Różyczka - Komunikat

Różyczka - Komunikat
Pomorski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny informuje, iż na terenie
województwa pomorskiego, tak jak w całej Polsce, notuje się obecnie zwiększoną
zachorowalność na różyczkę.
Zdecydowana większość przypadków różyczki oparta jest na rozpoznaniu klinicznym,
bez potwierdzenia laboratoryjnego.
Zapadalność na 100 000 osób na różyczkę w woj. pomorskim w latach
2001 - 2012 oraz w I półroczu 2013 r.
Zapadalność
150
100
50
0
2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012
Lata
I-VI
2013
Największą zapadalnośc w województwie pomorskim w I połowie 2013 r.
stwierdzono w powiecie chojnickim (388,5), a najmniejszą w powiecie bytowskim (19,16)
i słupskim (19,57).
Zapadalność na 100 000 osób na różyczkę w poszczególnych powiatach
woj. pomorskiego w I połowie 2013 r.
Zapadalność na 100 000 osób
od 19,16 do 49,45
od 50,72 do 97,12
od 118,10 do 137,48
388,5
Różyczka jest ostrą wirusową chorobą zakaźną, przebiegającą zwykle z gorączką
i wysypką.
Zakażenie wirusem różyczki kobiet w ciąży, zwłaszcza w pierwszych 16
tygodniach ciąży, stwarza poważne ryzyko poronienia oraz mnogich wrodzonych wad
rozwojowych płodu.
W Polsce szczepienia przeciwko różyczce, początkowo tylko dla dziewcząt w 13 roku
życia, jedną dawką szczepionki monowalentnej, wprowadzono w 1998 r. Od 2004 r.
szczepione były dzieci w 13-14 miesiącu życia, a od 2006 dodatkowo w 10 roku życia,
w ramach dawki przypominającej.
Aktualny Program Szczepień Ochronnych na 2013 r. przewiduje obowiązkowe
szczepienia szczepionką MMR (przeciwko odrze, śwince i różyczce) wszystkich dzieci
(dziewczynek i chłopców) między 13 – 15 miesiącem życia oraz w 10 roku życia. Koszty
zakupu preparatów są finansowane z budżetu państwa, a koszty przeprowadzania
obowiązkowych sczepień ochronnych ze środków publicznych.
Szczepienia ochronne są skutecznym sposobem zapobiegania różyczce.
W 2013r. przeważająca większość (ok. 70%) zarejestrowanych przypadków różyczki
dotyczy młodych mężczyzn w przedziale wiekowym 15-24 lata, niepodlegających
obowiązkowym szczepieniom ochronnym przeciwko różyczce w dzieciństwie. Chorujący na
różyczkę mężczyźni mogą stać się źródłem zakażenia dla nieuodpornionych kobiet (od 7 dni
przed oraz do 14 dni po wystąpieniu wysypki).
Rozproszenie różyczki w poszczególnych grupach wiekowych ze względu na płeć
i szczepienie wśród kobiet i mężczyzn w woj. pomorskim w I połowie 2013 r.
Trwająca obecnie tzw. epidemia wyrównawcza różyczki pokazuje, jak istotną sprawą
jest przestrzeganie kalendarza szczepień ochronnych i pozwala przewidzieć negatywne
skutki, które mogłoby spowodować masowe uleganie pseudonaukowym teoriom negującym
zasadnosć szczepień, propagowanym przez stowarzyszenia antyszczepionkowe.
Panie, które nie były szczepione przeciwko różyczce, odpowiednio wcześniej przed
planowaną ciążą, powinny rozważyć możliwość zaszczepienia przeciwko różyczce. Dotyczy
to również osób z ich najbliższego otoczenia. Osobom, u których od zakończenia cyklu
szczepień minęło ponad 10 lat, były szczepione jedną dawką szczepionki albo nie mają
potwierdzenia szczepienia przeciwko różyczce, proponuje się wykonanie badań
serologicznych w celu określenia poziomu przeciwciał. Na podstawie uzyskanego wyniku
można ocenić czy istnieje wskazanie do dodatkowego szczepienia.