Estonia znajduje się w północno-wschodniej Europie i jest najdalej

Estonia
znajduje
się
w
północno-wschodniej Europie i
jest najdalej położoną z państw
bałtyckich. Graniczy z Rosją i
Łotwą, a przez morze także ze
Szwecją i Finlandią.
Powierzchnia
kraju
zajmuje
45.000 km2. Stolicą Estonii jest Tallin, miasto
portowe na brzegu Zatoki Fińskiej. Inne ważne
miasta to Tartu, Pärnu oraz Narva. Państwo jest
członkiem Unii Europejskiej, WTO oraz NATO.
Ludność Estonii należy do najmniej licznych na
świecie - 1,37 milionem mieszkańców. Poza
kontynentalną częścią w skład kraju wchodzi 1520
wysp, w większości niezamieszkanych. Ich łączna
powierzchnia wynosi 4133 km2, co stanowi ok. 10%
terytorium kraju.
Estonia
jest
krajem
nowoczesnych
technologii.
Znaczna część, 52% ludności
ma możliwość korzystania z
zasobów Internetu, a aż 89%
korzysta
z
telefonów
komórkowych
(najwyższy
wskaźnik w przeliczeniu na
osobę
na
świecie!).
Cała
powierzchnia
państwa
jest
objęta
zasięgiem
bezprzewodowego Internetu, a w wielu miejscach
dostęp do niego jest bezpłatny.
Estonia to niewielki kraj
pełen bagien, lasów, jezior to najdalej wysunięte na
północ
ziemie,
które
kiedykolwiek
należały do
Polski.
Zamieszkują
ją
ludzie, mówiący dość egzotycznym dla większości
Europejczyków językiem z ugro- fińskiej rodziny
językowej. Lasy są pełne dzikich zwierząt (które w
Polsce trudno nawet spotkać w parku narodowym).
Nad malowniczymi jeziorami widnieją ruiny zamków
Kawalerów Mieczowych- pierwszych zdobywców tej
ziemi.
Tallinn stolica Estonii i port nad Morzem Bałtyckim
(na południowym brzegu Zatoki
Fińskiej). Miasto jest obecnie jedną z
najchętniej
odwiedzanych
stolic
europejskich.
W
2002
zorganizowano tutaj 47. Konkurs
Piosenki
Eurowizji
2002.
Ma
najwspanialszą
w
krajach
nadbałtyckich Starówkę z plątaniną
wąskich,
kamiennych
uliczek,
średniowieczny rynek z gotyckim ratuszem, rzędy
mieszczańskich kamieniczek, interesujące kościoły i
muzea, wreszcie potężne mury obronne z basztami.
Około 20 kilometrów na wschód od Tallinna znajduje
się Rezerwat Dziedzictwa Rebala - największą liczbą
znalezisk archeologicznych w całej Estonii. Można
odnaleźć w nim przedmioty i narzędzia kamienne z
cmentarzysk epoki brązu.
Tartu (dawniej Dorpat, Jurjew) miasto z jednym z najstarszych w
krajach
nadbałtyckich
uniwersytetem.
Aż do I wojny światowej językiem
wykładowym
na
słynnej
tartuskiej uczelni był niemiecki.
Podczas zaborów, szczególnie zaś
po zamknięciu przez władze carskie Uniwersytetu
Warszawskiego, kształcili się tu Polacy, nie chcący
zdobywać wiedzy na uczelniach rosyjskojęzycznych
w Królestwie i Rosji. Miasto słynie z uniwersytetu,
założonego w 1632 przez króla Szwecji Gustawa II
Adolfa. W 1828 powstała tu najstarsza polska
korporacja akademicka Konwent Polonia.
W Tartu, dawnymi czasy mieście hanzeatyckim, rok
w rok organizuje się festiwal
zwany Dniami Hanzeatyckimi.
Wówczas to, na kilka dni w
mieście
panuje
epoka
średniowiecza. Na ulicach
można
spotkać
kupców,
grajków
i
mieszczan
w
starodawnych strojach, a także kupić wiele
interesujących przedmiotów, a zabawy i występy
artystów trwają do późnej nocy.
Narwa (Narva) różni się w znaczący sposób od
reszty kraju. Na ulicach słychać
jedynie język rosyjski, w kioskach
z prasą sprzedają tylko rosyjskie
gazety,
a
w
księgarniach
wyłącznie rosyjskie książki, w
Narwie słucha się rosyjskiego
radia, ogląda rosyjską telewizję,
mówi się po rosyjsku i po rosyjsku się myśli.
Parnawa.
Miasto
jest
głównym
ośrodkiem
turystycznym w Estonii. Do
wypoczynku
zachęcają
długie piaszczyste plaże i
atrakcyjne położenie na
brzegu
zatoki
morskiej.
Turystyczne walory Parnawy zaczęto wykorzystywać
już w pierwszej połowie XIX wieku. W mieście
znajduje się szereg zabytków. M.in. fragmenty
murów obronnych z basztami (XIV-XVI w.), kościoły
z XVIII w. i liczne budynki z XIX i początku XX w.
Türi znajduje się w środkowej części Estonii, z racji
czego
jest
świetnym
punktem
wypadowym
wycieczek
po
kraju.
Liczy
ok.
7
tysięcy
mieszkańców, jest spokojne, zadbane i niezwykle
gościnne. Z powodu licznych imprez okrzyknięto je
letnią stolicą kraju, ale i w zimie można tu się
dobrze bawić, np. na stokach narciarskich.
Kuchnia W kuchni estońskiej wyczuwalne są
wpływy innych narodów, pod których panowaniem
kraj znajdował w różnych okresach historycznych:
Duńczyków, Szwedów, Polaków i Rosjan. Tradycyjne
dania to między innymi marynowany węgorz,
kaszanka
oraz
kapusta
kiszona
duszona
z
wieprzowiną. W wyżywieniu Estończyka przeważały
produkty zbożowe: kwaszony chleb żytni, polewka z
mąki i krupy, przeważnie jęczmienne kasze.
Od połowy XIX wieku upowszechniła się uprawa
ziemniaków. Przez cały rok do pożywienia dołączano
soloną rybę np. śledzia bałtyckiego, a jesienią
głównie spożywano mleko (w lecie kwaśne mleko).
Jednak do ulubionych napojów Estończyka zawsze
należał kwas, a w dni świąteczne również piwo.
W Boże Narodzenie podawano krwistą kiełbasę, a w
czasie imprezy weselnej popularne były mięsne lub
rybne
galarety.
We wschodniej Estonii w domach robiono twaróg,
choć sposoby jego przygotowywania różniły się w
poszczególnych częściach kraju.
Najstarszym
estońskim
instrumentem
strunowym jest Kannel mający ok. 2000 lat.
Wykonany był z rybich ości i różnych odmian
drewna. Struny należy według legendarnej pieśni
wykonać z włosów syrenki. Ponoć instrument ten ma
magiczne brzmienie odstraszające złe duchy
Popularnym instrumentem są także dudy, które
potwierdzone są już w Średniowieczu. Według
legend kannel jest darem od Boga, a dudy
podarunkiem diabła. Dudy towarzyszyły też rytom
pogańskim oraz muzyce tanecznej.
Nazwa Republika Estonii - Eesti Vabariik (Eesti)
Stolica Talinn
Główne miasta Tartu, Pärnu (Parnawa)
Graniczy z... Łotwą i Rosją
Obszar 45 226 km kw. w tym wody 2015 km kw.
Ludność 1 332 893 (szacunek na 2005 r.)
Waluta korona estońska (EEK)
Obyczaje i tradycje
Wśród Estończyków powszechne jest przywiązanie
do języka-matki ('emakeel') i ojczyzny ('isamaa').
Metafora rodziny jest wzmacniana przez poczucie
przynależności do korzeni i wartości chłopskich.
Wiążą one Estończyków z naturą. Kwiat kukurydzy,
jaskółka dymówka, a także kamień i drewno są
symbolami wyrażającymi walkę mieszkańców wsi
przeciwko ciężkim warunkom życiowym.
Estończycy
są
zazwyczaj
społecznymi
introwertykami i w sytuacjach publicznych i
prywatnych często zachowują dystans. Rzadko
utrzymują również kontakt wzrokowy.
Według tradycji od kobiet oczekuje się, że będą
podporządkowywać się decyzjom mężczyzn, nawet
jeśli są one niewłaściwe. Oczywiście obowiązująca
obecnie konstytucja zapewnia ochronę praw kobiet i
zakazuje dyskryminacji ze względu na płeć.
Kobiety pracują zazwyczaj w sektorze usług (np.
jako sekretarki czy kasjerki bankowe), natomiast dla
mężczyzn przeznacza się bardziej odpowiedzialne
stanowiska - postrzega się ich bowiem jako bardziej
chłodnych emocjonalnie.
Hymn
Moja rodzinna ziemio, moje radości i szczęście,
jakżeś ty piękna!
W całym świecie
nie znajdę takiego miejsca,
które pokochałbym tak jak Ciebie,
moja rodzinna ziemio!
Moja kołyska stała na twej ziemi,
którą błogosławi mój trud.
Do ostatniego tchu moja wdzięczność dla ciebie,
do śmierci będę wierny tej,
która jest moim skarbem,
Tobie ojczyzno moja!
Niech Bóg ma Cię w opiece,
ojczyzno moja ukochana!
Niech chroni od złego,
niech błogosławi łaskawie
wszystkim poczynaniom twoim,
kochana ojczyzno ma.