Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania
Transkrypt
Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (5): 28–42, 2008. Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania antropogeniczne na wody rzek Polski MAŁGORZATA BARSZCZYŃSKA, DANUTA KUBACKA Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej 30-215 Kraków, ul. Piotra Borowego 14 e-mail: [email protected] Wstęp Ramowa Dyrektywa Wodna (RDW) (Dyrektywa 2000) wprowadza pojęcie „jednolitej części wód powierzchniowych” (body of surface water), w skrócie JCWP, oznaczające oddzielny i znaczący element wód powierzchniowych takich jak: jezioro, zbiornik, strumień, rzeka lub kanał, część strumienia, rzeki lub kanału, wody przejściowe lub pas wód przybrzeżnych. Głównym celem RDW jest osiągnięcie przez Państwa Członkowskie „dobrego stanu ekologicznego i chemicznego” wszystkich „jednolitych części wód” powierzchniowych i podziemnych do roku 2015. Na jednym z początkowych etapów wdrażania RDW niezbędne więc było określenie stanu wyjściowego środowiska wodnego. Zadanie to zostało zrealizowane na zlecenie Ministra Środowiska przez konsorcjum w składzie: Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej (IMGW), Państwowy Instytut Geologiczny i Instytut Ochrony Środowiska (Opracowanie 2007). Z uwagi na ograniczony zakres dostępnych danych oraz czas przeznaczony do przeprowadzenia analiz podjęto decyzję, aby ocenę stanu przeprowadzić w oparciu o połączone sąsiednie JCWP, które nazwano scalonymi częściami wód powierzchniowych (SCWP). Na obszarze Polski wyznaczono 1065 SCWP. Procesu ich wyznaczenia dokonały regionalne zarządy gospodarki wodnej. Ogólnie, opracowane w ramach Wspólnej 28 Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania antropogeniczne Strategii Wdrażania RDW1, wytyczne metodyczne, zalecają zastosowane przy analizie presji i oddziaływań schematu analitycznego DPSIR (ryc. 1). Dane potrzebne do wyznaczenia znaczących oddziaływań antropogenicznych Dane, które mogą być podstawą do określania znaczących oddziaływań antropogenicznych (presji) na środowisko wodne wód powierzchniowych, można pogrupować następująco: • wyniki monitoringów – dane te odzwierciedlają stan ilościowy, fizykochemiczny, biologiczny i morfologiczny wód; • formy użytkowania terenu, np. grunty orne, sady, łąki i pastwiska, obszary chronione, wysypiska, tereny uprzemysłowione, miasta – dane te przedstawiają oddziaływania obszarowe; • gospodarka wodno-ściekowa – dane te związane są z osadnictwem; • pobory i zrzuty dokonywane przez różnego typu użytkowników – dane te przedstawiają oddziaływania punktowe; • obiekty hydrotechniczne, tj. zbiorniki retencyjne, stopnie wodne, wały przeciwpowodziowe, kanały przerzutowe, zabudowa podłużna oraz obszary zmeliorowane – dane te przedstawiają oddziaływania zaburzające naturalną hydrologię oraz morfologię cieków; • oddziaływania związane ze składowaniem substancji niebezpiecznych, które mogą przenikać do środowiska wodnego. Dane o stanie ilościowym wód powierzchniowych pochodziły z baz danych prowadzonych przez IMGW na rzecz Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, dane o stanie fizykochemicznym – z różnego rodzaju monitoringów środowiska prowadzonych na rzecz Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska (GIOŚ); jest on również dysponentem mapy cyfrowej obrazującej użytkowanie terenu (CORINE Land Cover 2000). Dane związane 1 Dokumenty dotyczące Wspólnej Strategii Wdrażania RDW można znaleźć na stronie internetowej Komisji Europejskiej http://ec.europa.eu/environment/ water/water-framework/objectives/implementation_en.htm 29 M. Barszczyńska i D. Kubacka Ryc. 1. Schemat analityczny DPSIR (Driver – czynnik sprawczy, Pressure – presja, State – stan, Impact – oddziaływanie, Response – reakcja) do oceny SCWP (scalonych części wód powierzchniowych). Fig. 1. The schema of DPSIR (Driver, Pressure, State, Impact, Response) for SCWPs (aggregated surface water bodies) evaluation. z rzeczywistym użytkowaniem wód (pobory i zrzuty ścieków) pochodziły z baz danych PŁATNIK prowadzonych w urzędach marszałkowskich, natomiast dane o zabudowie cieków pochodziły z regionalnych zarządów gospodarki wodnej i/lub wojewódzkich zarządów melioracji i urządzeń wodnych. Niekorzystne oddziaływania na środowisko wodne były rozpatrywane w kontekście ochrony wód ze względu na ich przeznaczenie (ryc. 2). Wszystkie zjawiska dotyczące presji przedstawiono za pomocą systemu informacji geograficznej (GIS). Oznacza to, że wszystkie dane mają postać zbiorów elektronicznych, tzw. warstw, zawierających zarówno informację o położeniu, jak i informację opisową jakościową (dane tekstowe) lub ilościową (dane liczbowe). Zbiory danych wyświetlić można na ekranie komputera lub wydrukować jako mapę, używając specjalnego oprogramowania (Longley i in. 2006). Pewna część danych stanowi tło, są to: granice państwa, województw, gmin i miast, po30 Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania antropogeniczne Ryc. 2. Przeznaczenie wód na obszarze Polski (wykorzystano dane KZGW). Fig. 2. The appropriation of water in area of Poland (data from KZGW were used). dział na jednolite i scalone części wód oraz ich zlewnie, regiony wodne, dorzecza, przebieg cieków. Sposób pozyskiwania danych i ich uzupełnianie dla potrzeb analizy Dane potrzebne do analiz są gromadzone w różnej formie. Część informacji dostępna jest w postaci warstw map cyfrowych. Dane opisujące elementy mapy nie zawsze są kompletne. Większość niezbędnych informacji ma postać tabelaryczną i aby je zlokalizować na mapie, trzeba korzystać z różnych opisów, co jest kłopotliwe, ponieważ opisy te nie są jednoznaczne. 31 M. Barszczyńska i D. Kubacka Inną formą pozyskania danych w trakcie realizacji pracy było rozesłanie do odpowiednich instytucji wydrukowanych arkuszy map z prośbą o ręczne naniesienie obiektów i opisanie ich w tabelach. Materiał ten posłużył do utworzenia nowych warstw map cyfrowych. W trakcie ujednolicania zgromadzonego zestawu danych pojawiły się problemy natury technicznej i merytorycznej. Należało wykonać różne konwersje formatów danych, transformacje odwzorowań kartograficznych oraz przekształcić wiele wydrukowanych map do postaci cyfrowej. Problemem utrudniającym przeprowadzanie analiz był brak spójności zestawów danych geometrycznych pochodzących z różnych źródeł, brak jednolitości kodowania i nazewnictwa. Często informacja atrybutowa była niekompletna albo sprzeczna. Wszystkie powyższe braki i niejednoznaczności próbowano uzupełniać lub korygować indywidualnie. W większości przypadków niemożliwe było automatyczne przeprowadzenie tych zmian. O pracochłonności świadczyć może liczba zgromadzonych danych; na mapach zlokalizowano i wprowadzono dane dla 53 305 obiektów. Metody określania stanu wód i ryzyka nieosiągnięcia dobrego stanu ekologicznego Z przedstawionego powyżej zestawu danych widać jak wiele różnych elementów może mieć wpływ na stan wód. Rozważano wpływ różnorodnej działalności człowieka, głównie związanej z wykorzystaniem terenu dla celów osadnictwa, działalności gospodarczej i rolniczej, przekształceniami rzek i ich otoczenia związanymi z zabudową cieków i ich regulacją, a także wykorzystaniem wody do różnych celów. Stan ilościowy, fizykochemiczny i biologiczny wód powierzchniowych określano na podstawie wyników monitoringów. Osobno oceniano fizykochemiczny stan wód, jakość wód przeznaczonych do celów wodociągowych, do celów kąpieliskowych, do bytowania ryb, jak też stopień ich zanieczyszczenia azotanami pochodzenia rolniczego. Wyniki monitoringu ilościowego posłużyły do oceny stopnia zaburzenia naturalnego przepływu wody w rzekach. Szczególny wpływ na naturalny reżim hydrologiczny mają sztuczne zbiorniki wodne. 32 Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania antropogeniczne Stopień zmian koryt rzek i ich dolin (zmiany morfologiczne) oceniano na podstawie danych o wszelkiego rodzaju zabudowie, w tym podłużnej i poprzecznej związanej z rzeką (np. regulacje w postaci stopni lub umocnienia brzegów) i jej otoczeniem (np. wały przeciwpowodziowe). Wpływ antropopresji na SCWP oceniano według stanu dla roku 2005. Badano też tendencje zmian w celu oszacowania czy SCWP będą zagrożone nieosiągnięciem celów RDW w perspektywie roku 2015. W dalszej części artykułu w sposób bardziej szczegółowy przedstawiono metodykę identyfikacji presji na środowisko wodne. Identyfikacja znaczących oddziaływań antropogenicznych Według schematu DPSIR (por. ryc. 1) za główne czynniki sprawcze, które mają niekorzystny wpływ na stan wód uznano: warunki demograficzne, wykorzystanie wód do celów komunalnych i przemysłowych, sposób rolniczego wykorzystania gruntów oraz wielkość hodowli zwierząt i poziom nawożenia mineralnego. Przy określaniu presji na środowisko wodne wykorzystano tzw. metodę Wielowymiarowej Analizy Porównawczej (WAP). Zastosowanie metody WAP pozwala na porównywanie i porządkowanie obiektów opisanych za pomocą wielu cech diagnostycznych. Obiektami są jednostki badania (w tym przypadku były to SCWP), cechami – właściwości jednostek badania: tu przyjęto dane statystyczne z GUS-owskiego Banku Danych Regionalnych – (BDR GUS 2005). Do uszeregowania scalonych części wód pod względem poziomu badanego zjawiska wykorzystano tzw. taksonomiczną metodę wzorcową. W metodzie tej, uporządkowanie obiektów następuje na podstawie miary podobieństwa (odległości) każdego obiektu do obiektu wzorcowego, zdefiniowanego jako zestaw najkorzystniejszych – z punktu widzenia badanego zjawiska – wartości cech. W przypadku prowadzonej analizy, za wzorzec uznano zestaw wartości cech charakteryzujących najmniejsze zagrożenie ze strony czynników sprawczych. Istniejący stan zagospodarowania i zaludnienia obrazowały dane z BDR z roku 2005 (BDR GUS 2005). Potrzebna była 33 M. Barszczyńska i D. Kubacka także prognoza na rok 2015. Taka prognoza została przygotowana dla gmin przez zespół Instytutu Rozwoju Miast. Przy ostatecznych obliczeniach wzięto pod uwagę 18 wskaźników odnoszących się do gospodarki komunalnej, przemysłu, rolnictwa i obszarów chronionych. Obliczono je dla lat: 2005 i 2015 dla wszystkich SCWP. Identyfikacja stanu fizykochemicznego i biologicznego w scalonych częściach wód Podstawę identyfikacji fizykochemicznego i biologicznego stanu wód stanowiły wyniki monitoringu jakościowego rzek z 2005 roku, natomiast do śledzenia kierunku zachodzących zmian posłużyły dane monitoringowe z 2000 roku. Stan wód SCWP pod względem fizykochemicznym i biologicznym oceniano biorąc pod uwagę wyniki pomiarów: dla wód płynących, dla wód wykorzystywanych do celów wodociągowych, dla wód przeznaczonych do bytowania ryb, dla wód narażonych na zanieczyszczenia azotanami pochodzenia rolniczego, dla wód kąpieliskowych. W ocenie stanu chemicznego i biologicznego wynikiem końcowym jest stopień przekroczenia norm dla 21 wybranych wskaźników (Rozporządzenie 2004). Przyjęto, że przekroczenie norm nie większe niż 30% pozwala wnioskować o dobrym stanie fizykochemicznym i biologicznym wód. Bardziej zaostrzone normy obowiązują dla wody przeznaczonej dla celów wodociągowych. Szczególnie ostre kryteria nałożone są na następujące wskaźniki wody: temperaturę, odczyn pH, tlen rozpuszczony, wskaźniki mikrobiologiczne (Dyrektywa 1975). Przeprowadzono również ocenę wód, które są przydatne do bytowania ryb. Dyrektywy europejskie wprowadzają pojęcia tzw. wód łososiowych i karpiowych. Określenie „wody łososiowe” oznacza wody, w których żyją lub będą mogły żyć ryby z gatunków takich jak łosoś Salmo salar, pstrąg Salmo trutta, lipień Thymallus thymallus i sieja Coregonus sp., zaś określenie „wody karpiowe” oznacza wody, w których żyją lub będą mogły żyć ryby karpiowate (Cyprinidae) lub inne, np. szczupak Esox lucius, okoń Perca fluviatilis i węgorz Anguilla anguilla. Przy ocenie wód brano pod uwagę wskaźniki istotne dla życia ryb (Dyrektywa 1978). 34 Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania antropogeniczne Pewna część wód w Polsce została uznana za narażoną na zanieczyszczenia azotanami pochodzenia rolniczego. Przy ocenie brano pod uwagę wody, które pobiera się lub zamierza się pobierać dla potrzeb zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia oraz wody, w których można zmniejszyć stopień eutrofizacji poprzez zmniejszenie dawek dostarczanego azotu. Wody do celów kąpieliskowych oceniano na podstawie badań monitoringowych przeprowadzanych przez wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne. Program badań oraz normy dopuszczalne w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia (Rozporządzenie 2002) różnią się od norm unijnych. Polskie rozporządzenie dopuszcza wyższe wartości stężeń olejów mineralnych i nie wymaga badań enterowirusów, natomiast normy unijne (Dyrektywa 1976) są łagodniejsze w kwestii dopuszczalnej liczby bakterii coli typu kałowego i enterokoków. Badano również tendencję zmian fizykochemicznego stanu wód. Ze względu na istotne różnice w zakresie przeprowadzanych badań, tendencję określono na podstawie wyników monitoringu z lat: 2000 i 2005. Dla roku 2000 wykonano ocenę wg tych samych zasad jak dla roku 2005, a następnie porównano wyniki. Przy ostatecznej ocenie trendu zmian, uwzględniono najważniejsze wskaźniki: BZT5, azotany, azot ogólny, fosfor ogólny, substancje rozpuszczone. Za nieistotne uznano zmiany mniejsze niż 10%. Identyfikacja stanu hydromorfologicznego SCWP oceniano na podstawie stanu ilościowego wód powierzchniowych oraz stanu przekształcenia koryt rzecznych ze względu na zabudowę. Do oceny zastosowano szereg wskaźników obliczonych dla SCWP i charakteryzujących niekorzystny wpływ na stan hydromorfologiczny: istniejących zbiorników wyrównawczych, gospodarki wodnej (pobory wody, straty wody lub przerzuty wody), obwałowań, budowli piętrzących zaburzających naturalne spadki cieków, uregulowanych odcinków cieków i innej zabudowy podłużnej, obszarów zmeliorowanych, energetyki wodnej (Nachlik red. 2004). Stan ilościowy wód powierzchniowych oceniano biorąc pod uwagę jednocześnie wielkości przepływów średnich charaktery35 M. Barszczyńska i D. Kubacka stycznych dla danego cieku oraz wielkości wahań przepływów w ciągu roku i w wieloleciu. Parametry te wyznaczają tzw. reżim hydrologiczny. Jest on niekorzystny, gdy przepływy są zbyt niskie, zbyt wysokie w stosunku do średnich lub nie wykazują naturalnych wahań w ciągu roku. W przekrojach zamykających SCWP, dla których stwierdzono występowanie czynników sprawczych, obliczono wartości: średniego przepływu z wielolecia z całego dostępnego zakresu czasowego oraz średniego przepływu z wielolecia 1981–2000. Obliczenia oparto na wynikach pomiarów przepływu uzyskanych z Bazy Danych Hydrologicznych IMGW, bądź obliczono z wielkości opadu atmosferycznego na danym terenie, stosując odpowiednie wzory empiryczne. W oparciu o te dane oraz szereg innych obliczeń, za niekorzystne dla stanu ilościowego wód powierzchniowych uznano: − przekroczenie ponad 3% średniego odpływu z wielolecia z SCWP, spowodowane pracą zbiorników retencyjnych; − straty wody ponad 5% średniego przepływu z wielolecia, spowodowane głównie nawodnieniami, poborami wody na potrzeby stawów rybnych, przerzutami wody do innych SCWP; − obniżenie lub podniesienie się średniego przepływu z wielolecia 1981–2000 w stosunku do wielolecia 1961–1980 o więcej niż 25%. Niekorzystne zmiany w morfologii cieków identyfikowano, gdy w SCWP: − ponad 30% brzegów cieków jest obwałowanych; − sumaryczna wysokość budowli piętrzących przekracza ponad 15% sumę spadków cieków; − ponad 30% długości cieków jest uregulowanych; − obszary zmeliorowane stanowią więcej niż 30%; − sumaryczna moc jednostek energetycznych odniesiona do całkowitej długości cieków przekracza wartość 0,0125 (dla małych elektrowni wodnych). Przewidywany stan na rok 2015 oceniano na podstawie planowanych do realizacji obiektów gospodarki wodnej, w tym głównie zbiorników retencyjnych, melioracji, zabudowy poprzecznej i podłużnej. Ze względu na brak pewności, które inwestycje będą realizowane postanowiono nie uwzględniać współczynni36 Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania antropogeniczne ków korygujących, umożliwiających przeprowadzenie analizy wariantowej w ocenie zmian hydromorfologicznych. Analiza i ocena Analizy statystyczne. Dla danych statystycznych potrzebne było przeprowadzenie zaawansowanych analiz z zastosowaniem technologii GIS, przeliczających dane odnoszące się do obszarów gmin na obszary przypisane do SCWP, gdyż granice tych obszarówz reguły nie pokrywają się. Te wyliczenia były punktem wyjścia do analizy taksonomicznej odległości od wzorca i klasyfikacji SCWP pod kątem zagrożenia ze strony czynników sprawczych. Na postawie wyliczonych wskaźników zakwalifikowano gminy, a następnie SCWP do jednej z 5 klas stopnia zagrożenia ze strony czynników sprawczych (ryc. 3). Ocena stanu fizykochemicznego i biologicznego wód. Wyniki dokonanej oceny wykazały, że cele środowiskowe osiąga 285 SCWP, potencjalnie zagrożonych nieosiągnięciem celów środowiskowych jest 208 SCWP, zagrożonych jest 555 SCWP, dla 15 SCWP przedstawiono propozycje ich podziału na część zagrożoną i niezagrożoną, a dla 2 SCWP nie było możliwe podanie oceny. Ocena hydrologiczna. Dla roku 2005 wyznaczono 300 SCWP zagrożonych pod względem hydrologicznym. Oszacowano, że w roku 2015 zagrożonych będzie o 14 SCWP więcej, z powodu realizacji budowy kolejnych zbiorników retencyjnych. Ocena morfologiczna. Ostatecznie, ze względu na występujące zmiany w korycie rzecznym i jego otoczeniu, za zagrożoną uznano: − SCWP, dla której wartość progowa została przekroczona dla minimum dwóch wskaźników; − SCWP, dla której wartość progowa została przekroczona tylko dla jednego wskaźnika, ale w stopniu znaczącym (ocena ekspercka); − SCWP, na której obszarze zidentyfikowano sztuczny zbiornik wodny, najczęściej stanowiący kompleks budowli hydrotechnicznych – np. zbiornik, zapora, śluza, urządzenia przelewowe, elektrownia, derywacja. Wynikiem analiz było wyznaczenie 387 SCWP zagrożonych pod względem morfologicznym w roku 2005 oraz prognoza uwzględniająca 405 SCWP zagrożonych w roku 2015. 37 M. Barszczyńska i D. Kubacka Ryc. 3. Klasyfikacja SCWP wg stopnia zagrożenia; im kolor jaśniejszy tym zagrożenie mniejsze(wykorzystano dane KZGW). Fig. 3. The SCWPs classification by level of risk; the brighter colour shows the lower risk (data from KZGW were used). Podsumowanie Dla wszystkich wyznaczonych scalonych części wód (SCWP) zostały określone syntetyczne informacje do oceny ryzyka nieosiągnięcia celów środowiskowych, wraz z uwzględnieniem prognozy rozwoju. W zależności od stopnia natężenia zagrożenia ze strony czynników sprawczych, SCWP zostały podzielone na pięć grup: o bardzo niskim (1), niskim (2), średnim (3), wysokim (4), bardzo wysokim (5) stopniu natężenia zagrożenia. W zależności od stanu chemicznego i biologicznego wód, SCWP zostały podzielone na dwie grupy: 1 – część zagrożona, 0 – część niezagrożona. Podobnie w zależności od oceny stanu hydromorfologicznego SCWP zostały podzielone na dwie grupy: 1 – część zagrożona, 0 – część niezagrożona. Ostateczna ocena ryzyka nieosiągnięcia celów środowiskowych została wykonana w następujący sposób: 38 Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania antropogeniczne − niezagrożona SCWP ma stan fizykochemiczny biologiczny i hydromorfologiczny uznany za niezagrożony, 1 lub 2 klasę pod względem czynników sprawczych, a prognoza rozwoju nie wskazuje na niekorzystne zmiany; − zagrożona SCWP ma stan fizykochemiczny, biologiczny i hydromorfologiczny uznany za zagrożony i ma 3, 4 lub 5 klasę pod względem czynników sprawczych, a prognoza rozwoju nie wskazuje na znaczącą poprawę lub SCWP jest zagrożona tylko pod względem hydromorfologicznym, tzn. zagrożenie w perspektywie do 2015 roku wykazują tylko wskaźniki hydromorfologiczne opisane w rozdziale „Identyfikacja stanu hydromorfologicznego”. Ryc. 4. Ocena końcowa SCWP z uwzględnieniem przyczyn zagrożenia (wykorzystano dane KZGW). Fig. 4. The final evaluation of SCWPs including the cause of risk (data from KZGW were used). 39 M. Barszczyńska i D. Kubacka W przypadku rozbieżności w klasyfikacji lub oceny niepełnej, dokonano oceny eksperckiej na podstawie: szczegółowej analizy rzeczywistej lokalizacji i wielkość punktowych i obszarowych źródeł presji z wykorzystaniem warstw GIS; podobieństwa do sąsiednich SCWP, dla których dysponowano pełną oceną stanu fizyko-chemicznego; oceny jezior dla tych SCWP, gdzie jeziora przeważają nad rzecznymi częściami wód. W rezultacie 263 SCWP zakwalifikowano jako niezagrożone, a 802 jako zagrożone, w tym 405 jako zagrożone tylko pod względem hydromorfologicznym (ryc. 4). SUMMARY Barszczyńska M., Kubacka D. The Water Framework Directive: Significant anthropogenic impacts on river waters of Poland. Chrońmy Przyrodę Ojczystą (64), 5: 28–42, 2008. The Water Framework Directive (WFD) introduces the concept of ‘surface water body’, meaning a separate and significant element of surface waters, such as: lake, reservoir, stream, river or canal; portion of a stream, river or canal; transitional waters or stretch of coastal waters. The main objective of the WFD is for Member States to achieve ‘good ecological and chemical status’ of all surface and ground ‘water bodies’ by 2015. Implementation of the WFD requires, thus, in the beginning stage, establishment of the current aquatic environment status. This task was realized by order of the Minister of the Environment by a consortium comprised of: the Institute of Meteorology and Water Management, the State Geological Institute and the Institute of Environmental Protection. In the article, we present the results of this work, identifying essential anthropogenic factors influencing surface waters in the socalled aggregated surface water bodies (SCWP), grouping individual surface water bodies. One element of the work was collection of information encompassing various aspects of water management. Also presented are sources of information concerning all categories of surface waters, as well as methods of obtaining and standardizing data of varying provenance. The identification of significant anthropogenic impacts is discussed, including: the manner of development of the 40 Ramowa Dyrektywa Wodna: Znaczące oddziaływania antropogeniczne area and usage of waters, aspects of the physico-chemical, biological and quantitative status, as well as morphological changes in surface waters. Results are shown for assessment of aggregated water bodies for 2005, as well as prospects for achievement of good water status by 2015. In collecting, integrating, analyzing and visualizing data, use of GIS technology was essential. The result of the work described is the categorization of 263 aggregated water bodies as not at risk, 802 as at risk – 405 of which are at risk only in a hydromorphological sense. PIŚMIENNICTWO BDR GUS 2005. Bank Danych Regionalnych Główny Urząd Statystyczny. http//www.stat.gov.pl/bdr/bdrap.strona.indeks CORINE Land Cover. 2000. http://www.eea.europa.eu/themes/ landuse/clc-download. Dyrektywa 1975. Dyrektywa 75/440/EWG z dnia 16 czerwca 1975 r. dotycząca wymaganej jakości wód powierzchniowych przeznaczonych do poboru wody pitnej (Dz.Urz. WE, L 194 z 25.7.1975). Dyrektywa 1976. Dyrektywa 76/160/EWG z dnia 8 grudnia 1975 r. dotycząca jakości wody w kąpieliskach (Dz.Urz. WE, L 31 z 5.2.1976). Dyrektywa 1978. Dyrektywa 78/659/EWG z dnia 18 lipca 1978 r. w sprawie jakości słodkich wód wymagających ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb (Dz.Urz. WE, L 222 z 14.8.1978). Dyrektywa 2000. Dyrektywa 2000/60/WE z dnia 23 października 2000 ustanawiającą ramy wspólnego działania w dziedzinie polityki wodnej (Ramowa Dyrektywa Wodna) (Dz.Urz. WE, L 327 z 22.12.2000). Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W. 2006. GIS. Teoria i praktyka. PWN, Warszawa. Nachlik E. (red.). 2004. Identyfikacja i ocena oddziaływań antropogenicznych na zasoby wodne dla wskazania części wód zagrożonych nieosiągnięciem celów środowiskowych. Monografia 318, Seria Inżynieria Środowiska, Politechnika Krakowska, Kraków. Opracowanie 2007. Opracowanie analizy presji i wpływów zanieczyszczeń antropogenicznych w szczegółowym ujęciu jednolitych części wód powierzchniowych i podziemnych dla potrzeb 41 M. Barszczyńska i D. Kubacka opracowania programów działań i planów gospodarowania wodami. Raport końcowy, 2007, Maszynopis w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Państwowym Instytucie Geologicznym, Instytucie Ochrony Środowiska. Rozporządzenie 2002. Rozporzadzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 października 2002 w sprawie wymagań, jakim powinna podlegać woda w kąpieliskach, Dz.U. Nr 183 (2002), poz. 1530. Rozporządzenie 2004. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 lutego 2004 w sprawie klasyfikacji dla prezentowania stanu wód powierzchniowych i podziemnych, sposobu prowadzenia monitoringu oraz sposobu interpretacji wyników i prezentacji stanu tych wód. Dz.U. Nr 32 (2004), poz. 284. 42