Sąd Najwyższy odmawia uznania podróży służbowych przy

Tax & Legal Alert / Human Resource Services
Sąd Najwyższy odmawia uznania
podróży służbowych przy
poświadczeniu formularza A1
1 lipca 2015
W skrócie
Sąd Najwyższy w kilku wyrokach z ostatniego okresu prezentuje stanowisko, zgodnie z którym
wydanie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych poświadczeń na formularzach A1 (wcześniej E-101)
wyklucza uznanie, że zainteresowani we wskazanych w nich okresach przebywali w podróżach
służbowych. W konsekwencji, diety oraz inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika
wypłacone w okresie poświadczonym przez ZUS na formularzu A1 (E-101) nie będą wyłączone z
podstawy wymiaru składek. W ocenie Sądu Najwyższego, poświadczenie przez ZUS formularza A1 jest
dopuszczalne jedynie w sytuacji zagranicznych oddelegowań pracowników. Jednocześnie, Sąd nie
wskazuje jaki dokument, potwierdzający zastosowanie względem pracownika polskiego
ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego, byłby właściwy w trakcie zagranicznej podróży
służbowej.
Szczegółowe
informacje
Sąd Najwyższy w kilku
wydanych ostatnio wyrokach
wyraził przekonanie, zgodnie z
którym poświadczenie przez
ZUS stosowania polskiego
systemu ubezpieczeń
społecznych na formularzu E101 (obecnie A1) dotyczyć może
jedynie sytuacji, kiedy
pracownik wykonuje pracę za
granicą na podstawie
czasowego oddelegowania.
Tym samym, sam fakt wydania
przez ZUS wspomnianego
formularza automatycznie
wyklucza możliwość
stwierdzenia, że pracownik,
którego ono dotyczy przebywa
w zagranicznej podróży
służbowej. Powyższa ocena
oparta jest na interpretacji
dokonanej zarówno przez sądy
niższych instancji, jak i Sąd
Najwyższy przepisów
Rozporządzeń Parlamentu
Europejskiego i Rady w
sprawie koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego
(„Rozporządzenia
koordynacyjne”).
Dodatkowo, Sąd Najwyższy
zwraca uwagę na zasadnicze
cechy charakteryzujące podróż
służbową. Praca w ramach
podróży służbowej, w ocenie
Sądu, powinna obejmować
wykonanie przez pracownika
obowiązków niecodziennych,
okazjonalnych i nietypowych,
które nie powinny należeć do
zwykłych, umówionych
czynności pracowniczych.
Pracę w ramach podróży
służbowej powinna dodatkowo
wyróżniać sporadyczność i
przemijający czas trwania
wysłania oraz wykonywanie
konkretnie określonego
zadania.
Zatem, w sytuacji kiedy
delegowanie dotyczy stałej
pracy za granicą na rzecz
swego pracodawcy, wysłanie
pracownika na obszar innego
państwa członkowskiego UE
należy, w myśl wyroków Sądu
Najwyższego, traktować jako
odrębną instytucję prawną
określoną przez postanowienia
Rozporządzeń
koordynacyjnych.
Jednocześnie, Sąd Najwyższy
nie identyfikuje żadnego
dokumentu, który mógłby
zostać wydany przez ZUS jako
potwierdzenie zastosowania
polskiego ustawodawstwa w
zakresie zabezpieczenia
społecznego względem
pracownika wysłanego w
podróż służbową.
www.pwc.pl/podatki
Z drugiej strony, w praktyce
oddziały ZUS nie odmawiały
do tej pory wydawania
poświadczeń na formularzu A1
dla pracowników wysyłanych w
zagraniczne podróże służbowe.
Co to dla mnie
oznacza?
Polskie spółki kierujące
pracowników do pracy za
granicę powinny odpowiednio
zidentyfikować formułę
prawną, w ramach której taka
praca będzie wykonywana.
Obowiązek składkowy został
bowiem odrębnie określony
względem dwóch grup
pracowników wykonujących
pracę poza umówionym
miejscem świadczenia pracy.
Wyłączenie z podstawy
wymiaru składek diet i innych
należności dotyczy jedynie
pracowników przebywających
w podróżach służbowych. W
przypadku, gdy praca za
granicą nie jest wykonywana w
ramach podróży służbowej, z
polskiej perspektywy inne będą
zasady rozliczania
podatkowego i dla celów
składek ZUS świadczeń i
dochodów uzyskiwanych przez
pracownika za pracę za
granicą.
Jesteśmy gotowi, żeby Państwu
pomóc w określeniu wszelkich
implikacji związanych z
kierowaniem pracowników do
pracy za granicą. W
szczególności służymy
wsparciem w ustaleniu
prawidłowego statusu
ubezpieczeniowego
delegowanego pracownika, jak
również identyfikacji
obowiązków płatnika polskich
składek ZUS z niego
wynikających.
Porozmawiajmy
W razie jakichkolwiek wątpliwości i pytań związanych z powyższą informacją, prosimy o kontakt
z Zespołem ds. podatków pracowniczych i doradztwa HR.
Katarzyna Serwińska
Dyrektor
+ 48 502 184 794
[email protected]
Barbara Kolimeczkow
Starszy menedżer
+48 502 184 825
[email protected]
Katarzyna Rzeżnicka
Menedżer
+ 48 519 504 406
[email protected]
Zastrzeżenie prawne: Publikacja ma jedynie charakter informacyjny i nie stanowi porady podatkowej w rozumieniu polskich przepi sów, w szczególności Ustawy z dnia 5
lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. Nie powinni Państwo opierać swoich działań/decyzji na treści informacji zawartych w tej publikacji bez uprzedniego uzyskania
profesjonalnej porady.
© 2015 PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. W tym dokumencie nazwa "PwC" odnosi się do PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o., firmy
wchodzącej w skład sieci PricewaterhouseCoopers International Limited, z których każda stanowi odrębny i niezależny podmiot prawny.