Module 1 (Part I)

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Zolmitryptan Renantos, 2,5 mg, lamelki rozpadające się w jamie ustnej
Zolmitryptan Renantos, 5 mg, lamelki rozpadające się w jamie ustnej
2.
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda lamelka rozpadająca się w jamie ustnej leku Zolmitryptan Renantos 2,5 mg zawiera 2,5
mg zolmitryptanu.
Każda lamelka rozpadająca się w jamie ustnej leku Zolmitryptan Renantos 5 mg zawiera 5 mg
zolmitryptanu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3.
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Lamelki rozpadające się w jamie ustnej
Zolmitryptan Renantos 2,5 mg:
białe, prostokątne (wielkość 3 cm2), lamelki szybko rozpadające się w jamie ustnej.
Zolmitryptan Renantos 5 mg:
białe, prostokątne (wielkość 6 cm2), lamelki szybko rozpadające się w jamie ustnej.
4.
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1
Wskazania do stosowania
Leczenie ostrego napadu migreny z aurą lub bez aury.
Lek nie powstrzymuje wystąpienia napadu migreny.
4.2
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Zalecana dawka leku Zolmitryptan w leczeniu napadu migreny wynosi 2,5 mg. Lek
Zolmitryptan Renantos należy przyjąć możliwie jak najszybciej po wystąpieniu napadu
migreny, ale w przypadku późniejszego przyjęcia jego działanie będzie nadal skuteczne.
Wykazano, że jeśli objawy powracają w ciągu 24 godzin, skuteczna jest druga dawka leku
Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej. Jeżeli wymagana jest druga
dawka, nie należy jej przyjmować w ciągu 2 godzin od dawki początkowej. Jeśli po zażyciu
pierwszej dawki nie ma poprawy, mało prawdopodobne jest, aby druga dawka przyniosła ulgę
w tym samym ataku.
Jeżeli dawki 2,5 mg nie przynoszą pacjentowi zadowalającej ulgi, kolejne napady można
leczyć dawkami 5 mg preparatu zolmitryptan. Należy zachować ostrożność z powodu
nasilenia się działań niepożądanych. Badania kliniczne nie wykazały większej skuteczności
dawki 5 mg w porównaniu do 2,5 mg. Jednakże dawka 5 mg może być korzystniejsza dla
niektórych pacjentów.
Nie należy podawać więcej niż 10 mg na dobę. Nie przyjmować więcej niż dwie dawki leku
Zolmitryptan Renantos w ciągu 24 godzin.
Page 1
Pacjenci w wieku powyżej 65 lat
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności zolmitryptanu u osób starszych niż 65 lat.
Produktu leczniczego Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie
należy stosować u osób w podeszłym wieku.
Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby
U pacjentów z lekkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby dostosowywanie
dawki leku nie jest wymagane. Jednak w przypadku pacjentów z ciężkim zaburzeniem
czynności wątroby zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg w ciągu 24 godzin.
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek
U pacjentów z klirensem kreatyniny > 15 ml/min dostosowywanie dawki leku nie jest
wymagane (patrz punkty 4.3 i 5.2).
Interakcje powodujące konieczność dostosowania dawki leku (patrz punkt 4.5)
W przypadku pacjentów przyjmujących inhibitory MAO-A zaleca się stosowanie
maksymalnej dawki 5 mg zolmitryptanu w ciągu 24 godzin.
W przypadku pacjentów przyjmujących cymetydynę zaleca się stosowanie maksymalnej
dawki 5 mg zolmitryptanu w ciągu 24 godzin.
W przypadku pacjentów przyjmujących określone inhibitory CYP-1A2, np. fluwoksaminę i
chinolony (np. cyprofloksacynę), zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg
zolmitryptanu w ciągu 24 godzin.
Dzieci
Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności zolmitryptanu u
dzieci. Produktu leczniczego Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej,
nie należy stosować u dzieci.
Młodzież (w wieku 12–17 lat)
W badaniu klinicznym z grupą kontrolną przyjmującą placebo nie wykazano skuteczności
zolmitryptanu w tabletkach u pacjentów w wieku od 12 do 17 lat. Produktu leczniczego
Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy stosować u
młodzieży.
Sposób podawania
Nie ma potrzeby popijania wodą leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w
jamie ustnej. Lamelka rozpadająca się w jamie ustnej po umieszczeniu na języku szybko się
rozpuszcza i zostaje połknięta ze śliną. Ta forma podawania leku jest wskazana w sytuacjach,
kiedy nie ma dostępnych płynów albo kiedy przyjęcie płynu może nasilić nudności i wymioty,
związane z migreną. Jest ona również pomocna w przypadku dorosłych pacjentów z
zaburzeniami połykania (ryzyko zachłyśnięcia, trudności z połykaniem dużych tabletek).
Lek pakowany jest w opakowania z dwóch materiałów (patrz punkt 6.5, odrywane i
nieodrywane). Każdy z dwóch typów opakowań wymaga innego sposobu otwierania torebki:
rozklejanie i odrywanie.
W zależności od typu opakowania w ulotce znajdzie się jedna z poniższych instrukcji
otwierania torebki:
(1)
Wyjąć lamelkę z torebki w następujący sposób:
1. Nie rozcinać torebki.
2. Otwierać bardzo ostrożnie.
3. Otwierać wyłącznie w obrębie etykietki wskazującej miejsce rozrywania.
4. Powoli odrywać zamknięcie.
5. Sprawdzić, czy lamelka nie uległa uszkodzeniu.
6. Przyjmować wyłącznie nieuszkodzone lamelki.
Page 2
7. Lek przyjąć natychmiast po otwarciu torebki.
(2)
Wyjąć lamelkę z torebki w następujący sposób:
1. Nie rozcinać torebki.
2. Otwierać bardzo ostrożnie.
3. Otwierać tylko przy użyciu odrywanej zakładki
4. Powoli odrywać od siebie dwie strony opakowania
5. Sprawdzić, czy lamelka nie uległa uszkodzeniu.
6. Przyjmować wyłącznie nieuszkodzone lamelki.
7. Lek przyjąć natychmiast po otwarciu torebki.
Przed umieszczeniem na języku leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej,
jama ustna powinna być pusta. Lek Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej,
należy umieścić na języku suchym palcem. Lamelka rozpada się bez użycia wody, pod wpływem
śliny, którą następnie można połknąć.
Przyjmować wyłącznie lamelki z nieuszkodzonych torebek.
4.3
Przeciwwskazania
Leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy stosować u
pacjentów z rozpoznaną nadwrażliwością na zolmitryptan lub którąkolwiek z substancji
pomocniczych.
Umiarkowane lub ciężkie nadciśnienie albo niedostatecznie opanowane nadciśnienie o
niewielkim nasileniu.
Ponieważ ta klasa substancji (agoniści receptora 5-HT1B/1D) wykazuje związek z
występowaniem skurczu naczyń wieńcowych, pacjentów z chorobą wieńcową wykluczano z
badań klinicznych. Zatem leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie
ustnej, nie należy stosować u pacjentów z przebytym zawałem mięśnia sercowego, u
pacjentów cierpiących na chorobę wieńcową, skurcze naczyń wieńcowych (dławicę
Prinzmetala) lub miażdżycę tętnic, ani u chorych z objawami zgodnymi z obrazem choroby
wieńcowej.
Jednoczesne stosowanie zolmitryptanu i ergotaminy lub jej pochodnych (w tym metyzergidu),
sumatryptanu, naratryptanu oraz innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D jest przeciwwskazane
(patrz punkt 4.5).
Zolmitryptanu nie wolno stosować u pacjentów z przebytym epizodem naczyniowomózgowym (ang. cerebrovascular accident, CVA), udarem mózgu lub przejściowymi atakami
niedokrwiennymi (ang. transient ischaemic attack, TIA).
Zolmitryptan jest przeciwwskazany u pacjentów z klirensem kreatyniny < 15 ml/min.
4.4
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Zolmitryptan należy stosować tylko wtedy, gdy ustalono jednoznaczną diagnozę migreny.
Podobnie jak w przypadku innych metod leczenia ostrych napadów migreny, przed leczeniem
bólu głowy u pacjentów, u których nie postawiono jeszcze diagnozy migreny, albo u chorych
z rozpoznaną migreną i nietypowymi objawami należy wykluczyć możliwość innych, być
może ciężkich zaburzeń neurologicznych.
Zolmitryptan nie jest wskazany w leczeniu migreny z aurą w postaci niedowładu
połowiczego, migreny podstawnej ani migreny okoporaźnej.
U pacjentów leczonych agonistami receptora 5-HT1B/1D odnotowywano udary mózgu i inne
epizody naczyniowo-mózgowe. Należy jednak zauważyć, że w każdym przypadku u
Page 3
pacjentów z migreną istnieje ryzyko wystąpienia pewnych epizodów naczyniowomózgowych.
Zolmitryptanu nie należy podawać pacjentom z objawowym zespołem Wolffa-ParkinsonaWhite'a ani z zaburzeniami rytmu serca, związanymi z innymi dodatkowymi drogami
przewodzącymi pobudzenia.
Podobnie jak w przypadku innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D, w bardzo rzadko
występujących przypadkach zgłaszano występowanie skurczu naczyń wieńcowych, dławicy
piersiowej i zawału mięśnia sercowego.
Leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy przepisywać
pacjentom z czynnikami ryzyka choroby niedokrwiennej serca (np. paleniem tytoniu,
nadciśnieniem, hiperlipidemią, cukrzycą, schorzeniami wrodzonymi) bez uprzedniego
przeprowadzenia badań dotyczących istniejących zaburzeń układu sercowo-naczyniowego
(patrz punkt 4.3).
Szczególnie baczną uwagę należy pod tym względem zwracać na kobiety po menopauzie oraz
mężczyzn po 40. roku życia, u których obecne są wymienione czynniki ryzyka. Pomimo
przeprowadzenia badań nadal istnieje możliwość, że nie każdy pacjent z chorobą serca
zostanie zidentyfikowany, a w bardzo rzadko występujących przypadkach występowały
ciężkie epizody kardiologiczne u pacjentów bez utajonej choroby układu sercowonaczyniowego.
Podobnie jak w przypadku innych agonistów receptora 5-HT1B/1D, po podaniu zolmitryptanu
zgłaszano uczucie ciężaru, ucisku lub ściskania w okolicy serca (patrz punkt 4.8). Jeżeli
występuje ból w klatce piersiowej lub inne objawy zgodne z obrazem choroby niedokrwiennej
serca, nie należy przyjmować kolejnych dawek zolmitryptanu do czasu przeprowadzenia
odpowiednich badań lekarskich.
Podobnie jak w przypadku innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D, odnotowywano
przemijające zwiększenie ogólnego ciśnienia krwi u pacjentów bez nadciśnienia w
wywiadzie; wspomniane przypadki podwyższenia ciśnienia krwi bardzo rzadko wiązały się z
istotnymi zdarzeniami klinicznymi.
Nie należy stosować większych niż zalecane dawek zolmitryptanu.
Działania niepożądane mogą występować częściej przy jednoczesnym stosowaniu tryptanów
i preparatów ziołowych, zawierających dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum).
Zgłaszano także występowanie zespołu serotoninowego (obejmuje tym: zmiany psychiczne,
objawy ze strony autonomicznego układu nerwowego oraz nieprawidłowości nerwowomięśniowe) po jednoczesnym zastosowaniu tryptanów i wybiórczych inhibitorów zwrotnego
wychwytu serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitor, SSRI) lub wybiórczych
inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin noradrenaline
reuptake inhibitor, SNRI). Reakcje te mogą być ciężkie.
Jeżeli istnieją kliniczne wskazania do jednoczesnego leczenia zolmitryptanem i SSRI lub
SNRI, zaleca się uważne monitorowanie stanu pacjenta, szczególnie na początku terapii, w
razie zwiększenia dawki lub na początku stosowania innego leku oddziałującego na
przekaźnictwo serotoninergiczne (patrz punkt 4.5).
Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych do zwalczania bólu głowy
może zwiększyć częstotliwość napadów. W razie wystąpienia lub podejrzenia takiej sytuacji
należy zasięgnąć porady lekarza i zawiesić leczenie.
Nadużywanie leków należy brać pod uwagę u pacjentów cierpiących na częste lub codzienne
napady bólu głowy pomimo (albo z powodu) regularnego przyjmowania tabletek przeciwko
bólom głowy.
4.5
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Badania oceniające interakcje leku z kofeiną, ergotaminą, dihydroergotaminą, paracetamolem,
metoklopramidem, pizotifenem, fluoksetyną, ryfampicyną i propranololem nie wykazały
Page 4
żadnych istotnych klinicznie zmian farmakokinetyki zolmitryptanu lub jego czynnego
metabolitu.
Dane pochodzące od zdrowych osób sugerują brak istotnych farmakokinetycznie lub
klinicznie interakcji pomiędzy lekiem Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w
jamie ustnej, a ergotaminą. Jednakże istnieje teoretyczna możliwość zwiększonego ryzyka
skurczu naczyń wieńcowych, dlatego ich jednoczesne stosowanie jest przeciwwskazane.
Przed podaniem leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, zaleca
się odczekanie co najmniej 24 godzin od stosowania preparatów zawierających ergotaminę. I
odwrotnie, przed podaniem dowolnego preparatu ergotaminy zaleca się odczekanie co
najmniej sześciu godzin od zastosowania leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające
się w jamie ustnej (patrz punkt 4.3).
Po podaniu moklobemidu, swoistego inhibitora MAO-A, występowało niewielkie
zwiększenie (26%) wartości AUC zolmitryptanu i 3-krotne zwiększenie wartości AUC jego
czynnego metabolitu. Wobec tego w przypadku pacjentów przyjmujących inhibitor MAO-A
zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg zolmitryptanu w ciągu 24 godzin.
Wymienionych produktów leczniczych nie należy przyjmować łącznie w przypadku
stosowania dawek moklobemidu większych niż 150 mg dwa razy na dobę.
Po podaniu cymetydyny, ogólnego inhibitora cytochromu P450, okres półtrwania
zolmitryptanu zwiększał się o 44%, a jego wartość AUC — o 48%. Ponadto podwojeniu
ulegały: okres półtrwania i wartość AUC czynnego, N-demetylowego metabolitu leku
(183C91). W przypadku pacjentów przyjmujących cymetydynę zaleca się stosowanie
maksymalnej dawki 5 mg leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie
ustnej, w ciągu 24 godzin. Na podstawie ogólnego profilu interakcji preparatu nie można
wykluczyć interakcji z inhibitorami izoenzymu CYP1A2 cytochromu P450. Wobec tego taką
samą redukcję dawki zaleca się w przypadku stosowania tego typu związków, np.
fluwoksaminy i antybiotyków z grupy chinolonów (np. cyprofloksacyny).
Mimo że selegilina (inhibitor MAO-B) i fluoksetyna (SSRI) nie wykazywały żadnych
interakcji farmakokinetycznych z zolmitryptanem, istnieją doniesienia o pacjentach, u których
występowały objawy przypominające zespół serotoninowy (w tym zmiany psychiczne,
objawy ze strony autonomicznego układu nerwowego oraz nieprawidłowości nerwowomięśniowe) po podaniu wybiórczych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) lub
wybiórczych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI) oraz
tryptanów (patrz punkt 4.4).
Podobnie jak w przypadku innych agonistów receptora 5-HT1B/1D, po podaniu zolmitryptanu
może opóźniać się wchłanianie innych leków.
Należy unikać jednoczesnego stosowania innych antagonistów receptora 5-HT1B/1D w ciągu 24
godzin od podania leku zolmitryptan. Podobnie należy unikać stosowania leku zolmitryptan w
ciągu 24 godzin od podania innych antagonistów receptora 5-HT1B/1D.
4.6
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Nie potwierdzono bezpieczeństwa stosowania tego preparatu podczas ciąży. Mimo że wyniki
badań na zwierzętach nie wykazały żadnych dowodów bezpośredniego działania
teratogennego, badania nad embriotoksycznością leku wykazały możliwość zmniejszonej
przeżywalności zarodka pod wpływem preparatu. Zolmitryptan należy stosować w okresie
ciąży wyłącznie wtedy, gdy korzyści uzyskane w leczeniu matki uzasadniają ryzyko związane
z wpływem leku na płód.
Page 5
Badania na zwierzętach wykazują, że zolmitryptan przenika do mleka karmiących samic. Nie
wiadomo, czy zolmitryptan przenika do mleka ludzkiego. Wobec tego przy podawaniu
zolmitryptanu kobietom karmiącym piersią należy zachować ostrożność.
Aby zmniejszyć do minimum wchłanianie zolmitryptanu przez organizm niemowlęcia, matka
nie powinna karmić piersią do 24 godzin po przyjęciu leku.
4.7
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Zolmitryptan Renantos nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Nie stwierdzono istotnego pogorszenia wyników testów psychomotorycznych w niewielkiej
grupie zdrowych osób pod wpływem dawek zolmitryptanu do 20 mg.
Jednak należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia senności.
4.8
Działania niepożądane
Możliwe działania niepożądane zolmitryptanu są zwykle przemijające, zazwyczaj występują
w ciągu 4 godzin od podania leku, ich częstość nie zwiększa się przy wielokrotnym
podawaniu leku i ustępują samoistnie bez potrzeby dodatkowego leczenia.
Częstość działań niepożądanych rozpatruje się według następujących kategorii: bardzo często
(≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000
do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych).
W obrębie danych kategorii częstości działania niepożądane wymieniono w kolejności według
malejącej ciężkości.
Po podaniu zolmitryptanu obserwowano następujące działania niepożądane:
Klasyfikacja układów i Częstość
narządów
Zaburzenia układu
Rzadko
immunologicznego
Zaburzenia układu
Często
nerwowego
Zaburzenia serca
Często
Niezbyt często
Bardzo rzadko
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często
Zaburzenia żołądka i jelit
Często
Działania niepożądane
Nadwrażliwość, w tym pokrzywka, obrzęk
naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne
Nieprawidłowości lub zaburzenia
czuciowe;
Zawroty głowy;
Ból głowy;
Przeczulica;
Parestezja;
Senność;
Uczucie ciepła
Kołatanie serca
Tachykardia
Zawał mięśnia sercowego;
Dławica piersiowa;
Skurcz naczyń wieńcowych
Lekkie podwyższenie ciśnienia krwi;
Przemijające zwiększenie ogólnego
ciśnienia krwi
Ból brzucha;
Nudności;
Wymioty;
Suchość w ustach
Page 6
Klasyfikacja układów i Częstość
narządów
Bardzo rzadko
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki
łącznej
Zaburzenia nerek i dróg
moczowych
Często
Niezbyt często
Bardzo rzadko
Zaburzenia ogólne i stany
w miejscu podania
Często
Działania niepożądane
Niedokrwienie lub zawał (np.
niedokrwienie jelita, zawał jelita, zawał
śledziony), które mogą się manifestować
jako krwawa biegunka lub ból brzucha.
Osłabienie mięśni;
Ból mięśni
Wielomocz;
Zwiększenie częstości oddawania moczu
Naglące parcie na mocz
Osłabienie;
Uczucie ciężaru, napięcia, bólu lub ucisku
w obrębie gardła, szyi, kończyn górnych i
dolnych lub klatki piersiowej
Niektóre z wymienionych niżej objawów mogą być częścią obrazu samego napadu migreny.
4.9
Przedawkowanie
Ochotnicy często zgłaszali uspokajające działanie leku po przyjęciu pojedynczej dawki 50
mg. Okres półtrwania w fazie eliminacji zolmitryptanu wynosi od 2,5 do 3 godzin (patrz
punkt 5.2), zatem monitorowanie pacjentów po przedawkowaniu leku Zolmitryptan Renantos,
lamelki rozpadające się w jamie ustnej, należy kontynuować co najmniej przez 15 godzin lub
dopóty, dopóki utrzymują się objawy podmiotowe i przedmiotowe.
Nie istnieje swoiste antidotum na zolmitryptan. W przypadkach ciężkiego zatrucia zalecane są
procedury intensywnej opieki medycznej, w tym udrożnienie i utrzymywanie drożności dróg
oddechowych, zapewnienie dostatecznego utlenowania i wentylacji oraz monitorowanie i
podtrzymywanie czynności układu sercowo-naczyniowego.
Nie wiadomo, jaki wpływ na stężenie zolmitryptanu w surowicy ma hemodializa lub dializa
otrzewnowa.
5.
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe; preparaty przeciwmigrenowe; selektywni
agoniści serotoniny (5-HT1)
Kod ATC: N02CC03
Wykazano, że zolmitryptan jest wybiórczym agonistą receptora 5-HT1B/1D, który wywołuje
skurcz naczyń krwionośnych. Zolmitryptan odznacza się wysokim powinowactwem do
ludzkich, rekombinowanych receptorów: 5-HT1B i 5-HT1D oraz umiarkowanym
powinowactwem do receptorów 5-HT1A. Lek nie ma istotnego powinowactwa ani nie
wykazuje aktywności farmakologicznej wobec innych podtypów receptora 5-HT (5-HT2, 5HT3, 5-HT4) ani receptorów adrenergicznych, histaminergicznych, muskarynowych lub
dopaminergicznych.
W badaniach na zwierzętach podanie zolmitryptanu powodowało skurcz naczyń w obszarze
zaopatrywanym przez tętnicę szyjną. Wyniki badań na zwierzętach sugerują też, że
zolmitryptan tłumi aktywność nerwu trójdzielnego, zarówno ośrodkową, jak i obwodową,
poprzez hamowanie uwalniania neuropeptydów (peptydu związanego z genem kalcytoniny
Page 7
[ang. calcitonin gene related peptide, CGRP], wazoaktywnego peptydu jelitowego [ang.
vasoactive intestinal peptide, VIP] oraz substancji P).
Podczas badań klinicznych z użyciem zolmitryptanu w postaci tradycyjnych tabletek początek
działania leku występował w ciągu godziny od podania, a po upływie od 2 do 4 godzin
następowało zwiększenie skuteczności w przeciwdziałaniu bólom głowy i innym objawom
migreny, takim jak nudności, nadwrażliwość na światło oraz na hałas.
Zolmitryptan jest jednakowo skuteczny w leczeniu migreny z aurą i bez niej oraz migreny
związanej z menstruacją. Ponieważ nie wykazano, że podanie zolmitryptanu podczas trwania
aury zapobiega wystąpieniu napadu migreny, nie należy przyjmować leku Zolmitryptan
Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, przed pojawieniem się fazy migrenowego
bólu głowy.
W jednym badaniu klinicznym z grupą kontrolną i z udziałem 696 dorastających osób nie
udało się wykazać wyższości względem placebo zolmitryptanu w tabletkach, podawanego w
dawkach 2,5 mg, 5 mg i 10 mg. Nie wykazano skutecznego działania leku.
5.2
Właściwości farmakokinetyczne
U ludzi po doustnym podaniu zolmitryptanu w konwencjonalnych tabletkach lek wchłania się
szybko i skutecznie (co najmniej w 64%). Średnia biodostępność bezwzględna związku
macierzystego wynosi około 40%. Istnieje czynny metabolit leku (183C91, N-demetylowy
metabolit), który także jest agonistą receptora 5-HTIB/1D o sile działania w modelach
zwierzęcych od 2 do 6 razy większej niż zolmitryptan.
U zdrowych osób po przyjęciu pojedynczych dawek zolmitryptanu, wynoszących 2,5–50 mg,
wartość AUC i Cmax leku oraz jego czynnego, N-demetylowego metabolitu były
proporcjonalne do dawki w podanym zakresie wartości. Zolmitryptan wchłania się szybko. U
zdrowych osób lek osiąga 75% wartości Cmax w ciągu jednej godziny.
Następnie zolmitryptan utrzymuje stężenie w osoczu w przybliżeniu na tym poziomie przez
okres 4 -5 godzin.
Na wchłanianie zolmitryptanu nie wpływa obecność pokarmu. Nie ma dowodów
kumulowania się zolmitryptanu po podaniu wielu dawek.
W porównaniu z fazą bez napadu migreny, stężenie w osoczu zolmitryptanu i jego metabolitu
podczas napadu migreny jest niższe w ciągu pierwszych 4 godzin od podania preparatu, co
sugeruje opóźnienie jego wchłaniania. Jest to zgodne z opóźnionym opróżnianiem żołądka,
obserwowanym w trakcie napadu migreny.
Dane z zakresu farmakologii klinicznej wykazują, że tmax zolmitryptanu w formie doustnych
preparatów rozpuszczalnych mieści się w zakresie 0,6 –5 h. Okres tmax czynnego metabolitu
leku wynosi około 3 h (mediana).
Zolmitryptan ulega eliminacji głównie drogą biotransformacji w wątrobie, następnie
wydalania metabolitów z moczem. Istnieją trzy główne metabolity: kwas indolooctowy
(główny metabolit w osoczu i w moczu), pochodna N-tlenkowa i N-demetylowa. Pochodna
N-demetylowa (183C91) to jedyny czynny metabolit leku. Stężenia 183C91 w osoczu
wynoszą około połowy wartości stężenia leku macierzystego, należy zatem oczekiwać, że
związek ten będzie się przyczyniał do terapeutycznego działania zolmitryptanu.
Ponad 60% pojedynczej dawki doustnej zostaje wydalone z moczem (głównie w postaci
metabolitu, kwasu indolooctowego), a około 30% — z kałem głównie w postaci
niezmienionego związku macierzystego.
Po podaniu dożylnym średnia wartość klirensu całkowitego z osocza wynosiła około 10
ml/min/kg, z czego jedna trzecia przypada na klirens nerkowy. Klirens nerkowy jest wyższy
niż współczynnik przesączania kłębuszkowego, co sugeruje wydzielanie leku w kanalikach
Page 8
nerkowych. Objętość dystrybucji po podaniu dożylnym leku wynosi 2,4 l/kg. Wiązanie się
leku z białkami osocza jest niewielkie (około 25%). Średni okres półtrwania w fazie
eliminacji zolmitryptanu wynosi od 2,5 do 3 godzin. Okresy półtrwania jego metabolitów są
podobne, co sugeruje, że ich eliminacja jest ograniczona prędkością powstawania danego
związku.
U pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności nerek w porównaniu ze
zdrowymi osobami klirens nerkowy zolmitryptanu i wszystkich jego metabolitów był
zmniejszony (od 7 do 8 razy), chociaż wartość AUC związku macierzystego i czynnego
metabolitu były tylko lekko podwyższone (odpowiednio o 16 i 35%), a okres półtrwania
zwiększył się o 1 godzinę i wynosił od 3 do 3,5 godziny. Podane parametry mieszczą się w
przedziałach wartości spotykanych u zdrowych ochotników.
U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby metabolizm leku ulega osłabieniu
proporcjonalnie do stopnia uszkodzenia wątroby.
Badanie mające ocenić wpływ choroby wątroby na farmakokinetykę zolmitryptanu wykazało,
że w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami u pacjentów z umiarkowaną chorobą wątroby
wartość AUC i Cmax zwiększały się odpowiednio o 94% i 50%, a u pacjentów z ciężką
chorobą wątroby — o 226% i 47%, a okres półtrwania wydłużył się do 12 godzin. Obciążenie
metabolitami, w tym metabolitami aktywnymi, zostało zmniejszone.
Farmakokinetyka zolmitryptanu u zdrowych osób w podeszłym wieku była podobna do
stwierdzanej u zdrowych, młodych ochotników.
5.3
Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach przedklinicznych dotyczących toksyczności ostrej i przewlekłej działanie
toksyczne obserwowano jedynie w dawkach znacznie przewyższających maksymalne dawki
stosowane w leczeniu ludzi.
Wyniki badań in vitro i in vivo nad genotoksycznością wykazują, że w warunkach klinicznych
nie należy spodziewać się żadnych działań genotoksycznych zolmitryptanu.
W długotrwałych badaniach nad możliwością powstawania nowotworów pod wpływem leku,
prowadzonych na myszach i szczurach, nie stwierdzono żadnych guzów istotnych dla
stosowania leku w warunkach klinicznych.
Podobnie jak inni agoniści receptora 5-HT1B/1D, zolmitryptan wiąże się z melaniną.
6.
DANE FARMACEUTYCZNE
6.1
Wykaz substancji pomocniczych
Alkohol poliwinylowy
Makrogol 4000
Makrogol 400
Skrobia ryżowa
Acesulfam potasowy
Aromat pomarańczowy
Tytanu dwutlenek (E 171)
Glutation
6.2
Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3
Okres ważności
2 lata
Page 9
6.4
Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
6.5
Rodzaj i zawartość opakowania
Lek Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, jest zapakowany w
saszetkę otwieraną i zdejmowaną przed podaniem preparatu.
Saszetki są wykonane z dwóch typów materiału:
- nieodrywane: podwójna folia Papier/PE/Aluminium/Jonomer
- odrywane: folia Papier/Aluminium/Jonomer i Papier/Kopolimer PE/Aluminium/PE (warstwa
zrywalna).
Wielkość opakowań: 2, 3, 6, 10, 12 lub 18 lamelek rozpadających się w jamie ustnej.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego
do stosowania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć
zgodnie z lokalnymi przepisami.
7.
PODMIOT
ODPOWIEDZIALNY
POSIADAJĄCY
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Renantos Pharmavertriebsgesellschaft mbH
Beethovenstrasse 10
89340 Leipheim
Niemcy
8.
NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9.
DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
10.
DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
POZWOLENIE
NA
Page 10