Temat: Motyw maryjny w literaturze średniowiecza. 1. „Św. Bernard z

33/34
Temat: Motyw maryjny w literaturze średniowiecza.
1. „Św. Bernard z Clairvaux”
Ojciec- Bóg
Jezus – Syn Boży – Człowiek
Maria – Człowiek Doskonały - matka Boga
Człowiek Grzesznik
2. „Bogurodzica”
Chrystus
Maria
- Gospodzin
- Dzieło Krzciciela
- Bożyszcze
zyszczy nam, spuści nam
- Gospodzin
- Dzieło Krzciciela
- Bożyszcze
Jan Chrzciciel
a dać raczy, jegoż prosimy
Ludzie
Podmiot zbiorowy wychwala Matkę Bożą i Chrystusa. Jest to błaganie kierowane za
pośrednictwem Bogurodzicy i Jana Chrzciciela. W wierszu są apostrofy, tryb rozkazujący.
Utwór jest wierszem stroficznym. W utworze występują także antytezy i paradoksy.
(Bogurodzica – dziewica; pobyt- przebyt)
3. Lament świętokrzyski
Apostrofa
Funkcja
„…Posłuchajcie bracia miła…”
Do ludzi – chce się wyżalić, pragnie zwrócić uwagę na
siebie i na jej tragedię.
„…Synku miły i wybrany…”
Pragnie ulżyć synowi w cierpieniu, wziąć część tego
cierpienia na siebie.
„…O anjele Gabryjele…”
Przypomina mu, że obiecał jej radość i szczęście, a nie
powiedział o cierpieniu.
„… Proścież Boga wy miłe i żądne Prosi wszystkie matki o współczucie i nawołuję o
maciory…”
modlitwę do Boga, ażeby żadna z matek nie doświadczyła
takiego cierpienia jak ona.
Środki stylistyczne:
zaimki – ja, mój…
epitety – bracia miła
zdrobnienia – synek, główka, dziatki
oksymorony – krwawe gody
metaforo- hiperbola- „…spróchniało we mnie ciało i moje wszyski kości…”
kontrast – miły syn, okrutny Żydowin
4. Podsumowanie
Bodurodzica
Posłuchajcie bracia miła…
- Matka ukazana zgodnie z konwencjami
- Matka ukazania zgodnie z konwencjami
sztuki romańskiej
sztuki gotyckiej
- dostojna
- Zwykła kobieta- matka
- Człowiek Idealny
- Matka Zbawiciela – cecha niezwykła
-Pośredniczy między człowiekiem a Synem
Bożym
- Ludzie zwracają się z prośbami, wychwalają, - Matka, jako podmiot
błagają o żywot wieczny
- Ekspresyjnie wyraża swoje uczucia
- zwraca się z prośbami do odbiorców.