dolina dolnej wisły plb040003
Transkrypt
dolina dolnej wisły plb040003
DOLINA DOLNEJ WISŁY PLB040003 Dolna Wisła w okolicach Świecia Fot. Grzegorz Rąkowski Obszar obejmuje dolny odcinek doliny Wisły długości ponad 250 km, od mostu drogowego we Włocławku do śluzy w Przegalinie, położonej 5 km powyżej głównego ujścia Wisły do Bałtyku. W obręb obszaru wchodzi koryto Wisły, którego szerokość waha się od kilkuset metrów do ponad 1 km, wraz ze wszystkimi odnogami, wyspami, piaszczystymi łachami i namuliskami, dolnymi odcinkami dopływów, a także przyległe bezpośrednio do rzeki łąki ze starorzeczami, pastwiska, pola uprawne, zarośla i niewielkie płaty lasów łęgowych oraz nieduże fragmenty ograniczających dolinę zboczy wysoczyzn morenowych osiągających 50–70 m wysokości względnej. Na przyległych zboczach wysoczyzn występują płaty roślinności kserotermicznej, lasy grądowe i bory sosnowe. Na obrzeżach doliny leży kilka dużych nadwiślańskich miast: Włocławek, Toruń, Bydgoszcz, Chełmno, Świecie, Grudziądz i Tczew. Wisła na omawianym odcinku jest częściowo uregulowana i ma umocnione brzegi z ostrogami regulującymi nurt, jednak w znacznej mierze zachowała naturalny charakter. W granicach obszaru znajduje się część Zespołu Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego oraz fragmenty kilku obszarów chronionego krajobrazu: Nadwiślańskiego, „Na południe od Torunia”, Wydm śródlądowych na południe od Torunia, Strefy krawędziowej doliny Wisły, „Nizina Ciechocińska”, Doliny Drwęcy, Doliny Osy i Gardęgi, Doliny Kwidzyńskiej, Gniewskiego, Białej Góry, Żuław Gdańskich, Środkowożuławskiego, Rzeki Nogat i Rzeki Szkarpawy. W obrębie obszaru znajdują się 3 rezerwaty przyrody: „Las Mątawski” (231,78 ha), „Wielka Kępa” (27,61 ha), „Kępa Bazarowa” (32,40 ha) i niewielki fragment rezerwatu „Rzeka Drwęca” (1888,27 ha) oraz kilka siedliskowych obszarów Natura 2000 m.in.: Dybowska Dolina Wisły PLH040011 (1392,0 ha), Solecka Dolina Wisły PLH040003 (7030,1 ha), Dolna Wisła PLH220033 (10 374,2 ha) oraz fragment obszaru Ostoja w Ujściu Wisły PLH220044 (883,5 ha). Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków ptaków w obrębie obszaru sprzyja prowadzona przez użytkowników terenu ekstensywna gospodarka łąkarska. Do największych zagrożeń dla awifauny i jej siedlisk w Dolinie Dolnej Wisły należą: gwałtowne zmiany poziomu wody w rzece związane z powodziami i zrzutem wód ze Zbiornika Włocławskiego, zanieczyszczenie wód, eksploatacja kruszywa w korycie rzeki, zaniechanie wypasu i koszenia łąk, zamiana użytków zielonych w grunty orne oraz wycinka zadrzewień w strefie brzegowej związana z ochroną przeciwpowodziową. Brzegówki Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy Dolina Dolnej Wisły jest ważną w skali kraju ostoją ptaków wodno-błotnych związanych z siedliskami szerokiej doliny rzecznej, która częściowo zachowała naturalny charakter. Jest to jedna z najważniejszych krajowych ostoi lęgowych rybitwy białoczelnej Sterna albifrons (102–119 par lęgowych, ponad 10% ogólnokrajowej populacji lęgowej), rybitwy rzecznej Sterna hirundo (255–353 par lęgowych, ok. 7% ogólnokrajowej populacji lęgowej), nurogęsi Mergus merganser (do 66 par lęgowych, ponad 5% ogólnokrajowej populacji lęgowej), bielika Haliaeetus albicilla (10–20 par lęgowych, ponad 3% ogólnokrajowej populacji lęgowej), jarzębatki Sylvia nisoria (ponad 360 par lęgowych) i brzegówki Riparia riparia (ponad 9000 par lęgowych, ok. 6% ogólnokrajowej populacji lęgowej). Stosunkowo znaczną liczebność osiągają tu populacje lęgowe derkacza Crex crex (98–120 odzywających się samców), rybitwy czarnej Chlidonias niger (do 60 par lęgowych), zimorodka Alcedo atthis (31 par lęgowych) oraz dziwoni Carpodacus erythrinus (122-139 par). Dolina Dolnej Wisły jest fragmentem jednego z głównych korytarzy ekologicznych w kraju oraz ważnym szlakiem migracyjnym ptaków wodno-błotnych, których łączną populację na omawianym obszarze w okresie przelotów szacuje się na ponad 20 000 osobników. Na uwagę zasługuje w szczególności, obserwowane podczas migracji populacje siewki złotej Pluvialis apricaria (ok. 2700 osobników) i kulika wielkiego Numenius arquata (w niektórych latach nawet do 1100 osobników). Powierzchnia: 33 559,04 ha Rok zatwierdzenia: 2004 Regiony geograficzne: Pradolina Toruńsko-Eberswaldzka, Dolina Dolnej Wisły, Pobrzeże Gdańskie Mezoregiony: Kotlina Płocka, Kotlina Toruńska, Kotlina Fordońska, Kotlina Grudziądzka, Żuławy Wiślane Położenie administracyjne: województwo kujawskopomorskie, powiaty włocławski, aleksandrowski, toruński, bydgoski, chełmiński, świecki i grudziądzki oraz miasta Włocławek, Toruń i Bydgoszcz; województwo pomorskie, powiaty kwidzyński, tczewski, sztumski, malborski, gdański i nowodworski oraz miasto Gdańsk Sprawujący nadzór nad obszarem: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Bydgoszczy ul. Dworcowa 63 85-950 Bydgoszcz tel: 52 518 18 01, fax: 52 518 18 02 e-mail: [email protected] www.bydgoszcz.rdos.gov.pl Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gdańsku ul. Chmielna 54/57 80-748 Gdańsk tel: 58 68 36 800, fax: 58 68 36 803 e-mail: [email protected] www.gdansk.rdos.gov.pl Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach, w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.