Roman Barszcz to prawdziwy człowiek renesansu architekt, inżynier

Roman Barszcz to prawdziwy człowiek renesansu architekt, inżynier, poeta, satyryk, działacz
opozycyjny. Urodził się 16 października 1930 r. w Niedabylu w powiecie białobrzeskim. W rodzinnej
wsi przeżył czas wojny i okupacji. Jako syn żołnierza Polski Podziemnej AK wyniósł z domu
rodzinnego wolę walki, nauki i obrony prześladowanych. Udzielał pomocy żydom, kolegom z
podwórka, brał udział w akcji Armii Podziemnej na skalę wieku i możliwości.
Ukończył prestiżowe, słynne Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Warszawie. Tytuł
inżyniera uzyskał skończywszy Politechnikę Warszawską na Wydziale Inżynierii Budowlanej, wiele lat
przepracował w pracowni konstruującej drogi, mosty i estakady.
Od najwcześniejszych lat łączyła go wielka przyjaźń z Ryszardem Jerzym Kuklińskim -beztroskie
dzieciństwo w rodzinnej wsi koło radomskich Białobrzegów, traumatyczny okres wojny i powstania,
wzajemna pomoc w latach siedemdziesiątych, spotkania poprzedzające potajemny wyjazd Kuklińskich
do Stanów, odwiedziny w Wiązownie już po rehabilitacji i ostatnia droga Ryszarda, w jakiej jako
przedstawiciel rodziny z Polski, towarzyszył mu na mszy żałobnej w kaplicy Fort Meyers, koło
cmentarza wojskowego Arlington.
Głaz narzutowy „z pól ojców naszych”, jaki przekazali – kpt. AK Leon Barszcz i Roman Barszcz, stał
się podstawą Kamienia Katyńskiego w Warszawie, czyli pomnika upamiętniającego ofiary zbrodni
katyńskiej, powstałego m.in. z inicjatywy płk. Ryszarda Kuklińskiego. To wtedy, w czasie uroczystości
odsłonięcia, która odbyła się 6 maja 1998 roku, w okolicznościowym przemówieniu powiedział: „Jeśli
jest prawdą, że pomniki mają swoją mowę, to ten będzie mówił: Przechodniu powiedz wszystkim, że do
ostatniej chwili staliśmy na straży wierni Polsce i jej wolności”.
Roman Barszcz był wiernym przyjacielem Kuklińskiego, wespół z nim dzielił cierpienie i niedostatki,
z myślą o prawdziwej rehabilitacji dobrego imienia płk. Kuklińskiego był współtwórcą, złożonego w
marcu 2013 r., Społecznego Komitetu Budowy Pomnika płk. Ryszarda Kuklińskiego w Wiązownie.
Zasiedli w nim m.in. Joanna Kuklińska, żona Pułkownika, kpt. AK. Leon Barszcz. W ramach pracy nad
przełamywaniem stereotypów o roli Kuklińskiego w ratowaniu świata przed zagładą atomową
zorganizowano 15 maja 2013 w Wiązownie konferencję pt.: Samotna Misja Pułkownika Kuklińskiego
w oczach przyjaciela i świata. W październiku 2015 r. ponad 100 gimnazjalistów wzięło udział w
powiatowym konkursie wiedzy o płk. Kuklińskim. W dniu 7 listopada 2015 r. w Otwocku odsłonięto
ulicę płk. Ryszarda Kuklińskiego i pamiątkowy kamień w Zakręcie. Odbyła się także ogólnopolska
konferencja Pułkownik Kukliński – Zwycięska Misja.
Marzył o Polsce wolnej, demokratycznej i silnej. W czerwcu 2016 r. został uhonorowany przez Urząd
do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odznaczeniem „Pro Patria” razem ze swoim bratem
kpt. AK Leonem Barszczem ps „Buk”. Wyróżnienie nadawane jest osobom zasłużonym w utrwalaniu
niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. 11 listopada, w Święto Niepodległości, został zaproszony do
Belwederu i Pałacu Prezydenckiego, aby był świadkiem przekazania awansu generalskiego Ryszarda
Kuklińskiego.
Roman Barszcz żegnając w 2004 r płk. Kuklińskiego powiedział: Niech Hetmanka Żołnierza Polskiego,
Matka Boska Królowa Korony Polskiej wstawi się za Tobą przed Panem narodów – przed Panem
Bogatym w miłosierdzie. Odszedł na wieczną wartę 27 grudnia 2016 r.
Małgorzata Kupiszewska