09. Faszym we Włoszech
Transkrypt
09. Faszym we Włoszech
Przed I wojną światową istniały 3 republiki, po 1918r. już 16 W latach 20-tych nastąpiły niepowodzenia gospodarcze i polityczne; skutek społeczeństwa odwracają się od demokracji i przekazują władzę w ręce dyktatorów Ważniejsze przewroty i zamachy stanu w Europie w okresie 20-lecia międzywojennego Rok Państwo 1920 Węgry 1922 Włochy 1923 Turcja 1923 Hiszpania 1925 Litwa 1926 Albania 1926 Portugalia 1926 Polska 1929 Jugosławia 1930 Rumunia 1933 Austria 1934 Estonia 1934 Łotwa 1934 Bułgaria 1936 Grecja 1936 Hiszpania Kryzys wewnętrzny W trakcie walk zginęło ok. 700 000 osób Problemy gospodarcze, hiperinflacja Niespełnione przez ententa obietnice nabytków terytorialnych (Włochy dostały tylko płd. Tyrol i Istrię) - „kalekie zwycięstwo” Nie przyznano Włochom Dalmacji Gabriele D’Annunzio we wrześniu 1919 r. zajął port Fiume (zach. Chorwacja) 1924 Liga Narodów proklamowała przyłączenie Fiume do Włoch 1919r. Benito Mussolini tworzy Związek Weteranów (złożony z byłych żołnierzy walczących w I wojnie światowej) mieszanina haseł nacjonalistycznych, socjalistycznych i populistycznych 1921r – utworzenie w Rzymie w Narodowej Partii Faszystowskiej PROGRAM Przejęcie przez państwo kontroli nad gospodarką Reforma rolna Konfiskata dóbr kościoła katolickiego Likwidacja monarchii Wprowadzenie progresywnych (rosnących wraz z zamożnością) podatków Konieczność militaryzacji społeczeństwa Postulat utworzenia Wielkich Włoch Nawiązanie do tradycji starożytnego Rzymu czarne koszule – bojówki faszystowskie (od koloru noszonych koszul) 1921 wybory do parlamentu – 35 mandatów Stopniowa rezygnacja z haseł antyklerykalnych i republikańskich daje poparcie Mussoliniemu przez kościół i króla 1922 - strajk generalny ogłoszony przez socjalistów sparaliżował kraj – przeciwko strajkującym wystąpiły bojówki 28 X 1922 „marsz na Rzym” ok. 30-40 tyś. zwolenników Mussoliniego Wiktor Emmanuel III powierza Mussoliniemu misję tworzenia rządu - na 15 ministerstw faszyści objęli resorty: spraw wewnętrznych, spraw zagranicznych, sprawiedliwości i finansów; pięć dalszych ministerstw przeszło w ręce polityków współpracujących z faszystami; podczas głosowania nad wotum zaufania 306 posłów poparło rząd duce (oprócz faszystów i nacjonalistów byli to liberałowie, ludowcy i socjaliści-reformiści), a 116 było przeciw (socjaliści, komuniści i republikanie) grudzień 1922 – utworzenie Wielkiej Rady Faszystowskiej (miała doradzać rządowi, z czasem stała się najważniejsza) lipiec 1923 r. – zmiana ordynacji wyborczej: zwycięskie ugrupowanie otrzymuje dwie trzecie mandatów w Izbie Deputowanych, pod warunkiem, że padło na nie co najmniej 25% oddanych głosów tekst źródłowy nr 1 strona 61 oraz pytania pod tekstem proces faszyzacji zniesienie wolności prasy, stowarzyszeń) Zniesienie prawa do strajku Karta Pracy – praca to obowiązek społeczny, gwarantowała kontrolę państwa nad wszelkimi stosunkami pracy we Włoszech Brutalna walka polityczna (zabójstwo Matteottiego) Zdelegalizowanie innych, prócz faszystowskiej, partii politycznych korporacjonizm 1923r. powstanie Milicji Faszystowskiej 1927r. Organizacja Ochotnicza do Zwalczania Antyfaszyzmu kult państwa i duce Sile nawiązanie do Starożytnego Rzymu Roboty publiczne (budowa dróg – autostrad) Nowe miejsca pracy, z powodu zamówień rządowych reformy socjalne – m.in. płatne urlopy, rozbudowana opieka socjalna objęcie Kościoła katolickiego szczególnymi względami (religia katolicka religią państwową) Utworzenie Watykanu a) lata 20-te Konferencja w Paryżu Konferencja waszyngtońska Pakt reński