Społeczne uwarunkowania rozwoju turystyki

MAŁOPOLSKA WYŻSZA SZKOŁA EKONOMICZNA W TARNOWIE
KARTA PROGRAMOWA
Moduł kształcenia
MW-10 - Społeczne uwarunkowania rozwoju
turystyki i rekreacji
Nazwa modułu kształcenia w języku angielskim
Kierunek studiów
Profil kształcenia
Forma kształcenia
Poziom przedmiotu
(podstawowy/specjalnościowy/
ogólnouczelniany)
Status przedmiotu (obowiązkowy/do wyboru)
Poziom modułu kształcenia
Język wykładowy
Semestr realizacji modułu
Liczba punktów ECTS
Liczba godzin
Soc ia l con d it ion s of d e v el op m en t t ou r i sm an d
r ecr eat ion
Tu r y st yk a i R ekr e acj a
o gó ln o akad em ick i
n ie sta cjon ar n e
sp ec ja ln o śc iow y
d o w yb or u
stu d ia I stop n ia
p ol sk i
IV/ V/ VI
5
Forma modułu: wykład
Forma modułu: ćwiczenia
20
Jednostka realizująca moduł
Moduły poprzedzające
Katedra Turystyki i Rekreacji
Podstawy Turystyki, Podstawy Rekreacji, Socjologia.
Syntetyczna charakterystyka modułu
Przedmiot wprowadza w zagadnienia związane ze społecznymi uwarunkowaniami rozwoju turystyki i rekreacji. Ponadto
przedstawia zjawisko turystyki jako formę kontaktu kulturowego i związane z nim konsekwencje. Osobna część zajęć
poświęcona jest ukazaniu zakresu odpowiedzialności i zadań przywódcy grupy turystycznej.
Cele modułu
Celem zajęć jest zapoznanie ich uczestników ze społecznymi uwarunkowaniami rozwoju turystyki i rekreacji,
społecznymi i kulturowymi podstawami kontaktów pomiędzy turystami i odwiedzaną ludnością.
Celem praktycznym jest wytworzenie umiejętności samodzielnego określania zakresu odpowiedzialności osób
pełniących funkcję przywódcy grupy turystycznej oraz umiejętności charakteryzowania zjawiska turystyki w szerszym
kontekście kulturowym.
Opis efektów kształcenia modułu
Symbol
efektu
kształcenia
dla modułu
Osiągnięte efekty kształcenia
Odniesienie do efektów kształcenia
dla kierunku
Wiedza:
W_01
Student zna społeczne uwarunkowania
rozwoju turystyki.
W_02
Student zna możliwe formy przebiegu
spotkania z przedstawicielami innych kultur,
wyjaśnia teoretyczne podstawy tego procesu.
K_W01 +++
K_W03 +
Umiejętności:
U_01
U_02
Student potrafi określić zakres
odpowiedzialności i zadań przywódcy grupy
turystycznej.
Student potrafi charakteryzować zjawiska
turystyki i rekreacji w szerszym kontekście
kulturowym, wskazując na przyczyny przebiegu
związanych z nimi procesów i ich możliwe
konsekwencje.
K_U07 ++
K_U01 ++
Kompetencje społeczne:
K_01
Student rozumie potrzebę dokształcania i
doskonalenia zawodowego.
K_K01 +++
Treści kształcenia modułu
Forma modułu: wykład
1. Turystyka jako zjawisko psychologiczne, społeczne,
ekonomiczne, przestrzenne i kulturowe.
2. Związki turystyki z kulturą.
3. Turystyka jako zmienna zależna i niezależna w
badaniach socjologicznych.
4. Turystyka jako czynnik przemian (pojęcia, istota
procesu).
5. Społeczne uwarunkowania rozwoju turystyki.
6. Podróż (turystyka) jako forma kontaktu kulturowego.
Podstawowe pojęcia, zagadnienie równości kultur,
spotkanie turystów z mieszkańcami odwiedzanych
terenów (z przedstawicielami innych kultur), istota i
zakres różnic kulturowych.
7. Komunikacja międzykulturowa.
8. Przykłady spotkań z przedstawicielami innych kultur.
Polska tradycja podróżnicza – wybrane zagadnienia.
9. Teoretyczne podstawy badań nad zjawiskiem turystyki.
10. Wybrane zagadnienia z pedagogiki turystyki –
zachowania przywódcze lidera grupy turystycznej.
11. Społeczne uwarunkowania rozwoju rekreacji.
12. Wybrane zagadnienia z historii kultury fizycznej.
Tradycja jako czynnik rozwoju rekreacji.
13. Dialektyka kreacji i rekreacji ruchowej.
Forma modułu: ćwiczenia
-
Literatura podstawowa
Matuszyk A., Przywództwo w grupie turystycznej, „Folia Turistica” 2012, nr 13.
Podemski K., Socjologia podróży, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004.
Przecławski K., Człowiek i turystyka. Zarys socjologii turystyki, Albis, Kraków 1997.
Siwiński W., Pluta B. (red.), Teoria i metodyka rekreacji, AWF, Poznań 2010.
Literatura uzupełniająca
Alejziak W., Determinanty i zróżnicowanie społeczne aktywności turystycznej, Kraków
2009.
Cejrowski W., Podróżnik WC. Wydanie II poprawione, Bernardinum, Pelplin 2010.
Denek K., Edukacja pozalekcyjna i pozaszkolna, WSPiA, Poznań 2011.
Hofstede G., Kultury i organizacje, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
2000.
Kapuściński R., Heban, Czytelnik, Warszawa 2005.
Levi-Strauss C., Smutek tropików, PIW, Warszawa 1964.
Lipoński W., Historia sportu, PWN, Warszawa 2012.
MacCannell D., Turysta. Nowa teoria klasy próżniaczej, Muza, Warszawa 2005.
Winiarski R., Wstęp do teorii rekreacji, AWF, Kraków 1999.
Metody dydaktyczne
Wykład, dyskusje, metoda poglądowa, przykłady praktyczne, metoda problemowo-zadaniowa.