Spotkanie rówieśników
Transkrypt
Spotkanie rówieśników
Temat: Spotkanie z rówieśnikami z różnych stron świata Autorka: Magdalena Szymańska Konsultacja merytoryczna: Iwona Stankova Cel: wzmocnienie poczucia szacunku dla różnorodności, empatii i umiejętności dialogu międzykulturowego Grupa docelowa: dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym (6 – 10 lat) Czas trwania: 1,5 h Potrzebne sprzęt i materiały: - Komputer z programem Power Point, - Rzutnik i ekran, - Kartki i ołówki (tyle, ile dzieci), - Różne materiały plastyczne (w tym papier kolorowy, bibuła, klej, nożyczki) - Wydrukowane zdjęcia z postaciami (karty pracy) - List od rówieśników (wydrukowany i przetłumaczony na język polski) Przebieg zajęć: I CZĘŚĆ (edukacyjna): Powitanie: Przedstawienie się prowadzącej/prowadzącego / Pokaz slajdów – prowadząca w otoczeniu dzieci z różnych kultur (w ten sposób chcemy by przekaz był bardziej osobisty, perspektywa osobista będzie odnosi się do doświadczenia prowadzącej, będzie to zatem przekaz dużo bardziej prawdziwy i mniej obarczonym stereotypizacją). Powtórka: Przypomnienie najważniejszych elementów z warsztatu wielokulturowego (pytania dotyczące strojów, powitań np. wymienić jak najwięcej powitań w różnych językach, zaprezentowanie ponownie paru rekwizytów by dzieci odgadły do jakiej kultury przynależą) Wstęp do tematu: Prezentujemy krótki spot dotyczący Brave Kids. Pytam się dzieci co widzą na filmie. Pytamy się dzieci czy chciałyby poznać mieszkańców innych krajów? Część właściwa: Ćwiczenie z listami. Opowiadamy dzieciom o Tanzanii i Gruzji (prezentujemy slajdy ze zdjęciami) Informuje dzieci, że nasza grupa dostała dwa listy: z Tanzanii i Gruzji. Listy zawierają opisy ich autorów, ich ulubionych zabaw, jest też wyrażona chęć nawiązania korespondencyjnej przyjaźni celem wymiany pomysłów na udaną zabawę. Dzieci znają projekt Brave Kids (były uczestnikami lub ich koledzy byli na projekcie w Polsce) W trakcie przekazywania tej informacji prezentujemy globus oraz mapę świata i zadajemy szereg pytań dotyczących lokalizacji państw w odniesieniu do Polski i Europy, np.: Gdzie leży Tanzania, na jakim kontynencie (Czy któreś z was wie, jak nazywają się duże lądy? (Wskazuje kontynenty) A może ktoś wie, jakie są nazwy kontynentów?)? Zastanówcie się, czy w Afryce wszyscy ludzie mówią w jednym języku? Jak długo zajęłaby nam podróż samolotem do Gruzji? Gdzie leży Tanzania, na jakim kontynencie? Jaka jest teraz pogoda w Gruzji? Odczytujemy list, pokazujemy slajdy z tego kraju prezentujące dziecko w jego naturalnym otoczeniu, jego plan dnia, ect. PRZERWA (10 min): podczas przerwy dzieci mogą oglądać przyniesiony globus, książeczki, rekwizyty. CZEŚĆ II: Część właściwa: jeśli konieczne kontynuacja ćwiczenia z listami. Część twórcza: Dzieci pracują pojedynczo. Każde dziecko dostaje jedno zdjęcie. Zadaniem jest narysowanie ulubionej zabawy lub występu tanecznego, w której bierze udział dziecko polskie, tanzańskie i gruzińskie . Dzieci tworzą kolaż – wycinają zdjęcie, przyklejają w dowolny sposób i dorysowują dodatkowe elementy. Zakończenie: Podziękowanie , pożegnanie i wręczenie zakładki. Drodzy Przyjaciele z Polski! Przesyłam Wam pozdrowienia z mojego kraju. Mam na imię Paulina, mam 10 lat i mieszkam w miejscowości Chamwino w Tanzanii. Mam dwóch braci – Frankiego i Johniego. Wstaję o 6 rano i szykuję się do szkoły – myję zęby, jem śniadanie, zakładam mundurek. Zazwyczaj na obiad jem ugali – czyli kaszę z kukurydzy z warzywami lub mięsem. Chodzę spać o 21. Trzy lata temu byłam w Polsce na projekcie Brave Kids i poznałam tam dzieci z całego świata. Mieszkałam u Magdy i jej córki Mai we Wrocławiu. Polacy są bardzo gościnni. Tęsknię za Waszym krajem i moimi przyjaciółmi z Polski. W Tanzanii ma wielu przyjaciół w moim wieku, z którymi spotykam się codziennie – razem biegamy, gramy w różne gry, ale też pomagamy rodzicom w sprzątaniu czy gotowaniu. Najbardziej lubię jednak grać na bębnach. Gdy gramy, często też śpiewamy i tańczymy. Podczas tańcu lubię naśladować zwierzęta - jak stąpanie słonia, latanie ptaków czy pełzanie węży. Chciałbym się z Wami zaprzyjaźnić. Wiem, że to trudne, bo mieszkam bardzo daleko, ale możemy przyjaźnić się listownie i wymieniać różnymi pomysłami na udaną zabawę. Co Wy na to? W co najbardziej lubią bawić się dzieci z Polski? Czekam na Wasze pomysły! Pozdrawiam,Paulina Cześć! Nazywam się Georgi, mam 8 lat i mieszkam w Tbilisi, stolicy Gruzji. Mam jedną siostrę Sofię. Mieszkamy z mamą i tatą w dużym bloku, na 5-tym piętrze, a jak jest ciepło wyjeżdżamy do domku w górach, gdzie mieszka moja babcia i dziadek. Mój tata pracuje wysoko w górach, jest górskim przewodnikiem. Tata często spotyka zagranicznych turystów, bo pomaga im wchodzić na szczyty i pokazuje nasz piękny kraj. Do Gruzji przyjeżdża bardzo dużo Polaków. Umieją powiedzieć kilka słów po gruzińsku, np. gamardżobat, czyli dzień dobry. W Tbilisi chodzę do szkoły. W klasie uczymy się alfabetu gruzińskiego, czytamy baśnie i legendy o powstaniu naszego państwa. W czasie lekcji muzyki uczymy się pieśni i naszych tańców. Czasami ze szkoły odbiera mnie tata. Tata ma duży samochód terenowy by mógł jeździć wysoko w górach poza głównymi drogami asfaltowymi. Bardzo lubię jak mnie sadza na kolana i wtedy udaję, że jestem kierowcą. Chciałbym przyjechać do Polski. Kilka moich kolegów i koleżanek było na projekcie Brave Kids i opowiadali mi trochę o Waszym kraju. Chciałbym dowiedzieć się czegoś więcej? Lubicie tańczyć tak jak ja? Co robicie po szkole? Czekam na Wasze listy. Pozdrawiam, Georgi