Obszar specjalnej ochrony ptaków Lasy Parczewskie

LASY PARCZEWSKIE
PLB060006
Stare dęby w rezerwacie „Królowa Droga” w Lasach Parczewskich
Fot. Grzegorz Rąkowski
Młody puchacz Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Obszar obejmuje jeden z największych na Lubelszczyźnie obszarów
leśnych, położony między Kanałem Wieprz-Krzna a doliną rzeki Tyśmienicy,
oraz tereny przyległe. Rzeźba terenu jest mało urozmaicona. Wśród zbiorowisk
leśnych przeważają bory sosnowe i bory mieszane ze znacznym udziałem dębu.
W podmokłych zagłębieniach występują olsy i łęgi, a także zdegradowane bory
bagienne oraz obszary brzezin. W obrębie lasów znajduje się kilka jezior: Białe
Sosnowickie, Czarne Gościnieckie, Obradowskie i Libiszowskie, a na ich
obrzeżach – głównie w okolicach Białki i Sosnowicy – kilka dużych
kompleksów stawów rybnych. W pobliżu jezior i w podmokłych zagłębieniach
znajdują się w większości osuszone torfowiska. Wzdłuż płynącej przez Lasy
Parczewskie skanalizowanej rzeki Ochoży oraz wzdłuż przecinającego
wschodnią część obszaru kanału Wieprz–Krzna ciągną się duże kompleksy
pociętych kanałami łąk i pastwisk. Na obrzeżach lasów oraz w śródleśnych
enklawach, przede wszystkim w okolicach wsi Białka, znajdują się niewielkie
płaty pól uprawnych.
W granicach obszaru znajduje się niewielka część Parku Krajobrazowego
Pojezierze Łęczyńskie, fragment Poleskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu
oraz 3 rezerwaty przyrody: „Jezioro Obradowskie” (81,79 ha), „Królowa
Droga” (38,79 ha) i „Lasy Parczewskie” (157,29 ha).
Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków ptaków w Lasach
Parczewskich sprzyja różnorodność siedliskowa, jaką tworzą dobrze
zachowane zbiorowiska leśne ze starymi drzewostanami sąsiadujące
z jeziorami i otaczającymi je torfowiskami oraz kompleksami stawów rybnych
i łąk, a także ekstensywna gospodarka rybacka prowadzona na stawach oraz
rolnicze wykorzystanie użytków zielonych na obrzeżach lasów i w śródleśnych
enklawach. Do najważniejszych zagrożeń dla awifauny i jej siedlisk w obszarze
należą: stałe obniżanie się poziomu wód gruntowych i postępujące przesuszenie
siedlisk mokradłowych, kolidowanie terminów niektórych prac leśnych
z sezonem rozrodczym ptaków oraz nadmierna wycinka starych drzewostanów,
usuwanie z lasu drzew dziuplastych, zaprzestanie rolniczego użytkowania łąk
i pastwisk, zalesianie lub naturalne zarastanie śródleśnych enklaw,
intensyfikacja gospodarki rybackiej na stawach oraz wzrastająca presja
turystyczna, szczególnie w okolicach Białki.
Lasy Parczewskie są ważną w skali Lubelszczyzny ostoją ptaków wodnobłotnych, i sów. Jest to jedna z najważniejszych w kraju ostoi lęgowych bączka
Ixobrychus minutus (10–20 par lęgowych, ok. 2% ogólnokrajowej populacji
lęgowej), podgorzałki Aythya nyroca (7–10 par lęgowych, blisko 10%
ogólnokrajowej populacji lęgowej) i puchacza Bubo bubo (13–15 par lęgowych,
ok. 5% ogólnokrajowej populacji lęgowej). Na uwagę zasługuje także
stosunkowo znaczna liczebność tutejszych populacji lęgowych gęgawy Anser
anser (35–50 par lęgowych, ponad 1% ogólnokrajowej populacji lęgowej),
krakwy Anas strepera (25–35 par lęgowych, ponad 1% ogólnokrajowej
populacji lęgowej), derkacza Crex crex (60–80 odzywających się samców)
i dzięcioła białogrzbietego Dendrocopos leucotos (5–10 par lęgowych, ponad
1% ogólnokrajowej populacji lęgowej).
Powierzchnia: 14 024,30 ha
Rok zatwierdzenia: 2004
Region geograficzny: Polesie Zachodnie
Mezoregiony: Równina Parczewska, Zaklęsłość Sosnowicka
Położenie administracyjne: województwo lubelskie, powiaty
lubartowski i parczewski
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Lublinie
ul. Bazylianówka 46
20-144 Lublin
tel: 81 710 65 00, fax: 81 710 65 01
e-mail: [email protected]
www.lublin.rdos.gov.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.