6755/16 dh/NJ/bb 1 DGD 1C Informacje ogólne 1. Dyrektywą Rady
Transkrypt
6755/16 dh/NJ/bb 1 DGD 1C Informacje ogólne 1. Dyrektywą Rady
Rada Unii Europejskiej Bruksela, 4 marca 2016 r. (OR. en) 6755/16 Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2015/0269 (COD) GENVAL 30 JAI 181 MI 124 COMPET 111 COMIX 179 CODEC 241 NOTA Od: Do: Prezydencja Rada Nr poprz. dok.: Nr dok. Kom.: 6037/1/16 REV 1 COM(2015)750 final Dotyczy: Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 91/477/EWG w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni - Debata orientacyjna Informacje ogólne 1. Dyrektywą Rady 91/477/EWG z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni 1 ustanowiono dodatkowy środek w zakresie rynku wewnętrznego. Miała ona wprowadzić równowagę między, z jednej strony, pewną swobodą obrotu w odniesieniu do określonej broni palnej na terytorium Unii, a z drugiej strony – koniecznością kontroli tej swobody poprzez niektóre zabezpieczenia, przewidziane dla tego rodzaju produktów. Jednak w świetle niedawnych zamachów terrorystycznych, pewne kwestie zawarte w dyrektywie 91/477/EWG wymagają dalszych ulepszeń. 1 Dyrektywa Rady 91/477/EWG z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni (Dz.U. L 256 z 13.9.1991, s. 51). 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 1 PL 2. Rada wezwała do przeglądu tej dyrektywy – zarówno w swoich konkluzjach z 15 czerwca 2015 r. w sprawie odnowionej strategii bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej na lata 2015–2020, jak i w konkluzjach z 8 października 2015 r. – tak aby skuteczniej wykorzystywać środki przeciwko obrotowi bronią palną. 3. 18 listopada 2015 r. Komisja przedłożyła wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 91/477/EWG 2. Zmiany dotyczące bezpieczeństwa publicznego i ochrony publicznej koncentrują się na: – lepszej kontroli obrotu bronią palną, – zwiększonej możliwości śledzenia broni palnej, – środkach w zakresie pozbawiania i przywracania cech użytkowych broni palnej lub jej przerabiania, 4. – bardziej rygorystycznych warunkach nabywania i posiadania broni palnej, – zakazie przeznaczania najbardziej niebezpiecznej broni palnej do użytku cywilnego, – usprawnieniu wymiany odnośnych informacji między państwami członkowskimi. W świetle konkluzji Rady z 20 listopada 2015 r. oraz w następstwie pierwszej rundy dyskusji na temat proponowanych zmian na forum Grupy Roboczej do Spraw Ogólnych, w tym Oceny (26 listopada i 18 grudnia 2015 r., jak również 25 stycznia 2016 r.), prezydencja zmieniła tekst wniosku, uwzględniając, w miarę możliwości, problemy zasygnalizowane przez delegacje. 5. Z myślą o wypracowaniu do czerwca 2016 r. podejścia ogólnego dotyczącego proponowanych zmian do dyrektywy w sprawie broni palnej Grupa Robocza do Spraw Ogólnych, w tym Oceny omawiała zmieniony tekst na posiedzeniu 8 lutego 2016 r. Stało się jasne, że zarówno zakres zmienionej dyrektywy, jak i jej kluczowe pojęcia, wymagają dalszego dopracowania. 2 14422/15 GENVAL 60 JAI 903 MI 742 COMPET 533 COMIX 612 CODEC 1557. 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 2 PL 6. Prezydencja odnotowała przede wszystkim szerokie porozumienie co do sugestii, by broń salutacyjna i akustyczna, które zostały użyte podczas ataków w Paryżu, pozostały w tej kategorii, w której znalazłyby się zgodnie ze sposobem ich pierwotnego wytworzenia. 7. Jeżeli chodzi o wspomniany wyżej wykaz zmian przedstawiony przez Komisję, prezydencja odnotowała fakt, że delegacje pragnęłyby przeprowadzić pogłębioną dyskusję na temat proponowanej zmiany kategorii broni palnej. 8. Ponadto prezydencja zgodziła się, że należy gruntownie omówić kwestie wymiany informacji do celów skutecznego stosowania zmienionej dyrektywy. Ponieważ jednak kwestia ta nie została jeszcze omówiona na szczeblu technicznym na forum Grupy Roboczej do Spraw Ogólnych, w tym Oceny, prezydencja uważa, że dyskusja na ten temat na szczeblu ministerialnym byłaby przedwczesna. 9. Niemniej jednak prezydencja zamierza zwrócić się do Rady, aby udzieliła grupie roboczej wskazówek politycznych w odniesieniu do pięciu przedstawionych poniżej kwestii, które zostały omówione przez COREPER w dniu 2 marca 2016 r. A. Minimalny wiek wymagany do posiadania broni palnej 10. Zgodnie z obowiązującą dyrektywą (art. 5 ust. 1 lit. a)) państwa członkowskie mogą zezwolić, w drodze wyjątku, na nabywanie, inne niż w drodze zakupu, i posiadanie broni palnej osobom poniżej 18 roku życia do celów uprawiania myślistwa lub strzelectwa sportowego w trzech alternatywnych przypadkach, gdy osoby te: – posiadają zgodę rodziców, lub – są pod opieką rodzica lub osoby dorosłej posiadającej ważne pozwolenie na broń palną lub kartę łowiecką; lub – znajdują się na terenie licencjonowanego ośrodka szkoleniowego lub innego zatwierdzonego ośrodka. 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 3 PL 11. Zmiana Komisji do dyrektywy ma na celu ograniczenie tego wyjątku jedynie do posiadania broni palnej i w związku z tym wyłącza nabywanie broni palnej, nawet tytułem darowizn lub spadków, przez nieletnich. Zmianie tej przeciwstawiły się niektóre państwa członkowskie, uważając ją za zbyt rygorystyczną. Niektóre delegacje nie widziały możliwości posiadania broni bez jej uprzedniego nabycia; zauważono również, że uznaje się, iż obowiązująca dyrektywa zakazuje jedynie szczególnego przypadku zakupu broni palnej przez nieletnich. 12. W związku z powyższym państwa członkowskie proszone są o wypowiedzenie się na temat tego, czy wolą: a) by zasada zawarta w obowiązującej dyrektywie, która umożliwia nabywanie, inaczej niż w drodze zakupu, i posiadanie broni palnej przez osoby poniżej 18 lat, została utrzymana; lub b) by wyjątki dotyczące nieletnich określone w obowiązującej dyrektywie były ograniczone wyłącznie do używania broni palnej w celu uprawiania myślistwa lub strzelectwa sportowego, pod warunkiem, że nieletni otrzymał zgodę rodziców, znajduje się pod opieką rodzica lub osoby dorosłej posiadającej ważne pozwolenie na broń palną lub kartę łowiecką lub znajduje się na terenie licencjonowanego ośrodka szkoleniowego lub innego zatwierdzonego ośrodka. B. Badania lekarskie w celu uzyskania pozwolenia na nabycie i posiadanie broni palnej 13. Artykuł 5 ust. 2 obowiązującej dyrektywy daje państwom członkowskim możliwość wycofania pozwolenia na posiadanie broni palnej, jeżeli którykolwiek z warunków, na podstawie których wydano to pozwolenie, przestanie być spełniany. Obowiązująca dyrektywa nie zawiera żadnych kryteriów, na których podstawie państwa członkowskie powinny przyznawać lub wycofywać takie pozwolenie (które jest ograniczone do broni palnej kategorii B, jedynej kategorii, dla której wymagane jest pozwolenie na mocy dyrektywy). 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 4 PL 14. Artykuł 5 ust. 2 dyrektywy zmieniony przez Komisję zobowiązałby państwa członkowskie, by: – wymagały wykonania standardowych badań lekarskich, na których podstawie zostaną wydane lub przedłużone pozwolenia na nabywanie, jak również na posiadanie broni palnej; oraz – wycofywały takie pozwolenie, jeżeli nie jest już spełniony którykolwiek z warunków, na których podstawie zostało ono wydane. 15. Wniosek Komisji nie określa żadnych kryteriów takiego badania, lecz odnosi się jedynie do „standardowego badania lekarskiego”. Prezydencja zmieniła wniosek, badania lekarskie uzupełniając badaniami psychologicznymi osoby wnioskującej o wydanie takiego pozwolenia. 16. Wiele państw członkowskich sprzeciwia się obowiązkowym badaniom lekarskim, kwestionując ich odpowiedniość, koszty i przydatność. Państwa członkowskie, które są za zastosowaniem takich środków, zwróciły się o zapewnienie organom krajowym pola manewru, jeśli chodzi o opracowanie takich osobistych ocen. 17. W związku z powyższym państwa członkowskie proszone są o wypowiedzenie się na temat tego, czy wolą: a) taką zasadę, jak w obowiązującej dyrektywie, która pozostawia wyłącznie w gestii prawa krajowego, w jaki sposób przyznawać lub wycofywać pozwolenie na nabywanie oraz posiadanie broni palnej; lub b) zawarcie w dyrektywie wymogu standardowego badania lekarskiego do uzyskania takich pozwoleń; szczegóły takiego wymogu określą przepisy prawa poszczególnych państw członkowskich. 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 5 PL C. Zakaz półautomatycznej broni palnej do użytku cywilnego 18. W załącznikach I i II A do obowiązującej dyrektywy ustanowiono cztery kategorie broni palnej (A, B, C, D) zgodnie ze skalą mierzącą stopień niebezpieczeństwa broni palnej i zdefiniowano ten termin dla celów dyrektywy. Kategoria A zawiera broń palną niedozwoloną, a kategoria B obejmuje broń palną, w przypadku której wymagane jest pozwolenie, zaś dwie pozostałe kategorie dotyczą broni, której nabywanie i posiadanie nie podlega żadnym ograniczeniom (D) lub w przypadku której wymagane jest zwykłe oświadczenie (C). 19. Wniosek Komisji ma na celu zmianę obowiązującej dyrektywy, w szczególności poprzez: – dodanie automatycznej broni palnej, która została przerobiona na broń półautomatyczną, do kategorii A („Broń palna niedozwolona”), oraz – podniesienie do kategorii A7 półautomatycznej broni palnej do użytku cywilnego, która jest podobna do broni z mechanizmami automatycznymi, obecnie wymienionej w pkt 7 kategorii B („Broń palna, w przypadku której wymagane jest pozwolenie”). 20. Broń półautomatyczna stanowi dużą część obecnie używanej broni myśliwskiej i sportowej. Uzasadnienie Komisji dotyczące zakazu nabywania i posiadania broni palnej obecnej kategorii B.7 jest takie, że broń półautomatyczną można łatwo przerobić na broń automatyczną. Obowiązująca dyrektywa nie zawiera żadnych kryteriów technicznych w celu zapobieżenia takiej przeróbce, jednak nawet bez przerabiania broni na kategorię A, niektóre rodzaje broni półautomatycznej mogą być bardzo niebezpieczne, gdy są w stanie pomieścić dużą liczbę nabojów. 21. Wiele państw członkowskich, które sprzeciwiły się zmianie kategorii na A w przypadku broni palnej obecnie wymienionej w pkt B.7, wolałoby pozostawić ten rodzaj broni w kategorii B. Ewentualnie sugerowano, aby uzupełnić wniosek przepisami, które zakazują przerabiania broni półautomatycznej, oraz skupić się na zdefiniowaniu kwalifikowalności do korzystania z takiej broni. 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 6 PL 22. Aby zmniejszyć ryzyko dla bezpieczeństwa publicznego związane z bronią palną obecnie wymienioną w pkt B.7 (półautomatyczna broń palna do użytku cywilnego, która jest podobna do broni z mechanizmami automatycznymi), państwa członkowskie są proszone o wskazanie swych preferencji co do tego, czy w przypadku tej broni palnej należy: a) ograniczyć zakaz do najbardziej niebezpiecznych rodzajów broni, które byłyby w większym stopniu zdefiniowane za pomocą specyfikacji technicznych zawartych w dyrektywie, lub b) pozostawić pozwolenie do użytku cywilnego, ale na podstawie bardziej rygorystycznych warunków, które zostaną zdefiniowane w dyrektywie. D. Posiadanie broni palnej w wyjątkowych przypadkach ze względów historycznych i kulturowych 23. Zgodnie z art. 6 obowiązującej dyrektywy państwa członkowskie podejmują wszelkie właściwe kroki, aby zakazać nabywania i posiadania broni palnej i amunicji należącej do kategorii A. Jednak zgodnie z art. 6 ust. 2 właściwe organy mogą wydawać pozwolenia na taką broń palną i amunicję, gdy nie jest to sprzeczne z bezpieczeństwem publicznym i porządkiem publicznym. Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 2 obowiązującej dyrektywy, organy publiczne, takie jak muzea, oraz kolekcjonerzy prywatni są wyłączeni z zakresu dyrektywy. 24. Prezydencja uznaje, że dyskusja prowadzona obecnie na szczeblu Rady pozostaje bez wpływu na kwestię nabywania lub posiadania broni palnej przez rezerwistów; zagadnienie to zostanie omówione osobno na późniejszym etapie. 25. Komisja zaproponowała, by zakresem dyrektywy objąć kolekcjonerów prywatnych i skreślić ogólne odstępstwo określone w art. 6 ust. 2. Ponadto Komisja zaproponowała, by zaostrzyć zakaz nabywania i posiadania broni kategorii A przez wprowadzenie obowiązku zniszczenia tej broni palnej i amunicji w przypadku ich przejęcia. Jednak zmiana przewiduje możliwość wyłączenia z tego zakazu oficjalnie uznanych podmiotów, takich jak muzea, zajmujących się kulturalnymi i historycznymi aspektami broni, które mogą uzyskać pozwolenie państw członkowskich do zachowania ich broni palnej kategorii A: – jeżeli została ona nabyta przed wejściem w życie zmienionej dyrektywy; oraz – pod warunkiem, że ta broń palna została pozbawiona cech użytkowych. 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 7 PL 26. Większość państw członkowskich ma trudności z akceptacją tego wniosku, ponieważ planowane pozbawienie cech użytkowych broni palnej kategorii A miałoby wpływ na zachowanie dziedzictwa kulturowego i historycznego, a niektóre państwa członkowskie opowiadają się za całkowitym skreśleniem tego przepisu. Jednakże w braku szczegółowych przepisów dotyczących kolekcjonerów, postawiono pytanie, w jakim stopniu przepis ten miałby wpływ na tę grupę. Prezydencja zgadza się, że w zmienionej dyrektywie trzeba będzie zdefiniować pojęcie kolekcjonera. 27. W drodze kompromisu prezydencja zaproponowała, by ponownie wprowadzić przepis, zgodnie z którym państwa członkowskie mogą zezwolić na posiadanie zakazanej broni palnej w szczególnych przypadkach, jeśli nie byłoby to sprzeczne z bezpieczeństwem publicznym lub porządkiem publicznym. 28. Zachęca się państwa członkowskie do wymiany poglądów na temat tego, czy wolałyby a) zasadę ogólną, taką jak w obowiązującej dyrektywie, która daje swobodę państwom członkowskim, zezwalając na nabywanie i posiadanie broni kategorii A, o ile nie jest to sprzeczne z bezpieczeństwem publicznym i porządkiem publicznym; b) by tylko muzea były zwolnione z powyższego zakazu ogólnego oraz miały możliwość nabywania i posiadania broni kategorii A; lub c) wyjątek nie tylko dla muzeów, lecz także dla kolekcjonerów prywatnych pozwalający jedynie na posiadanie broni palnej kategorii A. 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 8 PL E.Sprzedaż internetowa 29. Artykuł 6 wniosku przewiduje nabywanie broni palnej i jej części oraz amunicji, które należą do kategorii A, B i C, za pośrednictwem środków komunikacji na odległość. Ten rodzaj sprzedaży internetowej jest dozwolony tylko w odniesieniu do sprzedawców i pośredników oraz podlega ścisłej kontroli państw członkowskich. 30. Zachęca się państwa członkowskie do wymiany poglądów na temat tego, czy wolałyby pozwolić na nabywanie i sprzedaż broni palnej i amunicji za pośrednictwem środków komunikacji na odległość osobom fizycznym, w przypadkach gdy otrzymały one zezwolenie: a) jednak należy wprowadzić wymóg, aby rzeczywiste przekazanie odbywało się w warunkach umożliwiających weryfikację tożsamości i pozwolenia nabywcy, na przykład w obecności sprzedawcy lub przedstawicieli organów publicznych; b) jednak jedynie poprzez zatwierdzonych sprzedawców i pośredników, a przekazanie broni byłoby urzędowo zatwierdzoną transakcją bezpośrednią; c) jednak pod warunkiem, że nabywanie i sprzedaż broni palnej i jej części oraz amunicji za pośrednictwem środków komunikacji na odległość podlegałoby ścisłej kontroli. 6755/16 dh/NJ/bb DGD 1C 9 PL