UZASADNIENIE Skarga dotyczy zdarzenia z dnia 18 lutego 2010 r

Załącznik
do Uchwały Nr LI/261/2010
Rady Powiatu w Oławie
z dnia 30 czerwca 2010 r.
UZASADNIENIE
Skarga dotyczy zdarzenia z dnia 18 lutego 2010 r., kiedy to Pani Agata Janicka zgłosiła się
do oddziału ginekologicznego w Oławie po samoistnym poronieniu ciąży poza szpitalem.
Dokonano niezbędnego zabiegu, potwierdzono badaniem histopatologicznym brak elementów jaja
płodowego.
W dniu 16 marca 2010 r. Pani Agata Janicka wystosowała pismo do szpitala, w którym
zarzuciła opiece medycznej opieszałość w terminowym wydaniu pisemnego zgłoszenia urodzenia
dziecka oraz naruszenie przepisów prawa poprzez niewydanie karty zgonu dziecka oraz
niewskazanie płci dziecka w drodze zastosowania procedury uprawdopodobnienia płci dziecka.
Pismem z dnia 24 marca 2010 r. Zespół Opieki Zdrowotnej w Oławie ustosunkował się
do wskazanych przez pacjentkę zarzutów. Szpital wystawił pisemne zgłoszenie urodzenia dziecka,
w którym zaznaczył okoliczność poronienia samoistnego poza szpitalem. W przedmiocie
wskazania płci dziecka szpital wykluczył możliwość zastosowania w niniejszym przypadku
procedury uprawdopodobnienia płci dziecka z uwagi na zachowanie pacjentki, która przyjeżdżając
do szpitala prosiła o uratowanie synka, następnie wnosiła o wpisanie do karty zgonu płci żeńskiej.
Wobec takiej rozbieżności odczuć matki, zakład opieki zdrowotnej nie miał podstaw
do zastosowania rzeczonej procedury. Procedura ta jest regulowana następującymi aktami
prawnymi:
1. Ustawa z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego ( Dz. U. z 2004 r.,
Nr 161, poz. 1688).
2. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie rodzajów i zakresu
dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej oraz sposobu jej przetwarzania
( Dz. U. z 2007 r., Nr 160, poz. 1135).
3. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania
ze zwłokami i szczątkami ludzkimi ( Dz. U. z 2001 r., Nr 153, poz. 1783).
4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2001 r. w sprawie wzoru karty zgonu
i sposobu jej wypełnienia ( Dz. U. z 2001 r., Nr 153, poz. 1782).
W przedmiotowej sprawie nie zachodzi naruszenie 3 dniowego terminu wskazanego
w przepisie z art. 38 w związku z art. 39 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu
cywilnego. Abstrahując od procedury wydawania przez szpital karty zgonu oraz konotacji terminu
„urodzenie dziecka” należy zauważyć, iż przepis z art. 39 rzeczonej ustawy wyraźnie stanowi,
że zakład opieki zdrowotnej obowiązany jest dokonać zgłoszenia urodzenia dziecka w przypadku,
gdy urodzenie dziecka nastąpiło w tym zakładzie.
Art. 38.
1. Urodzenie dziecka należy zgłosić w ciągu 14 dni od dnia urodzenia.
2. Jeżeli dziecko urodziło się martwe, zgłoszenie takiego zdarzenia powinno nastąpić w ciągu
3 dni. W takim wypadku sporządza się akt urodzenia z adnotacją w rubryce „Uwagi”, że
dziecko urodziło się martwe; aktu zgonu nie sporządza się.
Art. 39.
1. Do zgłoszenia urodzenia dziecka są obowiązani:
1) ojciec dziecka albo matka, jeśli jej stan zdrowia na to pozwala, albo inna osoba obecna
przy porodzie;
2) lekarz albo położna.
2. Jeśli urodzenie dziecka nastąpiło w zakładzie opieki zdrowotnej, do zgłoszenia urodzenia
dziecka jest obowiązany zakład opieki zdrowotnej.
Pacjentka Agata Janicka, jak sama przyznaje w piśmie z dnia 16 marca 2010 r. poroniła
kilkutygodniową ciążę w warunkach domowych, co wyklucza obowiązek zakładu opieki zdrowotnej
do dokonywania zgłoszenia przewidzianego ustawą Prawo o aktach stanu cywilnego.
Należy podkreślić dodatkowo fakt, że w chwili przyjęcia do szpitala pacjentka Agata Janicka nie
była już w ciąży.
Ciąża pacjentki Agaty Janickiej trwała 8 tygodni, wobec czego utrata płodu kwalifikowana
jest jako poronienie, a nie zgon płodu (urodzenie martwe). Tym samym fakt samoistnego
poronienia w warunkach domowych bez fachowej pomocy wyłącza odpowiedzialność zakładu
opieki zdrowotnej do zastosowania przepisu z art. 38 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego.
Reasumując, zakład opieki zdrowotnej nie miał obowiązku wydawania karty zgonu a tym
samym zgłoszenia urodzenia dziecka do Urzędu Stanu Cywilnego. Wobec braku narodzin dziecka
szpital nie mógł określić, czy dziecko urodziło się żywe czy martwe, nie mógł dokonać identyfikacji
płodu z powodu zbyt wczesnej fazy ciąży. W polskim ustawodawstwie istnieje obowiązek
wydawania karty zgonu na wypadek urodzenia martwego dziecka, czyli po upływie 22 tygodnia
ciąży. Wobec powyższego nie było błędem ani naruszeniem polskiego prawa wydanie przez
szpital zgłoszenia urodzenia dziecka bez wskazania, czy doszło do urodzenia martwego czy
żywego oraz bez określenia płci płodu.
W świetle powyższych faktów i opinii prawnej skargę Państwa Janickich należy uznać za
bezzasadną.
Przewodniczący Rady Powiatu
/-/
Józef Hołyński