List Pasterski Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego na Rok

List Pasterski Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego na Rok Wiary
Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu Człowieka!
Gromadząc się dzisiaj na Eucharystii przeżywamy kolejny dar radości spotkania
i wspólnoty wiary Kościoła. W jedności z Ojcem Świętym Benedyktem XVI w dniu 11
października 2012 r. o godz. 18.00 w Bazylice Archikatedralnej w Częstochowie
celebrowałem Mszę Świętą otwierającą Rok Wiary w naszej archidiecezji. Pragnę
podziękować Wszystkim: księżom biskupom, braciom w kapłańskim posługiwaniu,
osobom życia konsekrowanego, przedstawicielom ruchów i stowarzyszeń, delegacjom
dekanalnym i parafialnym za modlitewną obecność, która stała się osobistym i
publicznym wyznaniem wiary. Będziemy je wyrażać dalej w naszych kościołach,
wspólnotach rodzinnych, miejscach naszej pracy i życia, aby – jak tego pragnie
Ojciec Święty – „każdy z nas silnie odczuł potrzebę lepszego zrozumienia i
przekazywania przyszłym pokoleniom daru wiary”.
Według zamysłu Ojca Świętego Benedykta XVI rozpoczęty już Rok Wiary ma
rozbudzić w każdym wierzącym aspirację do wyznawania wiary w jej pełni i z
odnowionym przekonaniem, a także z nową nadzieją na jej spełnienie. Będzie też
dobrą okazją, by bardziej celebrować wiarę w liturgii, zwłaszcza Eucharystii. Ona
«jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i (...) źródłem, z którego
wypływa cała jego moc». Jednocześnie Papież pragnie, aby świadectwo życia ludzi
wierzących było coraz bardziej przejrzyste i wiarygodne. Czas tego Roku jest nam
również zadany, aby każdy z nas ponownie odkrył treść wiary wyznawanej,
przeżywanej i przemodlonej, i zastanowił się nad samym aktem wiary. W końcu, a
może przede wszystkim, Rok Wiary jest wezwaniem do autentycznego i nowego
nawrócenia się do Chrystusa Pana, Jedynego Zbawiciela świata (Porta Fidei, 6-9).
Teksty Pisma Świętego przeznaczone na dzisiejszą niedzielę wyraźnie ukazują
nam istotę całego życia ludzkiego na ziemi: jest ono przygotowaniem do życia
wiecznego. Księga Mądrości poucza nas, że poza darem mądrości nie znajdziemy
żadnego innego bogactwa, które mogłoby zaspokoić pragnienia ludzkiego serca.
Mądrość jest i powinna być droższa od złota i fałszywych wartości. Z kolei, autor
Listu do Hebrajczyków przypomina nam, że Słowo, które Bóg wypowiada nie jest
martwą literą, ani zapisem odległej historii. Jest ono zawsze aktualne, żywe,
skuteczne i przenikające aż do rozdzielenia duszy i ciała, dane by osądzić pragnienia i
myśli serca. To ono prowadzi nas do nawrócenia i do większej niż dotychczas
gorliwości i życia zgodnego z Ewangelią.
W dzisiejszej Ewangelii św. Marek kreśli przed nami scenę spotkania Jezusa z
pewnym człowiekiem, który upadłszy przed Nim na kolana zadaje jedno z
najważniejszych pytań ludzkiej egzystencji: „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby
osiągnąć życie wieczne?” Gest zgiętych kolan zdaje się sugerować, że ów człowiek
uznaje w Jezusie Kogoś wyjątkowego. Potwierdzają to słowa „Nauczycielu dobry”, a
więc w jakimś sensie on wierzy już w Jezusa i Jego posłannictwo. Odpowiedź Jezusa
jest zdecydowana: nie wystarczy zwykłe przestrzeganie Prawa Bożego: nie zabijałem,
nie kradłem – by usprawiedliwić swoją mierność. Spotykamy już nawet w naszej
polskiej rzeczywistości podobne deklaracje ateistów na bilbordach: „nie zabijam, nie
kradnę, nie wierzę”. Człowiek z dzisiejszej Ewangelii, choć od swojej młodości strzegł
Bożych przykazań, odchodzi ostatecznie zasmucony. Przywiązany do bogactw i dóbr
tego świata, nie był w stanie do końca zawierzyć Chrystusowi i pójść za Jego
słowem. Czyż nieraz nie czujemy się do niego podobni ?
Wielu naszych braci i sióstr, nawet osoby z najbliższej rodziny, decyduje się
porzucić dar wiary otrzymany na chrzcie świętym i odchodzi od Jezusa oraz Jego
Kościoła z powodu ułudy bogactwa, trosk doczesnych czy też prześladowań. Nie
możemy być spokojni i bezczynni wobec tych aktów apostazji. Wobec odejścia,
kryzysu wiary wielu chrześcijan i ataków pogańskiego świata, nie możemy - jak mówi
Benedykt XVI - zgodzić się na to, aby sól wiary utraciła swój smak, a światło było
umieszczone pod korcem (por. Mt 5, 13-16). Nie możemy dopuścić do tego, aby
zabrakło naszego odważnego głoszenia prawdy o Jezusie i dawania o Nim
wiarygodnego świadectwa. Musimy zatem z odnowionym zapałem karmić się Słowem
Bożym, wiernie przekazywanym przez Kościół, i Chlebem życia, danymi jako wsparcie
tym, którzy są Jego uczniami (por. J 6, 51) (Porta Fidei, 3).
Już dzisiaj, po przekroczeniu progu Roku Wiary, każdy z nas musi stanąć w
prawdzie i zapytać siebie samego o osobiste związanie z Chrystusem. Czy nasza
wiara jest na tyle dojrzała i silna, abyśmy z radością i entuzjazmem podejmowali
dzieło nowej ewangelizacji? Błogosławiony Jan Paweł II wskazywał, iż „czas, w
którym przyszło nam żyć, nadal naznaczony jest zapomnieniem i głuchotą wobec
Boga”. Dlatego trzeba nam na nowo odkryć, że chrześcijaństwo w swej istocie polega
na wierze w Boga Ojca i Syna i Ducha Świętego oraz na indywidualnym
i wspólnotowym spotkaniu z Chrystusem, który ukierunkowuje i prowadzi nasze
życie. W zadaniach Roku Wiary, kolejny następca św. Piotra, Benedykt XVI kładzie
nacisk na dwie kwestie. Po pierwsze, by spojrzenie Kościoła skoncentrowane było na
Jezusie Chrystusie, a nie na naszych ludzkich planach. Po drugie, by przypomnieć
każdemu z nas, że wiara ma konkretną treść. Nie jest jakąś emocją czy odczuciem,
którym każdy mógłby nadać takie znaczenie, jakie by mu pasowało. Zawsze bowiem
jest to wiara Kościoła, który z woli Chrystusa jest „stróżem i filarem prawdy”.
Jaki więc mamy program na ten Rok Wiary?
Odpowiadając na to pytanie, za bł. Janem Pawłem II, chciałoby się najpierw
powiedzieć: „Program jest ten sam, co zawsze, zawarty w Ewangelii i w żywej
Tradycji. Jest on skupiony w istocie rzeczy wokół samego Chrystusa, którego mamy
poznawać, kochać i naśladować, aby żyć w Nim życiem trynitarnym i z Nim
przemieniać historię, aż osiągnie swą pełnię w niebiańskim Jeruzalem” (Novo
Millennio Ineunte, 29). Ten niezmienny program musi jednak znaleźć przełożenie na
priorytety i wskazania duszpasterskie uwzględniające nasze „tu i teraz”. Konkretne
wskazania uwzględniające aktualną sytuację Kościoła znajdziemy w dokumencie
Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji: „Żyć Rokiem Wiary” który został
przekazany do każdej parafii. Pragnę zwrócić uwagę tylko na niektóre, spośród nich.
Po pierwsze: modlitwa, ze szczególnym wołaniem o dary Ducha Świętego.
Ojcowie Synodu Biskupów w Rzymie już w pierwszych dniach obrad zwrócili się z
prośbą do Papieża, aby dokonał aktu poświęcenia świata Duchowi Świętemu.
Modlitwa bowiem – jak poucza nas Katechizm Kościoła Katolickiego - jest „tajemnicą
spotkania dwóch pragnień: Serca Bożego i serca ludzkiego” i jest fundamentalną
sprawą dla życia wiarą. Można by rzec: „Powiedz mi, jaka jest twoja modlitwa, a
powiem ci, jaka jest twoja wiara”. Jakże znamienne są w tej materii świadectwa
wielu młodych ludzi, którzy na pewnym etapie swojego życia stracili wiarę. Gdy
jednak podjęli trud modlitwy, odzyskali ją na nowo. W Roku Wiary, proszę Was
wszystkich i każdego z osobna o wierność codziennej modlitwie w naszych rodzinach
połączoną z wyznaniem wiary czyli odmawianiem Składu Apostolskiego. Proszę
również zwracajcie się z prośbą do św. Michała Archanioła w obronie Kościoła i
przezwyciężenie kłamstwa i zła w świecie. Szczególnym darem i zobowiązaniem Roku
Wiary będą odpusty zupełne, które Stolica Apostolska pod zwykłymi warunkami:
stanu łaski uświęcającej, oderwania się od grzechu i modlitwy w intencjach Ojca
Świętego - związała z sanktuariami i miejscami kultu Bożego.
Po drugie: słuchanie i głoszenie słowa Bożego. Wiara rodzi się ze słuchania
Bożego słowa, które jest interpretowane i głoszone przez Nauczycielski Urząd
Kościoła. Cieszymy się, że już od 20 lat mamy nowy Katechizm Kościoła Katolickiego,
w którym znajduje się systematyczna i organiczna synteza podstawowych treści
wiary. Czytany i studiowany przez nas staje się prawdziwym narzędziem umacniania
wiary. Zachęcam, abyśmy w Roku Wiary chętnie i często podejmowali lekturę Pisma
Świętego i Katechizmu Kościoła Katolickiego. Zwracam się z usilną prośbą do
duszpasterzy i wiernych o przeprowadzenie i uczestnictwo w katechezie dorosłych.
Niech w naszych parafiach w oparciu o Katechizm będą prowadzone katechezy
przygotowujące do przyjęcia kolejnych sakramentów świętych. Zwróćmy też większą
uwagę i poczujmy się bardziej odpowiedzialni za korzystanie z bogatych propozycji
przygotowanych przez Zespoły redakcyjne: naszego Tygodnika Katolickiego
„Niedziela”, Radia „Fiat” i Radia „Jasna Góra”. Katolickie media
w dzisiejszej rzeczywistości są niezmiernie ważnym narzędziem głoszenia i
umacniania naszej wiary. Przyjmijmy je z wdzięcznością i korzystajmy z nich jak
najobficiej.
Po trzecie: wspólnota. Jedną z głównych kategorii, która wyjaśnia nam naturę
Kościoła jest wspólnotowość, zjednoczenie człowieka z Bogiem i ludzi pomiędzy sobą.
Konkretnym umiejscowieniem Kościoła jest parafia, która coraz bardziej powinna się
stawać wspólnotą życia i działania, w której realizują się różne powołania i
charyzmaty. Rok Wiary będzie dla nas okazją, byśmy bardziej zaangażowali się w
życie parafii i brali za nią odpowiedzialność. Wyrazem tego będzie powołanie nowych
Parafialnych Rad Duszpasterskich zgodnie z zatwierdzonym przeze mnie statutem.
Statut ten przewiduje również wybory do Parafialnej Rady Duszpasterskiej, które we
wszystkich parafiach mają się odbyć 18 listopada br. Ponadto, pragnę zachęcić do
bezpośredniego udziału w następujących inicjatywach jak: Dni Kultury Wiary
przygotowane przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych, które już odbywają się w
dniach od 11-22 października 2012 pod hasłem: „Bądźcie solą ziemi i światłem
świata” oraz Pielgrzymka Archidiecezji Częstochowskiej w do Ziemi Świętej w dniach
9-16 lutego 2013 r. Proszę również, by szczególnym miejscem odnowienia wiary i jej
wyznania były rekolekcje adwentowe i wielkopostne, które niech przyjmą formę
renowacji misji ewangelizacyjnych przeprowadzonych z okazji Peregrynacji Krzyża
wraz z relikwiami Krzyża Świętego.
Na wierność łasce Chrztu Świętego i obfite owoce Roku Wiary
z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa
+ Wasz Biskup
Wacław Depo
Częstochowa, 11 października 2012 r.