plan metodyczny wychowania fizycznego

PLAN METODYCZNY WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
Prowadzące: Iwona Orlikowska, Beata Szyńska
Klasa: Ia , II b
Miejsce: sala gimnastyczna
Czas: 45 minut
Dział programowy: Gry i zabawy
ZADANIA GŁÓWNE:
Gry i zabawy przygotowujące dzieci do nauki gry w „Dwa ognie”.
ZADANIA DODATKOWE:
 rozwijanie cech motorycznych: zręczności, skoczności, zwinności, koordynacji ruchowej.
CELE OPERACYJNE:
Umiejętności:
 uczeń uczestniczy w grach i zabawach, potrafi wykonać czynności ruchowe na miarę swoich
możliwości zgodnie z poleceniem.
Psychomotoryczność:
 uczeń poprzez gry i zabawy kształtuje: zręczność, skoczność, zwinność, koordynację
ruchową.
Wiadomości:
 uczeń zna zasady gier i zabaw.
Wychowawcze:
 uczeń stosuje się do zasad i uwag nauczyciela podczas ćwiczeń kształtujących i zna zasady
bezpieczeństwa podczas ćwiczeń i zabaw.
METODY REALIZACJI ZADAŃ:
Metoda zabawowa
Metoda zabawowo – naśladowcza
Metoda naśladowczo – ścisła
FORMY ORGANIZACJI ZAJĘĆ:
grupowa
indywidualna
zbiorowa
SPRZĘT: 40 szarf, 2 piłki gumowe
Przebieg zajęć:
CZĘŚĆ WSTĘPNA:
Ćwiczenia ożywiające: berek „Przyjaciel”
Ćwiczenia kształtujące:









ćw. głowy x 2
ćw. RR ramion
ćw. TT x 2 (krążenia T)
krążenia bioder
Skrętoskłony
ćw. NN (wypady w przód, w bok)
ćw. Rozciągające „motylki”
ćw. RR i NN ( w klęku podpartym wymachy RR i NN
z przysiadu podpartego – wyrzut nóg ( prawa i lewa noga na zmianę)
CZĘŚĆ II GŁÓWNA
„Strzelec wyborowy”
„Ognista kula”
„Dwa ognie” – zabawa uproszczona
CZĘŚĆ III KOŃCOWA
ćwiczenia uspokajające: zabawa orientacyjno – porządkowa „Zagubiony kotek”
zakończenie lekcji: zbiórka, omówienia zajęć, pożegnanie klas.
ZAŁĄCZNIK
Zabawy z piłką
„Strzelec wyborowy”
Jeden ze strzelców, mający piłkę, stara się skuć pozostałe dzieci, przy czym za skutego
uważa się każdego kto dotknie piłki. Skuci ubierają szarfę i pomagają skuwać pozostałe
dzieci.
„Ognista kula”
Dzieci dzielimy na dwa zespoły. Jeden zespół staje na obwodzie koła, a pozostałe dzieci
stoją wewnątrz koła. Gracze stojący na obwodzie koła starają się za pomocą piłki skuć
kogoś ze środka. Trafić wolno wszędzie, tylko nie w głowę. Przed skuciem można chronić
się ucieczką lub unikami czy podskokami. Ten, kto zostanie trafiony, odchodzi na zewnątrz
koła. Po sygnale następuje zmiana ról. Wygrywa zespół, który skuł większą ilość dzieci.
(zbijak) „Dwa ognie” – zabawa uproszczona
Dzieci dzielimy na dwa zespoły, które kują się nawzajem. Za skutego uważa się każdego
kogo piłka dotknie lub komu wypadnie piłka z rąk. Wygrywa zespół z większą ilością
punktów za skucia..