Kierunek i poziom studiów - Instytut Filologii Wschodniosłowiańskiej

Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 1
Kierunek i poziom studiów: Filologia, I stopień, specjalność
Język rosyjski – program tłumaczeniowy
Sylabus modułu: Lingwistyczne podstawy przekładu
Nazwa wariantu modułu (opcjonalnie):
1. Informacje ogólne
koordynator modułu
rok akademicki
semestr
forma studiów
sposób ustalania
oceny końcowej
modułu
informacje
dodatkowe
dr hab. Jolanta Lubocha-Kruglik
2013/2014
zimowy
studia niestacjonarne
Ocenę końcową z modułu stanowi wynik egzaminu ustnego.
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
kod
LPPns_1
ćwiczenia
prowadzący
grupa(-y)
dr Oksana Małysa
treści zajęć
1. Typologia przekładów. Stylistyczno-gatunkowa klasyfikacja tekstów. Psycholingwistyczna
klasyfikacja przekładu.
2. Ekwiwalencja i jej poziomy.
3. Znaczenia referencyjne, pragmatyczne i intralingwalne a proces przekładu.
4. Lingwistyczne problemy przekładu.
5. Specyfika tłumaczenia tytułów.
6. Zagadnienia przekładalności.
7. Pojęcie nieprzekładalności.
metoda podająca (objaśnienia i wyjaśnienia),
metoda problemowa (metoda aktywizująca, dyskusja dydaktyczna),
metoda zadaniowa
metoda praktyczna (ćwiczenia przedmiotowe z analizą materiału tekstowego)
metody
prowadzenia
zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
liczba godzin
pracy własnej
studenta
opis pracy
własnej
studenta
Specjalność: Język rosyjski – program tłumaczeniowy
20
40
samodzielna realizacja wskazanych partii materiału oraz lektura wskazanych opracowań,
lingwistyczna analiza translatorska wybranych przez wykładowcę przykładów, powtórka i
ugruntowanie materiału przedstawionego na zajęciach, przygotowanie przez studenta
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
organizacja
zajęć
literatura
obowiązkowa
literatura
uzupełniająca
adres strony
www zajęć
informacje
dodatkowe
str. 2
prezentacji na zadany temat.
10 zajęć w semestrze. Wielkość jednostki zajęć: 90 minut
Jednostki kontaktowe zgodnie z harmonogramem zajęć Instytutu Filologii
Wschodniosłowiańskiej Uniwersytetu Śląskiego.
1. B. Kielar: Zarys translatoryki. Warszawa 2003,
2. J. Pieńkos: Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Zakamycze 2003, s. 74-158,
s. 181-186
3. Krzysztof Lipiński: Vademecum tłumacza. Kraków 2006
4. Krzysztof Hejwowski: Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa 2006.
5. J. Jarniewicz: Przekład tytułu: między egzotyką a adaptacją. W: Przekładając
nieprzekładalne. Pod red. W. Kubińskiego, O. Kubińskiej i T.Z. Wolańskiego, Gdańsk 2000. s.
477-483
6. L. Berezowski: Skąd się biorą polskie tytuły amerykańskich filmów? W: W: Przekładając
nieprzekładalne. Tom 2. Pod red. W. Kubińskiego, O. Kubińskiej i T.Z. Wolańskiego, Gdańsk
2004. s. 313-323
7.K.F. Rudolf: O przekładalności tytułów. W: Przekładając nieprzekładalne. Pod red. W.
Kubińskiego, O. Kubińskiej i T.Z. Wolańskiego, Gdańsk 2000. s.485-489
8. Mała encyklopedia przekładoznawstwa. Pod red. U. Dąmbskiej-Prokop. Częstochowa 2000
1. E. Balcerzan: Czym jest nieprzekładalność – faktem praktyki translatorskiej czy zmyśleniem
teoretyków? W: Przekład artystyczny a współczesne teorie translatologiczne. Wyd. Śląsk.
Katowice 1998, s. 57-71
2.Olgierd Wojtasiewicz. Wstęp do teorii tłumaczenia. Warszawa 1996. Rozdział II
„Nieprzekładalność”, s. 23- 77.
3.E. Balcerzan: Oprócz głosu. Warszawa 1971, Rozdział VI „Sposoby tłumaczenia”s. 244
4.P. Bukowski, M. Heydel: Współczesne teorie przekładu. Antologia (wybrane teorie). Kraków
2009.
Weryfikacja wiedzy w trakcie zajęć
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
nazwa
kod
Egzamin ustny
kod(-y) zajęć
osoba(-y)
przeprowadzająca(e) weryfikację
grupa(-y)
wymagania
merytoryczne
dr O. Małysa
Specjalność: Język rosyjski – program tłumaczeniowy
znajomość podstawowej terminologii z zakresu nauki o przekładzie;
znajomość strategii i technik przekładowych;
znajomość typologii różnych typów przekładu, jego postaci ustnej i pisemnej oraz jego
rodzajów: artystycznego, specjalistycznego, prawno-sądowego itd.;
posiadanie wiedzy o działach i podziałach przekładoznawstwa ogólnego i stosowanego;
umiejętność wykorzystywania do celów analizy przekładoznawczej tekstu wybranej
metody oraz odpowiedniej terminologii translatorskiej;
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 3
gromadzenie warsztatu pracy tłumacza;
rozumienie potrzeby dalszego rozwijania swojej wiedzy oraz umiejętności;
umiejętność podjęcia dyskusji, oceny wypowiedzi i uargumentowania swojego sądu w
ramach różnych interakcji społecznych;
świadomość odpowiedzialności pracy tłumacza.
kryteria oceny
Akcent w ramach egzaminu ustnego położony jest na wiedzę z zakresu typologii różnych
typów tekstów i przekładu oraz strategii i technik translatorskich.
przebieg procesu
weryfikacji
Egzamin przeprowadzany jest w formie ustnej i zawiera zestawy składające się z czterech
pytań opisowych. Czas trwania egzaminu przewidziany dla jednej osoby: 15-20 minut.
Egzamin odbywa się zgodnie z harmonogramem sesji egzaminacyjnej w Instytucie Filologii
Wschodniosłowiańskiej Uniwersytetu Śląskiego.
informacje
dodatkowe
Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest czynny udział w zajęciach oraz realizacja
zleconych przez wykładowcę zadań.