Gazetka nr 286dla ksiedza

Gazetka Parafialna
Parafia p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
17 stycznia
2016 r.
Nr 3 (286’)
Ziarno Bożego Słowa na II Niedzielę w ciągu roku
O cudzie w Kanie Galilejskiej pisał tylko święty Jan. Pisał o nim, kiedy był starym człowiekiem.
Patrzył już na wszystko przez mądrość i doświadczenie. W pozornie małym cudzie dla zakochanych dostrzegł wielki znak - Chrystus przyszedł, żeby przemienić świat tak jak wodę w wino.
Z naszej strony wystarczy trudzić się, dźwigać i zawierzać Bogu, choćby się niewiele rozumiało.
ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s. 161.
Co robimy z zaproszeniem na ucztę?
Dzisiejsza Ewangelia przypomina wydarzenie w Kanie Galilejskiej. Trzeba zatem, byśmy
zapytali: Czy wciąż mamy prawo korzystać z zaproszenia na wesele? Każdy z nas otrzymał na
chrzcie świętym zaproszenie na tę Ucztę, w której bierzemy teraz udział, i na tę ostateczną, która
ma się dokonać i trwać wiecznie w królestwie Bożym. Każdy z nas ma to zaproszenie, lecz pytanie
jest: co z nim robimy? Jak je wykorzystujemy? Liturgia dzisiejsza nie pozostawia nam żadnych
wątpliwości co do tego, że jest to absolutnie kluczowa sprawa w naszym życiu. Koniec pierwszego
czytania z Księgi Proroka Izajasza wyraźnie nas w to wprowadza: Bo jak młodzieniec poślubia
dziewicę, tak twój Budowniczy ciebie poślubi, i jak oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak Bóg twój
tobą się rozraduje (62, 5). Taki jest zamysł Boży i sens owego zaproszenia, które otrzymaliśmy na
chrzcie świętym. Większość z nas pewnie przyjęła chrzest w wieku niemowlęcym, więc to
zaproszenie trzymali w rękach nasi rodzice i chrzestni. Sens tego wielkiego sakramentu polega na
tym, by rodzice, chrzestni i inni członkowie wspólnoty Kościoła ujawniali temu małemu człowiekowi,
który dorasta, sens i przywilej owego zaproszenia.
Widzimy w Ewangelii, że Maryja pomaga w przygotowaniu przyjęcia weselnego młodej pary.
Ale Ona organizuje je cały czas, chodzi bowiem o zaślubiny Jezusa ze swoim Kościołem, i będzie
to czyniła przez wszystkie dni, aż do końca świata. To właśnie dlatego pod krzyżem Jezus dał Ją
Janowi za Matkę, a On wziął Ją do siebie (por. J 19, 26-27). Rola Maryi w Kościele polega na tym,
że Ona ciągle organizuje zaślubiny swojego Syna z kolejnymi pokoleniami. Jezus jest Oblubieńcem,
a Kościół Oblubienicą. Póki przychodzą następne pokolenia, póty będzie trwała organizacja tej
uczty weselnej. Maryja się na tym najlepiej zna – jest tym uprzywilejowanym członkiem Ludu
Bożego, który Jezusa przyjął jako pierwszy. Ta zaskakująca przemiana wody w wino, którą
obserwujemy na weselu w Kanie Galilejskiej, Maryi jest znana najlepiej, dlatego że to w Niej
dokonało się coś najbardziej niezwykłego: Bóg przyjął w Niej ludzką naturę. I to, co Boskie,
zjednoczyło się z tym, co ludzkie. Ona wiedziała, że to się w Niej dzieje. Wiedziała również, że
dzieje się w Niej to, czego człowiek najbardziej potrzebuje. Dlatego mówi sługom na tym weselu:
Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie (J 2, 5). Kiedy sięgniemy w historię biblijną, to zobaczymy,
że podobne słowa zostały wypowiedziane przez faraona w czasie głodu w Egipcie. Faraon
ustanowił Józefa, który wyjaśniał mu sen o klęsce głodu, zarządcą swojego kraju. Józef w czasie
lat urodzajnych zaopatrzył Egipt w zboże, a kiedy nadszedł głód: Wtedy faraon mówił do
wszystkich Egipcjan: „Udajcie się do Józefa i czyńcie, co wam powie” (Rdz 41, 55). Czyż nie to
samo mówi Maryja na weselu?!
To uświadamia nam podstawową prawdę naszej wiary, że tam, gdzie nie ma Jezusa, panuje
głód, pragnienie i smutek. Jezus jest Tym, który przynosi pokarm – jest przecież Pokarmem! –
a wraz z nim przynosi nam radość i wesele. Każda Eucharystia jest widomym znakiem, że to się
nieustannie dzieje i wciąż się powtarza. Przemiana wody w wino, która się dokonała w Kanie
Galilejskiej, ma się realizować w każdej Eucharystii, bo tu są te zaślubiny i tu przemienia się
smutek w radość. Tu przemienia się głód i pragnienie w nasycenie i w zachwyt owym nasyceniem.
Ale może tego doświadczyć tylko ten, kto ma owo zaproszenie chrzcielne i wie, że trzeba z niego
robić użytek, oraz chce i potrafi to czynić.
Pan młody na weselu w Kanie w ogóle nie wie, co się stało. Nie wie, skąd wzięło się wino,
bo prawdziwym panem młodym jest sam Jezus. To On, pytany przez uczniów Jana i faryzeuszów
o post, odpowiada: Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą
pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego (Mk 2, 19). Pomyślmy, ilu chrześcijan, ilu
członków Kościoła dziś w ogóle nie wie, że ma Jezusa pośród siebie, i głodzi się, nie przychodząc
na Eucharystię?! Ilu katolików zaproszonych na gody przychodzi, ale nie korzysta ze
zjednoczenia z Jezusem w Eucharystii, gdyż nie rozpoznaje Go wśród siebie ani Go nie pragnie,
bo nie rozumie, że zostali zaproszeni do cudownego zjednoczenia z Nim?
Starosta weselny jest zdziwiony, że zachowano: ...dobre wino aż do tej pory (J 2, 10).
W całej historii zbawienia na koniec – jak to pięknie pisze św. Paweł: Gdy jednak nadeszła pełnia
czasu... (Ga 4, 4) – zachowano to, co najlepsze. Zachowano Syna Bożego, Jezusa, który
powiedział o sobie: Ja jestem prawdziwym krzewem winnym... (J 15, 1) i: ...młode wino [należy
wlewać] do nowych bukłaków (Mk 2, 22). To jest nasz Pan Młody! To jest nasz Oblubieniec. Ten,
którego w swym życiu mamy nieustannie zaślubiać, wciąż ponawiać te zaślubiny oraz dawać im
wyraz. Widzimy, że chrześcijanom przystoi prawdziwa radość i wesele. Chrześcijanin nigdy nie
powinien cierpieć głodu z tego powodu, że sam unika Jezusa. A kiedy tak się dzieje, powinien być
smutny, że błąka się gdzieś z dala od Niego.
Na tym weselu niezmiernie ważną rolę odgrywają słudzy, którzy spełniają polecenia Jezusa
i Maryi. Jakże to ważna dla nas wskazówka. Bowiem jedynie służąc, czyli realizując we wszystkim
wolę Bożą, doświadczamy, jak dobry jest Pan (por. Ps 34, 9). Jedynie wtedy możemy zostać
pociągnięci do Niego i iść za Nim. Słudzy przynoszą wino staroście, a on je kosztuje. Jaki jest
sens życia Kościoła i każdego z nas? – Taki, że najpierw sami siebie doprowadzamy do
kosztowania Jezusa i do rozsmakowania się w Nim, i to takiego, że potem już bez Niego nie
potrafimy żyć! Możemy wszystko oddać, ale Jego nigdy! I dopiero kiedy staje się to
doświadczeniem naszego życia, możemy innych doprowadzać do kosztowania Jezusa i do
rozsmakowania się w Nim. Sens naszej więzi oblubieńczej z Jezusem polega na tym, że my to
czynimy. Cały czas kosztujemy Jezusa w Jego słowie, w Jego znakach, które czyni, w Jego
postawach. We wszystkim! Napełniając się tym i radując, doprowadzamy do tego innych. Jeżeli
tego nie czynimy, nie mamy nic wspólnego z Jezusem, właściwie nie jesteśmy członkami Kościoła.
Jeżeli jest w nas to wszystko, czyli jest w nas Duch Boży, o którym słuchaliśmy w drugim czytaniu,
to wtedy nam się to tak podoba, że sławimy Stwórcę. Do tego wzywał nas dziś psalmista:
Śpiewajcie Panu pieśń nową, (...) Śpiewajcie Panu, błogosławcie Jego imię, dzień po dniu głoście
Jego zbawienie! (Ps 96, 1-2).
Taka jest tajemnica tego pierwszego znaku, który dokonał się w Kanie Galilejskiej, i który
realizuje się nieustannie w Kościele, a kiedyś ma się zrealizować ostatecznie w królestwie Bożym.
Za chwilę sobie o tym przypomnimy w słowach: Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata
i: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka!... (Ap 19, 9) – żebyśmy rozumieli,
jaki jest sens życia, oraz by spełniło się ostateczne wezwanie nas przez Oblubieńca na wieczne
Gody Baranka w niebie.
ks. Kazimierz Skwierawski
 
Ogłoszenia duszpasterskie
1. Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam Jezusa dokonującego pierwszego cudu w Kanie Galilejskiej,
ukazuje nam Jezusa objawiającego swoją chwałę i moc. Uczniowie, którzy byli świadkami tego
znaku, uwierzyli w Niego. A my? Czy jesteśmy gotowi uwierzyć Jezusowi, który swoją moc
i chwałę objawia w swoim Kościele, zwłaszcza w sakramentach świętych? Podejmijmy refleksję
nad tymi pytaniami w ciągu tego tygodnia.
10. Trwają kolędowe odwiedziny w naszej parafii. Prosimy o zgłoszenie się osób, których nie
zastaliśmy w domach, i zachęcamy do tego tych, którzy życzą sobie odwiedzin kapłana. W tym
tygodniu kolęda według następującego porządku:
Plan odwiedzin duszpasterskich – czyli kolędy
w Parafii p.w. Świętego Mikołaja w Wielu A. D. 2015/2016
DZIEŃ
KS. PROBOSZCZ
17.01.2016
niedziela
Wiele wyb. pod Dziemiany –
od Leśniczówki Lubnia, Rogalewo
oraz Wiele ul. Derdowskiego
od pp. Wyszyńskich do pp. Ostrowskich
13.00
19.01.2016
wtorek
_____________________
Wiele, ul. ks. płk. Wryczy od
pp. Mikuczyńskich do pp. Szumigaj 13.00
20.01.2016
środa
_____________________
Wiele, ul. Derdowskiego strona lewa:
od pp. Gosz do p. Rus 14:00
22.01.2016
piątek
_____________________
Wiele, ulica Dąbrowska strona prawa
13:00
23.01.2016
sobota
_____________________
Wiele, ulica Wicka Rogali strona lewa:
od p. Zbigniewa Czapiewskiego 9:00
24.01.2016
niedziela
Wiele, ulica Główna cd. do pp. Styp
Rekowskich 13:00
_____________________
6. O posprzątanie kościoła prosimy w sobotę po porannej Mszy świętej parafian z Wiela, z ulicy
Derdowskiego, po stronie prawej: tj. od pp. Sikora do pp. Kowalskich. Składamy serdeczne
podziękowanie parafianom z ulicy Derdowskiego, po stronie lewej: tj. od pp. Gosz do p. Rus.
25.01.2016
poniedziałek
Borsk od pp. Libera i Greffka 13:00
_____________________
7. Przypominamy i zachęcamy do udziału w czwartkowej adoracji Najświętszego Sakramentu oraz
w Koronce do Bożego Miłosierdzia o godzinie 15:00. O przewodniczenie adoracji proszę grupę III.
26.01.2016
wtorek
Wiele, ulica ks. płk. Wryczy od
pp. Nowackich do pp. Narloch 12:00
_____________________
8. PZU SA w Kościerzynie informuje, że w najbliższy wtorek,19 stycznia, od godziny 14.00
do 16.00 w Domu Kultury w Wielu, będzie możliwość opłacenia składek za obowiązkowe ubezpieczenie budynków w gospodarstwach rolnych.
27.01.2016
środa
Wiele, ulica Wicka Rogali strona prawa:
od pp. Oler oraz Widokowa, Polna
i Leśna 12:00
_____________________
29.01.2016
piątek
Wiele, ulica Dąbrowska strona lewa
i ulica Krótka 13:00
_____________________
30.01.2016
sobota
Jeżewo, Robaczkowo 9:00
_____________________
2. W dzisiejszą niedzielę przypada Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Wiele rodzin, także
z naszej parafialnej wspólnoty, cierpi z powodu emigracyjnej tułaczki swoich bliskich. A ci, którzy
opuścili ojczysty kraj i rodzinny dom w poszukiwaniu lepszego życia, odczuwają tęsknotę za
bliskimi. Bądźmy również pełni dobroci i życzliwości dla tych, którzy pośród nas się osiedlają,
chciejmy towarzyszyć im naszą modlitwą i prośmy, by każdy z migrantów znajdował dobrych ludzi
gotowych przyjść mu z pomocą.
3. Dzisiaj obchodzimy również Dzień Judaizmu. Pamiętajmy w naszych modlitwach o narodzie
izraelskim, z którym łączy nas postać Abrahama i innych patriarchów Starego Testamentu,
a przede wszystkim księga Pisma Świętego.
4. Od jutra do 25 stycznia trwać będzie Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan.
O jedność wśród swoich uczniów i wyznawców modlił się Pan Jezus przed swoją męką i śmiercią.
Niech ta modlitwa nieustannie trwa, bo podziały wśród chrześcijan to rana, która boli i osłabia
świadectwo naszej wiary. Zachęcamy do indywidualnej i wspólnotowej modlitwy z naszymi braćmi i
siostrami wyznającymi wiarę w Pana Jezusa w różnych miejscach i świątyniach naszej diecezji.
5. Trwają kolędowe odwiedziny w naszej parafii. Prosimy o zgłoszenie się osób, których nie
zastaliśmy w domach, i zachęcamy do tego tych, którzy życzą sobie odwiedzin kapłana. W tym
tygodniu kolęda według następującego porządku:
9. Daru zdrowia i obfitości łask Bożych przyzywamy dla solenizantów i jubilatów tygodnia.
 
W tym tygodniu patronują nam:
we wtorek, 19 stycznia, św. Józef Sebastian Pelczar, biskup przemyski, który z wielką
gorliwością i troską realizował program podniesienia wiedzy, wiary i ducha wśród wiernych
i duchowieństwa swojej diecezji; jest założycielem Zgromadzenia Sióstr Służebnic
Najświętszego Serca Jezusowego (sióstr sercanek);
w czwartek, 21 stycznia, św. Agnieszka, która, według tradycji poniosła śmierć w 12. roku
życia; opiewana w hymnach i traktatach św. Ambrożego jako gotowa i dojrzała do męki i do
zwycięstwa.
KS. WIKARIUSZ
Wiele, ul. ks. płk. Wryczy od pp Sznek
do pp. Urbańskich 13.00
ks. proboszcz Jan Flisikowski
ks. wikariusz Damian Drozdowski
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Formatowanie i druk, msk