nasza czternastka - PRZEDSZKOLE SAMORZĄDOWE NR 14
Transkrypt
nasza czternastka - PRZEDSZKOLE SAMORZĄDOWE NR 14
NASZA CZTERNASTKA Numer 37 Przedszkole Samorządowe Nr 14 ul. Łukaszyńska 34 21-500 Biała Podlaska tel. 83 3416467 www.p14.yum.pl nasza.czternastka@inter ia.pl W tym numerze: Podziękowania 1 Żywienie przedszkolaka 2 Miód naturalny 3 Woda 4 Zdrowie ukryte w jedzeniu 4 Biuletyn „Nasza Czternastka” jest dwumiesięcznikiem przeznaczonym dla rodziców Redaktorzy: Renata Jaszczuk, Marta Filipiuk Skład: Anna Baczkowska Styczeń-luty 2014 PODZIĘKOWANIA Jesteście Państwo nieodzownymi partnerami przedszkola. Dzięki Waszemu z a a n g aż ow an i u i wsparciu możemy realizować nasze cele i zamierzenia, tworzyć klimat wzajemnej życzliwości i współpracy. Dziękujemy za zrozumienie, wytrwałość i cierpliwość. Ciągle jeszcze wśród nas są ludzie, którzy okazują bezinteresowną pomoc. Chcemy pochwalić się, że mamy rodziców, na których zawsze możemy liczyć. ONI wiedzą, że więcej szczęścia jest w dawaniu niż braniu. Serdecznie dziękujemy za przygotowanie paczek z okazji Mikołajek oraz Balu Karnawałowego Pani: Monice Pasternak, Ewie Rachmańczuk, Katarzynie Kordaczuk, Anecie Kuniewicz, Annie Sawczuk, Zofii Lubańskiej, Agnieszce Babkiewicz, Katarzynie Tekielak, Edycie Saczuk, Dominice Panasiuk, Monice Karwackiej, Joannie Szpurze, Magdalenie Semenik oraz Panom Sebastianowi Jańczakowi, Robertowi Maliszewskiemu, P a w ł o w i Jaroszukowi. Chcemy przekazać również wyrazy podziękowania Panu Janowi Wypych za bezpłatny przewóz dzieci na przedstawienie. Dziękujemy Pani Joannie Szpura i Pani Ełłe Jabłońskiej za przekazanie strojów na rzecz przedszkola. Nasze przedszkole wzbogaciło się o nowe zabawki przekazane przez Panią Monikę Sowę – Smarzewską i Agnieszkę Tward o w s k ą , Dziękujemy Pani Katarzynie Tekielak za umieszczanie wiadomości, nowinek na profilu naszego przedszkola na facebooku, oraz fotografowanie i nagrywanie uroczystości przedszkolnych. Pani Barbarze Stuk i Panu Danielowi Sawczukowi oraz studentom PSW dziękujemy za przygo- towanie i przeprowadzenie lekcji języka angielskiego w naszym przeds z k o l u . Dziękujemy Pani Barbarze Szostakiewicz – Lasocie za umożliwienie dzieciom pobytu w gabinecie stomatologicznym, poznanie pracy d e n t y s t y . Pani Kindze Dawidiuk za przekazanie k a r m n i k a d o p r z e d s z k o l a . Wyrazy podziękowania składamy również prężnie działającej Radzie Rodziców. Dziękujemy za poświęcony nam czas i zaangażowanie oraz systematyczną pomoc w realizacji działań podejmowanych na rzecz naszego przedszkola Dyrektor,nauczyciele i dzieci Str. 2 NASZA CZTERNASTKA ŻYWIENIE PRZEDSZKOLAKA Wśród rodziców coraz bardziej wzrasta świadomość i potrzeba zapewniania dziecku odpowiednio zbilansowanej diety. Dlatego jadłospis przedszkolaka coraz częściej zawiera duże ilości warzyw i owoców, odpowiednie ilości wartościowego mięsa i ryb, pieczywa ziarnistego i wody niegazowanej. Niestety rzadko spotyka się to z uznaniem samych dzieci, które najchętniej jadają słodycze, piją napoje i nektary, zawierające taką ilość cukru, że trudno to sobie wyobrazić. Dlatego batoniki, ciastka, słodkie bułki stają się powodem nadwagi u przedszkolaków. Dodatkowo dzieci, które nie spożywają rano śniadań, mogą czuć się bardziej zmęczone, apatyczne, mniej energiczne. Mają trudności z koncentracją i przyswajaniem wiedzy. Śniadanie dla dziecka powinno być zastrzykiem energetycznym po nocnym odpoczynku. Podawane około 30 minut po obudzeniu się dziecka będzie dostarczało mu energii na 3-4 godziny pełnej aktywności. Tabela kaloryczna dla dziecka 2-3letniego przewiduje śniadanie o wartości ok. 250-325 kcal, a dla przedszkolaka już 350-425 kcal. Zestaw śniadaniowy dziecka powinien uwzględniać przede wszystkim potrawy bogate w białko – zupy mleczne z płatkami, kluskami lanymi lub kaszą jęczmienną, przetwory mleczne w postaci twarogów, kefirów czy jogurtów naturalnych z dodatkiem kawałków świeżych owoców (bananów, truskawek, brzoskwiń, malin czy jagód). W zalecanych menu dla przedszkolaka obowiązko- wo muszą znaleźć się też jajka – dowolność przygotowania: gotowane na twardo (unikamy w tym wieku podawania dziecku jaj gotowanych na miękko), sadzone czy w postaci jajecznicy. Jajka są bardzo proste w przygotowaniu i można je skomponować z innymi wartościowymi produktami: jajecznica na maśle świetnie smakuje, gdy doda się do niej szczypiorek i pokrojoną w plasterki wędlinę, jajka gotowane na twardo można podać z pomidorkiem, szczypiorkiem i wędlinką na świeżym chlebie razowym (podobnie można ozdobić jajka sadzone) - z pewnością kolorowe potrawy przyciągną uwagę małego niejadka. Z jaj można przygotować też smaczne kanapkowe pasty jajecznowarzywne. Jadłospis śniadaniowy przedszkolaka powinien także zawierać sery żółte, bardzo dobrej jakości produkty wędliniarskie, naturalne soki i jak najwięcej warzyw. W małych barwnych kanapeczkach łatwo „przemycić” pomidorka ze szczypiorkiem i poszatkowaną cebulką, świeżego ogórka, plasterek czerwonej papryki czy rzodkiewkę. Komponowanie śniadania nie jest wcale skomplikowane. Należy pamiętać, że nie można bagatelizować roli pieczywa i produktów zbożowych, np. płatków pełnoziarnistych. Dzieciom powyżej roku podajemy pieczywo pszenne, żytnio-pszenne i razowe, natomiast dzieciom powyżej drugiego roku życia możemy podawać chleb pełnoziarnisty, płatki owsiane i otręby, będące źródłem dużych ilości żelaza i błonnika, magnezu i witamin z grupy B. Unikajmy podawania gotowych płatków ze sztucznym miodem i czekoladą – są jedynie „kaloryczną bombą” pozbawioną wartości odżywczych. Jadłospis przedszkolaka powinien proponować coś świeżego i naturalnego do picia. Najlepszym rozwiązaniem jest szklanka świeżo wyciśniętego soku pomarańczowego czy przecieru z marchwi, ale można z powodzeniem zaserwować dziecku półtłuste mleko, kakao, owocową herbatkę, wodę niegazowaną czy nawet kawę zbożową. Pomysł na śniadanie musi być prosty i szybki. Nie zawsze jest czas, szczególnie w powszednie dni tygodnia, żeby na przygotowanie śniadania dla dziecka poświęcać dużo czasu. Najszybszym rozwiązaniem są w takich przypadkach kanapeczki. T a r t i n ki z ł os o s i e m i t w a r o ż k i e m Produkty: pumpernikiel lub chlebek razowy pokrojony w trójkąty; ok. 200 gramów twarożku; szczypiorek (ewentualnie pietruszka lub koperek); ok. 100 gramów łososia; odrobina kefiru; świeże masło; P r z y g o t o w a n i e : Twarożek mieszamy z drobno poszatkowanym szczypiorkiem i odrobiną kefiru. Na kromce chleba posmarowanej masłem układamy kolejno masę twarogową ze szczypiorkiem i kawałeczek łososia. Podajemy ze szklanką soku pomarańczowego lub lekką herbatką. Palce lizać. Dorota Szokało Numer 37 Str. 3 MIÓD NATURALNY W starożytnym Egipcie ten wysoko odżywczy produkt był zarezerwowany tylko dla wybranych. Spożywali go najwyżej uprzywilejowani dostojnicy państwowi, zaś miód był darem pszczół, których pochodzenie przypisywano od egipskiego boga słońca Ra. W starożytnej Grecji uważano go za eliksir życia, dlatego młodzi małżonkowie tuż po ceremonii ślubnej spożywali go w celu spłodzenia zdrowego silnego potomstwa. Często też łączono go z mlekiem dla złagodzenia kaszlu i wyeliminowania bezsenności, co ma uzasadnienie chociażby w naszej gospodarce hormonalnej. Dopatrywano się w nim także antidotum na schorzenia serca. I jak się okazuje, opinie te nie były bezpodstawne, gdyż zawiera on acetylocholinę, która wzmacnia wydolność mięśnia sercowego, a potas stanowi w tej kwestii dodatkowe wsparcie. Poza tym stwierdzono, że przyjmowanie miodu w ilości 40-50g przez hutników na Śląsku obniżało poziom ołowiu w ich krwiobiegu. Ponadto wykazano, że zawiera on również inhibinę, czyli substancję hamującą rozwój drobnoustrojów w organizmie. Z tego powodu miód jest często wykorzystywany do produkcji wielu preparatów dermatologicznych oraz kosmetyków hamujących rozwój stanów zapalnych skóry oraz skaz. Do tego procesu przyczyniają się również zawarte w miodzie antyoksydanty z grupy flawonoidów takie jak kemferol, kwercetyna, apigenina, hespertyna, i witamina C, które dodatkowo wspomagają wymiatanie wolnych rodników. Do najwartościowszych pod tym względem produktów zaliczyć można miód gryczany i spadziowy. W wyniku badań przeprowadzonych w Warszawskiej Akademii Medycznej pod kierownictwem prof. Iwony Wawer okazało się, że poza wymienionymi powyżej związkami, ten życiodajny eliksir zdrowotny zawiera w sumie ponad 300 związków chemicznych, do których należą m.in. aminokwasy, kwasy organiczne, enzymy i witaminy z grupy B, a także liczna grupa pierwiastków: magnez, wapń, cynk i żelazo. W związku z tym miód stanowić może rewelacyjną alternatywę dla niezdrowego cukru białego, ponieważ obecność w nim tlenku wodoru hamuje generowanie powodującej próchnicę bakterii paciorkowca. Jak widać miód jest lekarstwem na wiele dolegliwości. Bez względu na to, po jaki miód naturalny sięgniemy, warto pamiętać, że zachowa on swoje cudowne właściwości, jeżeli będzie przechowywany w właściwych warunkach. Ważne, aby był szczelnie zamknięty i trzymany w suchym, chłodnym pomieszczeniu. Pamiętajmy, aby zawsze wybierać miód naturalny, a nie sztuczny. Skład chemiczny miodu sztucznego odbiega od składu miodu naturalnego, a co za tym idzie jego właściwości prozdrowotne są dosyć niskie. Sztuczny miód, jako namiastka miodu naturalnego powstaje najczęściej z sacharozy czyli cukru, którym codziennie słodzimy herbatę. Natomiast miód naturalny jest znacznie bogatszy pod względem składu biochemicznego ze względu na różnorodność źródeł nektaru. Wszyscy znawcy zgodni są, iż nie da się zastąpić miodu naturalnego sztucznym. Tak więc doceńmy to, co daje nam natura, gdyż nic nam tego nie zastąpi. Naturalny miód pszczeli jest właśnie takim dziełem i tylko od nas zależy czy spożytkujemy jego walory. dr inż. Angelika Dadej dietetyk, specjalista ds. żywności i żywienia, Poradnia Dietetyczno- zdrowotna ASAI WODA Woda to nasz największy skarb. Pijąc i podając dzieciom jedynie herbaty, soki i napoje mleczne, często możemy mieć złudne wrażenie, iż w ten sposób dostarczamy naszemu organizmowi niezbędną ilość płynów. Pamiętajmy jednak, iż nic nie jest w stanie zastąpić wody. Należy pić od 2-3 l wody dziennie. W taki sposób możemy zapobiec otyłości, cukrzycy, chorobom serca, migrenie i nowotworom. Jeżeli odczuwamy apatię i pragnienie, mimo że nie jesteśmy zmęczeni, chociaż nie chce nam się wstać rano z łóżka to może być to oznaka odwodnienia. Wtedy lekarstwem jest woda, która już po 3-4 minutach przywraca nas do życia. Kiedy odczuwamy rozdrażnienie, przygnębienie, mamy „ciężką głowę” lub odczuwamy głód, bądź cierpimy na depresję to niestety są to bardzo często także objawy braku wody w naszym organizmie. Pamiętajmy: Po obudzeniu pijemy 2 szklanki wody małymi łyczkami, aby zrekompensować nocne odwodnienie. Szklanka wody pół godziny przed posiłkiem, aby żołądek mógł strawić jedzenie i ponownie kolejna - dwie i pół godziny po posiłku, żeby zakończyć proces trawienia. No i litr wody mamy już za sobą. Jeszcze kolejne szklaneczki w ciągu całego dnia i czujemy się, jak nowo narodzeni. W celu poprawienia bądź urozmaicenia smaku możemy wkroić do dzbanka z wodą plasterek cytryny, dodać liście mięty, bądź plasterek zielonego ogórka obranego ze skórki. Magda Zaremba ZDROWIE UKRYTE W JEDZENIU Szybko rozwijający się organizm dziecka potrzebuje codziennie dawek najważniejszych składników odżywczych. Jak je maluchowi zapewnić? Wielkości porcji i szczegóły menu zależą od wieku dziecka. Młodszym dzieciom (do 3 lat) chude mięso czerwone i wędliny podajemy 2-3 razy w tygodniu, mięso drobiowe bez skóry także 2-3 razy w tygodniu, ryby 1-2 razy w tygodniu, a jajka w dniu, w którym dziecko nie je mięsa. Mleko modyfikowane dla dzieci w wieku po pierwszych urodzinach (ewentualnie mleko krowie) serwujemy w ilości 400 ml i oprócz tego 150 g jogurtu oraz 30 g sera żółtego. Starszym dzieciom (4-6 lat) chude mięso podajemy raz dziennie, ryby 2 razy w tygodniu, jaja 3-4 razy w tygodniu, mleko o obniżonej zawartości tłuszczu - 2-3 średnie szklanki dziennie lub ich odpowiednik w postaci innych produktów mlecznych. Norma mleczna dla dzieci starszych i młodzieży (10--19 lat) zwiększa się do 4-5 szklanek lub ich nabiałowego odpowiednika. Najrzadziej na talerzu mają pojawiać się: czerwone lub tłuste mięso, białe pieczywo i słodycze. Zasady zdrowego żywienia: Na śniadanie, obiad i kolację podawaj większe porcje, drugie śniadanie i podwieczorek powinny być na tyle małe, by nie odebrały apetytu na "duże" posiłki. Nigdy nie rezygnuj ze śniadania. • Do większości z pięciu posiłków dziennie podawaj dziecku produkt zbożowy: różne gatunki grubych kasz, ryż, makaron, pieczywo, wafle zbożowe. Wybieraj to, co mało przetworzone (brązowy ryż zamiast białego, razowy makaron zamiast zwykłego, grahamka w miejsce kajzerki). • Do trzech posiłków dziennie dodaj różne rodzaje warzyw, do dwóch lub trzech - owoce. Możesz je miksować, wkrajać, dawać do chrupania, dodawać do kanapek, przerabiać na sosy lub soki (nie więcej niż szklankę dziennie). Dbaj o różnorodność. • Podając mięso i ryby, nie zanudzaj dziecka kotletem na zmianę z filetem. Niech skosztuje pierogów, potrawek, szaszłyków, pulpetów, klopsików, zup z wkładką - pomysłów jest dużo. • Codziennie podawaj dziecku coś mlecznego (2-3 razy dziennie w zależności od wieku) - mleko, koktajl, jogurt, kefir, maślankę, mleko acidofilne lub sery. • Kanapki cienko smaruj masłem (dzieciom powyżej 3. roku życia miękką margaryną), do ciepłych dań i sałatek dodawaj nieco oliwy z oliwek lub oleju rzepakowego. • Staraj się codziennie przemycić do jednego z posiłków nieco rozdrobnionych pestek słonecznika lub dyni, uprażonych ziaren sezamu, lnu, zmielonych orzechów lub migdałów (te ostatnie, jeśli dziecko nie jest na nie uczulone i nie ma silnej alergii pokarmowej). • Podczas posiłków zapewniaj dziecku wybór zdrowych produktów. Jedzcie wspólnie! • Ze słodyczy nie rób owocu zakazanego, ale ustal, kiedy i na jakich warunkach dziecko może zjeść coś słodkiego. Ważne, by słodycze nie zastępowały posiłku i by dziecko miało nawyk mycia po nich zębów. Wybieraj słodycze możliwie najzdrowsze (musy owocowe, kisiele, budynie, lody, sorbety, gorzka czekolada, ciasteczka owsiane lub na bazie otrąb, galaretki owocowe, ciasta domowe, np. szarlotka, sernik, placek z owocami). • Staraj się nie dodawać soli ani cukru. Używaj naturalnych przypraw i ziół. • Unikaj smażenia i wędzenia, preferuj produkty surowe, gotowane, gotowane na parze, duszone, pieczone lub grilowane w zamkniętej formie, np. w folii aluminiowej. Renata Jaszczuk