DZIEŃ ŻYCZLIWOŚCI

ANTYBAKTERYJNE JEDZENIE
Aneta Wojtasiewicz- Cieślak
•
Przyczyna dla której jedne osoby łatwiej niż
inne zapadają na grypę i przeziębienia stanowi
zagadkę. Jedno z jej rozwiązań może tkwić
w różnicach sposobie odżywiania się.
Produkty i składniki odżywcze istotne
w prewencji infekcji, o których nie można
zapominać to:
•
•
•
Czosnek. Substancje w nim zawarte
mają zdolność zabijania wielu
rodzajów
wirusów
i bakterii.
Zwiększają także naszą odporność.
Jego właściwości antybakteryjne są tak
silne, że zjadany w odpowiednich
ilościach jest w stanie zatrzymać już
rozwijającą się infekcję.
Orzechy brazylijskie. Są jednym
z najbogatszych źródeł selenu. Już
jedna sztuka zaspakaja dzienne
zapotrzebowanie na selen. Pierwiastek
ten jest niezbędny dla właściwej
odpowiedzi układu odpornościowego.
Specyficzny skład tłuszczów w
orzechach sprawia, że spożywanie ich
ma wpływ na pracę układu sercowonaczyniowego, ciśnienie krwi, poziom
cholesterolu. Z zawartością tłuszczów
ściśle wiąże się obecność witaminy E przeciwutleniacza
zapobiegającego
degradacji
komórek.
Ponadto
zawierają także spore ilości magnezu,
żelaza,
cynku
i glutationu
nazywanego przez biologów mistrzem
antyoksydacji i odtruwania.
Awokado. Składniki zawarte w tym
owocu aż na trzy sposoby zapobiegają
nadchodzącemu
przeziębieniu.
Witamina E neutralizuje wolne rodniki
i chroni przed infekcjami. Witaminy
z grupy
B
zwiększają
syntezę
•
•
przeciwciał.
Dodatkowo
kwasy
omega-6 niwelują chroniczne stany
zapalne.
Grejpfruty. Mają silne działanie
detoksykujące dzięki zawartości sporej
dawki witaminy C, beta karotenu,
kwasu foliowego i potasu – ważnych
dla
układu
odpornościowego
składników. Wspomagają wątrobę
w detoksykacji.
Witamina C. Najbardziej znaną
z prewencji infekcją witaminą, jest
witamina C. Laureat nagrody Nobla,
dr
Linus
Pauling,
udowodnił
wszechstronne działanie witaminy C
jako:
silnego
antyoksydanta
chroniącego
przed
wolnymi
rodnikami, czynnika opóźniającego
procesy
starzenia
skóry,
zmniejszającego ryzyko katarakty,
zwiększającego syntezę interferonu
(naturalnej substancji antywirusowej)
i przeciwciał
oraz zapewniającego
silny układ odpornościowy. Bardzo
dobrym i bogatszym od owoców
cytrusowych źródłem witaminy C są
owoce dzikiej róży, czarna porzeczka
oraz natka pietruszki.
Cynk. Jeśli witaminę C można nazwać
witaminą odporności, tak cynk można
określić makroelementem odporności.
Tradycyjna dieta przeciętnego Polaka
jest uboga w ten minerał. Ponieważ
większość
cynku
w jadłospisie
pochodzi z mięsa, dieta wegetarian jest
jeszcze uboższa w ten składnik.
Ponadto
wchłanianie
cynku
z produktów pochodzenia roślinnego
jest
mniejsze
niż
z produktów
pochodzenia
zwierzęcego.
Najlepszymi niezwierzęcymi źródłami
cynku są: produkty pełnoziarniste,
nasiona strączkowe, orzechy oraz
nasiona dyni i słonecznika.
•
•
Echinacea.
Jest
jednym
z najpowszechniej używanych dla
poprawy odporności ziół. Należy ona
do rodziny stokrotek. Wiadomo, że
Echinacea zwiększa ilość leukocytów i
uaktywnia je. Leukocyty to krwinki
białe, niezbędne składniki pierwszej
reakcji organizmu na infekcję. Badania
wykazały zdolność Echinacei do
blokowania rozpowszechniania się
bakterii i wirusów w naszym
organizmie.
Długie
stosowanie
preparatów z Echinacea stwarza
jednak
niebezpieczeństwo
przyzwyczajenia i obniżenia jej
efektywności.
Grzyby Shiitake. Zawierają one
lentinan
stymulujący
produkcję
interferonu. Interferon to białko o
silnych
właściwościach
antywirusowych i antybakteryjnych.
KLUB GADUŁKA - POZALEKCYJNE
ZAJĘCIA Z KOMUNIKACJI
A.Zdunek, I.Cygan, E.Walo
Już od półtora roku spotykamy się na zajęciach
Klubu Gadułka. Pomysł
założenia klubu i prowadzenia dodatkowych
zajęć z komunikacji zrodził
się po kursie z AAC prowadzonym przez panią
Alinę Smyczek.
W gronie członków zespołu do wdrażania i
opracowywania pozawerbalnych
metod komunikacji znalazły się osoby, które
chciały się podjąć tego
przedsięwzięcia. Na początku założyciele
klubu opracowali program.
Zawiera on wiele cennych informacji
dotyczących prowadzenia zajęć z AAC,
stanowi również propozycję do pracy w
ramach zajęć lekcyjnych oraz zajęć
dodatkowych.
Głównym założeniem naszego klubu jest
rozwój sprawności komunikacyjnej
jego uczestników, podniesienie świadomości
Aktywuje on działanie komórek
odpornościowych w sytuacji infekcji.
Japończycy uważają wyciąg z grzyba
shiitake za eliksir życia.
Wbrew pozorom zalecany przez nasze babcie
rosół z kury, zwany także „żydowską
penicyliną”, to bardzo dobre danie dla osoby
przeziębionej.
W
wielu
badaniach
potwierdzono jego skuteczność. Eksperci
podejrzewają, że siła rosołu pochodzi nie
z kurczaka a raczej z dodawanych warzyw.
Może zatem warto zastanowić się nad
powrotem do natury zamiast faszerować się
chemią.
Niech wskazówką będą dla nas słowa
Hipokratesa:
„Twoje pożywienie powinno być
lekarstwem, a twoje lekarstwo powinno być
pożywieniem.”
przebiegu procesu
komunikowania się , wyzwalanie aktywności
uczniów, ich sprawczości i
samodzielności oraz dobra zabawa.
W zajęciach uczestniczy czterech uczniów z
naszego Ośrodka. Każdy uczeń
ma swojego asystenta, którego zadaniem jest
motywowanie dziecka do
komunikowania się .
Każdy z uczestników Gadułki, na podstawie
wcześniej przeprowadzonej
diagnozy , ma dobraną odpowiednio metodę
komunikacji. Na zajęciach
wykorzystujemy symbole PCS, gesty
Makatona oraz komunikatory oraz
programy komputerowe.
Dzięki cotygodniowym spotkaniom dzieci
tworzą spójną grupę, mają ze sobą
dobry kontakt i cieszą się na czwartkowe
rozmawianie.
Prowadzone zajęcia uświadomiły nam jak
ważne jest aby dziecko mogło
wyrazić swoje przeżycia, potrzeby i zostało
zrozumiane przez otoczenie.
W kwietniu odbyły się zajęcia wyjazdowe do
Studium Medycznego przy ul.
Prusa,
na których gadułkowicze zaprezentowali swoje
umiejętności komunikacyjne. Zajęcia
dotyczyły Świąt Wielkanocnych i
związanych z nimi zwyczajów. Uczestnicy
klubu komunikowali się z
osobami prowadzącymi zajęcia jak również z
OCENIANIE WSPIERAJĄCE
ROZWÓJ UCZNIA.
J. Rodzik, K.Wiśniewska
W aspekcie edukacyjnym fakt podlegania
ocenom własnej osoby przez inne osoby ma
szczególne znaczenie. Ocenianie to krytyczny
moment procesu uczenia się. Także dlatego, że
łatwo tu wpaść w pułapki własnych preferencji i
niesprawiedliwie oszacować wytwory ucznia. Na
podstawie informacji wyrażonej oceną uczeń
buduje przekonanie o sobie samym. W sytuacji
szkolnej ocena jest zawsze komentarzem pewnego
doświadczenia.
Ocenianie powinno być procesem gromadzenia
informacji w różnych obszarach działalności
ucznia, służący rozwojowi ucznia i stanowić
integralną część procesu uczenia się i nauczania.
Dziecko zachowuje w pamięci odpowiedzi,
dzięki którym osiągnęło sukces i powtarza je albo
dla przyjemności otrzymania pochwały, albo po to,
by je zostawiono w spokoju.
Postępowaniu wychowawczemu musi towarzyszyć
zachęta.
W nowej szkole coraz częściej mówi się o
ocenianiu wspomagającym. Głównym celem
oceniania wspomagającego jest monitorowanie
rozwoju ucznia w sposób ciągły , odbywający się
na bieżąco w klasie poprzez obserwacje, rozmowę
różne rodzaje i formy pracy,. M a służyć zarówno
nauczycielowi jak i uczniom oraz rodzicom. Tak
rozumiane ocenianie pozwala na rozpoznanie
indywidualnych potrzeb każdego dziecka.
zaproszonymi gośćmi.
Uczniowie zadziwiająco dobrze odnaleźli się
w nowej sytuacji co as
pozytywnie zaskoczyło. Było to ciekawe
przeżycie zarówno dla dzieci jak
i dla nas. Bardzo cieszymy się z sukcesów
naszych podopiecznych. Takie
spotkania są bardzo motywujące i zachęcają
nas do dalszej wytrwałej
pracy.
Cel
Charakter
Metody
Sposoby
notowania
wyników
OCENIANIE
WSPOMAGAJĄCE
Monitorowanie rozwoje ucznia
Ciągły – odbywa się na bieżąco
w klasie
Wszystkie dostępne sposobyObserwacja, rozmowa różne
rodzaje i formy pracy
Sposoby wybrane przez szkołę
lub nauczyciela, pozwalające
opisać różne aspekty szkolnej
kariery ucznia
Nauczyciela, ucznia, rodziców
Szczególnie
przydatne dla
Mówiąc o ocenianiu musimy mieć na uwadze
następujące elementy :
1.
Planowanie procesu nauczania –na tym
etapie należy podjąć decyzję co, kiedy i w
jaki sposób będzie oceniane. Ważne jest
aby do różnych form aktywności ucznia
dobrać odpowiednie sposoby gromadzenia
informacji, które są niezbędne przy
planowaniu pracy.
Na ich podstawie określamy: potrzeby klasy,
indywidualne potrzeby ucznia, efektywność
stosowanych metod, osiągnięcia uczniów.
2.
Przebieg procesu nauczania- ocenianie
wspierające jest integralną częścią uczenia
się i nauczania i dlatego powinno
dostarczać informacji o: adekwatności
wcześniej określonych celów kształcenia,
nabywanym doświadczeniu uczniów i ich
bieżących możliwościach, motywacji
uczniów, efektywności stosowanych
metod i ćwiczeń.
3.
Sposoby zbierania informacji- zebrane
informacje potrzebne nam będą do:
określenia postępów ucznia ,
poinformowania ucznia o jego postępach,
przygotowania raportu dla rodziców.
4.
Sposoby komunikowania informacjiocenianie powinno stworzyć warunki do
dobrego obiegu informacji. Uczeń musi
otrzymać informację zwrotną o swoich
postępach, musi wiedzieć czego nauczył
się a czego jeszcze musi nauczyć.
Wskazane jest też stworzenie form
współpracy ucznia, nauczyciela i
rodziców.
5.
Ewaluacja pracy nauczyciela- proces
oceniania powinien nauczycielowi w
ocenie efektów swojej pracy oraz we
wprowadzaniu zmian w przypadkach
niepowodzeń.
Dobre ocenianie powinno:
• Wzbudzać do refleksji nad sobą : „jak
działam? Jakie są efekty mojej pracy? Co
mogę zmienić w swoim działaniu?”
• Mieć jasno sformułowane kryteria służące
analizie procesu działania ucznia jak i
uzyskiwanych przez niego efektów
• Dostarczać informacji zwrotnej od samego
siebie i innych
Elementy oceniania kształtującego:
1.Okreslanie celów lekcji i formułowanie ich w
języku zrozumiałym dla ucznia.
Najważniejsze , to wiedzieć dokąd się
zmierza i co się chce osiągnąć. Nauczyciel przed
przystąpieniem do planowania lekcji zastanawia
się, jakie cele chce zrealizować z uczniami podczas
lekcji. Określa też, co chce aby uczniowie
osiągnęli. Pod koniec lekcji nauczyciel wraz z
uczniami powinien sprawdzi, czy cel został
osiągnięty. Praca nad celami ma trzy etapy:
• Przed lekcją nauczyciel zastanawia się
jakie cele chce osiągnąć
• Nauczyciel podaje cele lekcji uczniom
• Po lekcji zastanawia się, czego nauczyli
się uczniowie
2.Ustalanie wraz z uczniami kryterium oceniania,
czyli tego co nauczyciel będzie brał pod uwagę
przy ocenianiu pracy ucznia
Uczeń musi wiedzieć co dokładnie będzie
podlegało ocenie nauczyciela.
3.Funkcja oceny kształtującej
Ocena kształtująca służy uczniowi do tego, aby
uświadomić sobie, co zrobił dobrze, co źle i jak
może poprawić swoją pracę.
4.Budowanie atmosfery uczenia się
Atmosfera sprzyjająca uczeniu się
przejawia się większym poczuciem własnej
wartości uczniów, zaangażowaniem w proces
uczenia się, samodzielnością i umiejętnością
współpracy.
5.. Stosowanie efektywnej informacji zwrotnej
Nauczyciel przekazuje uczniowi
komentarz do jego pracy. Informacja zwrotna
powinna zawierać cztery elementy:
• Wyszczególnienie, docenianie dobrych
elementów pracy ucznia
• Odnotowanie tego, co wymaga
poprawienia
• Wskazówki ,w jaki sposób uczeń może
poprawić te konkretna prace
• Wskazówki, w jakim kierunku uczeń
powinien pracować dalej
Informacja zwrotna musi być ściśle związana z kry
terami oceniania określonymi przed wykonaniem
zadania.
Sensem oceniania kształtującego
(wspierającego) są interakcje nauczyciela i ucznia.
Oczywiście, ważne jest, jak formułujemy
wymagania i konkretne zadania dla ucznia, jak
podchodzimy do jego sukcesów i błędów, jakimi
technikami tworzymy sprzyjającą uczeniu się
atmosferę w klasie. Ale również ważne jest
komunikowanie uczniom wyników oceniania,
ponieważ jest to bardzo skuteczne narzędzie
oddziaływania pedagogicznego, a do tego – obszar
dla wielu nauczycieli trudny i zdradliwy.
Aby komunikacja była skuteczna, musi
istnieć psychologiczna gotowość przyjęcia
komunikatu. Jest to szczególnie ważne w
przypadku, kiedy ów komunikat zawiera ocenę.
Ocena, jak wcześniej powiedziano, powinna zostać
zaakceptowana. Wstępnym warunkiem akceptacji
jest w ogóle wysłuchanie komunikatu ( co zdaje się
oczywiste, ale wcale takie nie jest), a następnie jago
zrozumienie i zinterpretowanie.
Ocena zawiera informacje niemiłe dla
słuchającego. Dla większości ludzi
charakterystyczny jest następujący mechanizm
psychologiczny: informacji miłych,
pochlebiających słuchają uważnie i łatwo je
zapamiętują, natomiast informacji niepochlebnych
słuchają nieuważnie i szybko eliminują je z pamięci
albo interpretują jako zarzuty, atak.
W tym ostatnim wypadku informacja
zwrotna zmienia swój charakter w pamięci
odbiorcy- postrzegana jako akt wrogości traci
wszelki walory poznawcze i lokuje się na poziomie
emocji.
Jeżeli sam początek wypowiedzi
oceniającej spowoduje, zgodnie ze znanym z
psychologii efektem pierwszeństwa,
zakwalifikowanie aktu komunikacji jako napaści, to
następne informacje, niekoniecznie negatywne, nie
zostaną wysłuchane i zapamiętane. Możliwe w tym
przypadku (poza, oczywiście, zerwaniem
komunikacji przez –przypadkowoprzerwanie mówiącemu, wyjście lub walenie
pięścią w stół) są dwa scenariusze: czekanie aż
skończy oraz rejestracja zarzutów
Zawsze, podczas komunikowania oceny,
należy zacząć od podania informacji pozytywnych,
pochlebnych, takich, które zostaną wysłuchane
uważnie i spowodują życzliwe nastawienie
odbiorcy do nadawcy. To warunek wstępny
wysłuchania komunikatu, to zbudowanie wrażenia,
iż mówiący nie ma wrogich zamiarów i jeśli nawet
powie cos niemiłego, to będzie tylko cień na
wizerunku, który generalnie jest pozytywny.
Wtedy uczeń czyni ważne spostrzeżenie, iż
jego nauczyciel dostrzega zalety jego pracy. To
fundamentalna refleksja. Czyli – można mu ufać,
jest wiarygodny. Trzeba więc uważnie słuchać, co
jeszcze powie.
Tak można zrekonstruować przyjęcie
niepochlebnej oceny pracy, ale dokonanej zgodnie
z psychologicznymi warunkami skutecznego
komunikowania. Utrzymanie odbiorcy w stanie
gotowości do przyjmowania nawet nieprzyjemnych
uwag można osiągnąć przez zastosowanie
właściwej kolejności informacji- najpierw
pochlebne, potem krytyczne, ale także przeplatane
spostrzeżeniami pozytywnymi. Wtedy skutek
pedagogiczny jest właściwy- uczeń może podjąć
decyzje o poprawie jakości swej pracy.
Aby przejść na ten wyższy poziom,
pożądany ze względów pedagogicznych, trzeba w
komunikacie zawrzeć wskazówki postępowania dla
ucznia oraz wiarę w jego możliwości i dobrą wolę.
Trzeba zasygnalizować życzliwość nadawcy,
autentyczną radość z sukcesu oraz zmartwienie
błędami. Warto również zalecić, aby zarzuty
kierować zawsze pod adresem pracy, ale nadzieje i
pochwały także pod adresem osoby ucznia. Na tym
polega budowanie wspierającego komentarza
oceny.
Ludzie chętniej niż przygany, wysłuchują
pochwał i lepiej je zapamiętują. Ale wcale nie jest
obojętne, w jaki sposób drugiego człowieka
chwalimy. Jeżeli pochwała jest ogólnikowa, może
zostać odebrana jako zdawkowa, nieautentyczna,
jako próba manipulacji. Wtedy może wywołać
skutek odwrotny do zamierzonego. Każda
pochwała powinna być bardzo konkretna,
uwiarygodniać chwalącego poprzez przywołanie
szczegółu.
Dziecko zachowuje w pamięci odpowiedzi, dzięki
którym osiągnęło sukces i powtarza je albo dla
przyjemności otrzymania pochwały, albo po to, by
je zostawiono w spokoju.
Postępowaniu wychowawczemu musi towarzyszyć
zachęta.
Mówiąc o ocenianiu musimy mieć na uwadze
następujące elementy :
6.
Planowanie procesu nauczania –na tym
etapie należy podjąć decyzję co, kiedy i w
jaki sposób będzie oceniane. Ważne jest
aby do różnych form aktywności ucznia
dobrać odpowiednie sposoby gromadzenia
informacji, które są niezbędne przy
planowaniu pracy.
Na ich podstawie określamy: potrzeby klasy,
indywidualne potrzeby ucznia, efektywność
stosowanych metod, osiągnięcia uczniów.
7.
Przebieg procesu nauczania- ocenianie
wspierające jest integralną częścią uczenia
się i nauczania i dlatego powinno
dostarczać informacji o: adekwatności
wcześniej określonych celów kształcenia,
nabywanym doświadczeniu uczniów i ich
bieżących możliwościach, motywacji
uczniów, efektywności stosowanych
metod i ćwiczeń.
8.
Sposoby zbierania informacji- zebrane
informacje potrzebne nam będą do:
określenia postępów ucznia ,
poinformowania ucznia o jego postępach,
przygotowania raportu dla rodziców.
9.
Sposoby komunikowania informacjiocenianie powinno stworzyć warunki do
dobrego obiegu informacji. Uczeń musi
otrzymać informację zwrotną o swoich
postępach, musi wiedzieć czego nauczył
się a czego jeszcze musi nauczyć.
Wskazane jest też stworzenie form
współpracy ucznia, nauczyciela i
rodziców.
10. Ewaluacja pracy nauczyciela- proces
oceniania powinien nauczycielowi w
ocenie efektów swojej pracy oraz we
wprowadzaniu zmian w przypadkach
niepowodzeń.
DZIEŃ ŻYCZLIWOŚCI
Stanisława Kasperkiewicz
Dnia 24.02.2009 roku, już po raz kolejny, odbyła się w naszym Ośrodku impreza pod hasłem „ Dzień
Życzliwości”. Jest to spotkanie integracyjne, w którym każdego roku udział biorą uczniowie z Zespołu Szkół Rolniczych
CKP w Pszczelej Woli. W tym roku hasłem przewodnim spotkania było utrwalanie zasad dobrego wychowania.
Nauczyciele SOSW przygotowali inscenizację wiersza Jana Brzechwy pt. „Kwoka”. Przebrani w piękne stroje i
odpowiednie do postaci z wiersza maski, w przedstawieniu wystąpiły: Beata Skorynkiewicz – kwoka, Urszula Rybacka krowa, Agnieszka Chodun - baran, Justyna Kułak - osioł, Anna Prokopiak – świnka. Jako narrator i prowadząca spotkanie
wystąpiła Stanisława Kasperkiewicz. Po gromkich oklaskach, przyszedł czas na krótkie podsumowanie i pogadankę.
Uczniowie odpowiadali na pytania prowadzącej spotkanie: – Czy kwoka właściwie podjęła swoich gości?, - Czy zachowała
się grzecznie?, – Jak należy przyjmować zaproszonych gości?.
Następnym punktem spotkania były zabawy przygotowane przez młodzież z Pszczelej Woli pod kierunkiem
pani Ewy Toruń. Są to zabawy z elementami ruchu, tańca i zgadywania. Jako nagrody młodzież przywiozła przez siebie
upieczone słodycze – bezy i faworki, którymi częstowali uczestników konkursów.
Tak się złożyło, że „ Dzień Życzliwości” w tym roku odbył się tuż przed Wielkim Postem i był to dobry
moment do zorganizowania dyskoteki. Uczniowie naszego Ośrodka jak większość dzieci i młodzieży lubi muzykę, tańce i
zabawę. W trakcie przerwy śniadaniowej, uczennice z Pszczelej Woli zaniosły do wszystkich klas przywiezione ze sobą
słodycze i ciasta. Po przerwie wesoła zabawa trwała nadal.
Już pięć lat odbywają się spotkania młodzieży z Pszczelej Woli z uczniami naszego Ośrodka. Chociaż tego nie
widać, trzeba powiedzieć, że przynoszą one korzyści wszystkim uczestnikom. Nasi uczniowie mają okazję wykazać się
swoimi umiejętnościami i zdobywają nowe doświadczenia. Natomiast młodzież, która nas odwiedza często pierwszy raz
spotyka się z niepełnosprawnością. Zdarza się, że ma obawy i nie wie jak się zachować. Takie spotkania to dla nich też
nauka i miejmy nadzieję przełamywanie barier. Uczniowie z Pszczelej Woli zapewnili nas, że z przyjemnością przyjadą na
kolejne spotkanie.