Zjawisko dyfuzji
Transkrypt
Zjawisko dyfuzji
ZJAWISKO DYFUZJI Przedstawione przeze mnie na zdjęciu zjawisko to dyfuzja atramentu w wodzie. Ze zjawiskiem dyfuzji spotykamy się codziennie. Zaparzając herbatę zauważamy jak jej cząsteczki mieszają się z cząsteczkami wody. Podobnie używając odświeżaczy powietrza, już po chwili możemy poczuć zapach w całym pomieszczeniu. Dyfuzja jest to samorzutne mieszanie się substancji, polegające na tym, że cząstki jednej substancji wnikają w drugą. Po wprowadzeniu materii do siebie, zaczynają się ona rozpraszać. Konsekwencją tego są chaotyczne, nieuporządkowane i nieharmonijne Dyfuzja w cieczach zderzenia cząsteczek, powodujących w ten sposób przekazywanie sobie energii kinetycznej. Zatem nietrudno się domyślić, że wkrótce substancje zaczną bezwładnie się mieszać. Jest to powodem osiągnięcia wspaniałych wzorów na zdjęciu. Zjawisko dyfuzji prowadzi do wyrównania stężeń i tym samym osiągnięcia stanu równowagi w roztworze. Świadczy ono o ziarnistej budowie materii i ciągłym ruchu cząsteczek, z których owa materia jest zbudowana. Na szybkość dyfuzji ma wpływ stan skupienia substancji. Najszybciej dyfundują gazy, potem ciecze, a na końcu ciała stałe. Im rzadziej położone są atomy w substancji, tym szybciej się one poruszają. Ogromny wpływ ma również temperatura. Wzrost energii cieplnej przyspiesza dyfuzję. Porównanie układu atomów w 3 różnych stanach skupienia Zderzenia, chaotyczne ruchy powodujące to zjawisko to tak zwane ruchy Browna. Odkryte zostały przez Roberta Browna, który obserwując pyłki kwiatowe w powietrzu, wziął je za małe żywe stworzątka. To zjawisko polega na tym, że małe „atomki”, chcąc „popchnąć” większy atom skupiają się w jednym miejscu, powodując ruch „olbrzyma”. Ruchy Browna są jednym z podstawowych przykładów mieszania się substancji podczas dyfuzji. To zjawisko ma wiele pozytywnych stron. Jako przykład posłuży mi tutaj fakt, że dzięki dyfuzji odkryto możliwość leczenia aromaterapią. Ruchy Browna Aleksandra Kosik