Czy pęczek tylno-boczny wpływa na ruch rotacyjny bardziej, niż

Czy pęczek tylno-boczny wpływa na ruch rotacyjny bardziej, niż pęczek średnioprzyśrodkowy, podczas rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego?
BADANIE KLINICZNE
M. Komzák, R. Hart, F. Okál, A. Safi
From General Hospital, Znojmo, Czech Republic
J Bone Joint Surg [Br] 2012;94-B:1372–1376.
Funkcja biomechaniczna pęczka przednio-przyśrodkowego (AM) oraz tylnobocznego (PL) więzadła krzyżowego przedniego (ACL) pozostaje kontrowersyjna.
Niektóre badania podają, że pęczek AM stabilizuje staw kolanowy podczas translacji
przednio-tylnej (AP) oraz ruchów rotacyjnych (zarówno rotacji wewnętrznej, jak i
zewnętrznej) w takim samym stopniu, jak pęczek PL. Inni autorzy wnioskują, że
pęczek PL jest ważniejszy niż pęczek AM podczas kontroli ruchów rotacyjnych.
Celem tego losowego badania obejmującego 60 pacjentów (39 mężczyzn i
21 kobiet) w średnim wieku 32.9 lat (18 do 53) była ocena funkcji pęczków AM i PL
tworzących ACL, zarówno w ruchach AP oraz rotacyjnych stawu kolanowego, po
jednopęczkowej oraz dwupęczkowej rekonstrukcji ACL z użyciem nawigacji
komputerowej. W grupie dwupęczkowej pacjentów również losowo kwalifikowano
do napięcia pęczka AM lub PL jako pierwszego z pomiarem wiotkości stawu
kolanowego na każdym etapie rekonstrukcji. Wszyscy pacjenci cierpieli na
izolowane, całkowite uszkodzenie ACL a jedyną dodatkową patologią zezwalającą na
kwalifikację do próby było uszkodzenie łękotki. Używano artrometru KT-1000 celem
przyłożenia obciążenia stałego do oceny translacji AP, natomiast rolimetru użyto do
wytworzenia stałej siły rotacyjnej. Dla grupy jednopęczkowej zmierzono odchylenie
przed i po rekonstrukcji ACL. W grupie dwupęczkowej odchylenie zmierzono w
stawie bez aktywnego ACL, pęczka AM lub PL zrekonstruowanych jako pierwszy
oraz rekonstrukcji całkowitej.
Stwierdziliśmy, że pęczek AM w grupie dwupęczkowej kontrolował rotację
porównywalnie do techniki jednopęczkowej oraz w większym stopniu niż pęczek PL.
Technika dwupęczkowa zwiększa translację AP oraz stabilność rotacyjną podczas
rotacji wewnętrznej w większym stopniu niż technika jednopęczkowa.