folder 2 - Bobolanum

W sercu wiary chrześcijańskiej, jak to pokazują stare
symbole, stoi wiara w Boga w Trójcy Jedynego, pierwsza
i fundamentalna tajemnica, z której wszystkie inne wynikają i są
przez nią definitywnie oświecone. (…) Potrzeba było długiego
procesu, aby dojść do jasnego sformułowania wiary w jedność
istoty bożej w trzech osobach. Jednak, z pewnymi zachwianiami
i trudnościami, idea jedności „trzech” w wieczności bytu bożego
staje się coraz jaśniejsza, nie jako wynik próby spekulacji nad
istotą Boga, ale jako gwarancja prawdy naszego zbawienia. (…)
W sercu doktryny trynitarnej znajduje się radosna wieść
o naszym zbawieniu, która nie byłaby taką, gdyby nie była
dziełem Boga i nie prowadziła do Niego. Trzeba to powtarzać,
ponieważ nie zawsze jest to tak oczywiste i nie zawsze ma taką
samą moc w różnych okresach historii. (…)
Objawienie Boże oświeca w decydujący sposób
zrozumienie istnienia człowieka, jako przedmiotu i odbiorcy
miłości Bożej ukazanej w Chrystusie. Nowy Testament dokonał
nowej chrystologicznej lektury motywu obrazu Bożego. Obraz
Boga to właśnie Chrystus (por. 2 Kor 4, 4; Kol 1, 15). Celem,
dla którego człowiek jest przez Boga powołany jest bycie
„obrazem obrazu”, wychodząc od bycia obrazem Adama,
przyoblec obraz Chrystusa zmartwychwstałego (por. 1 Kor 15,
49, Rz 8, 29; 2 Kor 3, 18). Nie na darmo Adam jest forma futuri
(Rz 5, 12). Różne interpretacje, powstałe w historii, o stworzeniu człowieka na obraz i podobieństwo Boga, odkrywają
nowe tajemnice człowieka, trudne do objęcia w całości. Jednym
z aspektów jest ten chrystologiczny, który przez wieki był
nieobecny w świadomości Kościoła, za to niezwykle żywy
w początkach chrześcijaństwa, i który na nowo został podjęty
przez Sobór Watykański II. W stworzeniu Adama odnajdywane
są już ślady Syna, który ma się wcielić. On, obraz Boga, jest
modelem, według którego Bóg stwarza człowieka. Ściśle
mówiąc Adam nie jest imago, obrazem, ale ad imaginem, na
obraz, jakim jest Jezus. W tym sensie można rozumieć
stwierdzenie Soboru Watykańskiego II: «Chrystus, nowy Adam,
już w samym objawieniu i tajemnicy Ojca i Jego miłości
objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu
najwyższe jego powołanie» (Gaudium et spes 22). Chrystus
może być ostatnim słowem o człowieku, ponieważ w pewnym
sensie jest już pierwszym.
PROGRAM
9.30 Powitanie uczestników sesji
ks. prof. PWTW dr hab. Zbigniew Kubacki SJ
– Rektor PWTW
9.50 Chrysto-antropologia
Abpa Luisa F. Ladarii SJ
ks. prof. dr hab. Krzysztof Góźdź
– KUL
10.20 Modlić się do Trójcy
ks. prof. dr Dariusz Kowalczyk SJ
– Uniwersytet Gregoriański
10.50 Przerwa na kawę i herbatę
11.30 Laudacja
ks. prof. dr hab. Józef Kulisz SJ
– PWTW – Collegium Bobolanum
11.50 Nadanie Doktoratu Honoris Causa
Arcybiskupowi Luisowi F. Ladarii SJ
ks. prof. PWTW dr hab. Zbigniew Kubacki SJ
– Rektor PWTW
ks. prof. dr hab. Krzysztof Pawlina
– Prorektor PWTW
12.00 Tajemnica Boga
– tajemnica człowieka
Abp Luis F. Ladaria SJ
13.00 Zakończenie
(fragment wykładu abpa Luisa F. Ladarii SJ)
Życiorys Abpa Luisa F. Ladarii SJ
Luis F. Ladaria SJ, ur. w 1944 r. w Manacor
na Majorce w Hiszpanii. Zrobił licencjat
z prawa na Uniwersytecie Madryckim. Wstąpił
do Towarzystwa Jezusowego w 1966 r.
Studiował filozofię na Papieskim Uniwersytecie
Comillas w Madrycie i teologię na Wydziale
Sankt Georgen we Frankfurcie. Święcenia
kapłańskie przyjął w 1973 r. Doktorat z teologii
uzyskał na Uniwersytecie Gregoriańskim
w Rzymie w 1975 r. Do 1984 r. był profesorem
teologii dogmatycznej na Wydziale Teologii
Papieskiego Uniwersytetu Comillas w Madrycie. Od 1979 r. jako visiting professor na
Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, a od
1984 r. jako profesor zwyczajny na Wydziale
Teologicznym tegoż uniwersytetu. W latach
1986 – 1994 wicerektor Uniwersytetu Gregoriańskiego. Członek Międzynarodowej Komisji
Teologicznej w latach 1992 – 1997. Od 1995 r.
konsultor Kongregacji Nauki Wiary. W 2004 r.
został sekretarzem generalnym Międzynarodowej Komisji Teologicznej. 9 lipca 2008 r.
został mianowany sekretarzem Kongregacji
Nauki Wiary oraz arcybiskupem tytularnym
Tibicy.
Autor wielu książek i ponad 100 artykułów
naukowych. W swojej twórczości naukowej
zajmuje się przede wszystkim teologią Trójcy
Świętej oraz antropologią teologiczną.