kwiecień - Parafia Ewangelicko

PARAFII EWANGELICKO-REFORMOWANEJ W ZELOWIE
NR 8(96)/IX
ROK ZAŁOŻENIA BIULETYNU 1987
W Chrystusie jest wiele członków,
ale jedno ciało.
Ks. J. Wiera Jelinek
Kazanie wygłoszone podczas nabożeństwa
ŚDM – Zelów 6.03.2009
Chrześcijanki z Papui Nowej Gwinei przypominają nam, że Kościół to ciało Chrystusa, że
to jeden organizm zawiadywany przez jego
Pana, wspólnota cechująca się żywym, nierozerwalnym związkiem Pana z wiernymi, organizm stale poddający się wpływowi Chrystusa,
Który napełnia go i ożywia swoim Duchem,
który jako wódz prowadzi, który trwa i żyje
tylko dzięki Niemu i temu, że wspiera się
i uzupełnia nawzajem jak członki jednego ciała.
Zgadzamy się z tym, prawda?
Chrześcijańska wspólnota, podobnie jak uświęcenie chrześcijanina, jest darem Boga, do którego
nie możemy sobie rościć żadnego prawa. Jak naprawdę wygląda sprawa naszej wspólnoty, sprawa naszego uświęcenia, to wie jedynie Bóg. Tak,
jak pojedynczy chrześcijanin nie odczuwa stale
pulsu swego życia duchowego, tak samo nie po
to została nam dana przez Boga wspólnota Ko-
W
TYM NUMERZE
1
Kazanie ks. J. Wiery Jelinek
1
Jak piszą się Nowiny Zelowskie
3
Nabożeństwa świąteczne
4
Wiersze – Vl. Pospišil
kwiecień 2009
Modlitwa Jana Kalwina
Ani dzisiaj, wczas, czy nie wczas, nie przestajesz
nas do Siebie wzywać. Stale zachęcasz nas do pokuty i obiecujesz, że chcesz nas wysłuchać, jeśli poddamy się Twemu miłosierdziu. Spraw, Boże
wszechmogący, byśmy nie gardzili taką ogromną
dobrocią i nie zamykali się na Twe łaskawe wzywanie. Daj, byśmy myśleli o nim – najcenniejszym
z Twoich darów łaski, jakimi nas obdarzyłeś - i zatęsknili za służbą Tobie, aby Twe Imię było wielbione w całym naszym życiu. Ale, jeśli zboczymy od
Ciebie, spraw, byśmy rychło wrócili na właściwą
drogę i usłuchali Twego świętego wezwania. Daj,
byśmy widzieli, że nas powołałeś i wybrałeś. Obudź
w nas tęsknotę pewnego wytrwania w nadziei w
owo zbawienie, do którego nas wzywasz i które jest
nam przygotowane w niebie przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa. Amen. (Jer 2,1-3)
Tłum. xJWJ
. Jak piszą się Nowiny Zelowskie
W tym numerze proponujemy do przeczytania kazanie wygłoszone przez ks. W. Jelinek podczas ekumenicznego nabożeństwa Światowego Dnia Modlitwy, wiersze ks. V. Pospišila z Brna, pierwszy odcinek – fragment XIX rozdziału - epokowego dzieła
Jana Kalwina „Institutio Religionis Christianae”
w przekładzie prof. R. Leszczyńskiego (za który
redakcja składa serdecznie podziękowania Panu Profesorowi i Wydawcy dzieła), informacje o ewangelizacji ProChrist oraz stałe elementy naszego biuletynu. Prosimy zwrócić uwagę na informacje o Synodzie (wraz z godzinami rozpoczęcia nabożeństw
synodalnych).
Miłej lektury życzą i do nadsyłania tekstów zapraszają – ks.ks. Wiera i Mirosław Jelinkowie.
ciąg dalszy spisu treści na stronie 12
Nowiny Zelowskie 1
ciąg dalszy ze strony 1
ścioła, abyśmy nieustannie mierzyli jej temperaturę. Z im większą wdzięcznością przyjmujemy
codziennie to, co jest nam dawane, tym pewniej i
bardziej równomiernie ciało Chrystusa będzie z
dnia na dzień rosło i rozwijało się tak jak się Bogu podoba.
Na ile cenimy nasze wspólnoty, Kościoły, parafie,
zbory? Odnoszę wrażenie, że łatwo zapominamy,
że wspólnota braci i sióstr jest darem łaski, podarunkiem który w każdej chwili może być nam zabrany(bo może tylko krótki czas dzieli nas od
najgłębszej samotności). Dlatego jeśli nam tu dziś
obecnym dane jest, iż do tej pory możemy prowadzić wspólne życie chrześcijańskie z innymi chrześcijanami, to uwielbiajmy łaskę Boga, na kolanach dziękujmy za tę łaskę iż dzisiaj możemy
jeszcze żyć we wspólnocie.
„W Chrystusie jest wiele członków, ale jedno
ciało” czyli wspólnota chrześcijańska istnieje
przez Jezusa Chrystusa i w Jezusie Chrystusie.
Czyli nie ma żadnej wspólnoty chrześcijańskiej,
która byłaby czymś więcej lub czymś mniej niż to
– czyli należymy do siebie jedynie przez Chrystusa
i w Chrystusie.
Co to znaczy? Jakie to ma skutki? Po pierwsze
oznacza to, że potrzebujemy siebie nawzajem z
powodu Jezusa Chrystusa.
to jednak Bóg włożył w usta ludzi, aby było dalej
między ludźmi opowiadane. Tam, gdzie ktoś zostaje dotknięty tym słowem, podaje je drugiemu.
Bóg tak chciał, abyśmy szukali Jego żywego słowa i znaleźli je w świadectwie siostry i brata, w
ustach drugiego chrześcijanina. Dlatego potrzebujemy się wzajemnie, potrzebujemy chrześcijanina,
który nam mówi słowo Boże; potrzebujemy go
wciąż, gdy przychodzi niepewność i zwątpienie, bo
sami (bez oszukiwania siebie i bez zdradzenia
prawdy) nie możemy sobie pomóc. Potrzebujemy
więc brata i siostry jako „nosiciela" i głosiciela
Bożego słowa zbawienia. Potrzebujemy drugiego
ze względu na Jezusa Chrystusa. (zwróciliście uwagę, że Chrystus we własnym sercu wydaje się mieć
słabszą siłę oddziaływania niż Chrystus w słowie
brata?) Oto jest cel jedności Ciała Chrystusa: chrześcijanie spotykają się ze sobą jako zwiastujący pokój i zbawienie. Jako takich Bóg gromadzi nas razem
i ofiaruje nam Swoją obecność.
Ta wspólnota ma swoje uzasadnienie jedynie przez
Jezusa Chrystusa i wywalczone na krzyżu usprawiedliwienie. Pamiętajmy - wspólnota chrześcijan tkwi
tylko w łasce i jedynie z łaski wypływa uzasadnienie
tęsknoty chrześcijan za sobą nawzajem.
Po drugie, to, że należymy do siebie jedynie przez
Chrystusa i w Chrystusie znaczy też, że każde z nas
przychodzi jedno do drugiego tylko przez Chrystusa.
Między ludźmi, także w naszym Zelowie, istnieją
podziały i kłótnie. Ale Chrystus to starą, rozdarte
społeczeństwo uczynił jednością. Bez Chrystusa
między Bogiem a nami, i między nami nawzajem,
istnieje tylko niepokój. Chrystus stał się pośrednikiem i wprowadził pokój z Bogiem i między nami.
Bez Chrystusa nie znaleźlibyśmy ani Boga ani siostry i brata. (Drogę wciąż zatarasowuje jedna
ogromna barykada - własne „ ja"...) Ale Chrystus
otworzył nam drogę do Boga i do drugiego człowieka. Tylko dzięki Niemu możemy ze sobą żyć w
pokoju, możemy się wzajemnie miłować i sobie nawzajem służyć - być jednością Ciała Chrystusa.
Chrystus pozostaje na wieki jedynym Pośrednikiem.
Po trzecie to, że należymy do siebie jedynie przez
Chrystusa i w Chrystusie oznacza, że w Jezusie
Chrystusie od wieków zostaliśmy wybrani, przyjęci w czasie i zjednoczeni na wieki.
Syn Boży przyjmując ciało, przyjął też naszą naturę;
przyjął nas samych naprawdę i cieleśnie. Taki był
odwieczny wyrok Boga Trójjedynego. Jesteśmy w
Nim i należymy do Niego teraz i w wieczności.
Spójrzmy na siebie wzajemnie, rozejrzyjmy się po
kaplicy – w Jezusie Chrystusie naprawdę to jest
Nowiny Zelowskie 2
możliwe, że jesteśmy ze sobą na wieki zjednoczeni i pojednani!
służbie Chrystusowi Panu, radość w nadziei, wytrwałość w modlitwie, łożenie na sługi Boże i gościnność, błogosławieństwo dla prześladujących,
pokorę i pojednawczość, pokój i dobro. Mamy to
wszystko wspólne (na ile to do tej skarbnicy przynosimy…).
Ktoś pomyśli - przecierając oczy – fatamorgana...
Ktoś inny – ja się nie zgadzam! Z tym człowiekiem to niemożliwe! Tak… chrześcijańska wspólnota nie
jest żadnym ideałem. To fakt… jest czymś więcej jest Bożą, duchową rzeczywistością.
Ale ponieważ Bóg już położył ten jedyny funNatomiast niezliczoną ilość razy cała chrześcijańska dament naszej wspólnoty, ponieważ - na długo
wspólnota „rozwalała się" dlatego, że żyła jakimś przedtem, zanim rozpoczęliśmy życie z resztą na„obrazem życzeniowym". A Bóg nienawidzi ma- szych sióstr i braci - złączył nas z nimi w jedno
rzycielstwa, bo ono czyni pysznym. Kto wymarzy ciało w Jezusie Chrystusie, dlatego - byśmy nie
sobie obraz jakiejś wspólnoty, ten żąda od Boga, zapomnieli co tzn. być zbawionymi z Bożej łaski –
od bliźniego i od siebie spełnienia owego marze- prosi nas, byśmy przyjęli postawę łaski wobec
nia. Taki ktoś wchodzi we wspólnotę chrześcijan wszystkich, zwłaszcza wobec tych, którzy kochają
jako żądający, wprowadza własne prawo i według Pana. Skoro łączy nas Jedno i to samo Słowo ucieniego sądzi chrześcijan i samego Boga. Obstaje leśnione w Jezusie oraz jeden i ten sam czyn - odtwardo przy swoim, a dla wszystkich innych w puszczenie grzechów w Jezusie Chrystusie.
kręgu braci jest jak żywy wyrzut. Zachowuje się Amen.
tak, jakby on dopiero miał stwarzać tę chrześcijańską wspólnotę, jakby jego senne marzenie miało
połączyć ludzi. Każde ludzkie „życzeniowe myślenie ", przyniesione do wspólnoty Kościoła, jest
przeszkodą dla prawdziwej wspólnoty i musi być
„zburzone", aby mogła żyć prawdziwa wspólnota.
Kto kocha bardziej swoje marzenie i wyobrażenie
o chrześcijańskiej wspólnocie niż samą chrześcijańską wspólnotę, ten stanie się niszczycielem każdej
chrześcijańskiej wspólnoty, choćby osobiście sądził,
iż działa nie wiadomo jak szczerze, poważnie i pełen poświęcenia.
I po czwarte, to, że należymy do siebie jedynie
przez Chrystusa i w Chrystusie znaczy też, że we
wspólnocie Ciała Chrystusowego wciąż mamy
dostęp do ogromnej skarbnicy darów.
A w tej skarbnicy, jak wiemy z czytań (Rzym 12,421) wszystko mamy wspólne – prorokowanie
(zwiastowanie Ewangelii), usługiwanie ( diakonia),
nauczanie (napominanie, wsparcie i zachętę , duszpasterstwo), obdarowywanie (dzielenie się środkami materialnymi), zarządzanie, miłosierdzie, szczerość, uczciwość, miłość braterską, gorliwość w
***
%abożeństwa Świąteczne
%IEDZIELA PALMOWA – 5. 04. o g. 10.00
WIELKI CZWARTEK - 9.04. o godz. 17.00
– przygotowanie do Wieczerzy Pańskiej
WIELKI PIĄTEK -10.04. o godz. 10.00 –
z sakramentem Wieczerzy Pańskiej
WIELKI PIĄTEK - 10.04. - o godz. 17.00
W I DZIEŃ ŚWIĄT WIELKA%OCY - 12.04. g.
10.00 – z sakramentem Wieczerzy Pańskiej
W II DZIEŃ ŚWIĄT WIELKA%OCY 13.04. g. 10.00
W Poniedziałek Wielkanocny
Koncert Jubileuszowy w 10. rocznicę
powstania „Zelowskich Dzwonków”
13.04. o g.16.00
Nowiny Zelowskie 3
Abych věčně žil,
Ježíš na kříži svůj život položil.
Když Ježíš z mrtvých vstal,
u hrobu se se mnou potkal!
Ja poznal jsem Ho tak,
když otevřel můj zrak.
Ó, jak jsem se zaradoval,
z mého srdce vytryskly díky chval.
Hle, za mě můj Pán mřel,
já jsem Jej vzkříšeného zřel!
Když jsem uslyšel Jeho hlas,
v mém žiti nastal nový čas.
Teď šťastný, přešťastný jsem,
že s Ním mohu jít životem.
Byť sevřela mě i nemoc krutá,
mne drží přec Ježíšova ruka.
Ač kráčím cestou nad propasti,
do nebeské přec jdu vlasti
Když chodím v Ježíšových šlépějích,
nebojím se, nelekám se duchů zlých.
Nebojím se smrti víc,
nebeský už jsem dědic!
Vlastimil Pospíšil
Jenom to mi v žití sluší,
když Ti patřím tělem, duší,
drahý, svatý můj Ježíši.
Tys na kříži tam krvácel,
když jsi vinu mojí splácel.
Po vítězném jednou boji,
vezmeš k sobě duši mojí.
Chci to lidem nésti
Chci to lidem nésti dal a dal,
že Ježíš, můj Pán se mým Spasitelem
stal,
když na kříži za mne svůj život obětoval.
-------------Tam pod křížem se Boží Láska do dáli
rozlila,
aby lidstvo od hříchu obmyla,
oběť za lidstvo přinesla sebe,
by cestu lidem připravila v nebe.
Ježíš jde za námi, hledá nás,
pozorně naslouchá, by Mu neunikl náš
hlas.
Když voláme, pláčeme, naříkáme,
tu dotýká se nás lásky plná, probodnutá
ruka,
když se nás dotýká, krev jí ještě z rány
stéká!
Je to ruka, která sebe nelituje,
jen když lidi z hříchu, ze smrti a pekla
vytrhuje.
Vlastimil Pospíšil
Nowiny Zelowskie 4
Środa, 1 kwietnia
Ewangelizacja satelitarna
T
ProChrist 2009
ę
n
30 marca - 6 kwietnia 2009 r.
Spotkanie ProChrist to przede wszystkim
zwiastowanie Bożego Słowa, wywiady, miniatury teatralne, pantomima, chór gospel, pieśni,
muzyka pop, jazz, impulsy do przemyślenia i
gościnna atmosfera.
i
k
o
.
K
o
m
u
j
e
s
z
c
z
g
.
a
C
z
y
m
o
ż
n
a
u
d
o
w
o
d
n
i
ć
i
s
t
n
i
e
-
?
y
c
ż
i
o
ć
w
a
n
i
e
.
J
a
k
B
ó
g
m
o
ż
e
d
o
t
e
g
o
d
o
-
?
r
z
e
o
ż
ż
y
l
i
c
i
w
e
e
.
C
z
y
m
o
ż
e
s
i
ę
w
y
d
a
r
z
y
ć
n
i
e
-
?
Wideoklip i wywiad z Bettiną Catering, urodzoną za „żelazną bramą” w dzielnicy domów publicznych
Sobota, 4 kwietnia
Z
d
z
o
i
c
w
i
z
ą
e
t
n
k
i
u
e
.
J
a
k
m
o
ż
n
a
z
a
c
z
ą
ć
ż
y
c
i
e
o
d
?
Wywiad z biskupem Bohlem
Pantomima w wykonaniu Carlosa Martineza
Wideoklip i wywiad z położnymi z Chemnitz
Niedziela, 5 kwietnia
O
d
w
r
o
t
n
o
ś
ć
.
I
l
e
m
o
ż
e
b
y
ć
z
m
i
a
n
?
Wideoklip i wywiad z Oliverem Schalkiem,
byłym chuliganem i neonazistą
Poniedziałek, 30 marca
k
z
ś
m
w dniach 30.03 – 6.04 o godz. 18.00!
y
o
a
Piątek, 3 kwietnia
ProChrist 2009
z
r
u
P
W Domu Zborowym naszej parafii w Zelowie – zapraszamy na
y
B
t
Wideoklip i wywiad z Jensem Sembdnerem,
muzykiem ProChrist
Scenka teatralna: „Oskar i pani Róża” (EvaMaria Admiral)
p
R
o
Czwartek, 2 kwietnia
ProChrist w 2009 roku będzie transmitowane
z Chemnitz we wschodnich Niemczech.
tematy:
n
e
U
Głównym mówcą 8 wieczorów będzie Urlich
Parzany, niemiecki ewangelista prowadzący
poprzednie ewangelizacje satelitarne ProChrist.
Koordynatorem tego przedsięwzięcia jest
Centrum Misji i Ewangelizacji Kościoła
Ewangelicko-Augsburskiego.
k
Wywiad z Wolfgangiem Tostem, muzykiem
ProChrist
Wiedeoklip i wywiad z prof. Siegfriedem
Schererem na temat biologii i wiary
p
W przeszłości Ewangelizacja Satelitarna ProChrist była transmitowana do Polski w latach:
1993 (przekaz z Essen), 1995 (Lipsk), 1997
(Norymberga), 2000 (Brema), 2003 (Essen)
oraz 2006 (Monachium) i ze Spodka w Katowicach (2008).
s
e
m
o
g
ę
z
a
u
f
a
ć
?
Poniedziałek, 6 kwietnia
Wywiad z nadburmistrz Chemnitz Barbarą
Ludwig
Wideoklip i wywiad z Beatą Schmidt, osobą,
która przeszła amputację nogi
Wtorek, 31 marca
Z
a
p
r
o
s
z
e
n
i
e
.
C
z
y
t
r
a
c
i
m
y
n
a
j
l
e
p
s
z
e
R
e
l
a
c
j
a
.
J
a
k
i
e
z
w
i
ą
z
k
i
w
ż
y
c
i
u
s
ą
w
a
ż
n
e
?
Scenka teatralna: „Czekając na Godota”
(Eva-Maria Admiral i Eric Wehrlin)
Wideoklip i wywiad z Eckardem Hasem na
temat ezoteryki i okultyzmu
?
Scenka teatralna: „Każdy” (Rolf-Dieter Degen)
Zapraszamy, przyjdźcie z przyjaciółmi!
Możliwy dowóz!
–kontakt: Henryk Kimmer
(g. 8.00-14.00: 44 634 10 53,
g. 16.00: 44 634 12 33) .
Nowiny Zelowskie 5
Przekład “#auki religii chrześcijańskiej” Jana
Kalwina wykonany przez dr. Janusza Kucharczyka (księgi I-III i rozdziały 1-16 księgi IV)
przy współudziale prof. Rafała Leszczyńskiego,
który dokonał także redakcji stylistycznej przekładu, wraz z rozdziałami 17-20 księgi IV
w całości przełożonymi przez R. Leszczyńskiego ukaże się nakładem wydawnictwa HOR#
w Świętochłowicach.
Jan Kalwin:
auka religii chrześcijańskiej
IV, 19
O pięciu tak zwanych sakramentach, gdzie
okazuje się, że nie są sakramentami, choć
pospolicie są za nie uważane, i wyjaśnienie,
czym one są.
I. […] dysputa o sakramentach może wobec
[ludzi] pojętnych i rozsądnych odgrywać taką
rolę, aby niepotrzebnie nie posuwali się dalej
ani nie uznawali żadnych innych sakramentów
bez słowa Bożego [ustanowienia] poza tymi
dwoma, o których wiadomo, że je ustanowił
Pan. Ponieważ jednak opinia o siedmiu sakramentach ucierała się we wszystkich niemal
językach, była szerzona w szkołach i na kazaniach, zapuściła korzenie dzięki swej dawności
i do tej pory tkwi w ludzkich umysłach, to wydało mi się celowe zająć się osobno i bliżej
tymi pięcioma, które doliczono do prawdziwych i autentycznych sakramentów Pana;
starłszy z nich całą szminkę ukazać ludziom
prostym, czym by były i jak obłudnie były
przedstawiane jako sakramenty. […]
O BIERZMOWANIU
4. Istniał niegdyś taki zwyczaj, że dorastające
dzieci chrześcijańskie stawiano przed biskupem, aby spełniły ten obowiązek, jakiego wymagano od dorosłych przystępujących do
chrztu.
Tacy bowiem siadali między katechumenami,
póki jeszcze nie poznawszy przepisowo tajemnic
wiary mogliby złożyć jej wyznanie przed biskupem i ludem. Ci natomiast, którzy byli chrzczeni
jako niemowlęta, które nie mogły uczynić wyznania wiary, pod koniec dzieciństwa i przy nadejściu młodości ponownie byli przez rodziców
przedstawiani biskupowi, który ich egzaminował
według formuły katechizmowej, jaką wówczas
mieli prawdziwą i wspólną. Aby tej czynności,
która powinna być poważna i święta, przydać
uszanowania i godności posługiwano się przy
ceremonii nakładaniem rąk. Taki więc chłopiec,
potwierdziwszy swoją wiarę, odchodził z solennym błogosławieństwem. O tym zwyczaju często wzmiankują starzy. Papież Leon: jeśli ktoś
nawróci się z herezji, niech nie będzie powtórnie
chrzczony, ale czego mu tam brakowało, moc
Ducha Świętego niech mu będzie przekazana
przez nałożenie rąk biskupa. Nasi adwersarze tu
zakrzykną: słusznie nazywa się sakramentem to,
w czym Duch Święty jest przekazywany. A przecież sam Leon w innym miejscu wyjaśnia, co
chce rozumieć przez te słowa. Kto został
ochrzczony u heretyków, niech nie będzie
chrzczony powtórnie, ale niech zostanie konfirmowany wezwaniem Ducha Świętego przez nałożenie rąk, ponieważ przyjął tylko formę chrztu
bez oczyszczenia [z grzechu pierworodnego].
Podobnie Hieronim wspomina [w piśmie] Przeciw lucyferianom. A choć nie będę go wybielał,
gdy fantazjował, że to jest zachowaniem apostolskim, dalece jednak odchodził od owych bredni.
Łagodzi [je], gdy dodaje, że to błogosławieństwo
zostało dane samym biskupom, bardziej na cześć
ich kapłaństwa niż z obowiązku Prawa. Pochwalam takie nakładanie rąk, które ma po prostu charakter błogosławieństwa i chciałbym, aby i dzisiaj było zacnym zwyczajem. 5. Ale następne
wieki puściwszy wnet w niepamięć istotę rzeczy
przyjęły jakieś podrabiane bierzmowanie za sakrament Boży. Zmyślono jako przymiot bierzmowania, iż ku pomnożeniu łaski przynosi Ducha Świętego, który dany był przy chrzcie dla
uniewinnienia, a tych, którzy przez chrzest zostali
odrodzeni do życia, wzmacnia do walki.
Nowiny Zelowskie 6
Dokonuje się to bierzmowanie przez pomazanie i
taką formułę słowną: naznaczam cię znakiem
świętego krzyża i pokrzepiam krzyżmem zbawienia w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszystko pięknie i zgrabnie. Lecz gdzie jest
Słowo Boże, które przyrzeka obecność Ducha
Świętego? Ani na jotę nie mogą tego użyć. Jakże
zatem nas upewnią, że krzyżmo jest naczyniem
Ducha Świętego? Widzimy olej, tłusty, gęsty
płyn i nic poza tym. Niechaj wstąpi – mówi Augustyn – Słowo do materii i stanie się sakrament.
Niech pokażą to Słowo, jeśli chcą, byśmy w oleju
zauważyli coś innego niż [sam] olej. Jeśli uznawaliby się za szafarzy sakramentów jak należy,
nie byłoby dłużej sporu. To jest pierwsze prawidło sługi Bożego, aby niczego nie czynić bez polecenia. Słowa nie powiem, jeśli przedstawią jakiś nakaz takiej posługi. Jeśli nie posiadają polecenia, nie mogą wytłumaczyć się z bluźnierczej
zuchwałości. Z tego powodu Pan zapytywał faryzeuszów, czy chrzest Jana był z nieba, czy z ludzi. Jeśli odrzekliby, że z ludzi, byłby dowód, że
uznają go za bezwartościowy i nic nieznaczący.
Jeśli [odpowiedzieliby, że] z nieba, to powinni
uznać nauczanie Jana, przeto aby nie uchybić
zbytnio Janowi, nie odważyli się wyznać, że z
ludzi. Jeśli więc bierzmowanie jest z ludzi, to
zostało dowiedzione, że jest bezwartościowe i nic
nie znaczy, a jeśli chcą perswadować, iż jest z
nieba, niech [to] wykażą.
6. Bronią się wprawdzie przykładem apostołów,
których oceniają, iż nie czynili niczego bez zastanowienia. To słusznie; pochwalamy to, że
ukazują siebie jako naśladowców apostołów.
Lecz cóż czynili apostołowie? Opowiada Łukasz
w Dziejach [apostolskich], iż apostołowie, którzy
byli w Jerozolimie, gdy usłyszeli, że Samaria
przyjęła Słowo Boże wysłali tam Piotra i Jana,
którzy modlili się za Samarytan, aby przyjęli Ducha Świętego, który dotąd nie zstąpił na żadnego
z nich, lecz tylko byli chrzczeni w imię Jezusa.
Pomodliwszy się, kładli na nich ręce, a przez to
nałożenie Samarytanie przyjmowali Ducha Świętego.
O tym nakładaniu rąk Łukasz wspomina
kilkakrotnie. Słucham, co apostołowie czynili: mianowicie wiernie spełniali swoją
posługę. Pan chciał, aby owe widzialne i
znamienite dary Ducha Świętego, jakie
wtedy wysypywał na swój lud, dokonywali
i rozdzielali Jego apostołowie poprzez
wkładanie rąk. Nie sądzę, aby w tym nakładaniu rąk tkwiła wyższa tajemnica, lecz
interpretuję, że stosowali tę ceremonię, aby
pokazać tym gestem, iż poruczali i ofiarowywali Bogu tego, na kogo nakładali ręce.
Ta posługa, jaką wówczas spełniali apostołowie, gdyby dotąd pozostała w Kościele,
wymagałaby służenia nakładaniem rąk,
lecz gdy owa łaska nie przechodzi dalej w
ten sposób, czemu [więc] miałoby służyć
nakładanie rąk? Oczywiście jest dotąd
przyludzie Bożym Duch Święty, bez którego przewodnictwa i kierownictwa Kościół
Boży nie mógłby się ostać. Mamy bowiem
wieczną i trwałą obietnicę, którą Chrystus
przywołuje do siebie pragnących, aby pili
wody żywe1. Ale już ustały te cuda nadprzyrodzone i niezwykłe dzieła, jakie stawały się poprzez nakładanie rąk i tylko do
czasu miały się dziać. Trzeba bowiem było, aby nowe zwiastowanie Ewangelii, nowe królestwo Chrystusa uświetnić i wywyższyć dzięki niesłychanym i niepospolitym cudom, których gdy Pan zaprzestał, nie
odstąpił daleko od Kościoła, ale pouczył
wybornie o wspaniałości swojego królestwa i dostojeństwie swojego Słowa. Czym
więc ci komedianci chcą naśladować apostołów? Nakładanie rąk miało sprawiać,
aby oczywista moc Ducha Świętego natychmiast stawała się widoczna. Lecz tego
nie mogą dopiąć. Po co podnoszą na rzecz
swoją nakładanie rąk, co apostołowie mieli
w zwyczaju czynić, lecz w zupełnie innym
celu?
Cdn.
Przeł. R. Leszczyński
Nowiny Zelowskie 7
#a życzenie zboru w Strzelinie – łącząc
się z drogimi siostrami i braćmi
w Chrystusie – przedrukowujemy pieśń
ze Śpiewnika ewangelickiego (nr 167).
#iech prawda o krzyżu Jezusa Chrystusa wzmacnia nas, krzepi i dodaje otuchy
na co dzień. Dziękujemy za list!
***
W krzyżu cierpienie,
w krzyżu zbawienie,
W krzyżu miłościwa nauka.
Kto Ciebie, Boże,
raz pojąć może,
ten nic nie pragnie, ni szuka.
W krzyżu osłoda,
W krzyżu ochłoda
Dla duszy, smutkiem znękanej;
Kto krzyż odgadnie,
ten nie upadnie
w boleści sercu zadanej.
Kiedy cierpienie,
Kiedy zwątpienie
Zada bolesne ci rany,
Gdy cios się zbliża,
Pośpiesz do krzyża,
W nim nam ratunek jest dany.
Gdy twoje serce
Jest w poniewierce,
Wielu cię ludzi zawiodło.
Sam nie rozpaczaj,
Módl się, przebaczaj,
Krzyż niech ci służy za godło.
Gdy wśród żywota
Biedna sierota
Stoi od ludzi wzgardzona;
Krzyż będzie światem,
Ojcem i bratem,
Gdy go przytulisz do łona.
Gdy rozpacz w łonie,
Serce ci tonie,
Łzami zalane powieki,
Ukrzyżowany
Pan twój nad pany
Od ciebie nie jest daleki.
U Twego krzyża
Dusza się zniża,
Spójrz, Panie, na nią łaskawie;
Mój Zbawicielu,
Odkupicielu,
Daj odpocznienie w swej sławie!
Tekst: ks. K. Antoniewicz +1869
Melodia: XX wiek
Opr. ks. J. Siedlecki 1928
Nowiny Zelowskie 8
Informatorium
s
s
s
s
s
s
!
!
B
C
B
C
D
E
D
E
F
G
F
G
H
C
H
C
I
J
I
J
K
I
K
L
I
B
L
M
B
N
M
G
N
O
G
O
"
#
K
C
P
Q
I
E
R
S
C
J
N
I
H
T
U
V
K
P
W
!
s
N
P
K
X
E
N
G
N
I
T
H
C
I
J
K
I
s
!
N
R
I
J
S
N
B
C
P
K
X
B
C
J
Z
K
I
T
Q
G
M
G
K
X
s
Jana Amosa Komeńskiego. Przekład oparto na tekście wydawnictwa Opera, didactica omnia, Amsterdam 1657. Niniejszym
kontynuujemy VIII rozdział książeczki znanej też pod nazwą
Informatorium.
[
\
]
^
]
_
`
a
b
c
c
s
s
s
$
s
%
&
"
s
s
c
s
"
c
d
e
f
S
i
j
S
k
l
m
[
g
f
n
o
p
q
d
r
f
p
f
s
(
'
c
r
c
t
o
m
C
d
v
p
q
d
c
j
f
o
w
d
q
x
#
)
"
<
s
$
*
+
*
o poezji
y
,
-
.
/
0
*
1
'
*
2
*
#
7
6
6
8
/
C
0
*
3
)
6
:
4
5
6
#
C
7
;
0
<
-
.
=
C
"
2
&
"
s
0
s
s
"
<
!
s
s
s
s
"
<
"
)
s
s
s
z
s
7
s
!
=
!
C
s
s
s
s
s
=
{
s
s
s
s
s
!
|
"
%
s
s
s
s
s
s
s
"
!
!
>
s
s
s
s
"
S
1
s
"
s
s
z
+
s
"
>
s
|
s
s
"
"
s
s
"
"
}
2
"
s
s
+
@
s
rytmów
!
s
!
s
$
s
s
Wielkiej dydaktyce
&
s
!
s
A
!
8
"
s
s
!
s
s
"
C
s
s
!
s
!
>
s
s
$
(
&
"
s
A
C
s
$
&
s
s
s
"
s
s
!
Cdn.
Nowiny Zelowskie 9
Młody Jubilat
%a sesji zwyczajnej w dniach 18-19
kwietnia 2009 w Zelowie zbierze się
- zespół „Zelowskie
Dzwonki” -
Synod Kościoła Ewangelicko
-Reformowanego w RP
obchodzi
10 rocznicę istnienia
Synod jest najwyższym zgromadzeniem przedstawicieli całego Kościoła, które decyduje
o wszystkich sprawach Kościoła, zarówno pod
względem religijnym jak i administracyjnym.
Wysłuchamy referatu prof. Rafała M. Leszczyńskiego o Janie Kalwinie oraz przyjrzymy
się nowelizacji kościelnego "Prawa wewnętrznego" przygotowanej przez Komisję
Prawa. Przedmiotem obrad dorocznych sesji
Synodu jest między innymi przyjęcie sprawozdań: biskupa, Konsystorza, sprawozdania finansowego, oraz sprawozdań komisji synodalnych
i innych agend Kościoła. W posiedzeniu Synodu mogą brać udział wszyscy członkowie naszego Kościoła.
Dzwońcie dalej Panu na chwałę!
Kochanym
jubilatom,
którzy ukończyli 50. rocznicę urodzin
oraz wszystkim pozostałym
Rozkoszuj się Panem,
a da ci, czego sobie życzy serce
twoje
%abożeństwa odbędą się
w sobotę 18.04 o godz. 9.30
i w niedzielę 19.04. o godz. 9.30
"
s
2
s
)
@
"
4
1
"
s
s
1
1
"
s
s
4
)
"
+
4
"
!
s
6
2
"
)
s
s
1
y
"
}
.
)
!
"
#
$
"
S
s
s
)
$
!
%
&
$
#
'
$
(
)
"
S
%
s
)
*
+
,
$
)
-
!
,
.
!
$
,
&
+
/
'
0
(
*
,
"
!
6
'
1
$
2
$
"
"
s
-
0
$
)
"
s
>
2
1
3
$
.
$
$
3
.
%
"
"
'
4
$
4
5
"
&
$
#
)
"
+
s
7
@
3
.
"
4
s
)
@
3
2
'
$
%
"
s
s
)
1
@
$
5
!
6
7
$
$
,
$
$
%
$
3
.
$
!
2
'
"
1
$
$
$
!
$
+
3
!
2
)
)
&
Najserdeczniejsze życzenia
Bożego błogosławieństwa!
Nowiny Zelowskie 10
____________________________
OGŁOSZE%IA PARAFIAL%E
_____________________________________________________
%abożeństwa niedzielne rozpoczynają się
o godz. 10.00 (za wyjątkiem 19.04 – 9.30!)
Po nabożeństwach niedzielnych zapraszamy na
filiżankę herbaty.
Studium biblijne odbywa się w czwartki o godz.
17.00. Zapraszamy do wspólnego rozważania
I księgi Samuelowej. Kto chce i może wirtualnie
uczestniczyć w ich tematyce jest proszony o nadesłanie swojego zgłoszenia na adres podany w
stopce.
Lekcje Szkółki %iedzielnej, religii dla uczniów
szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, oraz próby „Zelowskich Dzwonków” odbywają się według planu.
Konferencja duchownych zbiera się 6 kwietnia
w Łodzi.
Prezydium Synodu zbiera się 8 kwietnia w Łodzi.
Porządek nabożeństw świątecznych jest na stronie 3.
W dniach 18-19 kwietnia odbędzie się w naszej
parafii tegoroczny Synod Kościoła. Uczestniczyć
w obradach z głosem stanowiącym mają za zadanie delegaci naszej parafii a każdy pozostały parafianin przybyły na Synod jest członkiem Synodu z
głosem doradczym.
W ramach Synodu odbędą dwa nabożeństwa.
%abożeństwo rozpoczynające Synod, które będzie nagrywane do radia na 1.05, rozpocznie się w
sobotę 18. kwietnia o godz. 9.30. %abożeństwo
niedzielne w czasie obrad Synodu 19. kwietnia
rozpocznie się o godz. 9.30.
Grupa robocza przygotowująca TE Zelów 2009
zbiera się 21 kwietnia w Zelowie.
W sobotę 25 kwietnia „Zelowskie Dzwonki” zagrają w Urzędzie Miejskim w Zgierzu.
We wtorek 28. kwietnia ok. 7.10 TVP2 nada reportaż o półkoloniach zimowych naszej parafii.
Retransmisja nabożeństwa z Zelowa w II Programie Polskiego Radia w dniu 1.05. br.
W marcu odeszli od nas:
15 marca 2009 roku w domu w Zelowie
zmarła MARTA ER%A MU%DIŁ z domu
KAUBA, wdowa, urodzona 19 lutego 1920 roku
w Husincu /Gęsińcu k/Strzelina, córka Trauguta
Kauby i Marii z domu Knorek, emerytka, wieloletnia członkini Kolegium Kościelnego i wieloletnia chórzystka. Pogrzeb odbył się 17 marca br.
Dnia 14 marca 2009 roku o godz. 17.30 w szpitalu wojewódzkim w Bełchatowie zmarł JERZY
KO%TECKI urodzony 16 stycznia 1961 roku w
Zelowie, syn zmarłych Edmunda Konteckiego
i Anny zd. Kontecka, rencista, zamieszkały
w Ignacowie. Pogrzeb odbył się 18 marca br.
*************
Kulinarny kącik
Teplý (jarní) salát po bohemsku
(podle receptu Ludmily Sverdlovové s Bohemky)
6–8 brambor, 1 svazek zelené cibule, 2 vejce, sul,
pepř, slunečnicový olej.
Neoloupané brambory uvaříme doměkka, oloupeme a nakrájíme na kostičky. Současně uvaříme vejce natvrdo, trochu vychladíme a také
nakrájíme na kostičky. Cibule nakrájíme na malá
kolečka. Vše dobře promícháme. Potom přidáme
podle chuti pepř, sůl a olej a vše promícháme.
Podáváme jako samostatné jídlo a také ke studeným karbanátkům, bohemským klobásám a
šunce. Obyčejně se jí s chlebem. Nejlépe chutná
čerstvý (kdy brambory a vejce jsou ještě teplé).
Dobrého chutnáni!
Nowiny Zelowskie 11
W
TYM N UMERZE
5
ProCHRIST
J. Kalwin „Institutio”– fragm.
Tekst pieśni pasyjnej
Informatorium
Synod, Skarbonka, Jubilaci,
Ogłoszenia, Kulinarny kącik
Kącik Zamyślenia
XXXIII lekcja czeskiego
12 Stopka redakcyjna
Bóg nie daje wielkich możliwości tym, którzy
nie umieją wykorzystać małych.
CZTERDZIESTA DRUGA
BROUČKOVA
LEKCJA CZESKIEGO
Nasze najlepsze plany nie są niczym więcej niż
uboga namiastka w porównaniu z tym,
co z nami planuje Bóg.
6
8
9
10
11
12
11
z
z
z
.
Kontynuujemy lekturę książki „Broučci” ks. Jana Karafiata:
z
!
z
**************************************************
Dziękuję mojemu Bogu, który chciał, bym
w trakcie życia był człowiekiem pełnym tęsknoty. Wysławiam Cię, mój Wybawco, że na tej
ziemi nie dałeś mi ani ojczyzny, ani mieszkania.
Ochroniłeś mnie przed głupotą pojmowania rzeczy przypadkowych jako istotnych, drogi jako
celu, wysiłku jako spokoju, przytułku jako
mieszkania, wędrowania jako ojczyzny.
Jan Amos Komeński (1592-1670)
******************************************************
Wydawca i adres korespondencyjny
Parafia Ewangelicko-Reformowana w Zelowie
97-425 Zelów, ul. Sienkiewicza 14a
tel./fax. 044 / 634 10 53, 634 20 60,
www.zelandia.pl
e-mail: [email protected]
Konto parafii: PKO bp Bełchatów
03 1020 3958 0000 9102 0014 6670
Konto muzeum: PKO bp Bełchatów
21 1020 3958 0000 9002 0017 5398
^^^^^^^^^^^^^^
"
To se však Janince nelíbilo. "Poslouchej,
Broučku, jestli ty tomu hochovi nedáš pokoj,
uvidíš, že se ti to nevyplatí . On je s to tě Udeřit, až by tě zabil. To ti povídám, ať s ním víckrát nic nemáš!"
Cdn.
Przed Nim jesteś mały, z Nim jesteś większy
a w Nim już nie patrzysz na wielkość.
A Brouček svítil a tatínek zas letěl, a svítili a
svítili, až se hvězdy počínaly ztrácet. Tu se
stavili tatínek a kmotříček pro Broučka a letěli
domů. Za potokem se pustil kmotříček vpravo
přímo pod dub a tatínek s Broučkem přímo
pod jalovec.
A tam někdo stál, venku před chaloupkou, ba
byli dva, a ten jeden, to byla maminka, ten
druhý, to byla Janinka. A hlava ji už nebolela,
a že nemohla včera přijít, tak že přišla dnes:
"#u tatínku, jakpak hodně Brouček poslouchal?" ptala se maminka. A tatínek se usmíval: "I snad to půjde." –
Maminka se podívala na Janinku a měla radost.
A Janinka měla také radost. Zůstala před chaloupkou v trávě. Brouček si sedl vedle ní
a povídal, co ten na lešeníčku kázal, jak se na
něho ti hoši dívali, a jak se jmenují, a ten menší že ho chtěl chytnout, ale on že mu uletěl.
#
$
%
&
'
&
5
*
9
;
.
1
<
#
+
6
*
,
;
/
%
&
%
/
'
.
(
-
7
'
)
*
4
-
1
=
,
-
5
%
>
+
$
2
*
'
.
.
z
#
8
#
/
,
#
/
&
0
%
'
@
%
4
1
1
6
7
.
$
#
1
.
1
3
'
z
2
#
1
7
6
3
2
.
#
,
2
&
A
3
&
#
/
,
-
#
4
3
-
5
-
4
#
6
.
1
#
&
/
+
)
&
/
-
:
B
-
4
#
6
.
1
#
&
)
J
C
-
*
+
D
.
z
*
;
%
(
%
&
1
*
;
.
#
/
.
&
&
%
*
)
6
"
+
-
*
,
E
#
@
%
/
K
z
A
'
L
z
7
-
F
J
/
.
&
3
.
)
3
G
6
#
-
H
*
.
I
.
6
,
Prosimy o składanie ofiar na „Nowiny Zelowskie”.
Z góry dziękujemy.
Nowiny Zelowskie 12
-