optimum ekonomiczne konkurencja doskonała - e

Wyznaczanie optimum ekonomicznego (równowagi przedsiębiorstwa) w warunkach
konkurencji doskonałej
Analiza krótkookresowa.
I.
AR = D
MR
ATC
AVC
MC
p
Optimum Ekonomiczne
(B’)
MR = MC i MC
MC
A’
AVC
ATC
B’
MR = AR=D
C
E
Q
Optimum techniczne
(Q)
min ATC
0
A
B
q
Oznaczenia:
AR – utarg przeciętny
MR – utarg krańcowy (marginalny)
TR – utarg całkowity
D – popyt
ATC – przeciętny koszt całkowity
AVC – przeciętny koszt zmienny
TC –koszt całkowity
MC – koszt krańcowy
q – wielkość produkcji
p - cena
Aby wyznaczyć optimum ekonomiczne przedsiębiorstwa na rynku doskonale
konkurencyjnym należy wyznaczyć wielkość produkcji zgodnie z warunkiem:
MR = MC i MC (oznaczone jako B’)
Mając wielkość produkcji 0B oraz cenę po której sprzedany zostanie produkt 0P (na rynku
doskonale konkurencyjnym przedsiębiorstwo jest cenobiorcą) możemy obliczyć utarg
całkowity TR:
TR = p  q
zatem:
TR = 0B  0P
Pole prostokąta 0BB’p jest polem utargu całkowitego.
Obliczenie kosztu całkowitego:
Dla wielkości produkcji 0B – wyznaczonej dla optymalnej wielkości produkcji w sensie
ekonomicznym przeciętny koszt całkowity ATC wynosi BE.
TC
to dla wyliczenia kosztu całkowitego TC wystarczy pomnożyć
q
przeciętny koszt całkowity ATC przez wielkość produkcji q.
Zatem:
TC= BE 0B
Pole prostokąta 0BEC jest polem kosztu całkowitego.
Ponieważ ATC =
Obliczenie zysku ekonomicznego polega na odjęciu od pola utargu całkowitego TR pola
kosztu całkowitego TC.
Zysk Ekonomiczny = 0BB’p – 0BEC
Zysk ekonomiczny przedstawia pole prostokąta CEB’p
Wnioski:
 W powyżej przedstawionym przykładzie widzimy, że przedsiębiorstwo znajdując się w
stanie równowagi krótkookresowej może osiągać zysk ekonomiczny.
 Ponadto optimum ekonomiczne występuje przy większym wolumenie produkcji niż
optimum techniczne. Wynika z tego, że przedsiębiorstwo maksymalizuje zysk ponosząc
wyższe koszty jednostkowe niż miałoby to miejsce w sytuacji, gdyby przedsiębiorstwo
wytwarzało wielkość produkcji określoną przez optimum techniczne.
 Istnienie zysku ekonomicznego w danej gałęzi zachęca innych potencjalnych
producentów do wejścia do tej gałęzi.
 Prowadzić to będzie do wzrostu podaży dobra na rynku wywołując spadek jego ceny. W
następstwie czego wystąpi tendencja do zanikania zysku ekonomicznego w sytuacji
równowagi długookresowej panującej w danej gałęzi.
I Długookresowa równowaga przedsiębiorstwa w warunkach równowagi całej gałęzi
produkcji
AR = D
MR
AC
MC
MC
AC
A’
B’
p
MR = AR=D
Optimum ekonomiczne
(B’) pokrywa się z
optimum technicznym
(min AC)
0
A
B
q
W długim okresie wszystkie koszty są zmienne, dlatego nie ma rozbicia na ATC i AVC (Na
rysunku występuje tylko jedna krzywa przeciętnych kosztów AC).
Wyznaczanie:
Utarg całkowity = 0B  BB’
Utarg całkowity przedstawia pole prostokąta 0BB’p
Koszt całkowity = 0B  BB’
Koszt całkowity przedstawia pole prostokąta 0BB’p
Utarg całkowity = koszt całkowity
Zatem:
W warunkach równowagi długookresowej zysk ekonomiczny wynosi 0.