ADWENT (54) sb m Pisane dużą literą 52 r ., prawdopodobnie a jasne

Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: ADWENT (stan na dzień: 11-10-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
ADWENT (54) sb m
Pisane dużą literą 52 r., prawdopodobnie a jasne; teksty nie oznaczają é (Cn é).
sg N adwent (4). ◊ G adwentu (27). ◊ A adwent (21). ◊ I adwent(e)m (1). ◊ pl A adwenta (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
1. Okres czterotygodniowego postu przed Bożym Narodzeniem; hebdomades anniversariam Christi
nascentis memoriam praecurrentes Cn (53) : A potym w Piątek po S. Bártłomieiu áż do Adwentu.
GroicPorz 1; KrowObr 163 [2 r.], 168 [2 r.], 176 [2 r.], 244, 257, 259; A wierę ia nie tuſzę/ by ſie
wygrześć mieli/ Tak by Niedźwiedź ádwentá támby obleżeli. RejWiz 162v; OrzRozm M4; IZ ſie od
Adwenthu pocżyna każda ſpráwá koſcielna RejPos 269, 86v, 156; SkarŻyw 160, 161; ArtKanc A3v;
LatHar + + 7 [2 r.], + + 8, 393 marg, 394 marg, 396 (12); Ewángelia w Niedzielę oſtátnią przed
Adwentem. WujNT 100 marg, 302 marg.
Wyrażenia: »adwent pański« (3): Adwentu Páńſkiego RejPos 1‒14 żp; W Adwent Páńſki/ áż do
Bożego Národzenia. LatHar 391, + + 6v.
»niedziela adwentu« (18): Goski 15, 15v [2 r.], 16; á koronowan w Krákowie/ w trzećią niedzyelę
Adwentu BielKron 400v; RejPos 1; WujNT 45 marg, 567 marg, 571 marg, 585 marg, 691 marg (9);
Ná trzećią Niedzielę Adwentu. SkarKaz 514 marg, 1, 1 Żp.
2. Przybycie, przyjście [adventus ‒ przyście Mącz 481b, Calep]: y cżworáki ádwent/ to ieſt przyſzcie
Páná twego w ſercu nabożnie rozbieráłá LatHar 393.
Synonim: 2. przyście.
TZ