Podręcznik użytkownika systemu FEAS Podsystem GRAF

Transkrypt

Podręcznik użytkownika systemu FEAS Podsystem GRAF
Z.Grodzki J.Jankowski Z.Kacprzyk A.Kurowski
Podręcznik
użytkownika systemu FEAS
Podsystem GRAF
Zenon Grodzki
Jacek Jankowski
Zbigniew Kacprzyk
Andrzej Kurowski
Podręcznik użytkownika systemu FEAS
Podsystem GRAF
Praca zbiorowa pod kierunkiem
Zbigniew Kacprzyka
WARSZAWA 1993
Podsystem GRAF jest przeznaczony do graficznej prezentacji danych i wyników
obliczeń wykonanych przy użyciu systemu FEAS, na monitorze graficznym lub
przesłanie postaci rysunku na plik w kodzie HPGL. Plik może być wykorzystywany do
uzyskania rysunku na ploterze lub na drukarce laserowej. Umożliwia prezentowanie
wyników w układzie kartezjańskim lub izometrycznym. Pozwala ogladać postecie
drgań własnych oraz konstrukcje odkształcone z możliwością skalowania na rysunku
wielkości tych odkształceń. Rysunek może zawierać między innymi opis węzłów i
elementów oraz prezentować wyniki w postaci warstwic.
Poradnik przeznaczony jest dla użytkowników systemu FEAS.
Copyright by
Wydawnictwo Inżynierii Lądowej
Warszawa ul. Armii Ludowej 16
21 03 61 w.64 31
Wydanie I
Warszawa 1993
Spis
tre±ci
SPIS TRE‘CI
Wst¦p . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
1. Polecenia podsystemu GRAF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
2. Skorowidz komend podsystemu GRAF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
5
Wst¦p
WST†P
PODSYSTEM GRAF
PRZEZNACZENIE:
Podsystem GRAF jest przeznaczony do gracznej prezentacji danych i
wyników oblicze« wykonywanych przy u»yciu systemu FEAS, na monitorze gracznym lub przesªanie postaci rysunku na plik w kodzie HPGL.
Plik mo»e by¢ wykorzystany do uzyskania rysunku na ploterze lub na
drukarce laserowej. Umo»liwia prezentowanie rysunków w ukªadzie kartezja«skim lub izometrycznym (dla konstrukcji dwuwymiarowych). Pozwala ogl¡da¢ posta¢ drga« wªasnych oraz posta¢ konstrukcji odksztaªconych z mo»liwosci¡ skalowania na rysunku wielko±ci tych odksztaªce«.
Rysunek mo»e zawiera¢ m.in. opis w¦zªów i elementów oraz prezentowa¢
wyniki w postaci warstwic.
ZLECENIA PODSYSTEMU
Zleceniem jest komenda. U»ytkownik mo»e wyda¢ komend¦ od razu ze
wszystkimi parametrami lub etapami (np. tylko nazw¦ komendy); w
przypadku braku niezb¦dnego kompletu parametrów, system zapyta o
brakuj¡ce, ale tylko konieczne, parametry (parametry opcjonalne s¡ w
tym trybie pomijane).
POSTA‚ KOMENDY
NAZWA KOMENDY [Pi] [Pj] [/Po]
gdzie:
NAZWA KOMENDY { peªna nazwa lub skrót komendy spo±ród dost¦pnych w podsystemie,
[]
{ nawiasy kwadratowe oznaczaj¡, »e parametr nie
musi wyst¡pi¢,
Pi
{ parametr (jeden lub kilka) konieczny,
Pj
{ parametr opcjonalny,
=Po
{ opcja komendy.
SYSTEM PODPOWIEDZI
Podsystem GRAF jest w peªni obsªugiwany przez system podpowiedzi
dotycz¡cych zakresu i sposobu jego dziaªania. Mo»na je uzyska¢ poprzez
zlecenie ogólne "Help", "h" lub "?", poprzez wymienione ni»ej zlecenia
tematyczne oraz zlecenia szczegóªowe, których opis u»ytkownik znajdzie
w opisie poszczególnych tematów.
9
WST†P
Podczas budowy podsystemu GRAF przyj¦to cztery generalne zasady:
1. Maªe i du»e litery nie s¡ rozró»niane.
2. Nazwy komend s¡ skrótami polskich nazw za wyj¡tkiem kilku
sytuacji, gdy komenda bardziej kojarzy si¦ ze skrótem lub nazw¡
angielsk¡.
3. Za wyj¡tkiem sytuacji w których u»ytkownik jest pytany o parametry, konkretnej komendy, dost¦pna jest komenda "help" w
jednej z nast¦pujacych postaci: "help", "h" lub "?".
4. Zlecenie ".." pozwala na zako«cznie wprowadzania komendy w
trybie "dopytywania" si¦ podsystemu o parametry lub zako«czenia pracy w ka»dym innym przypadku.
W systemie dopuszczalne s¡ nast¦puj¡ce sposoby podpowiedzi dla konkretnych tematów:
H
{ wykaz nazw komend i ich skrotów,
h kom { wykaz komend wraz z krótkim opisem.
Ponadto w systemie istnieje mo»liwo±¢ powi¦kszania fragmentów ekranu gracznego. Dokªadne informacje uzyskasz wywoªuj¡c:
GRAF> h zoom
10
SKRÓCONY OPIS KOMEND
SKRÓCONY OPIS KOMEND
CzyscEk
Geom
Izom
KaDr
Kart
KOLor
KoNtur
Mat
NaPrez
NaprezGl
OBRot
Okno
PISZ
Plot
PowSil
PrzeMies
SIatka
SilWez
SKala
SkalOsie
STart
STOP
StylLini
TRansl
WarBrzeg
WARstwic
WartWl
Wezly
WySwietl
ZTryb
CE
G
I
KD
K
KOL
KN
M
NP
NG
OBR
O
PISZ
P
PS
PM
SI
SW
SK
SO
ST
..
SL
TR
WB
WAR
WW
W
WS
ZT
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
{
czyszczenie okna,
rysowanie siatki wedªug nazwy geometrii,
deniowanie ukªadu izometrycznego,
rysowanie w caªym polu fragmentu ekranu,
deniowanie ukªadu kartezja«skiego,
deniowanie koloru,
rysowanie konturu,
rysowanie siatki wedªug nazwy materiaªu,
rysowanie siª wewn¦trznych,
rysowanie napre»e« gªówne,
obrót rysunku,
deniowanie okna na ekranie,
wy±wietlanie tekstu,
przygotowanie rysunku na ploter lub drukark¦,
rysowanie siª w¦zªowych w postaci powierzchni, rysowanie siatki odksztaªconej,
rysowanie siatki elementów,
rysowanie obci¡»enia w¦zªowego,
skalowanie dziedziny zadania,
skalowanie osi wspóªrz¦dnych,
reinicjacja pracy podsystemu (restart),
zako«czenie pracy w podsystemie GRAF,
deniowanie stylu linii,
przesuwanie rysunku,
oznaczanie w¦zªów z warunkami brzegowymi,
rysowanie warstwic,
interpretacja wektorów wªasnych,
rysowanie w¦zªów,
wy±wietlanie zawarto±ci bazy,
podgl¡d ostatniego rysunku.
11
1. Polecenia
podsystemu
GRAF
GRAF >
STOP
FUNKCJA: Zako«czenie pracy podsystemu.
POSTACIE: STOP
..
PRZYKŠAD:
GRAF> ..
FEAS>
|> powrót do poziomu gªównego FEAS.
15
..
GRAF >
OKNO
O
FUNKCJA: Deniowanie okna na ekranie monitora.
POSTACIE: OKNO [/ekran]
O [/ekran]
ZNACZENIE
PARAMETRÓW:
ekran: c { caªy ekran,
d
g
p
l
gl
gp
dl
dp
{ dolna poªowa,
{ górna poªowa,
{ prawa poªowa,
{ lewa poªowa,
{ górna lewa ¢wiartka (=lg),
{ górna prawa ¢wiartka (=pg),
{ dolna lewa ¢wiartka (=ld),
{ dolna prawa ¢wiartka (=pd).
UWAGA: Wej±cie do podsystemu GRAF powoduje nadanie parametrowi
ekran warto±ci "c".
Komenda nie powoduje zmiany rysunku, a jedynie wybranie aktywnej cz¦±ci ekranu.
PRZYKŠADY:
|> oznacza okno na caªym ekranie,
GRAF> O /g |> oznacza okno w górnej poªowie ekranu,
GRAF> OKNO /gl |> oznacza okno w lewej górnej ¢wiartce
ekranu.
GRAF> OKNO
16
GRAF >
SKALOSIE
SO
FUNKCJA: Skalowanie osi ukªadu wspóªrz¦dnych.
POSTACIE: SKALOSIE [sx [sy [sz]]] [/P]
SO [sx [sy [sz]]] [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
sx {
sy {
sz {
P{
wspóªczynnik skali osi wspóªrz¦dnych X,
wspóªczynnik skali osi wspóªrz¦dnych Y,
wspóªczynnik skali osi wspóªrz¦dnych Z,
ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Wykonanie komendy powoduje zmian¦ dziedziny, a nie rysunku,
efekt b¦dzie widoczny po wykonaniu jednej z komend rysowania.
Je»eli sx = sy = sz = 1, to osie wspóªrz¦dnych nie s¡ skalowane.
Brak parametrów powoduje przyj¦cie warto±ci domy±lnej równej
1. Skalowanie odnosi si¦ do bazy wej±ciowej.
PRZYKŠADY:
|> skalowanie osi Y oraz Z, o± X pozostaje bez zmian; komenda dotyczy tylko ekranu,
GRAF>so 2 /p |> skalowanie osi X dla plików z sekwencjami rozkazów dla plotera.
GRAF> so 1 2 2
17
GRAF >
IZOM
I
FUNKCJA: Deniowanie ukªadu wspóªrz¦dnych dla zadania dwuwymiarowego.
POSTACIE: IZOM [/P]
I [/P]
ZNACZENIE PARAMETRU:
P { ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Dotyczy tylko zadania dwuwymiarowego. Rysunek jest przedsta-
wiony w rzucie izometrycznym. Komenda IZOM wydana dla ekranu
nie ma »adnego wpªywu na rysunki przeznaczone na ploter (przekazywane na plik). Izometri¦ dla pliku ploterowego uzyskujemy po
komendzie IZOM/P. Powrót do ukªadu pierwotnego powoduje komenda START.
PRZYKŠADY:
GRAF> izom
|> izometria dotyczy ekranu.
Rys.1. Kontur i odksztaªcona siatka pªyty w rzucie.
18
GRAF >
KART
K
FUNKCJA: Denicja ukªadu kartezja«skiego, dostosowanie ukªadu do kie-
runku obserwacji.
POSTACIE: KART [x y z] [/P]
K [x y z] [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
x{
y{
z{
P{
wspóªrz¦dna X punktu obserwatora,
wspóªrz¦dna Y punktu obserwatora,
wspóªrz¦dna Z punktu obserwatora,
ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Je»eli zadanie jest dwuwymiarowe, to kierunek patrzenia jest pro-
stopadªy do ekranu (o± X { pozioma, o± Y { pionowa, pocz¡tek
ukªadu w lewym dolnym rogu ekranu). W przestrzeni trójwymiarowej rysunek jest rzutowany na pªaszczyzn¦ prostopadª¡ do kierunku rzutu (tj. wektora [x, y, z]). Pomini¦cie parametrów x, y,
z oznacza przyj¦cie warto±ci [1, 1, 1].
Punkt obserwatora wyznacza kierunek obserwacji, nie przedstawia rysunku w perspektywie.
PRZYKŠADY: GRAF> kart 1 3 1 |> obserwator jest w punkcie (1,3,1)
{ komenda dotyczy ekranu,
GRAF> k 2 1 2 /p |> obserwator jest w punkcie (2,1,2)
{ komenda dotyczy plików z komendami dla plotera.
19
GRAF >
CzyscEk
FUNKCJA: Czyszczenie bie»¡cego okna ekranu.
POSTACIE: CzyscEk
CE
CE
UWAGA: Czyszczenie odbywa si¦ wcze±niej zdeniowanym kolorem tªa (komenda KOLOR lub START).
20
GRAF >
STYLLINI
FUNKCJA: Deniowanie stylu linii dla rysunku ekranowego.
POSTACIE: STYLLINI n
SL n
ZNACZENIE PARAMETRU:
n=0
n=1
n=2
n=3
gdzie:
pusta (brak rysowania)
ci¡gªa
: : : :
:: :: ::
{ oznacza zapalony piksel,
: { oznacza zgaszony piksel.
UWAGA: Domy±lnie przyj¦ta jest linia ci¡gªa
PRZYKŠAD:
GRAF> sl 3
|> ustala styl linii jako ci¡g **..**..
21
SL
GRAF >
PRZEMIES
PM
FUNKCJA: Rysowanie siatki odksztaªconej.
POSTACIE: PRZEMIES [sk] [is [lp]] [/opcja]
PM [sk] [is [lp]] [/opcja]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
sk {
is {
lp {
opcja:
R{
P{
wspóªczynnik skali dla przemieszcze«,
stopie« swobody,
liczba wewn¦trznych punktów krzywej mi¦dzy dwoma w¦zªami,
rysowanie przemieszczenia w wysokiej rozdzielczo±ci,
ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Brak parametru is oznacza uwzgl¦dnienie odksztaªce« we wszyst-
kich kierunkach, w przeciwnym przypadku niepodane stopnie swobody s¡ zerowane. Brak parametru lp powoduje przyj¦cie domy±lnej warto±ci równej 3, zwi¦kszanie tego parametru wygªadza krzyw¡,
ale wydªu»a czas wykonania komendy. U»ycie opcji /WR minimalizuje bª¦dy w przypadku korzystania z powi¦kszenia. Brak parametru sk oznacza skalowanie automatyczne.
PRZYKŠADY:
|> rysowanie odksztaªconej siatki; odksztaªcenie jest stukrotnie powi¦kszone,
GRAF> pm 50 /p |> rysunek na plik z sekwencjami rozkazów dla plotera; odksztaªcenia powi¦kszone 50 razy.
GRAF> pm 100
Rys.2. Pªyta swobodnie podparta { posta¢ przemieszczenia.
22
GRAF >
KONTUR
KN
FUNKCJA: Rysowanie konturu danej siatki, siatki odksztaªconej i interpretacja wektorów wªasnych (posta¢ wyboczenia lub posta¢ drga« wªasnych)
POSTACIE: KONTUR [/opcja r] [/P]
KN [/opcja r] [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
opcja r { okre±la, dla jakiej postaci siatki rysujemy kontur:
brak { kontur danej siatki,
PM r { kontur siatki odksztaªconej (przemieszczenia),
gdzie:
r { wspóªczynnik, przez który mno»ymy warto±¢ przemieszczenia:
r = 0 { skalowanie automatyczne,
r = 1 { bez skalowania (domy±lnie),
WW r { kontur postaci wyboczenia lub drga« wªasnych dla warto±ci wªasnej o numerze r (nie mo»na pomija¢ r),
P { ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Brak opcji oznacza rysowanie konturu siatki odksztaªce« nieodksztaªconej.
PRZYKŠADY:
|> rysowanie konturu siatki wej±ciowej,
GRAF> KN /pm 5 |> rysowanie konturu siatki odksztaªconej,
GRAF> KN /ww 1 |> rysowanie konturu postaci wyboczenia (lub drga«) dla warto±ci wªasnej r = 1,
GRAF> KN /ww 4 |> rysowanie konturu postaci wyboczenia (lub drga«) dla r = 4,
GRAF> KN /ww |> bª¦dna komenda; brak warto±ci nr.
GRAF> KN
23
GRAF >
KONTUR
KN
Rys.3. Kontur siatki nieodksztaªconej i 5{tej postaci drga« wªasnych.
24
GRAF >
MAT
M
FUNKCJA: Rysowanie siatki wedªug nazwy materiaªu.
POSTACIE: MAT naz
M naz
ZNACZENIE PARAMETRU:
naz { nazwa materiaªu.
PRZYKŠAD:
GRAF> M M-1 |> rysowanie siatki skªadaj¡c¡cej si¦ z elementów o nazwie materiaªu M{1.
25
GRAF >
SILWEZ
SW
FUNKCJA: Rysowanie obci¡»e« w¦zªowych.
POSTACIE: SILWEZ [sk] [is] [nazw]
SW [sk] [is] [nazw]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
sk { wspóªczynnik skali,
is { numer stopnia swobody,
nazw { nazwa w¦zªa.
UWAGA: Brak opcji is oznacza rysowanie wszystkich stopni swobody.
PRZYKŠAD:
|> rysowanie dwukrotnie zmniejszonych symboli obci¡»e« w¦zªowych
GRAF> sw 2
26
GRAF >
SIATKA
SI
FUNKCJA: Rysowanie siatki.
POSTACIE: SIATKA [naz1 [DO naz2] [CO krok]] [/opcja] [/P]
SI [naz1 [DO naz2] [CO krok]] [/opcja] [/opcja]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
naz1 {
naz2 {
krok {
opcja {
nazwa elementu pocz¡tkowego,
nazwa elementu ko«cowego,
przyrost numeracji elementów,
okre±la sposób rysowania elementów:
RE { elementy siatki bed¡ rysowane w sposób rozª¡czny,
NE { tylko nazwy elementów,
E { tylko elementy (domy±lnie),
RENE { zªo»enie opcji RE oraz NE ,
ENE { zªo»enie opcji E oraz NE ,
Z { zasªanianie niewidocznych fragmentów konstrukcji,
NM { nazwy materialów,
NG { nazwy zestawów charakterystyk geometrycznych,
NSP { nazwy spr¦»ystego podªo»a,
NOB { nazwy obci¡»enia,
WR { siatka w wysokiej rozdzielczo±ci,
M { ekran (domy±lnie),
PT { elementy siatki s¡ rysowane wypeªnionymi trójk¡tami.
UWAGA: Je»eli lista nie zostanie zdeniowana, to siatka skªada si¦ z ele-
mentów zdeniowanych przed wej±ciem do systemu GRAF. U»ycie opcji /WR minimalizuje bª¦dy w przypadku korzystania z powi¦kszenia.
27
GRAF >
PRZYKŠADY:
SIATKA
SI
|> rysowanie caªej siatki o rozdzielonych elementach wraz z nazwami,
GRAF> si e-1 do e-9 |> rysowanie w wybranym oknie
konstrukcji zbudowanej z elementów o nazwach od e{1
do e{9,
GRAF> si /p |> rysunek caªej siatki zostanie przesªany
do pliku jako sekwencja rozkazów dla plotera.
GRAF> si /rene
28
GRAF >
SIATKA
Rys.4. Siatka powªoki w postaci rozdzielonej i ª¡cznej.
29
SI
GRAF >
START
ST
FUNKCJA: Powrót do danych wej±ciowych (kolor rysunku i tªa, ukªad
wspóªrz¦dnych itp.).
POSTACIE: START [l [t]] [/P]
ST [l [t]] [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
l { kolor linii,
t { kolor tªa:
1 czarny (black)
2 granatowy (blue),
3 ceglasty (red),
4 oletowy (magenta),
5 ciemno szary (dark gray),
6 zielony (green),
7 br¡zowy (brown),
8 niebieski (light blue),
9 turkusowy (cyan),
10 czerwony (light red),
11 liliowy (light magenta),
12 jasno szary (white),
13 seledynowy (light green),
14 bª¦kitny (light cyan),
15 »óªty (yellow),
16 biaªy (intensive white).
P { ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Brak parametrów oznacza przyj¦cie koloru ju» istniej¡cego. W
przypadku /P kolory s¡ pomijane.
PRZYKŠADY:
|> powrót do wej±ciowej bazy dla podsystemu GRAF z zachowaniem aktualnego koloru,
GRAF> ST 16 0 |> powrót do wej±ciowej bazy dla podsystemu GRAF z ustaleniem biaªego koloru linii oraz
czarnego koloru tªa.
GRAF> START
30
GRAF >
WEZLY
W
FUNKCJA: Rysowanie w¦zªów.
POSTACIE: WEZLY [naz1 DO naz2 CO krok] [/opcja] [/opcja]
W [naz1 DO naz2 CO krok] [/opcja] [/P]
ZNACZENIE
PARAMETRÓW:
naz1 {
nazwa w¦zªa pocz¡tkowego ,
naz2 {
krok {
opcja:
W
NW
WNW
WP
P
{
nazwa w¦zªa ko«cowego,
przyrost numeracji w¦zªów,
{ tylko znacznik (domy±lnie),
{ tylko nazwa,
{ znacznik i nazwa,
{ znacznik w postaci piksla,
ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Je»eli lista nie zostanie zdeniowana, to rysowane s¡ w¦zªy zdeniowane przed wej±ciem do podsystemu GRAF.
PRZYKŠADY:
|> wy±wietlenie nazw wszystkich wezªów,
GRAF> w /wnw |> wy±wietlenie nazw w¦zªów oraz ich znaczników,
GRAF> w /nw /p |> nazwy w¦zªów zostan¡ przesªane do
pliku w postaci sekwencji rozkazów plotera.
GRAF> w «w
31
GRAF >
WARBRZEG
WB
FUNKCJA: Prezentacja symboliczna warunków brzegowych.
POSTACIE: WARBRZEG [is] [/P]
WB [is] [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
is { stopie« swobody (0 { wszystkie)
P { ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Utwierdzone stopnie swobody zaznaczone s¡ strzaªkami:
translacyjne { pojedy«cz¡,
rotacyjne { podwójn¡.
PRZYKŠADY:
|> zaznaczenie na ekranie wszystkich stopni
swobody,
GRAF> wb /p |> zaznaczone stopnie swobody zostan¡ przesªane do pliku w postaci sekwencji rozkazów plotera.
GRAF> wb
Rys.5. Warunki brzegowe i posta¢ przemieszczenia ¢wiartki pªyty swobodnie
podpartej.
32
GRAF >
KADR
KD
FUNKCJA: Rysowanie w caªym polu przeznaczonym na graczn¡ interpretacj¦ wyników fragmentu ekranu.
POSTACIE: KADR naz1 DO naz2 CO krok [/P]
KD naz1 DO naz2 CO krok [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
naz1 {
naz2 {
krok {
P{
nazwa w¦zªa pocz¡tkowego,
nazwa w¦zªa ko«cowego,
przyrost numeracji w¦zªów,
ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Wykonanie komendy powoduje zmian¦ dziedziny, a nie rysunku,
efekt b¦dzie widoczny po wykonaniu jednej z komend rysowania.
PRZYKŠADY:
|> na ekranie zobaczymy
kadr rysunku zawieraj¡cy w¦zªy od w10 do w30,
GRAF> kd w10 do w30 co 2 /p |> rysunek zostanie przesªany do pliku w postaci sekwencji rozkazów plotera.
GRAF> kd w10 do w30 co 2
33
GRAF >
GEOM
G
FUNKCJA: Rysowanie siatki wedªug nazw zestawu charakterystyk geome-
trycznych przekroju.
POSTACIE: GEOM naz [/P]
G naz [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
naz { nazwa geometrii
P { ploter (zobacz PLOT)
PRZYKŠAD:
|> rysowanie siatki skªadaj¡cej si¦ z elementów, którym przypisano nazw¦ zespoªu charakterystyk G{1.
GRAF> g g-1
34
GRAF >
KOLOR
KOL
FUNKCJA: Deniowanie bie»¡cego koloru ekranu i tªa.
POSTACIE: KOLOR l [t]
KOL l [t]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
l { kolor linii,
t { kolor tla:
1 czarny (black),
2 granatowy (blue),
3 ceglasty (red),
4 oletowy (magenta),
5 ciemno szary (dark gray),
6 zielony (green) ,
7 br¡zowy (brown),
8 niebieski (light blue),
9 turkusowy (cyan),
10 czerwony (light red),
11 liliowy (light magenta),
12 jasno szary (white),
13 seledynowy (light green),
14 bª¦kitny (light cyan),
15 »óªty (yellow),
16 biaªy (int white).
UWAGA: Wybór kolorów dotyczy zarówno linii jak i tekstu. Wej±cie do
podsystemu GRAF zachowuje kolory ju» istniej¡ce. W przypadku
monitora monochromatycznego polecenie KOLOR okre±la poziomy
szaro±ci.
35
GRAF >
SKALA
SK
FUNKCJA: Skalowanie dziedziny zadania.
POSTACIE: SKALA r [/P]
SK r [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
r { wspóªczynnik skalowania okre±la mno»nik dla dziedziny caªego
(wej±ciowego) zadania,
P { ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Przykªadowa warto±¢: r = 2 spowoduje dwukrotne zmniejszenie
obiektów oraz dodanie "du»ych" marginesów (dwukrotne powi¦kszenie dziedziny).
PRZYKŠADY:
GRAF> SK 3
|> Skalowanie dziedziny rysunku, siatka
b¦dzie trzykrotnie mniejsza ni» poprzednio.
GRAF> SI
36
GRAF >
WARTWL
WW
FUNKCJA: Interpretacja graczna postaci wektorów wªasnych.
POSTACIE: WARTWL [sk] n [/opcja]
WW [sk] n [/opcja]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
sk { mno»nik wektora wªasnego,
n { numer wektora wªasnego,
opcja: R { rysowanie w wysokiej rozdzielczo±ci,
P { ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Dla drga« { rysowanie ich postaci, natomiast dla stateczno±ci {
posta¢ wyboczenia. U»ycie opcji /WR minimalizuje bª¦dy w przypadku korzystania z powi¦kszenia.
PRZYKŠADY:
|> Posta¢ czwartej warto±ci wªasnej pojawi si¦ na ekranie,
GRAF> WW 5 3 /P |> Posta¢ trzeciej warto±ci wªasnej
zostanie przesªana do pliku w postaci sekwencji rozkazów plotera.
GRAF> WW 5 4
37
GRAF >
WARTWL
Rys.6. Posta¢ drga« wªasnych pªyty wspornikowej.
38
WW
GRAF >
NAPREZ
NP
FUNKCJA: Rysowanie siª wewn¦trznych (napr¦»e«).
POSTACIE: NAPREZ n [s] [naz] [/P]
NP n [s] [naz] [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
naz {
n{
s{
P
PRZYKŠADY:
nazwa elementu,
numer skªadowej,
skala,
{ ploter (zobacz PLOT).
|> Rysowanie pi¦¢dziesi¦ciokrotnego powi¦kszenia warto±ci napr¦»e«,
GRAF> np 1 50 / P |> j.w. lecz rysunek zostanie przesªany na
plik w postaci rozkazów dla plotera.
GRAF> np 1 50
39
GRAF >
NAPREZGL
NG
FUNKCJA: Rysuje rozety siª gªównych w ±rodku ci¦»ko±ci elementu lub w
w¦zªach.
POSTACIE: NAPREZGL [/NW] [/S] [/urz¡dzenie]
NG [/NW] [/P] [/urz¡dzenie]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
skala
{ mno»nik skaluj¡cy dªugo±¢ odcinka obrazuj¡cego warto±ci
napr¦»enia,
NW
{ rozety siª w¦zªowych,
S
{ wska¹nik rysowania strzaªki,
urz¡dzenie { M, ekran (domy±lnie),
P, ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Brak parametru powoduje rysowanie siª gªównych w ±rodku ci¦»-
ko±ci elementu. ‘ciskanie prezentowane jest kolorem czerwonym,
a rozci¡ganie { niebieskim, lub odpowiednimi odcieniami szaro±ci
dla monitorów nie{kolorowych. Warto±ci wzgl¦dnie bardzo maªe
s¡ pomijane na rysunku. Skala jest mno»nikiem tylko dªugo±ci
odcinka, a nie warto±ci liczbowej pokazuj¡cej minimum i maksimum. Opcja S powoduje rysowanie strzaªek, gdzie ±ciskanie sygnalizowane jest do ±rodka, rozci¡ganie { na zewn¡trz. Przy opcji
S odcinki kierunkowe nie s¡ rozró»niane kolorem, gdy» strzaªka
sygnalizuje rozci¡ganie i ±ciskanie.
PRZYKŠADY:
|> rysuje warto±ci napr¦»e« gªównych w ±rodku
ci¦»ko±ci elementu, pomija warto±ci maªe,
GRAF> ng ± |> j.w. lecz strzaªki (nie kolory) pokazuj¡
±ciskanie i rozci¡ganie,
GRAF> ng «w |> pokazuje napr¦»enia w w¦zªach,
GRAF> ng 10 «w ± |> napr¦»enia w w¦zªach zostan¡ pomno»one przez 10.
GRAF> ng
40
GRAF >
ZTRYB
FUNKCJA: Wy±wietlenie ostatniego rysunku.
POSTACIE: ZMIENTRY
ZT
UWAGA: Komenda dost¦pna tylko dla stanowiska jednomonitorowego.
41
ZT
GRAF >
TRANSL
TR
FUNKCJA: Przesuni¦cie rysunku wzgl¦dem ekranu.
POSTACIE: TRANSL [x [y]] [/P]
TR [x [y]] [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
x { warto±¢ przesuni¦cia w poziomie (w pikslach),
y { warto±¢ przesuni¦cia w pionie (w pikslach),
P { ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Wykonanie komendy powoduje zmian¦ dziedziny, a nie rysunku,
efekt b¦dzie widoczny po wykonaniu jednej z komend rysowania.
Brak parametrów x i y powoduje przej±cie w tryb pracy interaktywnej.
42
GRAF >
OBROT
OBR
FUNKCJA: Obrót rysunku.
POSTACIE: OBROT [alfa [beta [gama]]] [/P]
OBR [alfa [beta [gama]]] [/P]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
alfa {
beta {
gama {
P{
k¡t obrotu wokóª osi X,
k¡t obrotu wokóª osi Y,
k¡t obrotu wokóª osi Z,
ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Wykonanie komendy powoduje zmian¦ dziedziny, a nie rysunku,
efekt b¦dzie widoczny po wykonaniu jednej z komend rysowania.
Brak parametrów alfa, beta i gama powoduje przej±cie w tryb
pracy interaktywnej. Dla zada« dwuwymiarowych akceptowany
jest tylko pierwszy k¡t (oznacza obrót wokól osi Z).
43
GRAF >
WARSTWIC
WAR
FUNKCJA: Rysowanie warstwic.
POSTACIE: WARSTWIC [sk] s nw [/opcja] [/P]
WAR [sk] s nw [/P][/opcja]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
sk
s
{
{
mno»nik warto±ci warstwicowanych,
w zale»no±ci od opcji oznacza:
{ stopie« swobody wybranego przemieszczenia/drgania,
{ numer siªy,
numer wektora wªasnego (pomijany dla /N oraz /PM),
nw
{
opcja:
nw { rysowanie warstwic na podstawie u±rednionych warto±ci
napr¦»e« w w¦zªach,
ww { rysowanie warstwic na podstawie wektorów wªasnych,
pm { rysowanie warstwic na podstawie przemieszcze«,
pt { warstwice b¦d¡ rysowane wypeªnionymi trójk¡tami,
P
{ ploter (zobacz PLOT).
UWAGA: Domy±lna warto±¢ parametru sk wynosi 0, co oznacza, »e warstwice rysowane s¡ na siatce nieodksztaªconej.
PRZYKŠAD:
|> rysowanie warstwic przemieszcze«
w kierunku drugiego stopnia swobody, skala 1:1.
GRAF> war 1 2 /pm
Rys.7. Warstwice drga« wªasnych pªyty wspornikowej.
44
GRAF >
WYSWIETL
WS
FUNKCJA: Wywoªanie podsystemu wy±wietlania danych bazowych.
POSTACIE: WS
WYSWIETL
UWAGA: Komenda ma charakter ogólnodost¦pny tzn. dost¦pna jest równie»
w innych podsystemach; powoduje wej±cie do nowego podsystemu
co sygnalizowane jest nowym znakiem zach¦ty: WS>.
WS posiada wªasn¡ obslug¦ "help", dost¦pn¡ po wywoªaniu WS.
Powrót do podsystemu GRAF poprzez .. (dwie kropki).
PRZYKŠADY:
GRAF> WS
WS> ..
|> wywoªanie podsystemu wy±wietlania danych,
|> powrót do podsystemu GRAF,
GRAF>
45
GRAF >
PLOT
FUNKCJA: Otwarcie pliku dla rysunku.
POSTACIE: PLOT
P
P
UWAGA: Komenda dziaªa na zasadzie przeª¡cznika. Pierwsze wywoªanie
powoduje otwarcie pliku, kolejne wywoªania powoduj¡ zamkni¦cie
ostatniego pliku i otwarcie nowego.
Po wykonaniu komendy PLOT kolejne komendy z opcj¡ /P b¦d¡
przesªane do pliku w postaci sekwencji rozkazów plotera.
PRZYKŠADY: GRAF> PLOT |> otwiera plik na ploter,
GRAF> SI /RENE /P |> przesyªa na plik dla plotera siatk¦
o rozdzielonych elementach (z nazwami),
GRAF> W /NW /P |> rysowanie "na plik" nazw w¦zªów,
GRAF> PLOT |> zamyka plik i otwiera nowy.
46
GRAF >
POWSIL
PS
FUNKCJA: Rysowanie siª w¦zªowych w postaci powierzchni.
POSTACIE: POWSIL n
PS
ZNACZENIE PARAMETRU:
n { numer siªy
UWAGA: Je±li parametr nie zostanie podany, to system zapyta o numer
siªy.
47
GRAF >
PISZ
PISZ
FUNKCJA: Wypisanie dowolnego tekstu.
POSTA‚: PISZ [x] [y] [skala]
ZNACZENIE PARAMETRÓW:
x; y { wspólrz¦dne pocz¡tku pisania (0,1000), ????????????? ... a có»
to jest 0,1000 ???
skala { wspóªczynnik wielko±ci znaków pisma (1,2,3,..).
UWAGA: Je±li pominiemy parametr skala, to ksztaªt znaków oraz ich wiel-
ko±¢ bed¡ standardowe; podanie warto±ci skali powoduje, oprócz
powi¦kszenia rozmiaru, przej±cie w tryb gracznego rysowania
znaków. Przy skali = 1 znaki b¦d¡ kilkakrotnie wi¦ksze (tryb rysowania znaków) od standardowych.
Podanie samej komendy PISZ spowoduje pytania systemu o pozycje x i y, ale nie b¦dzie pytania o skal¦ ( jest opcjonalna). Tekst
podajemy po pojawieniu si¦ znaku zach¦ty: PISZ>.
Je±li nie stosujemy skalowania, to wspóªrz¦dne podawane s¡ w
pikslach.
PRZYKŠADY:
GRAF> pisz 10 100 1
PISZ> Konstrukcja 1
|> znaki rysowane gracznie,
GRAF> pisz
pozx> 10
pozy> 200
PISZ> Kratownica 2
|> standardowy typ znaków,
GRAF>
48
GRAF >
PISZ
49
PISZ