pdf - Polonia mon amour

Polonia mon amour | 9 settembre: Polonia-Russia, ortodossi e cattolici
Copyright Paolo Morawski [email protected]
http://www.polonia-mon-amour.eu/2012/08/16/17-agosto-2012/
9 settembre: Polonia-Russia, ortodossi e cattolici
Il 9 settembre verrà letto in tutte le parrocchie della Polonia un messaggio comune ai popoli polacco e russo. Lo dichiarano
alcuni vescovi che hanno preso parte alla riunione tenuta al Santuario della Madonna Nera di Jasna Gòra a Czestochowa il 25
agosto. Fonte:
---------17 agosto 2012: buone notizie da Varsavia
VISITA DEL PATRIARCA DELLA CHIESA ORTODOSSA RUSSA KIRILL IN POLONIA
16-19 AGOSTO 2012 -- Comunicato stampa
Per la prima volta nella storia il Patriarca della Chiesa ortodossa russa Kirill si recherà in Polonia per una visita ufficiale dal 16
al 19 agosto prossimo. Durante la storica visita il Patriarca Kirill e il presidente dell’Episcopato Polacco Mons. Józef Michalik
firmeranno un appello congiunto per la riconciliazione tra le Chiese cristiane di Russia e Polonia. È un evento senza
precedenti, di portata ecumenica, che potrebbe svolgere in futuro un ruolo significativo nei rapporti tra la Polonia e la Russia,
in particolare nel dialogo tra i fedeli ortodossi e cattolici.
Il Patriarca Krill sarà inoltre ricevuto dal Presidente della Repubblica di Polonia Bronisław Komorowski e dal presidente del
Senato polacco Bogdan Borusewicz.
Al termine del suo viaggio il Patriarca incontrerà la comunità di fedeli della Chiesa ortodossa in Polonia e visiterà il santuario
sul monte santo Grabarka, importante luogo di culto per gli ortodossi.
--------------------Documento sulla riconciliazione a firma di Kirill e del presidente Kep, mons. Michalik
Anna Kowalevska - Sir Europa (Polonia) --© www.agensir.it- 9 agosto 2012
il prossimo 17 agosto, il patriarca di Mosca e di tutte le Russie Kirill (Vladimir Michajlovič Gundjaev) e il presidente della
Conferenza episcopale polacca (Kep) mons. Jozef Michalik insieme firmeranno a Varsavia il messaggio congiunto rivolto ai
russi e ai polacchi, cattolici e ortodossi. Nella storia del cristianesimo sarà la prima visita del patriarca di Mosca in Polonia. Il
giorno precedente (16 agosto), il patriarca Kirill sarà ricevuto dal presidente Bronislaw Komorowski e dal presidente del
Senato Bogdan Borusewicz insieme a un gruppo di intellettuali polacchi. Il capo della Chiesa ortodossa, cui giurisdizione si
estende su oltre 150 milioni di fedeli in più di 60 Paesi, lascerà la Polonia dopo aver celebrato, il 18 e il 19 agosto, i riti della
festa della Trasfigurazione. Per apporre la sua firma sullo storico Messaggio congiunto ( primo documento di questa natura
della Chiesa ortodossa russa), il patriarca ha deciso di anticipare rispetto all'ordine canonicamente stabilito la sua visita a
Varsavia che ufficialmente avviene su invito del metropolita ortodosso Sawa e della Chiesa ortodossa polacca.
Nel 50° anniversario del Concilio. Il documento congiunto, sottolinea il presidente della Kep costituisce "un atto di ubbidienza
da parte della Chiesa ortodossa in Russia e della Chiesa cattolica in Polonia alle parole di Gesù sulla fratellanza che deve
essere l'obbligo e l'impegno". Come anticipa il vescovo metropolita di Lublino mons. Stanislaw Budzik da oltre due anni
impegnato in prima persona nella sua stesura è "un appello rivolto alle nostre Chiese e i nostri popoli affinché s'incamminino
sulla strada della riconciliazione". Il presule rileva che l'appello sarà lanciato nel 50° del Concilio Vaticano II e ribadisce:
"Senza l'apertura della Chiesa cattolica al dialogo con le altre Chiese, senza la presa di coscienza della fratellanza fra
battezzati, senza la scoperta di quanto ci unisce soprattutto alle Chiese ortodosse, il documento congiunto dei cattolici
polacchi e degli ortodossi del patriarcato di Mosca sarebbe impensabile" auspicano "che quel gesto profetico sia inizio di una
strada che attraverso il dialogo porti alla piena riconciliazione, rendendo possibile di considerare la nostra difficile storia
comune nella pienezza della verità".
Un linguaggio comune. Il metropolita Ilarion (Alfeev), presidente del dipartimento delle relazioni esterne del Patriarcato di
Mosca, interrogato due anni fa a lavori appena iniziati circa l'importanza della riconciliazione tra polacchi e russi per il dialogo
ecumenico, ha rilevato che le difficoltà nelle relazioni tra la Chiesa cattolica polacca e quella ortodossa in Russia non sono
esclusivamente di carattere teologico. "Ci sono dei problemi che abbiamo ereditato dal passato e che hanno le loro radici nelle
epoche, quando i due popoli non erano alleati e nutrivano reciproca inimicizia". Oggi, ha osservato, "perché a livello ecclesiale
diventi possibile una collaborazione, un'alleanza per lavorare insieme nel campo missionario, dovremmo parlare di questi
problemi passati e trovare un linguaggio, una prospettiva comuni".
Un lungo cammino. "È l'inizio di un lungo cammino": Adam Rotfeld, copresidente del gruppo bilaterale russo-polacco per le
questioni difficili, è convinto che l'efficacia del messaggio congiunto dipende da ulteriori sforzi da ambo le parti. Ciò
nonostante considera la firma del documento un "evento storico" poiché, anche in mancanza di effetti immediati, esso
costituirà un riferimento importante in futuro. Le relazioni tra russi e polacchi sono tanto più difficili quanto la memoria
collettiva dei due popoli non è convergente ma gli autori del messaggio, osserva Rotfeld, "senza nascondere la verità,
auspicano di trovare una piattaforma comune di comprensione reciproca sulla base del cristianesimo". Analizzando la
riconciliazione tra russi e polacchi che "non può essere imposta con un solo documento" poiché richiede di "arrivare a ciascun
essere umano, alla coscienza di ogni individuo" Rotfeld auspica che l'appello di Varsavia sia tanto più incisivo quanto lanciato
non da politici ma "dalle autorità morali quali sono i responsabili delle Chiese".
page 1 / 4
Polonia mon amour | 9 settembre: Polonia-Russia, ortodossi e cattolici
Copyright Paolo Morawski [email protected]
http://www.polonia-mon-amour.eu/2012/08/16/17-agosto-2012/
Una prova di coraggio. Mons. Jozef Michalik considera la firma del documento congiunto che traccia "le prospettive di una più
profonda fratellanza tra cristiani" appartenenti ai due popoli "una prova di coraggio" da parte del patriarcato di Mosca e la
Chiesa ortodossa. "Kirill deve prendere in considerazione la contrarietà al suo gesto da parte di una parte della gerarchia
ortodossa così come una parte dei fedeli tra i quali sono tutt'ora forti i sentimenti anticattolici e antipolacchi", ha scritto di
recente lo storico Andrzej Grajewski lodando l'atteggiamento coraggioso del patriarca Kirill, senza nemmeno dover
menzionare il comportamento sacrilego delle ragazze del gruppo Pussy Riot, che hanno scelto un luogo di culto per il loro
gesto di ribellione che denota anche una grande ignoranza dei valori e delle tradizioni cristiani nella Russia post-sovietica.
vedi: Wspólny apel Kościołów polskiego i rosyjskiego podpisany: "Przebaczyć to wyrzec się zemsty i nienawiści" , LEGGI
WSPÓLNE PRZESŁANIE DO NARODÓW POLSKI I ROSJI
Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski
Arcybiskupa Józefa Michalika, Metropolity Przemyskiego
i
Zwierzchnika Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
Patriarchy Moskiewskiego i Całej Rusi Cyryla
W Chrystusie Bóg jednał ze sobą świat,
nie poczytując ludziom ich grzechów,
nam zaś przekazując słowo jednania
(2 Kor 5,19)
W poczuciu odpowiedzialności za teraźniejszość i przyszłość naszych
Kościołów i narodów oraz kierując się pasterską troską, w imieniu Kościoła
Katolickiego w Polsce i Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, zwracamy się ze
słowem pojednania do wiernych naszych Kościołów, do naszych narodów i do
wszystkich ludzi dobrej woli.
Wyznając prawdę, Ŝe Jezus Chrystus jest naszym pokojem i pojednaniem (por.
Ef 2,14; Rz 5,11), i mając świadomość powołania powierzonego nam w duchu
Chrystusowej Ewangelii, pragniemy wnieść swój wkład w dzieło zbliŜenia naszych
Kościołów i pojednania naszych narodów.
1. Dialog i pojednanie
Nasze bratnie narody łączy nie tylko wielowiekowe sąsiedztwo, ale takŜe
bogate chrześcijańskie dziedzictwo Wschodu i Zachodu. Świadomi tej długiej
wspólnoty dziejów i tradycji wyrastającej z Ewangelii Chrystusa, która wywarła
decydujący wpływ na toŜsamość, duchowe oblicze i kulturę naszych narodów, a takŜe
całej Europy, wkraczamy na drogę szczerego dialogu w nadziei, Ŝe przyczyni się on
do uleczenia ran przeszłości, pozwoli przezwycięŜyć wzajemne uprzedzenia
i nieporozumienia oraz umocni nas w dąŜeniu do pojednania.
Grzech, który jest głównym źródłem wszelkich podziałów, ludzka ułomność,
indywidualny i zbiorowy egoizm, a takŜe naciski polityczne, doprowadzały do
wzajemnej obcości, jawnej wrogości, a nawet do walki między naszymi narodami.
W następstwie podobnych okoliczności doszło wcześniej do rozpadu pierwotnej
jedności chrześcijańskiej. Podziały i rozłam, sprzeczne z wolą Chrystusa, stały się
wielkim zgorszeniem, dlatego teŜ podejmujemy nowe wysiłki, które mają zbliŜyć
nasze Kościoły i narody oraz uczynić nas bardziej wiarygodnymi świadkami
Ewangelii wobec współczesnego świata.
Po II wojnie światowej i bolesnych doświadczeniach ateizmu, który narzucono
naszym narodom, wchodzimy dzisiaj na drogę duchowej i materialnej odnowy. Jeśli
2
ma być ona trwała musi przede wszystkim dokonać się odnowa człowieka, a przez
człowieka odnowa relacji między Kościołami i narodami.
Drogą ku takiej odnowie jest braterski dialog. Ma on dopomóc w lepszym
poznaniu się, odbudowaniu wzajemnego zaufania i w taki sposób doprowadzić do
pojednania. Pojednanie zaś zakłada równieŜ gotowość do przebaczenia doznanych
krzywd i niesprawiedliwości. Zobowiązuje nas do tego modlitwa: Ojcze nasz (...)
odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
Apelujemy do naszych wiernych, aby prosili o wybaczenie krzywd,
niesprawiedliwości i wszelkiego zła wyrządzonego sobie nawzajem. Jesteśmy
przekonani, Ŝe jest to pierwszy i najwaŜniejszy krok do odbudowania wzajemnego
zaufania, bez którego nie ma trwałej ludzkiej wspólnoty ani pełnego pojednania.
Przebaczenie nie oznacza oczywiście zapomnienia. Pamięć stanowi bowiem
istotną część naszej toŜsamości. Jesteśmy ją takŜe winni ofiarom przeszłości, które
zostały zamęczone i oddały swoje Ŝycie za wierność Bogu i ziemskiej ojczyźnie.
Przebaczyć oznacza jednak wyrzec się zemsty i nienawiści, uczestniczyć
w budowaniu zgody i braterstwa pomiędzy ludźmi, naszymi narodami i krajami, co
stanowi podstawę pokojowej przyszłości.
page 2 / 4
Polonia mon amour | 9 settembre: Polonia-Russia, ortodossi e cattolici
Copyright Paolo Morawski [email protected]
http://www.polonia-mon-amour.eu/2012/08/16/17-agosto-2012/
2. Przeszłość w perspektywie przyszłości
Tragiczne doświadczenia XX wieku dotknęły w większym lub mniejszym
stopniu wszystkie kraje i narody Europy. Zostały nimi boleśnie doświadczone nasze
kraje, narody i Kościoły. Naród polski i rosyjski łączy doświadczenie II wojny
światowej i okres represji wywołanych przez reŜimy totalitarne. ReŜimy te, kierując
się ideologią ateistyczną, walczyły z wszelkimi formami religijności i prowadziły
szczególnie okrutną wojnę z chrześcijaństwem i naszymi Kościołami. Ofiarę poniosły
miliony niewinnych ludzi, o czym przypominają niezliczone miejsca kaźni i mogiły
znajdujące się na polskiej i rosyjskiej ziemi.
Wydarzenia naszej wspólnej, często trudnej i tragicznej historii, rodzą niekiedy
wzajemne pretensje i oskarŜenia, które nie pozwalają zagoić się dawnym ranom.
Obiektywne poznanie faktów oraz ukazanie rozmiarów tragedii i dramatów
przeszłości staje się dzisiaj pilną sprawą historyków i specjalistów. Z uznaniem
przyjmujemy działania kompetentnych komisji i zespołów w naszych krajach.
WyraŜamy przekonanie, Ŝe ich wysiłki pozwolą poznać niezakłamaną prawdę
historyczną, dopomogą w wyjaśnieniu wątpliwości i przyczynią się do
przezwycięŜenia negatywnych stereotypów. WyraŜamy przekonanie, Ŝe trwałe
pojednanie jako fundament pokojowej przyszłości, moŜe się dokonać jedynie
w oparciu o pełną prawdę o naszej wspólnej przeszłości.
Apelujemy do wszystkich, którzy pragną dobra, trwałego pokoju oraz
szczęśliwej przyszłości: do polityków, działaczy społecznych, ludzi nauki, kultury
i sztuki, wierzących i niewierzących, do przedstawicieli Kościołów – stale
podejmujcie wysiłki na rzecz rozwijania dialogu, wspierajcie to, co umoŜliwia
odbudowanie wzajemnego zaufania i zbliŜa ludzi do siebie oraz pozwala budować
wolną od przemocy i wojen pokojową przyszłość naszych krajów i narodów.
3
3. Wspólnie wobec nowych wyzwań
W wyniku politycznych i społecznych przemian, pod koniec XX wieku nasze
Kościoły uzyskały moŜliwość pełnienia swojej misji ewangelizacyjnej, a zatem takŜe
kształtowania naszych społeczeństw w oparciu o tradycyjne wartości chrześcijańskie.
Chrześcijaństwo wniosło w minionych dziejach ogromny wkład w formowanie
duchowego oblicza i kultury naszych narodów. DąŜymy takŜe dziś, w dobie
indyferentyzmu religijnego oraz postępującej sekularyzacji, do podjęcia wszelkich
starań, aby Ŝycie społeczne i kultura naszych narodów nie zostały pozbawione
podstawowych wartości moralnych, bez których nie ma trwałej pokojowej
przyszłości.
Pierwszym i najwaŜniejszym zadaniem Kościoła po wszystkie czasy pozostaje
nadal głoszenie Ewangelii Chrystusa. Wszyscy chrześcijanie, nie tylko duchowni, ale
i wierni świeccy są powołani, by głosić Ewangelię Pana i Zbawiciela Jezusa
Chrystusa oraz nieść Dobrą Nowinę słowem i świadectwem własnego Ŝycia, zarówno
w wymiarze prywatnym, rodzinnym, jak i społecznym.
Uznajemy autonomię władzy świeckiej i kościelnej, lecz opowiadamy się takŜe
za współpracą w dziedzinie troski o rodzinę, wychowania, ładu społecznego i innych
kwestii waŜnych dla dobra społeczeństwa. Chcemy umacniać tolerancję, a przede
wszystkim bronić fundamentalnych swobód na czele z wolnością religijną oraz
bronić prawa do obecności religii w Ŝyciu publicznym.
Dzisiaj nasze narody stanęły wobec nowych wyzwań. Pod pretekstem
zachowania zasady świeckości lub obrony wolności kwestionuje się podstawowe
zasady moralne oparte na Dekalogu. Promuje się aborcję, eutanazję, związki osób
jednej płci, które usiłuje się przedstawić jako jedną z form małŜeństwa, propaguje się
konsumpcjonistyczny styl Ŝycia, odrzuca się tradycyjne wartości i usuwa
z przestrzeni publicznej symbole religijne.
Nierzadko spotykamy się teŜ z przejawami wrogości wobec Chrystusa, Jego
Ewangelii i KrzyŜa, a takŜe z próbami wykluczenia Kościoła z Ŝycia publicznego.
Fałszywie rozumiana świeckość przybiera formę fundamentalizmu i w rzeczywistości
jest jedną z odmian ateizmu.
Wzywamy wszystkich do poszanowania niezbywalnej godności kaŜdego
człowieka stworzonego na obraz i podobieństwo Boga (Rdz 1,27). W imię
przyszłości naszych narodów opowiadamy się za poszanowaniem i obroną Ŝycia
kaŜdej istoty ludzkiej od poczęcia do naturalnej śmierci. UwaŜamy, Ŝe cięŜkim
grzechem przeciw Ŝyciu i hańbą współczesnej cywilizacji jest nie tylko terroryzm
i konflikty zbrojne, ale takŜe aborcja i eutanazja.
Trwałą podstawę kaŜdego społeczeństwa stanowi rodzina jako stały związek
męŜczyzny i kobiety. Jako instytucja ustanowiona przez Boga (por. Rdz 1,28; 2,2324), rodzina wymaga szacunku i obrony. Jest ona bowiem kolebką Ŝycia, zdrowym
środowiskiem wychowawczym, gwarantem społecznej stabilności i znakiem nadziei
dla społeczeństwa. To właśnie w rodzinie dojrzewa człowiek odpowiedzialny za
siebie, za innych oraz za społeczeństwo, w którym Ŝyje.
4
page 3 / 4
Polonia mon amour | 9 settembre: Polonia-Russia, ortodossi e cattolici
Copyright Paolo Morawski [email protected]
http://www.polonia-mon-amour.eu/2012/08/16/17-agosto-2012/
Ze szczerą troską, nadzieją i miłością patrzymy na młodzieŜ, którą pragniemy
uchronić przed demoralizacją oraz wychowywać w duchu Ewangelii. Chcemy uczyć
młodych miłości do Boga, człowieka i ziemskiej ojczyzny oraz kształtować w nich
ducha chrześcijańskiej kultury, której owocem będzie szacunek, tolerancja
i sprawiedliwość.
Jesteśmy przekonani, Ŝe Zmartwychwstały Chrystus jest nadzieją nie tylko dla
naszych Kościołów i narodów, ale takŜe dla Europy i całego świata. Niech On sprawi
swoją łaską, aby kaŜdy Polak w kaŜdym Rosjaninie i kaŜdy Rosjanin w kaŜdym
Polaku widział przyjaciela i brata.
Zarówno Polacy, jak i Rosjanie Ŝywią głęboką cześć do Najświętszej Maryi
Panny. Ufając wstawiennictwu Matki BoŜej, polecamy Jej opiece wielkie dzieło
pojednania i zbliŜenia naszych Kościołów i narodów. Przywołując słowa Pawła
Apostoła: Sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy (Kol 3,15),
błogosławimy wszystkim w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
+ Józef
Arcybiskup Michalik
Metropolita Przemyski
+ Cyryl
Patriarcha Moskiewski
i całej Rusi
Warszawa, 17.08.2012
page 4 / 4