2
U W AG I
O H IS TO R II MI EJS CA
Budynek zamyka wlot obecnej ulicy Sienkiewicza na Plac Powstańców. Do końca
lat 40-tych ulica ta otwierała się bezpośrednio na plac. Wlot ulicy Sienkiewicza
otwarto na plac ok. 1901r. po przeniesieniu z tego miejsca szpitala pw. Dzieciątka
Jezus, zburzonego dla budowy okazałych kamienic w 1901r.
O historii tego miejsca zaświadczają zmieniane trzykrotnie nazwy, wytyczonego w
latach 20-tych XIX w., placu: Dzieciątka Jezus [do 1870r.], Wareckich [do 1921r.],
Napoleona [do II Wojny Świat.] i Powstańców Warszawy.
O dawnej zabudowie tej pierzei placu informuje m.in. społecznie prowadzona
strona internetowa: <http://www.warszawa1939.pl/index_plan35.php>, artykuł pod
adresem: < http://www.zw.com.pl/artykul/315990,376089.html> oraz ortofotomapy
na oficjalnej stronie miasta st. Warszawy: <www.mapa.um.warszawa.pl>.
19
5.
str.
WYCIĄG Z TREŚCI EKSPERTYZY KONSTRUKCYJNEJ
DOTYCZĄCEJ MOŻLIWOŚCI ROZBUDOWY SZYBU
WINDOWEGO
"(...) ekspertyza techniczna dotycząca możliwości rozbudowy szybu windowego
przy bocznej klatce schodowej w osiach 5 – 6 w budynku biurowym w Warszawie,
Pl. Powstańców 1
Opracowali: Dr inż. Wiesław Słowik i Mgr inż. Włodzimierz Sotomski
Warszawa, styczeń 2010 r.
1. PODSTAWA, ZAKRES I CEL OPRACOWANIA
(...) W niniejszym opracowaniu wykorzystano:
1) rysunki inwentaryzacyjne dostarczone przez Zleceniodawcę
2) wyniki Ekspertyzy Technicznej dot. nośności stropów w pomieszczeniach
biurowych budynku przy Pl. Powstańców Warszawy 1, opracowanej na zlecenie
UKPWiG w czerwcu 2005 r
3) wyniki badań i oględzin dokonane w dniach 5, 8 i 10 stycznia 2010 r
4) wyniki nieniszczących badań wytrzymałości betonu.
Celem opracowania jest analiza rozwiązania konstrukcyjnego szachtu windowego
oraz ocena możliwości jego rozbudowy w kondygnacji podziemia i parteru
2. CHARAKTERYSTYKA KONSTRUKCYJNA BUDYNKU
Obiekt przy Pl. Powstańców Warszawy 1 jest reprezentacyjnym budynkiem
użyteczności publicznej, z parterem przeznaczonym na usługi publiczne, w tym na
gastronomię. Górne kondygnacje, przeznaczone na biura, mają układ trzytraktowy,
ze środkowym traktem korytarzowym. Budynek został wzniesiony w latach ’50
XX wieku.
Konstrukcja budynku to ustrój szkieletowy monolityczny na siatce słupów 6,40 x
4,80 + 2,80 + 4,80. Podciągi trójprzęsłowe, o przekroju 35 x 50 cm są rozstawione
co 6,40 m i opierają się na słupach o zmiennych przekrojach. Na podciągach są
rozpięte stropy Akermana, pracujące jako płyty ciągłe.
Usztywnienie budynku w kierunku poprzecznym zapewniają żelbetowe wylewane
klatki schodowe oraz ściany murowane grubości 25 cm i 38 cm wypełniające
szkielet żelbetowy.
Budynek jest podzielony dylatacjami na 3 sekcje; dylatacje uzyskano przez
zdwojenie elementów nośnych – słupów i belek – oddzielonych przekładkami.
20
str.
3. CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU EKSPERTYZY
Przedmiotem ekspertyzy jest szyb windowy przy bocznej klatce schodowej
usytuowany w obrębie osi 5-6/C-D. W tej części budynku parter i piętro zajmował
lokal gastronomiczny (ostatnio restauracja „Sofia”). Górne kondygnacje
mieszczące m. in. biura UOKiK, z założenia nie miały połączenia z parterem i
podziemiem i z tego względu zarówno boczna klatka schodowa jak i dźwig
osobowy obsługujący kondygnacje biurowe schodziły tylko do poziomu I piętra, tj
do stropu nad parterem. Dotychczasowy użytkownik kondygnacji biurowych
przejmuje również lokal dawnej restauracji „Sofia” i program modernizacji tej
części budynku przewiduje rozbudowę szybu windowego w ten sposób, by dźwig
osobowy obsługiwał także kondygnacje parteru i podziemia.
Nie zachowała się dokumentacja projektowa wg której był wznoszony budynek.
Autorzy Opinii mieli do dyspozycji uproszczoną i niekompletną inwentaryzację
budowlaną, która nie obejmowała ustroju konstrukcyjnego budynku. Konieczne
było wykonanie dodatkowych badań i pomiarów celem ustalenia układu elementów
nośnych w strefie osi 5/6 – C/D w kontekście usytuowania i rozwiązania
konstrukcyjnego szybu windowego.
Wykonano również badania nieniszczące (sklerometryczne) wytrzymałości betonu
w głównych elementach nośnych: słupach i podciągach. Badania te wykonano z
dwóch powodów:
1) dla określenia stanu technicznego konstrukcji nośnej, która w tej części budynku
będzie podlegała modyfikacji,
2) dla oceny możliwości dociążenia tych elementów i ew. zakotwienia
dodatkowych elementów wzmacniającej konstrukcji stalowej, która może okazać
się konieczna dla przedłużenia szybu windowego do kondygnacji parteru i
podziemia.
3. CHARAKTERYSTYKA ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH W
STREFIE OSI 5-6/C-D
[- brak rysunku w wersji elektronicznej ekspertyzy]
3.1. Strop Akermana
W oparciu o Ekspertyzę Techniczną z czerwca 2005 r, dotyczącą określenia
dopuszczalnych obciążeń użytkowych stropu przyjęto konstrukcję stropu jak na
szkicu powyżej.
Całkowita grubość stropu wynosi 45 cm, na którą składa się:
- tynk sufitowy 1 cm,
- pustak ceramiczny Akerman 22 cm,
- cegła dziurawka „na plask” 6,5 cm,
21
str.
- wylewka betonowa 8,5 cm,
- szlichta cementowa 5 cm,
- deszczułki podłogowe lub klepka 2cm.
Zbrojenie stropu Akermana stanowi jeden pręt kwadratowy o przekroju 12 x 12
mm ze stali żebrowanej klasy A-II, umieszczony w każdym żebrze miedzy
pustakami stropowymi. Grubość otuliny zbrojenia wynosi ok. 3 cm.
3.2. Podciąg stropowy
W oparciu o Ekspertyzę Techniczną z czerwca 2005 r, dotyczącą określenia
dopuszczalnych obciążeń użytkowych stropu przyjęto konstrukcję podciągu jak na
szkicu poniżej:
[- brak rysunku w wersji elektronicznej ekspertyzy]
Zbrojenie podciągu stanowią trzy pręty o przekroju okrągłym Ø 22 mm (stal gładka
klasy A-0). Grubość otuliny zbrojenia wynosi ok. 3 cm.
4. OBLICZENIA STATYCZNE SPRAWDZAJĄCE
4.1. Strop Akermana
L = 6,40 m
a) obciążenia
- ciężar własny stropu o wysokości h = 22 cm
3,20 kN/m2
3,20 . 1,1 =
- tynk sufitowy
0,01 . 19,0 . 1,3 =
0,03
,,
1,09
,,
2,65
,,
1,24
,,
0,19
,,
- cegła dziurawka
0,065 . 14,0 . 1,2 =
- wylewka betonowa
0,085 . 24,0 . 1,3 =
- podkład cementowy
0,05 . 19,0 . 1,3 =
- deszczułki podłogowe
0,02 . 8,0 . 1,2 =
- obciążenia stałe
gobl =
8,72
kN/m2
pobl =
2,40
,,
- obciążenia zmienne
2,0 . 1,2 =
22
- obciążenia całkowite
qobl =
11,12
str.
kN/m2
Pojedyncze żebro stropowe przejmuje obciążenie z pasma stropu o
szerokości b = 0,31 m:
qobl = 0,31 . 11,12 = 3,45 kN/m
b) moment maksymalny zginający
Przy założeniu częściowego utwierdzenia stropu na podporach jest:
Vobl = 0,5 . 6,40 . 3,45 = 11,04 kN
Mobl = 0,100 . 6,402 . 3,45 = 14,13 kN.m = 1413 kN.cm
c) rzeczywista nośność przekroju pojedynczego żebra stropowego
Dla betonu B30 → fcd = 1,71 kN/cm2
Dla stali A- II
Dla pręta
→ fyd = 31 kN/cm2
12 → As = 1,4 . 1,4 = 1,96 cm2
- wysokość strefy ściskanej
x = (1,96 . 31,0) : (31,0 . 1,71) = 1,15 cm
- wysokość użyteczna przekroju stropu
d = 37 – 3 = 34 cm
- ramię sił wewnętrznych
z = 34 – 1,15/2 = 33,4 cm
- moment niszczący
Mn = 1,96 . 31,0 . 33,4 = 2029 kN.cm = 20,29 kN.m > Mmax = 14,13 kN.m
Moment niszczący przekrój jest większy od momentu maksymalnego
obliczeniowego od obciążeń sumarycznych, zatem nośność stropu Akermana
jest wystarczająca dla przeniesienia obciążeń zmiennych p = 2 kN/m2.
d) określenie rzeczywistej nośności stropu
- moment zginający od obciążeń stałych
M1 = 0,100 . 8,72 . 0,31 . 6,402 = 11,07 kN.m
ΔM = 20,29 – 11,07 = 9,22 kN/m
- dopuszczalne obciążenie zmienne obliczeniowe
pobl = (8 . 9,22) : (6,402 . 0,31) = 5,80 kN/m2
- dopuszczalne obciążenie charakterystyczne
pch = 5,80 : 1,3 = 4,46 kN/m2
23
str.
4.2. Podciąg stropowy
l = 4,80 M
a) obciążenia - stałe
- ciężar własny podciągu
0,35 . 0,50 . 25,0 . 1,1 =
4,81 kN/m
- obciążenie od stropu (stałe)
0,5 . 6,40 . 8,72 =
27,90
,,
g=
32,71
kN/m
p=
6,40
,,
g1 =
6,30
,,
q=
45,41
kN/m
- obciążenie od stropu (zmienne)
0,5 . 6,40 . 2,0 =
- obciążenie od ściany działowej
(0,12 . 14,0 + 2 . 0,015 . 19,0) . 2,80 =
b) moment zginający obliczeniowy
- od obciążeń stałych
Mobl = 0,100 . 32,71 . 4.802 = 75,36 kN.m = 7536 kN.cm
- od obciążeń całkowitych
Mobl = 0,100 . 45,41 . 4,802 = 104,60 kN.m = 10460 kN. cm
c) obliczenie nośności przekroju
dla betonu B30 → fcd = 1,71 kN/cm2
dla stali gładkiej A-0 → fyd = 19 kN/cm2
zbrojenie żebra 3 Ø 22 → As = 11,40 cm2
- wysokość strefy ściskanej
x = (11,40 . 19,0) : (35 . 1,71) = 3,6 cm2
d = 50 – 3 = 47 cm
z = 47 – 0,5 . 3,6 = 45,2 cm
- rzeczywista nośność podciągu
Mn = 11,40 . 19,0 . 45,2 = 9790 kN.cm = 97,90 kN.m
Mobl = 104,60 kN.m > 97,90 kN.m
Nośność stropu (płyty stropu Akermana oraz podciagu) jest w przybliżeniu równa
maksymalnym momentom zginającym obliczeniowym od obciążeń stałych i
24
str.
zmiennych, przyjętych dla funkcji biurowej, z uwzględnieniem obciążenia od
ściany działowej grubości 12 cm, obustronnie tynkowanej.
5. ANALIZA WYNIKÓW BADAŃ SKLEROMETRYCZNYCH
BETONU Badaniami objęto słupy S1.1, S.2 i S.1.3 w podziemiu, słupy
S.2.1, S.2.2 i S.2.3 na parterze oraz podciąg P3. badania wykonano
sklerometrem typ DIGI Schmidt f-my PROCEQ
Wyniki badań zamieszczono w Załączniku nr 1
Z przeprowadzonych badań wynika, że jakość betonu w badanych elementach jest
bardzo dobra. Wytrzymałość betonu w poszczególnych słupach jest zróżnicowana.
Średnia wytrzymałość na ściskanie waha się od 40 MPa do 56 MPa, a
wytrzymałość minimalna – od 37 MPa do 57 MPa. Stwierdzone wytrzymałości
betonu odpowiadają klasom C30/37, C40/45 i C45/50. Betony takiej
wytrzymałości zalicza się do górnej granicy betonów zwykłych. Wysoka
wytrzymałość betonu wynika z jego prawidłowego składu: kruszywa i
odpowiedniej ilości cementu oraz zwartej struktury wskazującej na stosunkowo
niski wskaźnik w/c. Duże różnice w wytrzymałości betonu w poszczególnych
słupach wynikają najprawdopodobniej ze zróżnicowanej efektywności
zagęszczenia betonu.
Do obliczeń sprawdzających oraz do analiz przyjęto wytrzymałość betonu
odpowiadającą klasie B30/37, a więc najniższą ze stwierdzonych w czasie badań.
6. ANALIZA UWARUNKOWAŃ KONSTRUKCYJNYCH
ODNOSZĄCYCH SIĘ DO KONSTRUKCJI I USYTUOWANIA
SZYBU WINDOWEGO
Dźwig usytuowany w przęśle określonym osiami 5/6 – C/D, przy bocznej
klatce schodowej od strony zachodniej, obsługuje tylko piętra biurowe od 1
do 6, nie schodzi do parteru ani do podziemia. Parter i podziemie w tej części
budynku zajmował obiekt gastronomiczny, ostatnio była to restauracja
„Sofia”.
Ponieważ szyb windowy nie schodzi do samego dołu budynku, nie jest on
konstrukcją samonośną. Otwór na szyb, w stropach poszczególnych
kondygnacji, jest wycięty w stropie Akermana każdej kondygnacji, między
dwoma żebrami żelbetowymi. Ściany szybu windowego grubości 25 cm i 12
cm, murowane z cegły dziurawki ceramicznej na zaprawie cementowej, są
wykonane niezależnie na każdej kondygnacji i opierają się na żebrach
żelbetowych – wymianach. Na tych samych wymianach opierają się
uzupełniające fragmenty stropu Akermana. Ściany szybu windowego
schodzą aż do stropu antresoli w połowie kondygnacji parteru, natomiast dno
szybu w formie wylewki cementowej grubości ok. 10 cm na
25
str.
kilkudziesięciocentymetrowej warstwie zasypki z gruzu, znajduje się ok.
130 cm poniżej posadzki I pietra.
Żebra stropowe – wymiany podtrzymujące ściany szybu windowego
powyżej stropu antresoli opierają się na filarze grubości 45 cm, murowanym
z cegły pełnej na zaprawie cementowej, oraz na żebrze podłużnym rozpiętym
między słupami głównymi.
Konstrukcja podtrzymująca ściany szybu windowego: wylewane żebra
wymiany oraz podtrzymujące je filary murowane i słupy, stanowią
konstrukcje wsporcza o wystarczającej nośności i sztywności. Ściany szybu
windowego są murowane z cegły dziurawki, co we współczesnych
konstrukcjach nie jest dopuszczalne. Jednak z uwagi na to, że ściany szybu
są rozpięte między kolejnymi stropami, oraz że są one murowane z cegły
dziurawki masywnej (z małymi otworami), z dobrze wypalonej ceramiki,
przy użyciu mocnej zaprawy cementowej, można przyjąć, że ich nośność i
sztywność jest wystarczająca. Natomiast rozwiązanie konstrukcyjne dna
szybu opartego na zwykłym stropie Akermana, z grubą warstwą zasypki z
gruzu, pokrytą cienką wylewka cementową, jest nieprawidłowe.
Należy uznać za korzystne programowane przedłużenie szybu windowego
aż do kondygnacji podziemnej, które pozwoli na prawidłowe wykonanie
dolnej części szybu, z płyta oporową odpowiedniej nośności.
7. ANALIZA MOŻLIWOŚCI PRZEDŁUŻENIA SZYBU
WINDOWEGO DO PARTERU ORAZ KONDYGNACJI
PODZIEMNEJ
Przestrzeń poniżej szybu windowego w kondygnacji parteru i podziemia, jest
pusta. W poziomie parteru (pod antresolą) jest to dawne pomieszczenie
szatni lokalu gastronomicznego, a w kondygnacji podziemnej – dawne
pomieszczenie techniczne bez konkretnego przeznaczenia. W przypadku
obydwu dolnych kondygnacji istnieje możliwość przeznaczenia tej części
kondygnacji na szyb windowy.
Przedłużenie szybu windowego wymaga przede wszystkim wycięcia stropu
nad podziemiem (strop antresoli), który jest stropem Akermana o grubości
ok. 30 cm. W tym stropie nie stwierdzono ukrytych żeber-wymianów,
dlatego wycięcie w tym stropie otworu na szyb windowy wymaga
wykonania rusztu stalowego, który będzie podtrzymywać fragmenty stropu
poza obrębem otworu. Ruszt stalowy może być oparty na istniejących
konstrukcjach wsporczych: filarach murowanych, podciągach i słupach
żelbetowych.
Przedłużenie szybu windowego wymaga również prowadnic stalowych,
które powinny oprzeć się na stosownej płycie fundamentowej, wylanej na
26
str.
rodzimym gruncie. Możliwość wykonania żelbetowej płyty dennej utrudniają
dwa aspekty:- prawdopodobny wysoki poziom wód gruntowych, który
wymusił wykonanie kondygnacji podziemnych sąsiednich budynków w
formie szczelnej skrzyni żelbetowej, - niebezpieczeństwo kolizji
projektowanej płyty fundamentowej z istniejącymi fundamentami elementów
konstrukcyjnych – ścian, filarów i słupów - które z pewnością wychodzą
poza obrysy gabarytowe tych elementów w planie.
Konieczne jest wykonanie badań geotechnicznych podłoża gruntowego w
strefie szybu windowego, dla stwierdzenia jakości i miąższości warstw
gruntowych oraz określenia poziomu wód gruntowych.
W przypadku stwierdzenia poziomu wód gruntowych poniżej spodu
fundamentów istniejących, będzie możliwe zaprojektowanie i wykonanie
płyty dennej i oparcie na niej szybu windowego.
W przypadku stwierdzenia wysokiego poziomu wód gruntowych,
uniemożliwiającemu wykonanie wykopu, należy rozważyć możliwość
wykonania czterech pali małośrednicowych i wykonania na nich płyty
dennej szybu windowego jako oczepu żelbetowego.
Jako rozwiązanie awaryjne można przyjąć wylanie płyty dennej, zbrojonej
krzyżowo dwiema siatkami z prętów stalowych, na istniejącej posadzce jako
podłożu utwardzonym.
8. WNIOSKI KOŃCOWE I ZALECENIA
8.1. Ogólny stan techniczny konstrukcji nośnej budynku jest dobry. Nie
stwierdzono żadnych uszkodzeń lub odkształceń konstrukcji, które by mogły
świadczyć o jej niedostatecznej nośności lub sztywności
8.2. Wymiary przekrojów głównych elementów nośnych – słupów i rygli –
oraz jakość betonu zapewniają tym elementom wystarczającą nośność i
sztywność
8.3. Nieniszczące badania jakości betonu w elementach konstrukcyjnych
usytuowanych w strefie szybu windowego¸ który jest przedmiotem
ekspertyzy, dały wynik pozytywny. Badania wykazały, że główne elementy
konstrukcyjne - słupy i podciągi - zostały wylane z betonu żwirowego
bardzo dobrej jakości.
8.4. W badanych elementach stwierdzono wytrzymałość betonu
odpowiadającą klasie C30/37 – C50/55, co oznacza maksymalne wartości
wytrzymałości w grupie betonów zwykłych.
8.5. Dobrą jakość beton zawdzięcza prawidłowemu doborowi składników, o
czym świadczy zróżnicowane uziarnienie ziaren kruszywa widoczne w
27
str.
przełomie oraz odpowiednia ilość dobrej klasy cementu, o czym świadczy
prawidłowa jasnoszara barwa betonu
8.6. Nośność stropu jest wystarczająca dla obciążeń występujących w
pomieszczeniach biurowych, również z uwzględnieniem usytuowania w linii
głównych podciągów ściany działowej grubości 12 cm między pokojami
biurowymi, murowanej z cegły dziurawki.
8.7. Winda przy bocznej klatce schodowej obsługuje kondygnacje górne, od
I piętra wzwyż. Jest to konsekwencją umieszczenia w dolnych
kondygnacjach (parter i podziemie) lokali użyteczności publicznej
(restauracja „Stolica”, później „Sofia”), a w górnych kondygnacjach - lokali
biurowych centralnych urzędów państwowych.
8.8. Winda schodzi do poziomu stropu nad parterem; poniżej poziomu tego
stropu znajduje się podszybie o głębokości ok. 130 cm, niżej
kilkucentymetrowej grubości wylewka betonowa na
kilkudziesięciocentymetrowej grubości warstwie wypełnienia z materiału
luźnego (keramzyt, żużel lub gruz ceglany), usypanej na pośrednim stropie
wykonanym w 1/3 wysokości kondygnacji parteru
8.9. Szyb windowy stanowią ściany grubości 25 cm i 12 cm, murowane z
cegły dziurawki na zaprawie cementowej. Ściany są ustawione na
podciągach stropowych w ten sposób, że każdy poziom podciągu przenosi
obciążenia od ścian o wysokości jednej kondygnacji.
8.10. Najniższa część szybu windowego spoczywa na ścianach (ściany
poprzeczne grub. 25 cm) i podciągach stropowych (ściany podłużne grub. 12
cm). Ściany oraz podciągi wyznaczają rzut szybu windowego i wyznaczają
wycięcie w konstrukcji stropu nad piwnicą w przypadku rozbudowy szybu.
8.11. Obecny stan techniczny szybu windowego jest dobry. Nie stwierdzono
odkształceń ścian szybu ani uszkodzeń w strefie kotwienia profili stalowych
prowadnic dźwigu.
8.12. Przedłużenie szybu windowego w dół, by obsługiwał kondygnację
parteru i podziemie, wymaga zbicia wylewki cementowej w dnie podszybia,
usunięcia luźnego wypełnienia, a następnie wykonania otworu w stropie nad
podziemiem.
8.13. Strop nad podziemiem w strefie projektowanego przedłużenia szybu
windowego opiera się na odcinku ściany oraz na podciągu stropowym w
poziomie antresoli. Dla bezpiecznego wycięcia fragmentu tego stropu
przewiduje się wsparcie rusztem z belek stalowych I 200
8.14. Ruszt stalowy podpierający można oprzeć na konsolach stalowych
zakotwionych w ścianach podziemia oraz w słupach nośnych tej
kondygnacji. Po zabiciu klinów między rusztem stalowym a stropem
28
str.
Akermana można w stropie wykonać wycięcie na rzucie odpowiadającym
konturowi szybu windowego.
8.15. Jako rozwiązanie alternatywne można rozpatrzyć podparcie rusztu
wyznaczającego wycięcie w stropie na szyb windowy niezależnymi
podporami – słupami stalowymi na własnych fundamentach.
8.16. Rozwiązanie to wymaga takiego usytuowania podpór, aby ich
fundamenty nie kolidowały z istniejącymi fundamentami ścian i słupów.
8.17. W przypadku wybrania takiego wariantu będzie konieczne wykonanie
badań geotechnicznych podłoża gruntowego, których celem jest określenie
położenia warstwy gruntu nośnego oraz odkształcalności gruntu w poziomie
posadowienia, jak również poziomu wód gruntowych.
8.18. Budynek będący przedmiotem ekspertyzy ma tradycyjne fundamenty i
kondygnację podziemną. Konieczne jest wykonanie badań geotechnicznych
podłoża gruntowego i przeanalizowanie warunków gruntowo-wodnych pod
kątem możliwości zagłębienia podszybia w projektowanym przedłużeniu
szybu windowego poniżej istniejącej posadzki.
8.19. Wg informacji Inwestora wszystkie nowe budynki wznoszone w
otoczeniu rozpatrywanego obiektu mają kondygnację piwniczną
konstruowaną w formie szczelnej wanny żelbetowej, natomiast analizowany
budynek ma fundamenty i kondygnację podziemną w konstrukcji
tradycyjnej.
8.20. Należy również wziąć pod uwagę prawdopodobieństwo ew. kolizji
podszybia zagłębianego poniżej poziomu posadzki piwnicy, z istniejącymi
fundamentami konstrukcji nośnej, a szczególnie głównego słupa w osiach 6C
8.21. Z powyższych względów zaleca się rezygnację z rozwiązania
przewidującego zejście kabiny do poziomu posadzki w podziemiu i przyjęcie
założenia, że podszybie w całości będzie się mieściło powyżej tej posadzki,
bez konieczności zagłębiania.
8.22. W takim rozwiązaniu płyta denna oraz ściany szybu windowego w
obrębie kondygnacji podziemia powinny opierać się na konstrukcji
istniejących elementów – słupów żelbetowych i ścian murowanych
podziemia.
8.23. Słupy kondygnacji podziemnej, z uwagi na ich dużą nośność (beton
wysokiej klasy, znaczne zbrojenie) mogą być dociążone, natomiast filary
murowane w strefie oparcia dodatkowych elementów konstrukcji szybu i
podszybia zaleca się wzmocnić profilami stalowymi.
8.24. Przed przystąpieniem do opracowania projektu modernizacji windy
konieczne jest uszczegółowienie inwentaryzacji budowlanej. W wykonanych
29
str.
dotychczas opracowaniach stwierdzono szereg błędów i nieścisłości, jak
również brak informacji, z jakich materiałów są wykonane poszczególne
elementy. (...)"
Jest to koniec wyciągu z ekspertyzy konstrukcyjnej, w dalszej treści znajdowały się
tabele z wynikami badań poszczególnych elementów konstrukcyjnych - całość
dokumentu dostępna będzie do wglądu w dniach wizji lokalnej w obiekcie.
opracował, Paweł Detko, architekt, Sędzia Referent
(w oparciu o informacje i materiały dostarczone przez Zamawiającego)
30

Z_A_WymaganiaProgram UOKiK

Transkrypt

Podobne dokumenty

Oświadczenie Euro Bank S.A. na podst. decyzji UOKiK nr DDK

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY „START W BIZNES Z URZĘDEM

Dyskusja

Odpowiedzialność producenta za produkt niebezpieczny reguluje m

E-commerce: mo esz stracić nawet 10 procent przychodów za zeszły

Biorąc pod uwagę informacje przedstawione w piśmie wydaje się, iż

Europejski Dzień Seniora - Wojewódzki Inspektorat Inspekcji

DOBROWOLNIE ALBO 100 TYS. ZŁ KARY

infolinia konsumencka – skorzystaj z pomocy