1 Nazwa przedmiotu1): INŻYNIERIA EKOLOGICZNA ECTS 2) 2,0

Rok akademicki:
Grupa przedmiotów:
Nazwa przedmiotu1):
INŻYNIERIA EKOLOGICZNA
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3):
ECOLOGICAL ENGINEERING
4)
Numer katalogowy:
ECTS 2)
2,0
Inżynieria Środowiska
Kierunek studiów :
Koordynator przedmiotu5):
6)
Dr inż. Agnieszka Karczmarczyk, prof. Józef Mosiej
Prowadzący zajęcia :
pracownicy zakładu Inżynierii Ekologicznej
Jednostka realizująca7):
Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Katedra Kształtowania Środowiska, Zakład Inżynierii
Ekologicznej
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany8):
Status przedmiotu9):
10)
Cykl dydaktyczny :
Założenia i cele przedmiotu12):
Formy dydaktyczne, liczba godzin13):
Metody dydaktyczne14):
Pełny opis przedmiotu15):
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające)16):
17)
Założenia wstępne :
a) przedmiot specjalizacyjny
Semestr 2
b) stopień drugi
c) niestacjonarne
11)
Jęz. wykładowy : polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie założeń oraz przykładów zastosowania inżynierii ekologicznej. W
nawiązaniu do słów kluczowych inżynierii ekologicznej (zasoby, energia, szkody w środowisku) zostaną
omówione problemy związane z zanieczyszczeniem środowiska i jego degradacją, takie jak pozyskanie czystej
wody i energii, ochrona zasobów naturalnych, oczyszczanie środowiska oraz odtwarzanie zdewastowanych
ekosystemów. Przedstawione zostaną technologie środowiskowe, które w założeniu ograniczają zużycie energii
i nieodnawialnych zasobów przy jednoczesnej minimalizacji produkcji odpadów. Student nabędzie umiejętność
samodzielnej identyfikacji jakościowej i ilościowej wykorzystania zasobów i powstających emisji oraz analizy
produktów i technologii pod kątem ich wpływu na środowisko w pełnym cyklu życia.
a)
Wykład ………………….. .……………………………………………………; liczba godzin
8;
b)
Ćwiczenia …………..…………………………………………………………; liczba godzin
8;
Wykład, studium przypadku, rozwiązywanie problemu, projekt, wizyty studialne,
Tematyka wykładów: Wprowadzenie do inżynierii ekologicznej – podstawy teoretyczne. Pojęcie zasobu, odpadu
i szkód w środowisku. Przepływ materii i energii w środowisku. Recykling jako logiczna konsekwencja myślenia
ekologicznego. Zagospodarowanie ścieków i odpadów w miejscu ich powstawania. Produkcja energii ze źródeł
odnawialnych (biomasa, odpady). Elementy analizy cyklu życia produktów. Metody doczyszczania wód oraz
ochrony wód przed zanieczyszczeniami obszarowymi. Oczyszczanie wód deszczowych odpływających z
terenów zurbanizowanych oraz tras komunikacyjnych.
Tematyka ćwiczeń projektowych: identyfikacja nakładów materiałów i energii oraz emisji do środowiska
wybranego elementu składowego oczyszczalni ścieków jako podstawa analizy jego cyklu życia; koncepcja
projektowa zagospodarowania ścieków odpływających z oczyszczalni w produkcji roślin energetycznych z
uwzględnieniem efektu ekologicznego inwestycji.
Tematyka ćwiczeń terenowych i laboratoryjnych: wybór systemu oczyszczania i zagospodarowania ścieków w
gospodarstwie indywidualnym na podstawie warunków lokalnych oraz metody wielokryterialnej.
brak
brak
Efekty kształcenia :
03 Umie ocenić obciążenie środowiska przez
01 - Zna pojęcia zasobu, odpadu i szkód w środowisku wybrane technologie pozyskiwania i produkcji
02 - Ma wiedzę na temat cyklu życia produktu
materiałów.
04 - Potrafi ocenić warunki gruntowo-wodne w celu
lokalizacji odbiornika ścieków
Sposób weryfikacji efektów kształcenia19):
Kolokwium z materiału wykładowego, zaliczenie 3 tematów w ramach ćwiczeń,
18)
Forma dokumentacji osiągniętych efektów
Kolokwium z materiału wykładowego, złożone projekty
kształcenia 20):
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę
Kolokwium 40%; 3 projekty po 20% = 100%
końcową21):
Miejsce realizacji zajęć22):
Sposób mieszany
Literatura podstawowa i uzupełniająca23):
1. Błażejewski R. 2003: Kanalizacja wsi. PZITS Poznań, s.351
2. Obarska-Pempkowiak H. 2010: Hydrofitowe oczyszczanie wód i ścieków. PWN Warszawa, s. 307
3. Karczmarczyk A., Mosiej J., 2011: Dobre praktyki w oczyszczaniu ścieków na obszarach wiejskich. W: Ekoinnowacje na Mazowszu. Poradnik dobrych
praktyk w ochronie środowiska na Mazowszu. Polskie i norweskie doświadczenia w transferze technologii. Centrum Transferu Technologii i Rozwoju
Przedsiebiorczości Politechniki Warszawskiej, 49-82
1
4. Lewandowska A., 2006: Środowiskowa ocena cyklu życia produktu na przykładzie wybranych typów. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu
5.bieżące publikacje w czasopismach branżowych i materiałach konferencyjnych
UWAGI24):
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25)
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów
kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2:
60 h
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1 ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
projektowe, itp.:
1 ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26)
Nr /symbol
efektu
01
Zna pojęcia zasobu, odpadu i szkód w środowisku
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
K_W05
02
Ma wiedzę na temat cyklu życia produktu
K_W11
Umie ocenić obciążenie środowiska przez wybrane technologie pozyskiwania i produkcji
K_U05
03
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
materiałów.
04
Potrafi ocenić warunki gruntowo-wodne w celu lokalizacji odbiornika ścieków
K_U07
2