Monolisa® HBe Ag HBe Ag-Ab PLUS 72396 - Bio-Rad

Monolisa® HBe AgAg-Ab PLUS
72396
96 testów HBe Ag - 96 testów HBe Ab
Zestaw do wykrywania antygenu HBe i przeciwciał anty-HBe metodą
immunoenzymatyczną
Kontrola jakości producenta
Wszystkie produkty wytwarzane i wprowadzane do obrotu przez Bio-Rad podlegają naszemu
systemowi jakości poczynając od momentu otrzymania surowców aŜ do chwili wprowadzenia do
obrotu ostatecznego produktu komercyjnego.
KaŜda seria odczynników jest poddana kontroli jakości i jest dopuszczona do sprzedaŜy po
spełnieniu określonych kryteriów jakości.
Dane dotyczące procesu produkcji oraz kontroli jakości kaŜdej serii produkcyjnej są archiwizowane
u producenta.
SPIS TREŚCI
1.
PRZEZNACZENIE
2.
ZNACZENIE KLINICZNE
3.
ZASADA TESTU
4.
SKŁAD ZESTAWU
5.
MATERIAŁY POTRZEBNE ALE NIE DOSTARCZONE W ZESTAWIE
6.
ŚRODKI OSTROśNOŚCI
7.
HIGIENA I BEZPIECZEŃSTWO PRACY
8.
PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW
9.
TRWAŁOŚê - PRZECHOWYWANIE
10. PRÓBKI
11. PROCEDURA TESTU
12. OBLICZANIE I INTERPRETACJA WYNIKÓW
13. SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA PIPETOWANIA
PRÓBKI I ODCZYNNIKA
14. CHARAKTERYSTYKA TESTU
15.
LITERATURA
2
1 - PRZEZNACZENIE
®
MONOLISA HBe jest testem immunoenzymatycznym do jakościowego wykrywania antygenu HBe wirusa hepatitis B
(Hbe Ag) lub przeciwciał przeciwko antygenowi e wirusa hepatitis B (anty-HBe) w ludzkiej surowicy lub osoczu.
2 - ZNACZENIE KLINICZNE
Obecność antygenu HBe świadczy o aktywnym procesie replikacji wirusa i występowaniu czynnika zakaźnego w
surowicy. Antygen HBe pojawia się na wczesnym etapie zakaŜenia wirusem zapalenia wątroby typu B, a jego dłuŜsze
utrzymywanie się (ponad miesiąc), moŜe wiązać się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia patologii wątroby,
wynikającym z replikacji wirusa.
Pojawienie się przeciwciał anty-HBe wskazuje na ograniczenie replikacji wirusa i wskazuje na dobre rokowanie kliniczne.
3 - ZASADA TESTU
a) Wykrywanie antygenu HBe
Wykrywanie antygenu HBe Ag oparte jest na 2-stopniowym, “kanapkowym” teście immunoenzmatycznym,
wykorzystującym przeciwciała przeciw HBe i parę znakowanych peroksydazą, mysich przeciwciał monoklonalnych
przeciwko HBe (mab 1 i mab 2) skierowanych przeciwko róŜnym determinantom antygenowym.
Faza stała to z 8-dołkowe paski polistyrenowe opłaszczone ludzkimi przeciwciałami anty- HBe.
Wykonanie testu składa się z następujących etapów:
1. Inkubacja kontroli i próbek badanych z przeciwciałem anty-HBe opłaszczonym na fazie stałej.
2. Płukanie, inkubacja immoblizowanych kompleksów z przeciwciałami monoklonalnymi znakowanymi peroksydazą.
3. Usuwanie niezwiązanego koniugatu poprzez płukanie, a następnie wykrycie związanej z fazą stałą aktywności
enzymatycznej w reakcji z dodanym substratem.
4. Zatrzymanie reakcji wywoływania koloru, odczytanie wartości absorbancji przy długości fali 450/620 nm oraz
interpretacja wyników.
b)
Wykrywanie przeciwciał anty-HBe
Ta sama faza stała jest stosowana do wykrywania przeciwciał anty-HBe co i antygenu HBe. Test opiera się na
konkurencji między unieruchomionym przeciwciałem a przeciwciałem obecnym w próbce o ograniczoną ilość HBe Ag
zastosowanego jako odczynnik neutralizujący. Do detekcji wykorzystuje się inną niŜ w teście dla Hbe Ag mieszaninę
znakowanych peroksydazą przeciwciał monoklonalnych (mab 1 i mab 2).
Wykonanie testu składa się z następujących etapów:
1. Inkubacja kontroli i próbek badanych z przeciwciałem anty-HBe opłaszczonym na fazie stałej i odczynnikiem
neutralizującym.
2. Płukanie, inkubacja immoblizowanych kompleksów z przeciwciałami monoklonalnymi znakowanymi peroksydazą.
3. Usuwanie niezwiązanego koniugatu poprzez płukanie, a następnie wykrycie związanej z fazą stałą aktywności
enzymatycznej w reakcji z dodanym substratem.
4. Zatrzymanie reakcji wywoływania koloru, odczytanie wartości absorbancji przy długości fali 450/620 nm oraz
interpretacja wyników.
3
4 - SKŁAD ZESTAWU
Wszystkie odczynniki są przeznaczone wyłącznie do uŜytku in vitro.
Ilość zawartych odczynników jest wystarczająca do wykonania 2 x 96 oznaczeń w 1 do 12 niezaleŜnych serii według
następujących kombinacji:
•
albo 96 oznaczeń antygenu HBe Ag i 96 oznaczeń przeciwciała anty-HBe
•
albo 2 x 48 oznaczeń antygenu HBe Ag i 2 x 48 oznaczeń przeciwciała anty-HBe jednocześnie.
ETYKIETA
SKŁAD
POSTAê
R1
MIKROPŁYTKA : 12 x 8 dołkowe paski opłaszczone ludzkimi przeciwciałami anty-HBe
uzyskanymi z osocza dodatniego pod względem HBs Ag, inaktywowane
BUFOR PŁUCZĄCY (20x)
Bufor Tris NaCl, pH 7.4
Konserwant: Proclin 300 (0.04%)
KONTROLA UJEMNA wspólna dla testu HBe Ag i anty-HBe
Ludzka surowica, ujemna pod względem HBs Ag i przeciwciał anty-HIV1, anty-HIV-2 i antyHCV
Konserwant: 0.1% azydek sodu
DODATNIA SUROWICA KONTROLNA anty-HBe
Ludzkie osocze, odwłóknione, dodatnie pod względem przeciwciał anty-HBe, potencjalnie
dodatnie pod względem HBs Ag i ujemne pod względem przeciwciał anty-HIV1, anty-HIV-2 i
anty-HCV, inaktywowane
Konserwant: 0.1% azydek sodu
DODATNIA SUROWICA KONTROLNA HBeAg
Ludzkie osocze, odwłóknione, dodatnie pod względem antygenów HBe i HBs, ujemne pod
względem przeciwciał anty-HIV1, anty-HIV-2 i anty-HCV, inaktywowane
Konserwant: 0.1% azydek sodu.
ANTYGEN NEUTRALIZUJĄCY HBe
Ludzkie osocze, odwłóknione, dodatnie pod względem antygenów HBe i HBs, ujemne pod
względem przeciwciał anty-HIV1, anty-HIV-2 i anty-HCV, inaktywowane
Konserwant: 0.1% azydek sodu.
STĘśONY KONIUGAT DO TESTU anty-HBe (5x)
Para przeciwciał monoklonalnych anty-HBe (mab 1 i mab2)*; znakowanych peroksydazą
STĘśONY KONIUGAT DO TESTU HBe Ag (5X)
Para przeciwciał monoklonalnych anty-HBe (mab 1 i mab2)*; znakowanych peroksydazą
2 płytki
R8
BUFOR SUBSTRATU PEROKSYDAZY
Roztwór kwasu cytrynowego i octanu sodu pH 4.0 zawierający H2O2 (0.015% ) i DMSO (4%)
1 fiolka
(60 ml)
R9
CHROMOGEN
Roztwór zawierający tetrametylobenzydynę (TMB)
1 fiolka
(5 ml)
ODCZYNNIK ZATRZYMUJĄCY
1 N Kwas siarkowy
1 fiolka
(28 ml)
PUSTA FIOLKA NA ROZCIEŃCZONY R2
1 fiolka
(25 ml)
R2
R3
R4
R5
R6
R7a
R7b
R10
1 fiolka
235 ml
1 fiolka
(8 ml)
1 fiolka
(1.5 ml)
1 fiolka
(1.5 ml)
1 fiolka
(8 ml)
1 fiolka
(3 ml)
1 fiolka
(3 ml)
* Stosunek przeciwciał mab 1 / mab 2 w koniugatach r7a i r7b jest róŜny.
Koniugatów nie moŜna stosować zamiennie.
5 – MATERIAŁY POTRZEBNE ALE NIE DOSTARCZONE W ZESTAWIE
•
Woda destylowana lub całkowicie dejonizowana
•
Podchloryn sodu (wybielacz domowy) i dwuwęglan sodu.
•
Bibuła.
•
Rękawice jednorazowego uŜytku.
•
Probówki polistyrenowe (12 x 75 mm) jednorazowego uŜytku.
•
Pipety ręczne lub półautomatyczne, regulowane lub o stałej objętości, pozwalające odmierzać i dozować 50 µl, 100
µl, 200 µl i 1 ml.
•
Cylindry miarowe: 10 ml, 50 ml, 100 ml, 1000 ml.
•
Mieszadło typu vortex.
•
Pojemnik na materiał zakaźny i zanieczyszczone odpady
•
Ręczne, półautomatyczne lub automatyczne urządzenie do płukania mikropłytek *.
•
Łaźnia wodna z termostatem ustawionym na 40 ± 1°C lub inkubator płytek*.
4
•
Czytnik mikropłytek wyposaŜony w filtry 450 i 620 nm *.
(*) Informacji szczegółowych na temat polecanego wyposaŜenia udziela serwis techniczny Bio-Rad.
6 – ŚRODKI OSTROśNOŚCI
Uzyskanie prawidłowego wyniku zaleŜy od przestrzegania zasad Dobrej praktyki Laboratoryjnej :
•
Podczas przeprowadzania testu nie mieszać odczynników pochodzących z róŜnych serii.
UWAGA: Podczas danego oznaczenia moŜna uŜywać odczynników z innej ale identycznej serii w przypadku: roztworu
płuczącego (R2, oznaczonego: 20x na zielono), buforu do peroksydazy (R8, oznaczonego: TMB buf na niebiesko),
chromogenu (R9, oznaczonego: TMB 11x na purpurowo) oraz roztworu zatrzymującego reakcję (R10, oznaczonego:
1N na czerwono) Odczynników tych moŜna uŜywać w niektórych innych testach Bio-Rad. Ponadto, prawidłowo
rekonstytuowany roztwór płuczący (R2, oznaczony: 20x na zielono) moŜe być uŜywany wymiennie z dwoma innymi
roztworami płuczącymi obecnymi w zestawach testowych firmy Bio-Rad (R2, oznaczony: 10x na niebiesko lub 10x na
pomarańczowo);pod warunkiem stosowania jednego rodzaju buforu w serii oznaczeń. Szczegółowych informacji udzieli
serwis techniczny.
•
Nazwa testu, oraz specjalny numer identyfikacyjny danego testu są podane na obramowaniu kaŜdej mikropłytki. Ten
sam numer identyfikacyjny znajduje się teŜ na kaŜdym pasku.
Monolisa® HBe Ag-Ab PLUS : Specific ID number = 56.
Sprawdź specjalny numer identyfikacyjny przed kaŜdym uŜyciem testu, jeŜeli numeru identyfikacyjnego brak lub róŜni
się od podanego powyŜej, paska nie naleŜy uŜywać
•
Nie uŜywać odczynników przeterminowanych.
•
Przed uŜyciem naleŜy odczekać 30 minut aby odczynniki osiągnęły temperaturę pokojową, a w przypadku
rozcieńczonego buforu do płukania R2 – godzinę.
•
Unikać zanieczyszczenia podczas rekonstrukcji odczynników.
•
Nie wykonywać testu w obecności reaktywnych par związków (zasadowych, kwasów i aldehydów) oraz kurzu
mogących wpływać na aktywność enzymatyczną koniugatu.
UŜywać dokładnie umytego szkła wypłukanego w wodzie destylowanej lub, co jest wskazane, sprzętu
jednorazowego.
•
•
Nie dopuszczać do wysuszenia mikropłytki pomiędzy etapem płukania a dodawaniem kolejnego odczynnika.
•
Do kaŜdej badanej próbki zmieniać końcówkę pipety.
•
Płukanie studzienek jest istotnym etapem oznaczenia; naleŜy przestrzegać przewidzianych cykli płukania, oraz
zwracać uwagę, czy studzienki są prawidłowo napełniane i całkowicie opróŜniane. Niewłaściwe płukanie moŜe być
przyczyną błędnych wyników.
•
Nigdy nie uŜywać tego samego pojemnika na koniugat i roztwór substratu.
•
Kontrolować dokładność i prawidłowe działanie pipet i reszty wyposaŜenia.
•
Nie zmieniać procedury wykonania testu.
•
Roztwór wywołujący (bufor substratu + chromogen) musi być róŜowy. Zmiana koloru w kilka minut po rekonstytucji
wskazuje, Ŝe odczynnik nie moŜe być uŜyty i naleŜy go zastąpić innym. Roztwór wywołujący moŜna przygotować w
czystej plastikowej rynience jednorazowego uŜytku lub szklanym naczyniu, umytym uprzednio 1N HCl, starannie
wypłukanym wodą destylowaną i wysuszonym. Odczynnik naleŜy przechowywać w ciemności.
7 – HIGIENA I BEZPIECZEŃSTWO PRACY
Wszystkie odczynniki zawarte w zestawie przeznaczone są wyłącznie do „diagnostyki in vitro”.
•
Podczas pracy z odczynnikami i próbkami naleŜy uŜywać rękawiczek jednorazowych, a po pracy dokładnie umyć
ręce.
•
Nie pipetować ustami.
•
Materiał pochodzenia ludzkiego, uŜywany do przygotowania kontroli ujemnej (R3) był ujemny pod względem
antygenu powierzchniowego wirusa hepatitis B (HBs Ag), przeciwciał przeciwko wirusowi hepatitis C (anty-HCV) oraz
przeciwciał przeciwko ludzkim wirusom niedoboru odporności (anty-HIV1 i anty-HIV2).
•
Materiał pochodzenia ludzkiego, uŜywany do przygotowania mikropłytki R1 był nie-reaktywny pod względem
przeciwciał przeciwko ludzkim wirusom niedoboru odporności (anty-HIV1 i anty-HIV2) oraz nie-reaktywny w kierunku
przeciwciał przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C (HCV). Był on dodatni pod względem antygenu
powierzchniowego wirusa hepatitis B (HBsAg); został zinaktywowany fotochemicznie.
•
Materiał pochodzenia ludzkiego, uŜywany do przygotowania kontroli dodatniej anty-HBe (R4), kontroli dodatniej
HBeAg (R5) i czynnika neutralizującego (HBeAg) (R6), był ujemny pod względem przeciwciał przeciwko ludzkim
wirusom niedoboru odporności (anty-HIV1 i anty-HIV2) oraz przeciwciał przeciwko wirusowi hepatitis C (anty-HCV).
R5 i R6 są dodatnie pod względem antygenu powierzchniowego wirusa hepatitis B (HBs Ag). Kontrola R4 jest
5
potencjalnie dodatnia pod względem antygenu powierzchniowego wirusa hepatitis B (HBs Ag). Została
zinaktywowana fotochemicznie.
•
PoniewaŜ nie ma metod absolutnie wykluczających obecność czynników zakaźnych, odczynniki pochodzące z
materiału ludzkiego oraz badane próbki powinny być traktowane jako materiał potencjalnie zakaźny.
•
Materiały mające kontakt z próbkami lub odczynnikami pochodzenia ludzkiego, a takŜe zuŜyty roztwór płuczący,
naleŜy traktować jako skaŜone i dekontaminować przed wyrzuceniem.
•
Unikać rozlania próbek i odczynników je zawierających.
•
Zanieczyszczone powierzchnie czyścić 10% roztworem podchlorynu. Jeśli nastąpiło zanieczyszczenie kwasem,
naleŜy go najpierw zneutralizować dwuwęglanem sodu i osuszyć bibułą. Materiał uŜywany do czyszczenia wyrzucić
do pojemnika na zanieczyszczone odpady.
•
Próbki i odczynniki pochodzenia ludzkiego, oraz zanieczyszczone nimi materiały dekontaminować przed
wyrzuceniem:
- przez moczenie w 5% podchlorynie sodu (1 objętość podchlorynu na 10 objętości zanieczyszczonego płynu lub
wody) przez 30 minut,
- lub przez autoklawowanie w temperaturze 121°C, przez co najmniej 2 godziny. Autoklawowanie jest najlepszą
metodą inaktywacji wirusów HIV i HBV.
NIE AUTOKLAWOWAĆ ROZTWORÓW ZAWIERAJĄCYCH PODCHLORYN SODU
•
Nigdy nie zapominać o neutralizacji i/lub autoklawowaniu roztworów i innych płynów zawierających materiał
biologiczny przed wylaniem do zlewu.
•
Karta charakterystyki substancji jest dostępna na Ŝyczenie.
•
Podczas pracy z odczynnikami chemicznymi naleŜy przestrzegać zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej.
•
•
NaleŜy unikać kontaktu skóry i błon śluzowych z buforem do substratu, substratem i roztworem zatrzymującym
(moŜliwość zatrucia, podraŜnienia lub poparzenia).
Niektóre odczynniki są konserwowane azydkiem sodu. Związek ten moŜe reagować z miedzią i ołowiem, tworząc
azydki metali o właściwościach wybuchowych. Aby zapobiec akumulacji azydku w zlewie i rurach, po wylaniu
zinaktywowanych odczynników zawierających azydek spłukać zlew duŜą ilością wody.
•
Niektóre odczynniki zawierają: ProClin™ 300 (0.04%, 0.1% i/lub 0.5%)
Xi - PRODUKT DRAśNIĄCY
R43: MoŜe wywołać uczulenie w kontakcie ze skórą.
S28-37: W razie kontaktu ze skórą, szybko przemyć duŜą ilością wody z mydłem. Nakładać
odpowiednie rękawice
8 – PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW
UWAGA : Przed odczynniki powinny osiągnąć temperaturę pokojową (18-30°C)
Mikropłytka (R1)
KaŜda ramka zawierająca 12 pasków zapakowana jest w torebkę z zamknięciem strunowym. Torebkę naleŜy przeciąć
noŜyczkami lub skalpelem 0.5-1 cm powyŜej zamknięcia. Otworzyć opakowanie, wyjąć potrzebną liczbę pasków.
Pozostałe paski umieścić w torebce. Torebkę naleŜy szczelnie zamknąć i przechowywać w temperaturze +2-8°C.
Roztwór do płukania (20x): R2
Rozcieńczyć roztwór 1: 20 wodą destylowaną. Wymieszać.
Do płukania jednego paska potrzeba 75 ml rozcieńczonego roztworu do płukania.
Skoncentrowany koniugat anty-HBe (R7a)
Rozcieńczyć R7a 1: 5 przygotowanym roztworem R2, odpowiednio do ilości uŜytych pasków:
Dopełnić przygotowanym roztworem R2 do
Liczba pasków
Objętość R7a (ml)
objętości (ml)
1
0.2
1
2
0.4
2
3
0.6
3
4
0.8
4
5
1
5
6
1.2
6
7
1.4
7
8
1.6
8
9
1.8
9
10
2
10
11
2.2
11
12
2.4
12
Wymieszać.
Koniugat R7a moŜe być uŜyty bez wstępnego rozcieńczenia, według następującej procedury: dodać 80 µl rozcieńczonego
roztworu do płukania (R2) do 20 µl koniugatu anty-HBe R7a. Wymieszać.
Skoncentrowany koniugat Ag HBe (R7b)
Stosować ten sam protokół co dla koniugatu R7a.
Roztwór do wywoływania koloru (R8 + R9)
Rozcieńczyć odczynnik (R9) 1:11 odczynnikiem R8 (przykład: 1 ml odczynnika R9 w 10 ml odczynnika R8). Wymieszać.
10 ml jest potrzebne i wystarczające na 1 do 10 pasków.
9 - TRWAŁOŚê - PRZECHOWYWANIE
Przed uŜyciem zestaw przechowywać w temperaturze +2 - 8°C. Przechowywane w tej temperaturze odczynniki mogą być
uŜywane do daty waŜności podanej na zewnętrznej etykiecie opakowania (z wyjątkiem specjalnych zaleceń).
R1: Po otwarciu torby, paski mikropłytki przechowywane w szczelnie zamkniętej torbie, w temperaturze +2-8°C, mogą być
.
R2: Rozcieńczony bufor płuczący moŜe być przechowywany w temperaturze +2-30°C przez dwa tygodnie. StęŜony bufor
płuczący (R2) moŜe być przechowywany w temperaturze +2-30°C.
R7a: Rozcieńczony koniugat do testu anty-HBe przechowywany w temperaturze +2–8°C moŜe być wykorzystywany przez
tydzień lub przez 8 godzin przechowywany w temperaturze pokojowej (+18-30°C).
R7b: Rozcieńczony koniugat do testu HBeAg przechowywany w temperaturze +2–8°C moŜe być wykorzystywany przez
tydzień lub przez 8 godzin przechowywany w temperaturze pokojowej (+18-30°C).
R8 + R9: Po rekonstytucji, odczynnik przechowywany w ciemności, w temperaturze pokojowej (+18-30°C) moŜe być
uŜywany przez 6 godzin.
10 - PRÓBKI
Pobrać krew zgodnie rutynową procedurą.
Oznaczenie powinno być wykonywane z nierozcieńczonej surowicy lub osocza (pobranych w na antykoagulant typu:
EDTA, cytrynian, ACD).
Jak najszybciej oddzielić surowicę lub osocze aby zapobiec hemolizie. Próbki zawierające agregaty naleŜy odwirować
przed analizą. Agregaty firbyny lub inne cząstki mogą prowadzić do uzyskanie wyników fałszywie dodatnich.
Próbki przechowywać w +2-8°C jeŜeli badanie będzie przeprowadzone w ciągu 7 dni lub zamroŜone w -20°C.
Unikać powtarzającego się zamraŜania/rozmraŜania próbek.
Do transportu próbki naleŜy zapakować zgodnie z przepisami określającymi zasady przewoŜenia materiałów zakaźnych,
preferencyjnie zamrozić.
NIE UśYWAĆ SUROWIC ZANIECZYSZCZONYCHA, HIPERLIPEMICZNYCH LUB SILNIE ZHEMOLIZOWANYCH.
UWAGA: Na oznaczenie nie wywiera wpływu obecność w surowicy do 100 mg/l bilirubiny, poziom lipemii odpowiadający
36 g/l trójglicerydów, ani hemoliza wynosząca do 2.5 g/l hemoglobiny.
ObniŜenie współczynników (ratio) obserwowano po jednorazowym dodaniu do ujemnych próbek 45 mg/ml albuminy.
11 – PROCEDURA TESTU
W przypadku równoczesnego oznaczania przeciwciał anty-HBe i antygenu HBe Ag na tej samej płytce, proponujemy
stosowanie następującego schematu: :
•
Test anty-HBe: rzędy 1 do 6
•
Test HBe Ag: rzędy 7 do 12
a) Procedura testu anty-HBe
1. Przygotować roztwór do płukania.
2. Wyjąë jeden lub kilka pasków i ramkę z opakowania. Pozostałe paski zapakować i opakowanie ponownie
zakleić.
3. Nanieść do studzienek:
A1, B1, C1:
100 µl kontroli ujemnej (R3)
•
•
D1:
100 µl kontroli dodatniej (R4)
•
E1, F1, G1:
100 µl próbki
W zaleŜności od uŜywanego systemu, moŜna modyfikować połoŜenie kontroli lub porządek nanoszenia.
N.B.: Puste dołki i dołki zawierające próbkę (Ŝółte) róŜnią się wyraźnie kolorem. MoŜliwe jest potwierdzenie
obecności próbki w dołkach poprzez spektrofotometryczny odczyt przy pojedynczej długości fali 490 nm.
Zobacz rozdział 13: SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA PIPETOWANIA PRÓBKI I
ODCZYNNIKÓW.
4. Szybko dodać 50 µl antygenu neutralizującego R6 do kaŜdego dołka. Wymieszać.
Przykryć folią adhezyjną i inkubować 3 godz. ± 10 minut w temp. 37°C ± 1°C.
7
NB: Obecność antygenu neutralizującego HBe (R6), moŜna na tym etapie kontrolować wzrokowo. MoŜliwe
jest potwierdzenie obecności antygenu neutralizującego HBe w dołkach poprzez spektrofotometryczny odczyt
przy pojedynczej długości fali 490 nm. Zobacz rozdział 13: SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA
PIPETOWANIA PRÓBKI I ODCZYNNIKÓW.
5. Przed zakończeniem etapu 4. przygotować rozcieńczony roztwór koniugatu R7a.
6. Usunąć folię adhezyjną. Zaaspirować zawartość kaŜdego dołka do pojemnika na odpady zakaźne.
Czterokrotnie przepłukać.
7. Szybko nanieść do kaŜdego dołka po 100 µl roztworu rozcieńczonego koniugatu R7a (Zobacz rozdział 8:
REKONSTYTUCJA OCZYNNIKÓW) lub, koniugat R7a moŜe być uŜyty bez rozcieńczenia wg. następującej
procedury: najpierw dodać do kaŜdego dołka po 80 µl rozcieńczonego roztworu do płukania (R2), poczym po
20 µl koniugatu anty-HBe R7a (5X). Wymieszać.
Przykryć folią adhezyjną i inkubować przez 30 minut w temp. 37°C ± 1°C (minimum 25 minut, maksimum 40
minut). Usunąć folię, zaaspirować zawartość kaŜdego dołka do pojemnika na odpady zakaźne. Płukać
pięciokrotnie.
NB: Dodawanie fioletowego rozcieńczonego roztworu koniugatu R7a, moŜna na tym etapie kontrolować
wzrokowo. MoŜliwe jest teŜ potwierdzenie obecności rozcieńczonego roztworu koniugatu R7a w dołkach
poprzez spektrofotometryczny odczyt przy pojedynczej długości fali 620 nm. Zobacz rozdział 13:
SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA PIPETOWANIA PRÓBKI I ODCZYNNIKÓW.
8. Bezpośrednio przed uŜyciem przygotować roztwór do wywoływania koloru (R8 + R9). Zobacz rozdział 8:
REKONSTYTUCJA OCZYNNIKÓW.
9. Szybko dodać do kaŜdego dołka po 80 µl roztworu do wywoływania koloru. Zostawić płytkę na 30 minut ± 5
minut w ciemności, w temp. pokojowej (+18 - 30°C).
NB: Dodawanie róŜowego roztworu wywołującego, moŜna na tym etapie kontrolować wzrokowo. RóŜnica
pomiędzy pustymi a zawierającymi róŜowy roztwór dołkami jest wyraźnie widoczna. Zobacz rozdział 13:
SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA PIPETOWANIA PRÓB I ODCZYNNIKÓW.
10. Szybko dodać po 100 µl roztworu zatrzymującego (R 10) do kaŜdego dołka.
NB: Dodawanie bezbarwnego roztworu zatrzymującego moŜna na tym etapie kontrolować wzrokowo. Po
dodaniu roztworu zatrzymującego róŜowy substrat staje się bezbarwny w próbkach ujemnych, a niebieski
substrat przechodzi w Ŝółty w próbkach dodatnich.
11. OstroŜnie wytrzeć spód płytki. Odczytywać gęstość optyczną przy długości fali 450/620 nm, stosując czytnik
mikropłytek, co najmniej 4 minuty ale nie dłuŜej niŜ 30 minut po zatrzymaniu reakcji.
b)
Procedura testu HBe Ag
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Przygotować roztwór do płukania.
Wyjąë jeden lub kilka pasków i ramkę z opakowania. Pozostałe paski zapakować i opakowanie ponownie
zakleić.
Nanieść do studzienek:
A1, B1, C1:
100 µl kontroli ujemnej (R3)
•
•
D1:
100 µl kontroli dodatniej (R4)
•
E1, F1, G1:
100 µl próbki
W zaleŜności od uŜywanego systemu, moŜna modyfikować połoŜenie kontroli lub porządek nanoszenia.
NB: Puste dołki i dołki zawierające próbkę (Ŝółte) róŜnią się wyraźnie kolorem. MoŜliwe jest potwierdzenie
obecności próbki w dołkach poprzez spektrofotometryczny odczyt przy pojedynczej długości fali 490 nm.
Zobacz rozdział 13: SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA PIPETOWANIA PRÓBKI I
ODCZYNNIKÓW.
Przykryć folią adhezyjną i inkubować 3 godz. ± 10 minut w temp. 37°C ± 1°C.
Przed zakończeniem etapu 4. przygotować rozcieńczony roztwór koniugatu R7b.
Usunąć folię adhezyjną. Zaaspirować zawartość kaŜdego dołka do pojemnika na odpady zakaźne.
Czterokrotnie przepłukać.
Szybko nanieść do kaŜdego dołka po 100 µl roztworu rozcieńczonego koniugatu R7b (Zobacz rozdział 8:
REKONSTYTUCJA OCZYNNIKÓW) lub, koniugat R7a moŜe być uŜyty bez rozcieńczenia wg. następującej
procedury: najpierw dodać do kaŜdego dołka po 80 µl rozcieńczonego roztworu do płukania (R2), poczym po
20 µl koniugatu anty-HBe R7b (5X). Wymieszać.
Przykryć folią adhezyjną i inkubować przez 30 minut w temp. 37°C ± 1°C (minimum 25 minut, maksimum 40
minut). Usunąć folię, zaaspirować zawartość kaŜdego dołka do pojemnika na odpady zakaźne. Płukać
pięciokrotnie.
NB: Dodawanie fioletowego rozcieńczonego roztworu koniugatu R7b, moŜna na tym etapie kontrolować
wzrokowo. MoŜliwe jest teŜ potwierdzenie obecności rozcieńczonego roztworu koniugatu R7b w dołkach
poprzez spektrofotometryczny odczyt przy pojedynczej długości fali 620 nm. Zobacz rozdział 13:
SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA PIPETOWANIA PRÓBKI I ODCZYNNIKÓW.
Bezpośrednio przed uŜyciem przygotować roztwór do wywoływania koloru (R8 + R9). Zobacz rozdział 8:
REKONSTYTUCJA OCZYNNIKÓW.
Szybko dodać do kaŜdego dołka po 80 µl roztworu do wywoływania koloru. Zostawić płytkę na 30 minut ± 5
minut w ciemności, w temp. pokojowej (+18 - 30°C).
8
NB: Dodawanie róŜowego roztworu wywołującego, moŜna na tym etapie kontrolować wzrokowo. RóŜnica
pomiędzy pustymi a zawierającymi róŜowy roztwór dołkami jest wyraźnie widoczna. Zobacz rozdział 13:
SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA PIPETOWANIA PRÓB I ODCZYNNIKÓW.
10. Szybko dodać po 100 µl roztworu zatrzymującego (R 10) do kaŜdego dołka.
NB: Dodawanie bezbarwnego roztworu zatrzymującego moŜna na tym etapie kontrolować wzrokowo. Po
dodaniu roztworu zatrzymującego róŜowy substrat staje się bezbarwny w próbkach ujemnych, a niebieski
substrat przechodzi w Ŝółty w próbkach dodatnich.
11. OstroŜnie wytrzeć spód płytki. Odczytywać gęstość optyczną przy długości fali 450/620 nm, stosując czytnik
mikropłytek, co najmniej 4 minuty ale nie dłuŜej niŜ 30 minut po zatrzymaniu reakcji.
c) Procedura jednoczesnego oznaczania przeciwciała anti HBe i antygenu HBe Ag (na tej samej płytce)
Kroki procedury są takie same jak te opisane poprzednio. Zmieniony jest jedynie schemat rozdozowania próbek i
wygląda następująco:
• Test na przeciwciała Anti HBe : rzędy 1 do 6
• Test na antygen HBe Ag : rzędy 7 do12
12 – OBLICZANIE I INTERPRETACJA WYNIKÓW
a) Test na anty-HBe
1.
Obliczyć średnią absorbancję (= Gęstość optyczna O.D.) w replikatach kontroli negatywnej: średnia
(OD R3)
Przykład :
R3 kontrola negatywna
1
2
3
całkowite OD =
OD
1.607
1.410
1.552
4.569
Średnia (OD R3) = całkowite OD / 3 = 4.569 / 3 = 1.523
Nie więcej niŜ jedna wartość absorbancji R3 moŜe być wyeliminowana jeŜeli odbiega od wartości średniej o
więcej niŜ 25%.
Następnie ponownie wyliczyć średnią absorbancję z dwóch pozostałych wartości.
2.
Wyznaczenie wartości Cut-off
Dla kaŜdej płytki wartość cut-off jest obliczana wg. wzoru:
Cut-off = Średnia (OD R3) x 0.4
Przykład :
Średnia (OD R3) = 1.523
Wartość graniczna = 1.523 x 0.4 = 0.609
3.
Walidacja testu na przeciwciała anty-HBe
Średnia (OD R3) > 0.900
OD R4 < 0.150
4.
Obliczanie współczynnika próbki (ratio)
Dla kaŜdej próbki wskaźnik jest obliczany wg. wzoru:
Współczynnik = OD prỏbki / wartość cut-off
5.
Interpretacja wyników
Próbki są uznawane za:
• dodatnie jeŜeli wartość współczynnika jest mniejsza lub równa 0.9 (współczynnik ≤ 0.9)
• ujemne jeŜeli wartość współczynnika jest większa niŜ 1.1 (współczynnik > 1.1)
JeŜeli wynik zawiera się pomiędzy 0.9 i 1.1, wskazane jest powtórzenie testu na przeciwciała anti-HBe w
ponownie pobranej próbce.
Wskazane jest ponowne przetestowanie próbek pierwotnie dodatnich w duplikacie. JeŜeli w ponownym teście
przynajmniej jeden wynik jest dodatni próbkę naleŜy traktować jako dodatnią.
b) Test na HBe Ag
1.
Obliczyć średnią absorbancję (gęstość optyczna O.D.) w replikatach kontroli negatywnej : średnia OD
R3
9
Przykład :
R3 Kontrola negatywna
1
2
3
całkowite OD =
OD
0.023
0.022
0.026
0.071
Średnia (OD R3) = całkowite OD / 3 = 0.071 / 3 = 0.024
Nie więcej niŜ jedna wartość absorbancji R3 moŜe być wyeliminowana jeŜeli odbiega od wartości średniej o
więcej niŜ 25%.
Następnie ponownie wyliczyć średnią absorbancję z dwóch pozostałych wartości.
2. Wyznaczenie wartości Cut-off
Dla kaŜdej płytki wartość cut-off jest obliczana wg. wzoru:
Cut-off = Średnia (OD R3) + 0.025
Przykład :
Średnia (OD R3) = 0.024
Cut-off = 0.024 + 0.025 = 0.049
3. Walidacja testu na antygen Ag HBe
Średnia (OD R3) < 0.060
OD R5 > 0.800
4.
Obliczanie współczynnika próbki
Dla kaŜdej próbki współczynnik jest obliczany wg. wzoru:
Współczynnik = OD prỏbki / wartość graniczna
5.
Interpretacja wyników
Próbki są uznawane za:
• dodatnie jeŜeli wartość współczynnika jest większa lub równa niŜ 1 (wskaźnik ≥ 1)
• ujemne jeŜeli wartość współczynnika jest mniejsza niŜ 1 (wskaźnik < 1)
Wskazane jest ponowne przetestowanie próbek pierwotnie dodatnich w duplikacie. JeŜeli w ponownym teście
przynajmniej jeden wynik jest dodatni próbkę naleŜy traktować jako dodatnią.
13 - SPEKTROFOTOMETRYCZNA WERYFIKACJA PIPETOWANIA PRÓBKI I ODCZYNNIKA
1 –Test w kierunku anty-HBe
Obecność próbki i kontroli
Obecność próbki i kontroli w dołkach moŜe być potwierdzona automatycznym odczytem przy 490 nm. Wartość OD dla
dołka zawierającego próbkę musi być wyŜsza niŜ 0.050.
Obecność neutralizującego antygenu HBe (R6)
Obecność neutralizującego antygenu HBe w dołkach moŜe być potwierdzona automatycznym odczytem przy 490 nm z
obliczeniem róŜnicy OD.
róŜnica OD = (OD490 próbka (lub kontrola) z R6) – (OD490 próbka (lub kontrola) sama)
róŜnica OD musi byë większa niŜ 0.150.
Obecność skoncentrowanego koniugatu do testu na przeciwciała Anti HBe (R7a)
Obecność rozcieńczonego koniugatu R7a w dołkach moŜe być potwierdzona automatycznym odczytem przy 620 nm.
Wartość OD dla dołka z odczynnikiem musi być wyŜsza lub równa 0.070 ale niŜszą lub równą 0.200.
Obecność roztworu wywołującego (R8 + R9)
Obecność roztworu wywołującego w dołkach moŜe być potwierdzona automatycznym odczytem przy 490 nm.
Wartość OD dla dołka z odczynnikiem musi być wyŜsza niŜ 0.100.
2 –Test w kierunku HBe Ag
Obecność próbki i kontroli
Obecność próbki i kontroli w dołkach moŜe być potwierdzona automatycznym odczytem przy 490 nm. Wartość OD dla
dołka zawierającego próbkę musi być wyŜsza niŜ 0.050.
Obecność skoncentrowanego koniugatu do testu na antygen Ag HBe (R7b)
Obecność rozcieńczonego koniugatu R7b w dołkach moŜe być potwierdzona automatycznym odczytem przy 620 nm.
Wartość OD dla dołka z odczynnikiem musi być wyŜsza niŜ 0.210.
Obecność roztworu wywołującego (R8 + R9)
Obecność roztworu wywołującego w dołkach moŜe być potwierdzona automatycznym odczytem przy 490 nm.
Wartość OD dla dołka z odczynnikiem musi być wyŜsza niŜ 0.100.
10
14 - CHARAKTERYSTYKA TESTU
Własności testu Monolisa HBE Ag-Ab PLUS były oceniane w 2 ośrodkach z uŜyciem próbek od dawców krwi, pacjentów
i zestawów serokonwersyjnych.
1 – Test w kierunku HBe Ag
Swoistość
Swoistość badana na 200 losowo wybranych próbkach od dawców krwi wyniosła 100% [98.51 – 100 %], (IC95).
Swoistość określana z uŜyciem próbek pacjentów równieŜ wyniosła 100% [99.28 – 100 %] (IC95, 416/416 próbek).
Podczas oznaczania próbek od 195 pacjentów, z róŜnymi patologiami lub potwierdzonymi dodatnimi innymi
markerami wirusowymi (kobiety cięŜarne, dodatni czynnik reumatoidalny, przeciwciała przeciwjądrowe, przeciwciała
przeciwko mysim immunoglobulinom, zakaŜenia bakteryjne i wirusowe) uzyskano swoistość 99.49% [97.18 - 99.99]
(IC95 194/195 próbek ujemnych).
Czułość analityczna
Granicę czułości testu podczas oznaczania standardu PEI określono na 0.64 IU/ml [0.49 – 0.84] (IC 95).
Czułość
Czułość badano na 203 dodatnich próbkach pobranych od monitorowanych pacjentów z chronicznym zapaleniem
wątroby typu B i na komercjalnych panelach serokonwersyjnych. Uzyskano czułość 99.51% [97.29 – 99.99%] (IC 95,
202/203 próbek).
Powtarzalność oznaczenia
Powtarzalność dla testu Monolisa HBe Ag-Ab PLUS (HBe Ag) badano analizując 4 próbki: 1 ujemną, 1 słabo
dodatnią pod względem HBe Ag, 1 silnie dodatnią pod względem HBe Ag i jedną o pośredniej reaktywności dla HBe
Ag.
Powtarzalność wewnątrz-testową oceniano oznaczając powyŜsze 4 próbki 30 razy w jednej serii, odtwarzalność
między seriami oceniano oznaczając powyŜsze 4 próbki w duplikacie przez 20 dni wykonując 2 oznaczenia dziennie.
Wyniki przedstawiono w tabelach:
Tabela 1 : Powtarzalność wewnątrz-testowa
n = 30
Średnia
współczynników
Odchylenie
standardowe (SD)
CV (%)
próbka 1
próbka 2
próbka 3
próbka 4
3.56
5.29
27.24
45.56
0.05
0.35
0.63
2.88
14.20
6.53
2.31
6.33
próbka 1
próbka 2
próbka 3
próbka 4
0.51
8.19
27.33
46.35
0.12
1.17
3.26
4.98
23.86
14.27
11.92
10.74
Tabela 2 : Odtwarzalność między seriami
n = 80
Średnia
współczynników
Odchylenie
standardowe (SD)
CV (%)
2 – Test w kierunku anty-HBe
Swoistość
Swoistość badana na 200 losowo wybranych próbkach od dawców krwi wyniosła 100% [98.51 – 100 %], (IC95).
Swoistość określana z uŜyciem 206 próbek pacjentów równieŜ wyniosła 98.54% [95.80 – 99.70 %], IC95 (203/206).
Podczas oznaczania próbek od 198 pacjentów, z róŜnymi patologiami lub potwierdzonymi dodatnimi innymi
markerami wirusowymi (kobiety cięŜarne, dodatni czynnik reumatoidalny, przeciwciała przeciwjądrowe, przeciwciała
przeciwko mysim immunoglobulinom, zakaŜenia bakteryjne i wirusowe) uzyskano swoistość. 3 próbki dały wynik
dodatni (2 próbki z HCV i 1 z czynnikiem reumatoidalnym).
Swoistość dla tej populacji wyniosła 98.48% [95.64 – 99.69%] (IC 95, 195/198 próbek oznaczonych jako ujemne).
Próbki te oznaczono ponownie; próbka z czynnikiem reumatoidalnym powtórnie dała wynik dodatni. Dwie próbki z
HCV były ujemne lub wątpliwe.
11
Czułość
Czułość badano na 220 dodatnich próbkach pobranych od monitorowanych pacjentów z chronicznym zapaleniem
wątroby typu B i na komercjalnych panelach serokonwersyjnych. Uzyskano czułość 98.64% [96.07 – 99.72%] (IC 95,
217/220 próbek)
Powtarzalność oznaczenia
Powtarzalność dla testu Monolisa HBe Ag-Ab PLUS (anty-Hbe Ab) badano analizując 4 próbki: 1 ujemną, 1 słabo
dodatnią pod względem anty-Hbe Ab, 1 silnie dodatnią pod względem anty-Hbe Ab i jedną o pośredniej
reaktywności dla anty-HBe Ab.
Powtarzalność wewnątrz-testową oceniano oznaczając powyŜsze 4 próbki 30 razy w jednej serii, odtwarzalność
między seriami oceniano oznaczając powyŜsze 4 próbki w duplikacie przez 20 dni wykonując 2 oznaczenia dziennie.
Wyniki przedstawiono w tabelach:
Tabela 1 : Powtarzalność wewnątrz-testowa
n = 30
Średnia
współczynników
Odchylenie
standardowe (SD)
CV (%)
próbka 1
próbka 2
próbka 3
próbka 4
3.15
0.69
0.42
0.03
0.05
0.04
0.04
0.00
1.7
5.7
10.5
6.6
próbka 1
próbka 2
próbka 3
próbka 4
2.39
0.81
0.59
0.3
0.09
0.01
14.5
39.3
Tabela 2 : Odtwarzalność między seriami
n = 80
Średnia
współczynników
Odchylenie
standardowe (SD)
CV (%)
0.23
0.077
9.6
9.5
12
72396monoliHBePLUS (20x):74075_72396monoHBePLUS
2/01/08
12:16
Page 28
15 - LITERATURA
1-MIYAKAWA Y.; MAYUMI M.; (1985)
Hepatitis Be antigen and antibody (HBe Ag/Anti-HBe) in Hepatitis B. Academic Press., chap. 4: 47-76
2-KANNO A.; OHORI H., MATSUDA K.; NAKAYAMA H.; MIYAZAKI Y.; ISHIIM.; SUZUKI H.; OHTSUKI
M.; GOTO Y. (1987)
Virological significance of HBe Ag subtypes (HBe Ag/1 and HBe Ag/2) in patients with type B
hepatitis. Hepatology; 7 (1) 15-19
3-BRECHOT C.; (1987)
Les marqueurs et la prévention des infections par le virus de l’hépatite B en 1987. Encyclopédie
Médicochirurgicale; Instantanés Médicaux, 4; 9-12
4-THIERS V.; BOUCHARDEAU F.; COUROUCE A.M.; TIOLLAIS P.; BRECHOT C., (1986)
L’ADN du virus de l’hépatite B comme marqueur de multiplication virale: comparaison avec
l’antigène HBe et l’anticorps anti Hbe. La Presse Médicale: 15: 1219-1222
5-LAROUZE B., PENALBA C., DAZZA M.C. (1983)
Signification des marqueurs sériques du virus de l’hépatite B. Biologiste et praticien; 56; 13-22
6-ALDERSHVILE J., FROSNER G.G.; NIELSEN J.O.; HARDT F. DEINHARTD F.; SKINHOJ P., (1980)
Hepatitis Be antigen and antibody measured by radioimmuno-assay in acute hepatitis B surface
antigen positive hepatitis. J. Infect. dis.: 141 (3), 293-297
7-TAKAHASHI K.; IMAI M., TSUDA F., TAKAHASHI T., MIYAKAWA Y. MAYUMI M. (1976)
Association of Dane particles with e antigen in the serum of asymptomatic carriers of hepatitis B
surface antigen. J. of Immunol. 117 (1); 102 – 105
28
(GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
-
CE marking (European directive 98/79/CE on in vitro diagnostic medical devices)
Marquage CE (Directive européenne 98/79/CE relative aux dispositifs médicaux de diagnostic in vitro)
Marcado CE (Directiva europea 98/79/CE sobre productos sanitarios para diagnóstico in vitro)
Marchiatura CE (Direttiva europea 98/79/CE relativa ai dispositivi medico-diagnostici in vitro)
CE Konformitätskennzeichnung (Europäische Richtlinie 98/79/EG über In-vitro-Diagnostika)
Marcação CE (Directiva europeia 98/79/CE relativa aos dispositivos médicos de diagnóstico in vitro)
CE-märkning (Europeiskt direktiv 98/79/EG om medicintekniska produkter för in vitro-diagnostik)
CE-mærkningen (Europa direktiv 98/79/EF om medicinsk udstyr til in vitro-diagnostik)
CE ( 98/79/CE in vitro )
(GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
-
For in vitro diagnostic use
Pour diagnostic in vitro
Para diagnóstico in vitro
Per uso diagnostico in vitro
In-vitro-Diagnostikum
Para uso em diagnóstico in vitro
In vitro-diagnostik
In vitro diagnose
in vitro (GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
-
Manufacturer
Fabricant
Fabricante
Produttore
Hersteller
Fabricante
Tillverkad av
Fremstillet af
(GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
-
Batch code
Code du lot
Código de lote
Codice del lotto
Chargen-Bezeichnung
Código do lote
Batchnr
Batchkoden
CE oznaczenie (Dyrektywa unijna 98/79/CE dotycząca produktów medycznych do badań in vitro)
CE ženklas (Europos sąjungos direktyva 98/79/CE dėl in vitro diagnostikos medicinos prietaisų)
CE jelzés (98/79/CE Európai Irányelv az in vitro orvosi diagnosztikai eszközökről)
CE märgistus (Euroopa direktiiv 98/79/CE in vitro diagnostikameditsiiniseadmete kohta)
CE označenie o zhode (Európska direktíva 98/79/CE pre in vitro diagnostické zdravotnícke postupy)
CE značka (Evropská direktiva 98/79/CE o diagnostických zdravotnických prostředcích in vitro)
(NO) - CE-merking (EU-direktiv 98/79/CE om medisinsk utstyr til in vitro-diagnostikk)
(RO) - Marca CE (Directiva europeana 98/79/CE pentru dispozitive medicale de diagnostic in vitro)
(BG) - СЕ маркировка (Европейска директива 98/79/CE за ин витро диагностичните медицински изделия)
IVD
Do stosowania in vitro
in vitro diagnostikai
Csak in vitro diagnosztikai alkalmazásra
In vitro diagnostiliseks kasutamiseks
Na diagnostiku in vitro
Pro diagnostiku in vitro
(NO) - Til in vitro-diagnostikk
(RO) - Pentru diagnostic in vitro
(BG) - За ин витро диагностика
Producent
Gamintojas
Gyártó
Tootja
Výrobca
Výrobce
(NO) - Produsent
(RO) - Producător
(BG) - Производител
Numer serii
Serijos numeris
Gyártási szám
Partii kood
Číslo šarže
Číslo šarže
(NO) - Partikode
(RO) - Număr de lot
(BG) - Партиден номер
(GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
- Catalogue number
- Référence catalogue
- Número de catálogo
- Numero di catalogo
- Bestellnummer
- Número de catálogo
- Katalognummer
- Katalognummer
- - Numer katalogu
- Katalogo numeris
- Cikkszám
- Katalooginumber
- Katalógové číslo
- Katalogové číslo
(GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
-
Authorised Representative
Représentant agréé
Representante autorizado
Distributore autorizzato
Bevollmächtigter
Representante Autorizado
Auktoriserad representant
Autoriseret repræsentant
(GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
-
Expiry date YYYY/MM/DD
Date de peremption AAAA/MM/JJ
Estable hasta AAAA/MM/DD
Da utilizzare prima del AAAA/MM/GG
Verwendbar bis JJJJ/MM/TT
Data de expiração AAAA/MM/DD
Utgångsdatum ÅÅÅÅ/MM/DD
Anvendes før ÅÅÅÅ/MM/DD
YYYY/MM/DD
(NO) - Katalognummer
(RO) - Număr de catalog
(BG) - Каталожен номер
Upoważniony Przedstawiciel
Įgaliotasis atstovas
Meghatalmazott Képviselő
Volitatud esindaja
Autorizovaný zástupca
Zplnomocněný zástupce
(NO) - Autorisert representant
(RO) - Reprezentant autorizat
(BG) - Упълномощен представител
Data ważności YYYY/MM/DD
Galioja iki YYYY/MM/DD
Szavatossági idő ÉÉÉÉ/HH/NN
Aegumistähtaeg AAAA/KK/PP
Použiteľné do RRRR/MM/DD
Datum exspirace RRRR/MM/DD
(NO) - Utløpsdato ÅÅÅÅ/MM/DD
(RO) - Data expirarii AAAA/LL/ZZ
(BG) - Срок на годност година/месец/ден
(GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
- Storage temperature limitation
- Limites de températures de stockage
- Temperatura límite
- Limiti di temperatura di conservazione
- Lagertemperatur
- Limites de temperatura de armazenamento
- Temperaturbegränsning
- Temperaturbegrænsning
- - Temperatura przechowywania
- Saugojimo temperatūriniai apribojimai
- Tárolási hőmérsékleti határok
- Piirangud säilitustemperatuurile
- Skladovacia teplota od do
- Teplotní rozmezí od do
(NO) - Oppbevaringstemperatur
(RO) - Limitele de temperatură la stocare
(BG) - Температурни граници на съхранение
(GB)
(FR)
(ES)
(IT)
(DE)
(PT)
(SE)
(DK)
(GR)
(PL)
(LT)
(HU)
(EE)
(SK)
(CZ)
- Consult Instruction for use
- Consulter le mode d'emploi
- Consulte las instrucciones de uso
- Consultare le istruzioni per uso
- Siehe Gebrauchsanweisung
- Consulte o folheto informativo
- Se bruksanvisningen
- Se instruktion før brug
- - Sprawdź instrukcję
- Ieškokite informacijos vartojimo instrukcijoje
- Olvassa el a használati utasítást
- Kasutamisel vaata instruktsiooni
- Katalógové číslo
- Viz návod k použití
(NO) - Se bruksanvisninger
(RO) - Consultati prospectul de utilizare
(BG) - Виж инструкцията за употреба
Bio-Rad
3, bd Raymond Poincaré
92430 Marnes-la-Coquette - France
Tél.: +33 1 47 95 60 00
Fax.: +33 1 47 41 91 33
01/2009
Code: 883560