docKOMUNIKAT PRASOWY Wymiar sprawiedliwości i sprawy
download 
Reklamacja Transkrypt
KOMUNIKAT PRASOWY Wymiar sprawiedliwości i sprawy
PL RADA UNII EUROPEJSKIEJ 15966/07 (Presse 275) (OR. en) KOMUNIKAT PRASOWY 2838. posiedzenie Rady Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne Bruksela, 6-7 grudnia 2007 r. Przewodniczący Rui PEREIRA minister spraw wewnętrznych Portugalii Alberto COSTA minister sprawiedliwości Portugalii PRASA Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 9548 / 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026 [email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom 15966/07 (Presse 275) 1 PL 6-7.XII.2007 Główne wyniki posiedzenia Rady Rada przyjęła decyzję w sprawie pełnego stosowania przepisów dorobku Schengen w Republice Czeskiej, Estonii, na Łotwie, Litwie, Węgrzech, Malcie, w Polsce, Słowenii i na Słowacji. Na marginesie posiedzenia Rady ministrowie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych przeprowadzili wraz z ministrami ds. zatrudnienia debatę na temat kierunków polityki w sprawie migracji, zatrudnienia i strategii lizbońskiej. Dodatkowo Rada przeszła do szczegółowego podsumowania stanu realizacji unijnej strategii zwalczania terroryzmu. Przyjęła wytyczne strategiczne i działania priorytetowe w zakresie bezpieczeństwa materiałów wybuchowych i nadała nowy impuls niektórym aspektom prac np. dotyczących ochrony infrastruktury krytycznej i zapobiegania radykalizacji. Ustanowiła równieŜ wytyczne przyszłych prac w nowych obszarach takich jak zagroŜenie związane z materiałami chemicznymi, biologicznymi, radiologicznymi i nuklearnymi i, szczególnie, gotowość do przeciwdziałania biozagroŜeniom. Ponadto przyjęła z Radą Europy wspólną deklarację ustanawiającą Europejski Dzień Sprzeciwu wobec Kary Śmierci. Na koniec Rada osiągnęła podejście ogólne co do projektu decyzji ramowej o uznawaniu i nadzorowaniu wykonywania kar z zawieszeniem wykonania, kar alternatywnych i kar warunkowych. 15966/07 (Presse 275) 2 PL 6-7.XII.2007 SPIS TREŚCI1 UCZESTNICY ................................................................................................................................... 6 OMAWIANE PUNKTY MIGRACJA, ZATRUDNIENIE I STRATEGIA LIZBOŃSKA ........................................................ 8 MOBILNOŚĆ I MIGRACJA CYRKULACYJNA – konkluzje Rady............................................... 10 REALIZACJA STRATEGII UE ZWALCZANIA TERRORYZMU ............................................... 16 EUROPOL ......................................................................................................................................... 18 EUROPEJSKI DZIEŃ SPRZECIWU WOBEC KARY ŚMIERCI .................................................. 19 DECYZJA RAMOWA W SPRAWIE ZWALCZANIA TERRORYZMU....................................... 21 E-PRAWO ......................................................................................................................................... 22 ZOBOWIAZANIA UMOWNE („RZYM I”).................................................................................... 24 ROLA EUROJUSTU I EUROPEJSKIEJ SIECI SĄDOWEJ W WALCE Z PRZESTĘPCZOŚCIĄ ZORGANIZOWANĄ I TERRORYZMEM................................................. 25 EUROPEJSKI NAKAZ NADZORU W POSTĘPOWANIU PRZEDPROCESOWYM POMIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI........................................................................... 28 UZNAWANIE KAR Z ZAWIESZENIEM WYKONANIA, KAR ALTERNATYWNYCH I KAR WARUNKOWYCH............................................................................................................... 29 STOSUNKI ZEWNĘTRZNE ............................................................................................................ 30 KOMIET MIESZANY ...................................................................................................................... 31 Rozszerzenie strefy Schengen o dziewięć państw członkowskich .................................................... 31 Wydalanie obywateli państw trzecich nielegalnie przebywających w UE........................................ 32 Kontrola nabywania i posiadania broni ............................................................................................. 33 1 JeŜeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady (http:/www.consilium.europa.eu). Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te moŜna znaleźć na wyŜej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego. 15966/07 (Presse 275) 3 PL 6-7.XII.2007 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE – System wczesnego ostrzegania przed tsunami w północno-wschodniej części Atlantyku i w regionie Morza Śródziemnego – konkluzje Rady ................................................................................................................ 34 – System wczesnego ostrzegania w UE – konkluzje Rady ....................................................................................... 34 – Poprawa bezpieczeństwa materiałów wybuchowych – konkluzje Rady................................................................ 34 – Zminimalizowanie zagroŜeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego w związku z meczami piłki noŜnej o charakterze międzynarodowym – konkluzje Rady .................................................................................. 34 – Przemyt narkotyków szlakiem kokainowym – konkluzje Rady............................................................................. 34 – ZagroŜenie chemiczne, biologiczne, radiologiczne i jądrowe oraz gotowość do przeciwdziałania biozagroŜeniom – konkluzje Rady ......................................................................................................................... 34 – Europejski program ochrony infrastruktury krytycznej......................................................................................... 35 – Współpraca między biurami ds. odzyskiwania mienia.......................................................................................... 35 – Przestępczość zorganizowana – wymiana informacji i danych wywiadowczych ................................................. 36 – Podręcznik dla policji i organów bezpieczeństwa ................................................................................................. 36 – Europejskie Kolegium Policyjne – program prac 2008......................................................................................... 36 – Europejska Sieć Migracyjna.................................................................................................................................. 37 – Bułgaria i Rumunia – przystąpienie do konwencji – rozszerzenie ........................................................................ 37 – Posiedzenie na szczeblu ministrów Unia Europejska – Stany Zjednoczone z udziałem trojki ............................. 37 – Unijne projekty pomocy w zakresie narkotyków w państwach trzecich ............................................................... 38 SCHENGEN – System informacyjny Schengen – budŜet.............................................................................................................. 38 – Sieć konsultacji Schengen ..................................................................................................................................... 38 STOSUNKI ZEWNĘTRZNE – Specjalny Przedstawiciel UE przy Unii Afrykańskiej ........................................................................................... 38 – SPUE w Sudanie – zmiana mandatu ..................................................................................................................... 39 – Plan prac UE – USA w zakresie współpracy w zakresie zarządzania kryzysowego i zapobiegania konfliktom ............................................................................................................................................................. 40 WSPÓLNA POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA – Terytoria Palestyńskie – misje UE – struktura dowodzenia i kontroli .................................................................. 40 15966/07 (Presse 275) 4 PL 6-7.XII.2007 MIANOWANIA – Komitet Regionów ................................................................................................................................................ 41 15966/07 (Presse 275) 5 PL 6-7.XII.2007 UCZESTNICY Rządy państw członkowskich oraz Komisja Europejska były reprezentowane przez następujące osoby: Belgia: Laurette ONKELINX Patrick DEWAEL wicepremier i minister sprawiedliwości wicepremier i minister spraw wewnętrznych Bułgaria: Miglena Janakiewa TACZEWA Goran JONOW minister sprawiedliwości wiceminister spraw wewnętrznych Republika Czeska: Jirzí POSPISZIL Ivan LANGER minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych Dania: Lene ESPERSEN Birthe RØNN HORNBECH minister sprawiedliwości minister ds. uchodźców, imigrantów oraz integracji Niemcy: Brigitte ZYPRIES Wolfgang SCHÄUBLE federalna minister sprawiedliwości federalny minister spraw wewnętrznych Estonia: Rein LANG Jüri PIHL minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych Irlandia: Seán POWER wiceminister w Ministerstwie Sprawiedliwości, Równouprawnienia i Reformy Prawa (odpowiedzialny w szczególności za kwestie równouprawnienia) Grecja: Prokopios PAVLOPOULOS minister spraw wewnętrznych Hiszpania: Mariano FERNÁNDEZ BERMEJO Jesús CALDERA SÁNCHEZ-CAPITÁN minister sprawiedliwości minister pracy i spraw społecznych Francja: Rachida DATI Michèle ALLIOT-MARIE straŜnik pieczęci, minister sprawiedliwości minister ds. wewnętrznych, terenów zamorskich i władz lokalnych Włochy: Clemente MASTELLA Giuliano AMATO minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych Cypr: Sofoklis SOFOKLEOUS Christos PATSALIDES minister sprawiedliwości i porządku publicznego minister spraw wewnętrznych Łotwa: Ivars GODMANIS MârtiĦš BIČEVSKIS minister spraw wewnętrznych sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Litwa: Petras BAGUŠKA Raimondas ŠUKYS minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych Luksemburg: Luc FRIEDEN Nicolas SCHMIT Węgry: Albert TAKÁCS 15966/07 (Presse 275) minister sprawiedliwości, minister skarbu i budŜetu minister odpowiedzialny za sprawy zagraniczne i imigrację minister sprawiedliwości i porządku publicznego 6 PL 6-7.XII.2007 Malta: Tonio BORG Niderlandy: Ernst HIRSCH BALLIN Guusje ter HORST Austria: Maria BERGER Günther PLATTER Polska: Grzegorz SCHETYNA Zbigniew ĆWIĄKALSKI Portugalia: Alberto COSTA Rui PEREIRA José MAGALHÃES wicepremier, minister sprawiedliwości i spraw wewnętrznych minister sprawiedliwości minister do spraw wewnętrznych i kontaktów z Królestwem federalna minister sprawiedliwości federalny minister spraw wewnętrznych wicepremier i minister spraw wewnętrznych i administracji minister sprawiedliwości minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych sekretarz stanu spraw wewnętrznych przy ministrze spraw wewnętrznych Rumunia: Tudor CHIUARIU Cristian DAVID minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych i reform administracyjnych Słowenia: Lovro SZTURM Dragutin MATE minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych Słowacja: Sztefan HARABIN Robert KALINIAK wicepremier i minister sprawiedliwości wicepremier i minister spraw wewnętrznych Finlandia: Tuija BRAX Astrid THORS minister sprawiedliwości minister ds. migracji i spraw europejskich Szwecja: Beatrice ASK Tobias BILLSTRÖM minister sprawiedliwości minister ds. migracji Zjednoczone Królestwo: Jack STRAW Meg HILLIER Frank MULHOLLAND minister sprawiedliwości i lord kanclerz parlamentarna podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych zastępca prokuratora generalnego, regionalny rząd Szkocji Komisja: Franco FRATTINI wiceprzewodniczący 15966/07 (Presse 275) 7 PL 6-7.XII.2007 OMAWIANE PUNKTY MIGRACJA, ZATRUDNIENIE I STRATEGIA LIZBOŃSKA Na marginesie posiedzenia Rady ministrowie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych przeprowadzili wraz z ministrami ds. zatrudnienia debatę na temat kierunków polityki w sprawie migracji, zatrudnienia i strategii lizbońskiej. Debata koncentrowała się wokół dwóch głównych kwestii: – migracja zarobkowa, integracja na rynku pracy i związek ze strategią lizbońską na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia; oraz – praca nierejestrowana i nielegalne zatrudnienie jako czynniki zachęcające do nielegalnej imigracji. W świetle debaty prezydencja stwierdziła, Ŝe: – istnieje ścisły związek między migracją, zatrudnieniem oraz strategią lizbońską na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Dobrze zarządzana legalna migracja moŜe nadal przyczyniać się do realizacji celów strategii lizbońskiej i powinna uwzględnić niedobory pracowników wykwalifikowanych oraz wymogi rynku pracy; – naleŜy kontynuować prace nad proponowanymi dyrektywami w sprawie przyjmowania obywateli państw trzecich w związku z pracą wymagającą wysokich kwalifikacji oraz w sprawie procedury składania pojedynczego wniosku i wspólnych praw przysługujących legalnie przebywającym pracownikom z państw trzecich; – waŜne są środki propagowania integracji, w tym w zakresie umiejętności i edukacji oraz polityki zatrudnienia i polityki społecznej, a takŜe wysiłki samych migrantów na rzecz integracji; – zwalczanie nielegalnego zatrudnienia obywateli państw trzecich oraz pracy nierejestrowanej jest równie waŜne, a przyczynić się do niego mogą odstraszające kary i skuteczne egzekwowanie. NaleŜy zatem kontynuować równieŜ prace nad dyrektywą w sprawie kar dla pracodawców zatrudniających przebywających nielegalnie obywateli państw trzecich oraz nad dalszymi działaniami na podstawie komunikatu Komisji na temat pracy nierejestrowanej. 15966/07 (Presse 275) 8 PL 6-7.XII.2007 Kontekst Od lat dziewięćdziesiątych dodatnie saldo migracji stało się największym elementem zmiany demograficznej w większości państw członkowskich, osiągając w całej UE w ciągu ostatnich 5 lat ogólną liczbę netto prawie 2 mln migrantów rocznie. Przepływy imigracyjne ukierunkowane na Europę prawdopodobnie nie zmniejszą się w najbliŜszej przyszłości. Ogólną sytuację społeczno-ekonomiczną w Europie w coraz większym stopniu charakteryzuje brak pracowników wykwalifikowanych i siły roboczej (juŜ dający się odczuć w niektórych sektorach), ubieganie się o pracowników o wysokich kwalifikacjach w warunkach coraz bardziej globalizującej się gospodarki, coraz szybsze starzenie się społeczeństwa Europy, czego skutkiem juŜ za kilka lat będzie zmniejszenie się liczby pracowników w UE. W ramach realizacji planu polityki w dziedzinie legalnej migracji ustalonego w 2005 roku Komisja przedstawiła w dniu 23 października 2007 r. dwa wnioski prawodawcze: w sprawie dyrektywy dotyczącej przyjmowania do UE pracowników o wysokich kwalifikacjach oraz dyrektywy dotyczącej praw legalnych imigrantów w zakresie zatrudnienia. Wnioski te mają na celu, odpowiednio, doprowadzenie do tego, aby UE była atrakcyjnym miejscem pracy dla coraz bardziej potrzebnej kategorii pracowników, oraz zadbanie o to, aby wszyscy pracownicy z państw trzecich mogli korzystać z porównywalnych uprawnień w całej UE. Druga z tych inicjatyw przewiduje równieŜ procedurę składania pojedynczego wniosku, tak aby moŜna było otrzymać jeden dokument, będący jednocześnie pozwoleniem na pobyt i na podjęcie pracy. Kolejne trzy wnioski prawodawcze zostaną przekazane jesienią 2008 roku; będą one dotyczyć przyjmowania pracowników sezonowych, przeniesień pracowników w ramach przedsiębiorstwa oraz pobytu opłacanych staŜystów. W maju 2007 roku Komisja przekazała równieŜ wniosek w sprawie dyrektywy przewidującej kary dla pracodawców zatrudniających nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich. Zgodnie z tą dyrektywą wszystkie państwa członkowskie będą zobligowane do wprowadzenia podobnych kar dla pracodawców zatrudniających takich obywateli państw trzecich oraz do skutecznego wykonywania tych kar. Postuluje się, aby postawić pracodawcom wymóg przeprowadzania kontroli przed zatrudnieniem obywatela państwa trzeciego, a państwom członkowskim – wymóg dokonywania minimalnej liczby inspekcji w przedsiębiorstwach mających swoje siedziby w kaŜdym z państw członkowskich. 15966/07 (Presse 275) 9 PL 6-7.XII.2007 MOBILNOŚĆ I MIGRACJA CYRKULACYJNA – konkluzje Rady Rada przyjęła następujące konkluzje: „1. W swoich konkluzjach z 14–15 grudnia 2006 r. Rada Europejska podjęła decyzję o wzmacnianiu i pogłębianiu – w sposób wszechstronny i wywaŜony – międzynarodowej współpracy oraz dialogu z państwami trzecimi, będącymi krajami pochodzenia i tranzytu. W szczególności stwierdzono, Ŝe szanując kompetencje państw członkowskich w tej dziedzinie, naleŜy rozwaŜyć sposoby włączenia do polityk zewnętrznych UE moŜliwości legalnej migracji; celem tych działań jest wypracowanie wywaŜonego partnerstwa z państwami trzecimi, dostosowanego do konkretnych potrzeb na rynkach pracy w państwach członkowskich UE. W tym kontekście naleŜało zbadać sposoby i środki ułatwiające migrację cyrkulacyjną i czasową. 2. W świetle komunikatu Komisji „W sprawie migracji cyrkulacyjnej i partnerstw na rzecz mobilności między Unią Europejską a krajami trzecimi” z dnia 16 maja 2007 r. Rada Europejska podkreśliła w dniach 21–22 czerwca 2007 r. znaczenie bliŜszej współpracy z państwami trzecimi w zakresie zarządzania ruchami migracyjnymi. Stwierdzono, Ŝe konkretne partnerstwa z państwami trzecimi w dziedzinie migracji mogłyby przyczynić się do stworzenia spójnej polityki migracyjnej, która łączyłaby środki słuŜące zwiększeniu dobrze zarządzanych moŜliwości legalnej migracji i korzyści z niej płynących – przy poszanowaniu kompetencji państw członkowskich i szczególnych potrzeb ich rynków pracy – ze środkami słuŜącymi zwalczaniu nielegalnej migracji, ochronie uchodźców i radzeniu sobie z zasadniczymi przyczynami migracji, przy jednoczesnym korzystnym oddziaływaniu na rozwój w krajach pochodzenia. 3. W tym kontekście Rada Europejska zatwierdziła konkluzje Rady z 18 czerwca 2007 r., w których stwierdza się, Ŝe koncepcja partnerstw na rzecz mobilności pomiędzy Unią Europejską, państwami członkowskimi oraz państwami trzecimi mogłaby zostać wypróbowana dzięki zawarciu ograniczonej liczby partnerstw pilotaŜowych. Rada zachęciła zatem Komisję do konsultowania się z państwami członkowskimi w sprawie dalszego rozwoju tej koncepcji, zwłaszcza w sprawie zakresu zadań, co pozwoli na przeprowadzenie wstępnych rozmów z zainteresowanymi państwami trzecimi dotyczących partnerstw pilotaŜowych w ścisłej współpracy z prezydencją i zainteresowanymi państwami członkowskimi. Zachęcono Komisję do złoŜenia Radzie sprawozdania z wyniku tych konsultacji, by umoŜliwić Radzie podjęcie do końca roku 2007 decyzji w sprawie zwrócenia się do Komisji o zawarcie partnerstw pilotaŜowych. 15966/07 (Presse 275) 10 PL 6-7.XII.2007 4. Rada zgodziła się takŜe, Ŝe moŜliwości, jakie daje legalna migracja, w tym dobrze zarządzana migracja cyrkulacyjna, mogą być korzystne dla wszystkich zaangaŜowanych partnerów. NaleŜy w związku z tym przeanalizować, w ścisłej współpracy z wszystkimi zainteresowanymi podmiotami, dostępne moŜliwości dobrze zarządzanej migracji cyrkulacyjnej, z myślą o przyjęciu konkluzji Rady nie później niŜ pod koniec roku 2007. 5. Rada przywołuje konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie na temat spójności polityki migracyjnej z polityką rozwojową Unii Europejskiej z 20–21 listopada 2007 r. 6. Rada podkreśla, Ŝe partnerstwa na rzecz mobilności powinny charakteryzować się duŜym zakresem oddziaływania i równowagą, powinny być dostosowane do potrzeb i obejmować zagadnienia będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, takie jak na przykład: legalna migracja, zwalczanie nielegalnej migracji oraz migracja a rozwój, w tym migracja cyrkulacyjna. Rada przypomina takŜe, Ŝe migracja do UE powinna opierać się na poszanowaniu podstawowych wartości UE i jej państw członkowskich. 7. W tym kontekście Rada przyjmuje następujące konkluzje: A. 8. Partnerstwa na rzecz mobilności Rada podkreśla znaczenie bliskiej współpracy i prowadzenia dialogu politycznego z państwami trzecimi w dziedzinie zarządzania migracjami, w stosownych przypadkach opartej na istniejących strukturach i moŜliwościach, tak aby połoŜyć większy nacisk na wszechstronne podejście do zagadnienia migracji. Rada stwierdza, Ŝe partnerstwa na rzecz mobilności mogą stanowić nowatorską koncepcję, która moŜe być wartością dodaną procesu wdraŜania róŜnych aspektów globalnego podejścia do migracji. Rada przypomina, Ŝe cele oraz parametry takich partnerstw na rzecz mobilności zostały przedstawione w punkcie 10 konkluzji Rady z 18 czerwca 2007 r. „W sprawie poszerzenia i wzmocnienia globalnego podejścia do kwestii migracji”. Rada podkreśla jednak, Ŝe zagadnienia objęte poszczególnymi partnerstwami na rzecz mobilności mogą znacznie róŜnić się w zaleŜności od kraju, z uwagi na specyficzne cechy kaŜdej sytuacji i konkretne cele, priorytety oraz wymogi bezpieczeństwa zarówno UE i jej państw członkowskich, jak i poszczególnych państw trzecich. 15966/07 (Presse 275) 11 PL 6-7.XII.2007 9. Rada zauwaŜa, Ŝe ze strony UE partnerstwa na rzecz mobilności zawarłyby zarówno Wspólnota Europejska, jak i te państwa członkowskie, które pragną w nich uczestniczyć i wnosić w nie swój wkład. Partnerstwa na rzecz mobilności stanowiłyby zatem ogólne ramy polityczne, tworzone takŜe przez istniejące zobowiązania i porozumienia, i objęłyby – jako przeciwwagę zobowiązań powziętych przez państwo trzecie, w szczególności w odniesieniu do zwalczania nielegalnej migracji – zagadnienia naleŜące do kompetencji Wspólnoty oraz zagadnienia naleŜące do kompetencji państw członkowskich zgodnie z postanowieniami Traktatu. Rada podkreśla fakt, Ŝe w partnerstwach na rzecz mobilności będzie trzeba ściśle przestrzegać zasad podziału kompetencji pomiędzy UE a państwami członkowskimi. 10. Rada wyraŜa zadowolenie z rezultatów wstępnych dyskusji prowadzonych pomiędzy Komisją a państwami członkowskimi dotyczących dodatkowych zalet, struktur oraz zakresu działania partnerstw na rzecz mobilności. Na podstawie tych rozmów Rada wzywa Komisję do rozpoczęcia, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi lub prezydencją – by zapewnić właściwe zaangaŜowanie Rady – dialogu z Republiką Zielonego Przylądka i Republiką Mołdowy zmierzającego do zawarcia pilotaŜowych partnerstw na rzecz mobilności. 11. Podjęte zostaną takŜe wstępne rozmowy z wieloma innymi zainteresowanymi państwami trzecimi, po to by sprawdzić moŜliwości zawarcia dodatkowych pilotaŜowych partnerstw na rzecz mobilności, zgodnie z punktem 11 konkluzji Rady z 18 czerwca 2007 r. W tym kontekście szczególna uwaga zostanie poświęcona tym państwom trzecim, które zainteresowane są podjęciem takiego dialogu oraz pragną współpracować z UE i jej państwami członkowskimi w zakresie skutecznego zarządzania migracjami. 12. Wzywa się Komisję do złoŜenia Radzie sprawozdania dotyczącego postępów nie później niŜ w czerwcu 2008 r. W procesie przygotowywania przyszłych partnerstw na rzecz mobilności powinno się korzystać z doświadczeń zdobytych w trakcie realizacji projektów pilotaŜowych. Po takich wstępnych rozmowach Rada moŜe wystąpić o rozpoczęcie dialogów zmierzających do zawarcia pilotaŜowych partnerstw na rzecz mobilności. 15966/07 (Presse 275) 12 PL 6-7.XII.2007 B. Migracja cyrkulacyjna 13. Rada z zadowoleniem przyjmuje prace Komisji mające na celu znalezienie moŜliwości dobrego zarządzania migracją cyrkulacyjną w ścisłej współpracy z wszystkimi zainteresowanymi stronami. 14. Migracja cyrkulacyjna moŜe wspomagać rozwój krajów pochodzenia oraz minimalizować negatywny wpływ zjawiska drenaŜu mózgów. Przy opracowywaniu polityk oraz inicjatyw w tym zakresie migracja cyrkulacyjna mogłaby być pojmowana jako tymczasowe, legalne przemieszczanie się ludności pomiędzy jednym państwem członkowskim lub większą ich liczbą a konkretnymi państwami trzecimi i koncepcja ta objęłaby obywateli państw trzecich podejmujących legalną pracę w UE oraz osoby legalnie zamieszkałe w UE i udające się do swojego kraju pochodzenia. Jeśli proces ten związany jest z zaspokajaniem określonych potrzeb rynków pracy krajów docelowych i krajów pochodzenia, moŜe on być korzystny dla wszystkich stron oraz przyczyniać się do wspólnego rozwoju. Proces ten objąłby na przykład: wolontariat, studia lub szkolenia w UE oraz róŜnego rodzaju wymiany. Dobrze zarządzane, oparte na systemie zachęt przemieszczanie się pomiędzy krajami pochodzenia i krajami docelowymi moŜe jeszcze lepiej wpłynąć na rozwój, do którego przyczyniają się imigranci oraz członkowie lokalnych diaspor tymczasowo odwiedzający swoje kraje lub do nich powracający. Aby z zasady zapobiec przeradzaniu się pobytu czasowego w pobyt stały, waŜne są elementy zabezpieczające przed przedłuŜaniem pobytu i zapewniające powrót. Migrację cyrkulacyjną mogą ułatwiać ramy prawne promujące mobilność i dobrowolne powroty. 15. W przypadku wprowadzania ułatwień dla migracji cyrkulacyjnej mających na celu zaspokojenie potrzeb rynku pracy naleŜy w pełni szanować wspólnotowy dorobek prawny, kompetencje państw członkowskich oraz zasadę preferencji wspólnotowych dla obywateli UE. Uwzględniając konkluzje Rady oraz przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie spójności polityki migracyjnej z polityką rozwojową UE z 20–21 listopada 2007 r., państwa członkowskie powinny – w kontekście zarządzania migracjami cyrkulacyjnymi – zwracać stosowną uwagę na ewentualny wpływ prowadzonej przez siebie polityki na cele rozwojowe krajów pochodzenia i starać się go zmaksymalizować, w szczególności po to, by uniknąć zjawiska drenaŜu mózgów. 15966/07 (Presse 275) 13 PL 6-7.XII.2007 16. Po pierwszych dyskusjach na temat koncepcji migracji cyrkulacyjnej i zagadnień, które ona obejmuje, Rada zwróciła uwagę na następujące kwestie, którymi naleŜy się zająć w celu ułatwienia migracji cyrkulacyjnych: a) informacje przed wyjazdem o moŜliwościach na danym rynku pracy, o języku i szkoleniach słuŜących nabywaniu umiejętności, a takŜe inne środki ułatwiające integrację i środki dodatkowe, do których migranci mają dostęp przed przybyciem do UE; b) partnerstwa pomiędzy biurami pośrednictwa pracy w krajach partnerskich i państwach członkowskich, tak aby lepiej dostosować ofertę do potrzeb; c) poprawa wzajemnego uznawania kwalifikacji; d) wymiany studentów, włączając w to zachowanie prawa do stypendium przez kilka lat po powrocie do kraju; e) środki zapewniające rekrutację uwzględniającą zasady etyki oraz zminimalizowanie efektu drenaŜu mózgów w sektorach cierpiących na brak pracowników; f) rady i pomoc w zarządzaniu przelewami, by zwiększyć korzyści z rozwoju oraz wpływ oszczędności/inwestycji migrantów na gospodarkę krajów pochodzenia; g) pomoc powracającym naukowcom w kontynuacji projektów badawczych w ich kraju; h) pomoc w ponownej integracji osobom legalnie mieszkającym w UE, które zechcą wrócić do swoich krajów pochodzenia, dostępna w tych krajach; i) środki zapewniające powrót i readmisję, w tym zobowiązania konkretnych osób do powrotu i pomoc w dobrowolnych powrotach; j) odpowiednie ramy prawne wspierające migrację cyrkulacyjną. Rada podkreśla, Ŝe te oraz inne kwestie muszą zostać przedyskutowane we właściwych organach Rady. 15966/07 (Presse 275) 14 PL 6-7.XII.2007 17. Rada przypomina, Ŝe wspomniane programy dwustronne dotyczące migracji cyrkulacyjnej powinny stanowić równieŜ część szerszej koncepcji dotyczącej partnerstw na rzecz mobilności między UE a zainteresowanymi państwami trzecimi. 18. Rada wzywa Komisję do podjęcia kroków koniecznych do tego, by ułatwić finansowe wspieranie przygotowywania projektów dotyczących migracji cyrkulacyjnej i programów w ramach istniejących ram finansowych. 19. Podkreślając potrzebę ustanowienia mechanizmów pozwalających na sprostanie wyzwaniom coraz bardziej globalnego rynku pracy, Rada wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do dopilnowania, aby prawo wspólnotowe w zakresie legalnej migracji nie uniemoŜliwiało migracji cyrkulacyjnej. 20. Rada wzywa Komisję do regularnego składania Radzie sprawozdań, z właściwym uwzględnieniem kompetencji państw członkowskich i państw trzecich, na temat projektów i prawa krajowego, które ułatwią migrację cyrkulacyjną; pozwoliłoby to zidentyfikować dobre praktyki i dalej opracowywać polityki rozwojowe.” 15966/07 (Presse 275) 15 PL 6-7.XII.2007 REALIZACJA STRATEGII UE ZWALCZANIA TERRORYZMU Rada przeszła do szczegółowego podsumowania stanu realizacji unijnej strategii zwalczania terroryzmu. Przyjęła wytyczne strategiczne i działania priorytetowe w zakresie bezpieczeństwa materiałów wybuchowych (15618/07) i nadała nowy impuls niektórym aspektom prac np. dotyczących ochrony infrastruktury krytycznej (15522/07) i zapobiegania radykalizacji (15443/07). Ustanowiła równieŜ wytyczne przyszłych prac w nowych obszarach takich jak zagroŜenie związane z materiałami chemicznymi, biologicznymi, radiologicznymi i nuklearnymi i, szczególnie, gotowość do przeciwdziałania biozagroŜeniom (15902/07 i 15127/07). Nowy unijny koordynator ds. zwalczania terroryzmu, Gilles de Kerchove, przedstawił pierwszy zestaw sprawozdań: – na temat realizacji unijnej strategii zwalczania terroryzmu i planu działania na rzecz walki z terroryzmem (15411/1/07 + ADD 1 REV 1), – na temat unijnej strategii w walce z radykalizacją postaw i werbowaniem terrorystów (15443/07) oraz – na temat strategii komunikowania się z mediami. W szczególności zwrócił uwagę Rady na pięć kwestii: – wymiana informacji i specjalne metody dochodzeniowe, – radykalizacja postaw i werbowanie terrorystów, – finansowanie pomocy technicznej udzielanej państwom trzecim, – sposób zorganizowania prac w Radzie oraz – wprowadzanie w Ŝycie instrumentów UE. 15966/07 (Presse 275) 16 PL 6-7.XII.2007 Kontekst W unijnej strategii zwalczania terroryzmu przyjętej w grudniu 2005 roku wszystkie działania UE w dziedzinie zwalczania terroryzmu podzielono na cztery grupy: ZAPOBIEGANIE, OCHRONA, ŚCIGANIE, REAGOWANIE, w celu jasnego określenia, co UE chce osiągnąć i jakimi sposobami zamierza to zrobić. Pierwszym celem strategii zwalczania terroryzmu jest zapobieganie zwracaniu się ludzi ku terroryzmowi poprzez przeciwdziałanie czynnikom lub podstawowym przyczynom, które prowadzą do radykalizacji i werbowania w Europie i na całym świecie. Aby osiągnąć ten cel, w grudniu 2005 roku Rada przyjęła strategię i plan działania dotyczące walki z radykalizacją i werbowaniem (zob. sprawozdanie z realizacji w dok. 15443/07). Drugim celem strategii zwalczania terroryzmu jest ochrona obywateli i infrastruktury oraz zmniejszenie podatności na ataki, m.in. dzięki poprawie bezpieczeństwa granic, transportu i infrastruktury strategicznej. Trzecim celem europejskiej strategii walki z terroryzmem jest ściganie terrorystów i prowadzenie śledztw w ich sprawie na terenie całej UE i na świecie, aby utrudniać im planowanie, podróŜowanie i łączność, udaremniać działalność siatek wsparcia, odcinać terrorystów od źródeł finansowania i materiałów wykorzystywanych w zamachach oraz stawiać terrorystów przed sądem. Koordynator ds. zwalczania terroryzmu złoŜył w październiku 2007 roku osobne sprawozdanie na temat realizacji strategii przeciw finansowaniu terroryzmu (11948/2/07). Czwartym celem unijnej strategii zwalczania terroryzmu jest przygotowanie UE w duchu solidarności do zarządzania skutkami ataku terrorystycznego i ich minimalizacji poprzez zwiększenie zdolności do działania w sytuacji po ataku, koordynowania reakcji i zaspokajania potrzeb ofiar. 15966/07 (Presse 275) 17 PL 6-7.XII.2007 EUROPOL Rada, oczekując na uregulowanie kwestii procedur decyzyjnych i zniesienia pewnych zastrzeŜeń parlamentarnych, osiągnęła podejście ogólne do rozdziału VI („Organizacja”), VII („Kwestie dotyczące poufności”) i IX („Przepisy róŜne”) projektu decyzji Rady ustanawiającej Europejski Urząd Policji. W dniu 22 grudnia 2006 r. Komisja przekazała Radzie wniosek dotyczący decyzji Rady ustanawiającej Europejski Urząd Policji (EUROPOL). Decyzja ta zastąpi konwencję o Europolu i w istotny sposób usprawni działania operacyjne i administracyjne tego urzędu. Zakończenie prac nad decyzją Rady planowane jest najpóźniej na czerwiec 2008 roku. Na posiedzeniu w czerwcu 2007 roku Rada osiągnęła juŜ podejście ogólne co do rozdziału I („Ustanowienie i zadania”), a w listopadzie 2007 roku – do rozdziału II („Systemy przetwarzania informacji”) i rozdziału III („Wspólne przepisy w sprawie przetwarzania informacji”). 15966/07 (Presse 275) 18 PL 6-7.XII.2007 EUROPEJSKI DZIEŃ SPRZECIWU WOBEC KARY ŚMIERCI „WSPÓLNA DEKLARACJA UNII EUROPEJSKIEJ/RADY EUROPY USTANAWIAJĄCA „EUROPEJSKI DZIEŃ SPRZECIWU WOBEC KARY ŚMIERCI” 10 października 2007 r. Przypominając, Ŝe kara śmierci jest sprzeczna z prawami podstawowymi, na których opierają się Unia Europejska i Rada Europy; Ŝe postulat zniesienia kary śmierci jest zawarty w protokołach nr 6 i 13 do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz w art. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej; Przypominając, Ŝe od 1997 roku kary śmierci nie wykonano w Ŝadnej części obszaru geograficznego, na który składa się 47 państw członkowskich Rady Europy, w tym 27 państw członkowskich Unii Europejskiej; Podkreślając, Ŝe zniesienie kary śmierci stanowi warunek, który musi być spełniony przez państwa starające się o członkostwo w Radzie Europy lub Unii Europejskiej; Wzywając państwa członkowskie Rady Europy i Unii Europejskiej do nieustannego podkreślania, jaką wagę ma zniesienie kary śmierci w Europie dla poszanowania godności ludzkiej; Przypominając kluczowe znaczenie, jakie w europejskim systemie praw człowieka mają protokoły nr 6 i nr 13 do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, znoszące odpowiednio karę śmierci w czasach pokoju i we wszelkich innych okolicznościach, oraz podkreślając wagę ich ratyfikacji przez wszystkie państwa członkowskie Rady Europy; Przypominając znaczenie ratyfikacji i promowania przez państwa członkowskie Rady Europy i Unii Europejskiej drugiego protokołu fakultatywnego do Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, który jest głównym uniwersalnym instrumentem słuŜącym zniesieniu kary śmierci; 15966/07 (Presse 275) 19 PL 6-7.XII.2007 Podkreślając znaczenie wytrwałości w działaniach na rzecz zniesienia kary śmierci na świecie poprzez składanie protestów w państwach trzecich, poprzez działania na forach wielostronnych i popieranie stosownych inicjatyw społeczeństwa obywatelskiego; Wzywając obywateli Europy do wspierania idei zniesienia kary śmierci na świecie, przez co przyczynią się do ugruntowania praw podstawowych i godności ludzkiej; Uznając znaczenie „Światowego Dnia Sprzeciwu wobec Kary Śmierci”, który od 2003 roku obchodzony jest 10 października oraz w celu wzmocnienia tej inicjatywy organizacji pozarządowych poprzez zaangaŜowanie instytucji europejskich: Unia Europejska i Rada Europy zatwierdzają ustanowienie „Europejskiego Dnia Sprzeciwu wobec Kary Śmierci” obchodzonego co roku w dniu 10 października.” 15966/07 (Presse 275) 20 PL 6-7.XII.2007 DECYZJA RAMOWA W SPRAWIE ZWALCZANIA TERRORYZMU Rada przeprowadziła początkową wymianę zdań na temat wniosku zmieniającego decyzję ramową w sprawie zwalczania terroryzmu. Celem tego wniosku jest aktualizacja obowiązującej decyzji ramowej, tak aby uwzględnić czyny polegające na publicznym nawoływaniu do popełniania przestępstw terrorystycznych, rekrutacji na potrzeby terroryzmu oraz szkoleniu terrorystycznym, np. przez celowe rozpowszechnianie informacji na temat produkcji materiałów wybuchowych i innych broni wykorzystywanych przez terrorystów. WaŜne jest, aby w decyzji ramowej zawrzeć te przestępstwa, które zostały juŜ uwzględnione np. w konwencji Rady Europy o zapobieganiu terroryzmowi, poniewaŜ daje to moŜliwość wykorzystania zalet bardziej zintegrowanych ram instytucjonalnych UE oraz takŜe poniewaŜ uregulowania prawne decyzji ramowej w odniesieniu do rodzaju i wysokości sankcji karnych oraz obligatoryjnych przesłanek jurysdykcji będą obowiązywać w przypadku tych przestępstw. Wniosek jest częścią szerszego „pakietu terrorystycznego”, w skład którego wchodzą: plan działania dotyczący materiałów wybuchowych, decyzja ramowa w sprawie europejskich danych PNR oraz sprawozdanie z oceny decyzji ramowej. Prezydencja wskazała, Ŝe: – tekst odpowiednio uwzględnia podstawowe prawa i wolności, takie jak wolność wyraŜania opinii, wolność zgromadzeń lub wolność zrzeszania się oraz prawo do poszanowania Ŝycia rodzinnego, – tekst decyzji ramowej powinien zostać uzgodniony w odniesieniu do oskarŜeń (art. 3 wniosku Komisji), w celu uniknięcia jakichkolwiek sprzeczności z konwencją Rady Europy i bez zakłócania procesu ratyfikacji tej konwencji, – naleŜy jednoznacznie wyjaśnić, Ŝe przy realizacji decyzji ramowej stosowana jest zasada proporcjonalności; naleŜy dodać do preambuły punkt o treści podobnej do art. 12 ust. 2 konwencji, oraz Ŝe – w celu rozwinięcia współpracy zwłaszcza z innymi krajami, państwa członkowskie powinny dąŜyć do przyspieszenia procedur ratyfikacji konwencji Rady Europy. W świetle tej debaty prezydencja stwierdziła, Ŝe delegacje z duŜą aprobatą przyjęły wniosek Komisji. 15966/07 (Presse 275) 21 PL 6-7.XII.2007 E-PRAWO Rada dokonała wymiany poglądów na temat „e-prawa”. W czerwcu 2007 roku Rada uzgodniła, Ŝe naleŜy przeprowadzić prace w dziedzinie e-prawa, mając na uwadze stworzenie zdecentralizowanego unijnego systemu e-prawa umoŜliwiającego dostęp do istniejących lub przyszłych elektronicznych systemów na szczeblu krajowym lub wspólnotowym. Rada określiła niektóre priorytety swoich prac. Rada stwierdziła w swoich konkluzjach w czerwcu 2007 roku, Ŝe zgadza się, Ŝe prace w zakresie eprawa powinny być kontynuowane z myślą o stworzeniu na poziomie europejskim technicznej platformy umoŜliwiającej w sferze wymiaru sprawiedliwości dostęp do elektronicznych systemów – istniejących lub mających powstać w przyszłości – na poziomie krajowym, wspólnotowym lub, w stosownych przypadkach, międzynarodowym w pewnych dziedzinach. Portal e-prawa powinien umoŜliwić dostęp w jednym miejscu do prawa Unii Europejskiej i prawa krajowego. Poprzez zintegrowanie internetowych zasobów państw członkowskich i UE portal powinien oferować dostęp do informacji prawnych, organów sądowych i administracyjnych, rejestrów, baz danych i innych dostępnych usług, mając na celu ułatwienie codziennych działań obywateli i prawników w kontekście europejskiego obszaru sądownictwa. Rada: a) zapoznała się z pracami przeprowadzonymi podczas prezydencji portugalskiej zgodnie z konkluzjami Rady z czerwca 2007 roku; b) odnotowała, Ŝe trwają prace nad zebraniem większości istniejących projektów w jednym wykazie i Ŝe mają one zostać zakończone przed końcem pierwszego półrocza 2008 roku; 15966/07 (Presse 275) 22 PL 6-7.XII.2007 c) odnotowała, Ŝe w pierwszym półroczu 2008 roku prace będą kontynuowane, tak by zrealizować priorytety określone przez Radę. Prace te będą się skupiać na tym, by: (i) w wersji pilotaŜowej portal dotyczący e-prawa mógł być uŜywany przez przedstawicieli państw członkowskich; (ii) kontynuować dyskusje nad zawartością portalu; (iii) stworzyć warunki dla wykorzystywania wideokonferencji w kontekście transgranicznym; oraz (iv) kontynuować prace techniczne zgodnie z pkt 8 konkluzji Rady z czerwca 2007 roku. Grupa Robocza ds. Przetwarzania Danych Prawnych (e-prawo) przedstawi Radzie w czerwcu 2008 roku sprawozdanie z postępu prac w zakresie e-prawa. 15966/07 (Presse 275) 23 PL 6-7.XII.2007 ZOBOWIAZANIA UMOWNE („RZYM I”) Rada z zadowoleniem przyjęła porozumienie w pierwszym czytaniu osiągnięte wraz z Parlamentem Europejskim co do wniosku w sprawie rozporządzenia dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań umownych. Tekst zostanie przyjęty po weryfikacji przez prawników lingwistów obu instytucji. Celem wniosku jest zastąpienie przedmiotowym rozporządzeniem Konwencji rzymskiej o prawie właściwym dla zobowiązań umownych i jednocześnie stosowne unowocześnienie. Rozporządzenie to będzie stosowane do zobowiązań umownych w sprawach cywilnych i handlowych w przypadku kolizji praw. Celem jest zharmonizowanie we Wspólnocie norm kolizyjnych dotyczących zobowiązań umownych. Dzięki tej harmonizacji, nawet gdyby prawo materialne państw członkowskich się róŜniło, wszystkie sądy państwa członkowskiego stosowałyby do danej umowy to samo prawo – swoje własne lub tego innego państwa. Wniosek jest oparty na zasadzie autonomii stron, tzn. w większości wypadków strony mają swobodę wyboru prawa regulującego ich umowę. W przypadku braku wyboru prawa wniosek ustanawia jednak jasne i przewidywalne zasady określające prawo właściwe dla umowy. Oprócz ogólnego systemu wniosek zawiera konkretne normy kolizyjne stosowane w szczególnych przypadkach, jak np. umowy konsumenckie, umowy przewozu, indywidualne umowy o pracę. Wniosek ten jest waŜnym krokiem ku pełnemu utworzeniu przestrzeni sprawiedliwości oraz udoskonaleniu zasady wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych. Przeprowadzonych zostało wiele nieformalnych spotkań z Parlamentem Europejskim z myślą o osiągnięciu porozumienia w pierwszym czytaniu drogą procedury współdecyzji. Parlament Europejski przyjął swoje sprawozdanie w dniu 29 listopada 2007 r. 15966/07 (Presse 275) 24 PL 6-7.XII.2007 ROLA EUROJUSTU I EUROPEJSKIEJ SIECI SĄDOWEJ W WALCE Z PRZESTĘPCZOŚCIĄ ZORGANIZOWANĄ I TERRORYZMEM Rada przyjęła następujące konkluzje w sprawie walki z przestępczością zorganizowaną i terroryzmem w UE. „Rada, z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji1, uwzględniając zorganizowane przez Eurojust pod auspicjami prezydencji seminarium „Eurojust – spojrzenie w przyszłość” ('Eurojust, navigating the way forward'), które odbyło się w Lizbonie w dniach 29–30 października 2007 r., 1. przypomina zalecenie programu haskiego z listopada 2004 roku dotyczące wzmacniania wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w Unii Europejskiej, wzywające Komisję i Radę do rozwaŜenia dalszego rozwoju Eurojustu; 2. wyraŜa uznanie dla pragmatycznej analizy przeprowadzonej w komunikacie Komisji na podstawie pozytywnego wpływu, jaki został wywarty na współpracę sądową w Europie dzięki stosowaniu juŜ pięć lat decyzji ustanawiającej Eurojust2; 3. w pełni aprobuje podejście Komisji, aby ocenić wykonanie decyzji ustanawiającej Eurojust z myślą o ewentualnych przyszłych postanowieniach związanych z Eurojustem, obejmujących jego stosunki z europejską siecią sądową (EJN) i innymi odpowiednikami w Unii Europejskiej i poza nią; 4. podkreśla znaczenie doświadczeń praktycznych i operacyjnych nabytych przez Eurojust przez pięć lat swojego istnienia oraz przez EJN; uwaŜa, Ŝe doświadczenia dają cenne podwaliny, które naleŜy rozwaŜyć przy ocenie potrzeby dalszego rozwoju i ulepszania Eurojustu i EJN; 1 2 14253/07 EUROJUST 56 EJN 30 COPEN 145. Decyzja Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r., Dz.U. L 63 z 6.3.2002. 15966/07 (Presse 275) 25 PL 6-7.XII.2007 5. zauwaŜa, Ŝe państwa członkowskie wykonały decyzję ustanawiającą Eurojust, uwzględniając swoje odmienne tradycje prawne, co przyczyniło się do obiektywnego braku równowagi wśród przedstawicieli krajowych, jeśli chodzi o zdolność do jednakowego wykonywania swoich zadań. Zarówno w odniesieniu do Eurojustu, jak i przedstawicieli krajowych, sytuacja ta i rzeczywiste korzystanie z dostępnych uprawnień, w tym napotkane problemy, powinny być gruntownie oszacowane podczas oceniania wszelkich potrzeb wprowadzenia ulepszeń; 6. wzywa państwa członkowskie do dalszej oceny sposobów scalenia i umocnienia Eurojustu, z myślą o wsparciu Eurojustu w osiągnięciu jego potencjału wzmocnienia współpracy praktycznej, w tym zdolności Eurojustu do zapewnienia wsparcia organom krajowym; 7. wzywa państwa członkowskie do rozwaŜenia działań umoŜliwiających przedstawicielom krajowym odgrywanie proaktywnej i skutecznej roli w ułatwianiu koordynacji powaŜnych śledztw międzynarodowych i współpracy w tym zakresie, przy poszanowaniu podziału kompetencji w ramach systemów krajowych; 8. uwaŜa, Ŝe nadal naleŜy rozwaŜyć kwestię, czy istnieją podstawy do wzmocnienia potencjału Kolegium Eurojustu jako całości, we współpracy z odnośnymi organami krajowymi, aby zoptymalizować odpowiednie role; 9. zwraca uwagę, jak waŜne jest zapewnienie skuteczniejszego, zgodnego z systemami krajowymi, przepływu informacji między państwami członkowskimi a Eurojustem i wzywa do przeanalizowania ewentualnych rozwiązań, które umoŜliwiłyby wzmocniony, systematyczny, ustrukturyzowany i kompleksowy przekaz informacji; 10. zaleca opracowanie odpowiednich rozwiązań, aby bardziej zracjonalizować i zoptymalizować odpowiednie zadania Eurojustu i EJN z myślą o uniknięciu powielania i nakładania się pracy oraz o wzmocnieniu powiązań między Eurojustem, EJN i właściwymi organami krajowymi; 15966/07 (Presse 275) 26 PL 6-7.XII.2007 11. wzywa państwa członkowskie do zbliŜenia współpracy przedstawicieli krajowych Eurojustu i właściwych organów krajowych, w tym EJN i innych punktów kontaktowych w tej sieci, z myślą o ułatwieniu koordynacji prac Eurojustu, EJN i innych lokalnych punktów kontaktowych, np. krajowego korespondenta ds. terroryzmu; 12. podziela opinię Komisji, Ŝe naleŜy umocnić związki między Eurojustem, Europolem, OLAF-em i innymi odpowiednikami działającymi na obszarze współpracy sądowej; 13. przeanalizuje wszelkie ewentualne wnioski, dzięki którym zostanie osiągnięte powyŜsze stanowisko polityczne.” 15966/07 (Presse 275) 27 PL 6-7.XII.2007 EUROPEJSKI NAKAZ NADZORU W POSTĘPOWANIU PRZEDPROCESOWYM POMIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI Rada przyjęła do wiadomości informacje prezydencji na temat prac nad wnioskiem dotyczącym europejskiego nakazu nadzoru w postępowaniu przedprocesowym pomiędzy państwami członkowskimi UE. Na podstawie mandatu udzielonego we wrześniu przez Radę ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych prezydencja portugalska przygotowała zmieniony tekst wniosku po konsultacji z Komisją i przyszłymi prezydencjami: słoweńską i francuską. Niedługo tekst będzie omawiany po raz pierwszy przez organy przygotowawcze Rady. Europejski nakaz nadzoru pozwoli podejrzanemu na skorzystanie ze środka nadzoru przedprocesowego w innym państwie członkowskim niŜ to, w którym prowadzone jest postępowanie karne. 15966/07 (Presse 275) 28 PL 6-7.XII.2007 UZNAWANIE KAR Z ZAWIESZENIEM WYKONANIA, KAR ALTERNATYWNYCH I KAR WARUNKOWYCH Rada osiągnęła podejście ogólne co do projektu decyzji ramowej o uznawaniu i nadzorowaniu wykonywania kar z zawieszeniem wykonania, kar alternatywnych i kar warunkowych. W projekcie, powstałym z inicjatywy Niemiec i Francji, znajdą się zasady pozwalające państwu członkowskiemu, innemu niŜ państwo, w którym zapadł wyrok wobec danej osoby, nadzorować przestrzeganie warunków zawieszenia lub stosowanie kar alternatywnych przewidzianych w wyroku, a takŜe podejmować – jeŜeli nie postanowiono inaczej – wszelkie inne decyzje związane z wyrokiem oraz, w stosownych przypadkach, z decyzją w sprawie zawieszenia lub warunkowego zwolnienia. Celem projektu decyzji ramowej, opartego na zasadzie wzajemnego uznawania, jest ułatwienie społecznej readaptacji osób skazanych, skuteczniejsza ochrona ofiar i ogółu społeczeństwa oraz ułatwienie stosowania odpowiednich warunków zawieszenia i kar alternatywnych w przypadku przestępców, którzy nie mieszkają w państwie skazania. Portugalia uznała prace nad projektem decyzji ramowej jako jeden z głównych celów swojej prezydencji w zakresie współpracy sądowej w sprawach karnych. Uwzględniając prace przygotowawcze przeprowadzone przez prezydencję niemiecką, prezydencja portugalska dołoŜyła znacznych starań i osiągnęła podejście ogólne co do decyzji ramowej zaledwie w ciągu 11 miesięcy od rozpoczęcia negocjacji. Na posiedzeniu Rady niektóre państwa członkowskie i Komisja wyraziły ubolewanie z powodu ustępstw, na jakie w przypadku niektórych kwestii, takich jak podwójna karalność, naleŜało pójść, aby osiągnąć porozumienie. Ogólnie przyznano jednak, Ŝe obecny pakiet jest zrównowaŜonym tekstem, który sporządzono w sposób na tyle wywaŜony, aby wszystkie państwa członkowskie mogły się na niego zgodzić. Organy Rady zostaną poproszone o przeanalizowanie i ostateczną redakcję motywów, a takŜe zaświadczenia i formularza. 15966/07 (Presse 275) 29 PL 6-7.XII.2007 STOSUNKI ZEWNĘTRZNE Rada przyjęła do wiadomości: – wyniki posiedzenia siódmej Stałej Rady Partnerstwa UE – Rosja (wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne) w dniach 22–23 listopada 2007 r. w Brukseli; – przygotowanie drugiej konferencji stron Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji w dniach 28 stycznia – 1 lutego 2008 r.; – wynik konferencji dyplomatycznej w Hadze na temat konwencji o międzynarodowym dochodzeniu świadczeń na rzecz dzieci oraz innych form alimentów rodzinnych oraz protokołu o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych; oraz – wynik pierwszego euro-śródziemnomorskiego posiedzenia ministerialnego w sprawie migracji, które odbyło się w dniach 18 i 19 listopada 2007 r. w Albufeirze (Portugalia). 15966/07 (Presse 275) 30 PL 6-7.XII.2007 KOMIET MIESZANY Rozszerzenie strefy Schengen o dziewięć państw członkowskich Komitet Mieszany z zadowoleniem przyjął decyzję Rady w sprawie pełnego stosowania przepisów dorobku Schengen w Republice Czeskiej, Estonii, na Łotwie, Litwie, Węgrzech, Malcie, w Polsce, Słowenii i na Słowacji. Ocena dotycząca zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych została zakończona, a Parlament Europejski wydał swoją opinię w dniu 15 listopada 2007 r. NaleŜy odnotować, Ŝe oczekując na opinię Parlamentu Europejskiego, Rada juŜ 8 listopada 2007 r. stwierdziła, Ŝe zainteresowane państwa członkowskie spełniły wszystkie niezbędne warunki stosowania dorobku Schengen (ochrona danych, granice powietrzne, lądowe i morskie, współpraca policji, system informacyjny Schengen i wydawanie wiz). Wejście decyzji w Ŝycie pozwoli na zniesienie kontroli osób na granicach wewnętrznych w dniu 21 grudnia 2007 r. na lądowych i morskich granicach między dziewięcioma zainteresowanymi państwami członkowskimi i z nimi, a w dniu 30 marca 2008 r. na granicach powietrznych. Mieszkańcy strefy Schengen będą mogli swobodnie i bez kontroli przemieszczać się na obszarze 3,6 mln km2. Więcej szczegółów w nocie informacyjnej na temat rozszerzenia strefy Schengen:. www.consilium.europa.eu/showPage.asp 15966/07 (Presse 275) 31 PL 6-7.XII.2007 Wydalanie obywateli państw trzecich nielegalnie przebywających w UE Prezydencja poinformowała członków Komitetu Mieszanego o sytuacji, a w szczególności o wyniku ostatnich rozmów z Parlamentem Europejskim dotyczących wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie ustanowienia w państwach członkowskich wspólnych norm i procedur wydalania obywateli państw trzecich, którzy przebywają nielegalnie w UE, . Przedmiotowy wniosek został przedłoŜony przez Komisję w 2005 roku i był analizowany podczas kolejnych prezydencji. Ustalono w nim wspólne normy i procedury, którymi mają się posługiwać państwa członkowskie przy wydalaniu obywateli państw trzecich; są one zgodne z prawami podstawowymi (które stanowią fundament prawa wspólnotowego) oraz z prawem międzynarodowym, w tym ochroną uchodźców i zobowiązaniami w zakresie praw człowieka. W projekcie dyrektywy poruszono kluczowe problemy polityki wydaleń, takie jak: dobrowolny wyjazd osób wydalanych; wykonywanie decyzji o wydaleniu w drodze deportacji; odraczanie deportacji; wydawanie zakazów wjazdu w uzupełnieniu decyzji o wydaleniu; forma decyzji o wydaleniu; środki odwoławcze od decyzji o wydaleniu i zabezpieczenia przysługujące osobie oczekującej na wydalenie; moŜliwość przyspieszenia procedury wydalenia w pewnych przypadkach, a takŜe umieszczanie osób wydalanych w ośrodku detencyjnym i warunki, na jakich to się odbywa. Rada zobowiązała się do kontynuowania prac w ścisłej współpracy z Parlamentem Europejskim, tak aby osiągnąć porozumienie co do projektu dyrektywy. Dlatego prezydencja portugalska uznała prace nad wnioskiem za jeden z priorytetów Rady i nadal utrzymuje ścisły kontakt z Parlamentem, tak aby osiągnąć porozumienie co do wniosku. 15966/07 (Presse 275) 32 PL 6-7.XII.2007 Kontrola nabywania i posiadania broni Komitet Mieszany z zadowoleniem przyjął porozumienie osiągnięte przez Radę z Parlamentem Europejskim w pierwszym czytaniu w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni. Komisja przedstawiła wyŜej wymieniony wniosek w marcu 2006 roku; dzięki niemu obowiązująca dyrektywa z 1991 roku ma zostać dostosowana do postanowień protokołu ONZ przeciwko nielegalnemu wytwarzaniu i obrotowi bronią palną, jej częściami i komponentami oraz amunicją, dołączonego do konwencji ONZ z maja 2001 roku przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. W dniu 29 listopada 2007 r. Parlament głosował nad tekstem. Po weryfikacji tekstu przez prawników lingwistów Rada przejdzie do ostatecznego przyjęcia tekstu uzgodnionego z PE. Nowa dyrektywa zajmie się uŜyciem broni palnej w celach przestępczych bez przysparzania kłopotów legalnym uŜytkownikom broni. Akt ten wprowadziłby zasady zwiększające bezpieczeństwo w odniesieniu do posiadania broni, nie przysparzając kłopotów myśliwym, strzelcom sportowym i innym legalnym posiadaczom. Tekst obejmuje kontrolę sprzedaŜy broni przez Internet, wzmocnienie systemu znakowania, komputeryzację i wydłuŜenie okresu przechowywania danych do dwudziestu lat. Nowa dyrektywa obejmie posiadanie i nabywanie broni palnej, ale takŜe jej części i amunicji, w tym elementów importowanych z państw trzecich. Dyrektywa będzie równieŜ stosowana w przypadku nielegalnego wytwarzania broni i jej głównych komponentów, a takŜe obrotu nimi. Dodatkowo do definicji „broni palnej” włączono broń dającą się przerobić. Policja w wielu państwach członkowskich stwierdziła, Ŝe broń tego rodzaju jest coraz częściej wykorzystywana przez przestępców. Tekst ten zawiera równieŜ stwierdzenie, Ŝe dyrektywa powinna obejmować „sprzedaŜ za pośrednictwem środków komunikacji na odległość” (np. przez Internet), co powinno być poddane „ścisłej kontroli” w państwach członkowskich, które na to w ogóle zezwalają. Aby poprawić skuteczność śledzenia broni, tekst wymaga uŜycia symboli alfanumerycznych. Znakowanie umieszczone na „podstawowym komponencie broni palnej” musi zawierać nazwę producenta, miejsce i rok produkcji oraz numer seryjny. Zgodnie z zasadą pomocniczości państwa członkowskie mogą pójść dalej niŜ nakazuje dyrektywa i utrzymać własne surowsze systemy klasyfikacji w swoim krajowym prawie dotyczącym broni. W tekście wezwano ponadto państwa członkowskie do uproszczenia procedur administracyjnych dotyczących zezwoleń na nabywanie i posiadanie broni palnej. 15966/07 (Presse 275) 33 PL 6-7.XII.2007 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE System wczesnego ostrzegania przed tsunami w północno-wschodniej części Atlantyku i w regionie Morza Śródziemnego – konkluzje Rady Zob. następujący link. System wczesnego ostrzegania w UE – konkluzje Rady Zob. następujący link. Poprawa bezpieczeństwa materiałów wybuchowych – konkluzje Rady Zob. następujący link. Zminimalizowanie zagroŜeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego w związku z meczami piłki noŜnej o charakterze międzynarodowym – konkluzje Rady Zob. następujący link. Przemyt narkotyków szlakiem kokainowym – konkluzje Rady Zob. następujący link. ZagroŜenie chemiczne, biologiczne, radiologiczne i jądrowe oraz gotowość do przeciwdziałania biozagroŜeniom – konkluzje Rady Rada przyjęła konkluzje w sprawie ograniczenia zagroŜenia chemicznego, biologicznego, radiologicznego i jądrowego oraz w sprawie gotowości do przeciwdziałania biozagroŜeniom (CBRN), w których wskazano sposób działania w latach 2008 i 2009 wobec zagroŜeń CBRN występujących naturalnie i spowodowanych przez człowieka (wypadki, terroryzm) (15127/07). Konkluzje te zostały przygotowane w świetle opublikowanej przez Komisję w lipcu 2007 roku Zielonej księgi w sprawie gotowości do przeciwdziałania biozagroŜeniom (11951/07), która zainicjowała konsultacje na szczeblu europejskim w zakresie zmniejszenia ryzyka zagroŜeń biologicznych oraz zwiększenia gotowości i zdolności reagowania w ramach podejścia obejmującego wszystkie zagroŜenia. 15966/07 (Presse 275) 34 PL 6-7.XII.2007 W odniesieniu do zagroŜeń terrorystycznych przedłuŜają one program CBRN z 2002 roku (14627/02). Program CBRN został włączony do programu solidarności UE przyjętego przez Radę w dniu 2 grudnia 2004 r., w którym rozszerzono program CBRN o wszystkie zagroŜenia i ataki terrorystyczne (15480/04). Na koniec program solidarności został włączony do planu działania UE dotyczącego zwalczania terroryzmu, który jest realizowanym planem działania stworzonym krótko po atakach z 11 września 2001 r. i aktualizowanym kaŜdego roku. Ponadto Rada odnotowała dokument zawierający projekt spisu instrumentów UE w dziedzinie gotowości do przeciwdziałania biozagroŜeniom, który ma związek z projektem przedmiotowych konkluzji Rady. Link do konkluzji Rady. Europejski program ochrony infrastruktury krytycznej Rada odnotowała projekt sprawozdania z postępów w pracach nad europejskim programem ochrony infrastruktury krytycznej. Sprawozdanie podsumowuje poczynione postępy i zawiera wskazówki dotyczące dalszych działań. W związku z atakami terrorystycznymi w Madrycie Rada Europejska w czerwcu 2004 roku postulowała, aby opracować ogólną strategię zwiększenia ochrony infrastruktury krytycznej (10679/2/04, pkt 19). W grudniu 2005 roku Rada zwróciła się do Komisji o przekazanie wniosku w tym zakresie, a jednocześnie ustaliła kilka głównych zasad, którymi naleŜałoby się kierować w przyszłych pracach (14689/05). W grudniu 2006 roku Komisja wydała Komunikat w sprawie europejskiego programu ochrony infrastruktury krytycznej (EPOIK) (16932/06), w którym przedstawiła ogólne podejście i zarys polityki w zakresie EPOIK, a takŜe wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie rozpoznawania i wyznaczania europejskiej infrastruktury krytycznej oraz oceny potrzeb w zakresie poprawy jej ochrony (16933/06). W lutym 2007 roku Komisja wydała ponadto Komunikat w sprawie ochrony europejskiej krytycznej infrastruktury energetycznej i transportowej. Współpraca między biurami ds. odzyskiwania mienia Rada przyjęła decyzję dotyczącą warunków współpracy między biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwami (6262/07). 15966/07 (Presse 275) 35 PL 6-7.XII.2007 NaleŜy odnotować, Ŝe głównym bodźcem dla transgranicznej przestępczości zorganizowanej jest korzyść finansowa. Korzyść ta jest bodźcem do popełniania dalszych przestępstw w celu uzyskania jeszcze większych zysków. W związku z powyŜszym słuŜby ochrony porządku publicznego powinny posiadać umiejętności niezbędne do wykrywania i analizowania finansowych śladów działalności przestępczej. W celu skutecznego zwalczania przestępczości zorganizowanej informacje mogące prowadzić do wykrywania i zajmowania korzyści pochodzących z przestępstwa oraz innego mienia naleŜącego do przestępców muszą być szybko wymieniane pomiędzy państwami członkowskimi UE. Zachodzi zatem konieczność bliskiej współpracy między odpowiednimi organami państw członkowskich biorącymi udział w wykrywaniu nielegalnych korzyści i innego mienia, które moŜe podlegać konfiskacie, a takŜe stworzenia moŜliwości bezpośredniej komunikacji między tymi organami. Decyzja ta pozwoli państwom członkowskim na ustanowienie w tym celu krajowych biur ds. odzyskiwania mienia posiadających kompetencje w tym zakresie oraz zapewni moŜliwość szybkiej wymiany informacji między tymi biurami. Przestępczość zorganizowana – wymiana informacji i danych wywiadowczych Rada przyjęła do wiadomości ostateczne sprawozdanie z wizyt oceniających we wszystkich 27 państwach członkowskich dotyczące wymiany między, odpowiednio, Europolem i państwami członkowskimi oraz państwami członkowskimi informacji i danych wywiadowczych w związku z walką z przestępczością zorganizowaną. Państwa członkowskie są proszone o złoŜenie do końca 2008 roku sprawozdania z realizacji zaleceń wydanych im przez ekspertów. Podręcznik dla policji i organów bezpieczeństwa Rada przyjęła zalecenie w sprawie Podręcznika współpracy podczas waŜnych imprez międzynarodowych przeznaczonego dla policji i organów bezpieczeństwa (14143/2/07). Europejskie Kolegium Policyjne – program prac 2008 Rada zatwierdziła program prac na rok 2008 dotyczący Europejskiego Kolegium Policyjnego, który zostanie przekazany dla informacji do Parlamentu Europejskiego i Komisji (13481/07+COR 1). 15966/07 (Presse 275) 36 PL 6-7.XII.2007 Europejska Sieć Migracyjna Rada osiągnęła podejście ogólne co do projektu decyzji w sprawie ustanowienia Europejskiej Sieci Migracyjnej. Decyzja zostanie przyjęta po rozwaŜeniu opinii Parlamentu Europejskiego. Komisja przedstawiła powyŜszy wniosek w sierpniu 2007 roku. Jego celem jest formalne ustanowienie Europejskiej Sieci Migracyjnej, która juŜ została zainicjowana jako projekt pilotaŜowy, oraz określenie jej właściwej podstawy prawnej; decyzja określa cele sieci, jej zadania i strukturę, jak i inne waŜne elementy jej działania, takie jak finansowanie oraz stworzenie systemu wymiany informacji dostępnego ogółowi społeczeństwa. Właściwym celem tej sieci będzie dostarczenie instytucjom Wspólnoty oraz organom i instytucjom państw członkowskich potrzebnych im informacji w zakresie migracji i azylu przez zapewnianie aktualnych, obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji dotyczących migracji i azylu w celu wsparcia opracowywania kierunków polityki Unii Europejskiej w tej dziedzinie. Będzie ona równieŜ słuŜyć ogółowi społeczeństwa jako źródło informacji na ten temat. Bułgaria i Rumunia – przystąpienie do konwencji – rozszerzenie Rada przyjęła decyzje dotyczące przystąpienia Bułgarii i Rumunii do konwencji w sprawie pomocy wzajemnej i współpracy między administracjami celnymi (14546/07) oraz do konwencji o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich (14549/07), tak aby dokonać niezbędnych zmian w tych konwencjach wymaganych z powodu przystąpienia obu krajów do UE. Posiedzenie na szczeblu ministrów Unia Europejska – Stany Zjednoczone z udziałem trojki Rada przyjęła do wiadomości projekt porządku posiedzenia ministrów sprawiedliwości i spraw wewnętrznych UE i Stanów Zjednoczonych, które ma się odbyć w Waszyngtonie w dniach 10 i 11 grudnia 2007 r. 15966/07 (Presse 275) 37 PL 6-7.XII.2007 Unijne projekty pomocy w zakresie narkotyków w państwach trzecich Rada zatwierdziła notę dotyczącą poziomu finansowania w zakresie geograficznego i tematycznego zasięgu projektów UE dotyczących narkotyków (15998/07). Nota zawiera przegląd słuŜący poprawie koordynacji i uniknięciu sytuacji, w których projekty UE dotyczące pomocy w zakresie narkotyków państw kandydujących i państw trzecich pokrywają się lub występują w nich luki. SCHENGEN System informacyjny Schengen – budŜet Przedstawiciele zainteresowanych państw członkowskich zebrani w Radzie zatwierdzili sprawozdanie z zarządzania wykonaniem budŜetu na uruchomienie i działania systemu C.SIS w roku 2006 (15014/07). Sieć konsultacji Schengen Rada przyjęła decyzję uaktualniającą specyfikacje techniczne sieci konsultacji Schengen (15202/07). STOSUNKI ZEWNĘTRZNE Specjalny Przedstawiciel UE przy Unii Afrykańskiej Rada przyjęła wspólne działanie w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) przy Unii Afrykańskiej (UA) (13814/07). We wspólnym działaniu jako SPUE został mianowany Koen Vervaeke. Siedzibą SPUE będzie Addis Abeba. Okres mianowania rozpoczyna się dzisiaj, 6 grudnia 2007 r., i trwa do 31 grudnia 2008 r. 15966/07 (Presse 275) 38 PL 6-7.XII.2007 W ostatnich latach UA stała się strategicznym podmiotem na kontynencie i kluczowym partnerem międzynarodowym UE. W grudniu 2006 roku Rada Europejska określiła zwiększenie obecności UE przy UA w Addis Abebie jako konkretne działanie w ramach wzmacniania strategicznego partnerstwa UE z Afryką. SPUE przy UA jest powoływany w ramach ustanawiania funkcjonalnie zintegrowanej delegacji UE przy UA w Addis Abebie. SPUE będzie jednocześnie szefem delegacji WE. Podstawą mandatu SPUE będą wszechstronne cele polityki UE wspierające wysiłki Afryki na rzecz budowy pokojowej, demokratycznej i dostatniej przyszłości, przedstawione we wspólnej strategii UE – Afryka, która ma być przyjęta na szczycie UE – Afryka w Lizbonie w dniach 8–9 grudnia. Unia Afrykańska będzie kluczowym partnerem UE w realizacji tej wspólnej strategii. (Zob. równieŜ komunikat prasowy S355/07 wydany przez wysokiego przedstawiciela Javiera Solanę i komisarza Louisa Michela w związku z mianowaniem.) SPUE w Sudanie – zmiana mandatu Rada przyjęła wspólne działanie zmieniające wspólne działanie 2007/108/WPZiB przedłuŜające mandat Specjalnego Przedstawiciela UE w Sudanie, którym jest Torben BRYLLE (15327/07). Mandat SPUE w Sudanie został zmieniony, aby uwzględnić jego nowe zadania zgodnie ze wspólnym działaniem 2007/677/WPZiB w sprawie operacji wojskowej UE w Czadzie i w Republice Środkowoafrykańskiej (EUFOR Tchad/RCA), przyjętym 15 października, w którym określono równieŜ rolę SPUE w Sudanie w odniesieniu do tej operacji wojskowej. Zgodnie ze wspólnym działaniem 2007/108/WPZiB polityczne cele mandatu SPUE w Sudanie w odpowiedni sposób uwzględniają regionalne konsekwencje konfliktu w Darfurze dla Czadu i Republiki Środkowoafrykańskiej. SPUE w Sudanie naleŜy zatem upowaŜnić do przekazywania dowódcy sił UE wskazówek politycznych, między innymi, aby zapewnić ogólną spójność działań UE dotyczących Sudanu/Darfuru. 15966/07 (Presse 275) 39 PL 6-7.XII.2007 Plan prac UE – USA w zakresie współpracy w zakresie zarządzania kryzysowego i zapobiegania konfliktom Rada zatwierdziła projekt planu prac UE i USA dotyczącego dialogu technicznego i zwiększonej współpracy w zakresie zarządzania kryzysowego i zapobiegania konfliktom. UE i USA ustanowiły juŜ dialog w sprawie zarządzania kryzysowego i proponują dalej go rozwijać przez ścisłą współpracę, która jest spójna ze współpracą z innymi narodami i organizacjami międzynarodowymi w celu poprawy reagowania w sytuacji regionalnego lub międzynarodowego kryzysu. WSPÓLNA POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA Terytoria Palestyńskie – misje UE – struktura dowodzenia i kontroli – EUPOL COPPS Rada przyjęła wspólne działanie zmieniające wspólne działanie 2005/797/WPZiB w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS), tak aby dostosować mandat misji do nowych wytycznych dotyczących struktury dowodzenia i kontroli dla cywilnych operacji UE w zakresie zarządzania kryzysowego zatwierdzonych przez Radę w czerwcu (14628/07). Rada przyjęła równieŜ decyzję dotyczącą pokrycia wydatków misji w styczniu i lutym 2008 roku z budŜetu przyznanego na rok 2007 (15028/07). W listopadzie 2005 roku Rada przyjęła wspólne działanie 2005/797/WPZiB w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich na okres trzech lat. Fazę operacyjną EUPOL COPPS rozpoczęto w dniu 1 stycznia 2006 r. 15966/07 (Presse 275) 40 PL 6-7.XII.2007 - UE BAM Rafah Rada przyjęła wspólne działanie zmieniające wspólne działanie 2005/889/WPZiB ustanawiające Misję Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah, tak aby dostosować mandat misji do nowych wytycznych dotyczących struktury dowodzenia i kontroli dla cywilnych operacji UE w zakresie zarządzania kryzysowego (14805/07). W listopadzie 2005 roku Rada przyjęła wspólne działanie 2005/889/WPZiB ustanawiające Misję Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah) na okres 12 miesięcy. Następnie misja była przedłuŜana w listopadzie 2006 roku i maju 2007 roku. MIANOWANIA Komitet Regionów Rada przyjęła decyzje w sprawie mianowania: a) na stanowisko członka: – na wniosek rządu Belgii: pana Johana SAUWENSA, członka Parlamentu Flamandzkiego, na pozostały okres obecnej kadencji, to znaczy do dnia 25 stycznia 2010 r.; b) na stanowisko zastępcy członka: – na wniosek rządu Finlandii: pani Martiny MALMBERG, przewodniczącej rady gminy Inkoo, 15966/07 (Presse 275) 41 PL 6-7.XII.2007 – na wniosek rządu Hiszpanii: pani Elsy CASAS CABELLO (Comisionada de Acción Exterior, Comunidad Autónoma de Canarias), – na wniosek rządu Belgii: pana Ludwiga CALUWE, członka Parlamentu Flamandzkiego, – na wniosek rządu Francji: pana Jeana Jacquesa FRITZA (conseiller régional de la région Alsace), na okres pozostający do końca kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2010 r. 15966/07 (Presse 275) 42 PL
