MAGIA ELFICKA Nie jest niczym innym magia, jak tylko

MAGIA ELFICKA
Nie jest niczym innym magia, jak tylko wykorzystaniem istniejących już sił tak, aby uczyniło to, czego mag chce. Tak jak
budowa tamy na rzece spiętrza wody, a kilof czy klin kruszą skałę, tak odpowiednio dobrane narzędzia mogą nadać kształt i
kierunek istniejacym już mocom. I tak jak tamte wymienione, narzędzia magiczne nie mogą przekroczyć istniejących w
naturze praw. Nie rozumieją tego ludzie, chcący natychmiastowych i spektakularnych efektów, ale oni żyją krótko i nie mają
czasu by zrozumieć Prawa.
Adept elfickiej magii nie używa wyizolowanych elementali, a posługuje się połączonymi, tak jak one występują w
przyrodzie. Łączy pierwiastki i w każdym tworzony zaklęciu używa dwóch, odpowiadających swojej domenie.
 ZASADA – każde zaklęcie musi zawierać obydwa pierwiastki domeny i uwzględniać ich moc
Domeny magii elfickiej i ich pierwiastki:
KALYA kalya – magia światła (elfy wysokie)
tanya – ogień
laisi - życie
EAREN earen– magia morza (Talsoi)
nenya – woda
vilya – powietrze
TAURELIN taurelin- magia lasu (Aenthil)
talami – ziemia
laisi - życie
AMBALE ambale– magia skały (Laro i krasnoludy)
talami – ziemia
tanya – ogień
Słowa rozkazu – są wspólne dla wszystkich domen:
kelva - przesunąć, poruszyć,
seikelva - rzucić, wystrzelić
sanga - koncentrować, zagęszczać, gromadzić
kirmari - rozpraszać, rozrzedzać
marratzu - wyciągać, wysysać, zabierać
aitoru - wpuszczać, wkładać, nasycać
behera - wchłaniać, pobierać
yaviee - oddawać, emitować, pozbywać się
altade - eksplodować
iltade - implodować
tulkare - wzmacniać, powiększać, mnożyć,
powielać
lantante - osłabiać, pomniejszać, redukować
errer - scalać, jednoczyć
sangavide – nacisk
valya - dzielić, rozłączać
yaareth - formować, zmieniać
dewanya - pojawiać, wywoływać
wanya - znikać, odwoływać
poykaldi- oczyszczać, uszlachetniać
kaldi - brudzić, odszlachetniać
korin - zamykać, utrwalać
anwa – teraz
weere – powiązać, połączyć, sprzężać
reena – granica, ściana, zapora
atsa – uchwycić, złapać
rinde – krąg
tarnar –krzyżować się
orta – powstać, podnosić się
tatyave – powtarzać, od nowa
ektele - źródło, początek
halda – ukryć, zamaskować, zasłonić
taora – unieść, podnieść do góry
erre – utrwalić, zapamiętać
tehta – znak, symbol, zapis
Moc
Otacza nas, jak tlen, którym oddychamy, jak cisza, którą możemy zabarwić dźwiękiem. Ludzie wyizolowują składniki,
zamiast widzieć źródło i rezerwuar mocy. My dążymy do tego, aby moc natury przepływała przez nas jak przez pryzmat, by
ukierunkować swoje działanie w określone miejsce.
Czynność, odpowiadająca pobraniu many, polega na rytuale, w którym moc danego zjawiska przyrody koncentruje się i
splata w możliwą do ukierunkowania wiązkę.
Uzyskaną energię mag musi wykorzystać nie dalej niż po jednej dobie. Sprawny w swojej sztuce mag może spleść wiązkę
many, którą określa się jako 20 punktów many, ale z każdą godziną wiązka słabnie i po jednej dobie nie zostanie z niej już
nic (w przybliżeniu – 1 pkt many na godzinę powraca z powrotem do natury).
 ZASADA – jednorazowo można dzięki rytuałowi splatania dysponować 20 punktami many. Co godzinę jeden punkt
many się ulatnia.
Przykładowy rytuał splatania:
Na bazie symbolu sześciostronnej swarzycy rysowany jest wiral, który ściąga energię z
otoczenia do centrum. Mag, który powinien podczas rytuału poruszać się zgodnie z ramionami
znaku, otwiera się na energię, starając się możliwie mocno stykać z żywiołem (rozpostarte ręce
lub przyklęk z dotknięciem ziemi), po czym obracając się przez swoje lewe ramię miękkim
ruchem wraz z energią przechodzi do centrum, powtarzając to sześć razy.
Ruch tym samym sprawia wrażenie tańca, jednak nie jest nim, choć ma znaczenie płynność ruchów.
W środku moc jest dodatkowo splatana węzłem (narysowany symbol).
Ilość mocy, jaką uda się spleść, jest także zależna od użytych przez maga słów. Najbardziej
pożądane przy rytuale splatania słowa to:
ektele – źródło
sanga – gromadzić, koncentrować
atsa – przechwycić
erre – utrwalić

ZASADA - każdy mag może układać dowolne rytuały.
Symbole
Kasta Tanwe już pokolenia temu nauczyła się, że symbol, narysowany trwale i nasycony mocą może być nośnikiem zaklęcia.
Najczęściej używane symbole:
WIRAL – może służyć pierwiastkom takim jak
sanga – gromadzić czy behera – wchłaniać. Może pojawiać się wszędzie tam, gdzie duża rozproszona siła ma
zostać sprowadzona do użytku w małym punkcie.
SOLAR – odpowiada za gwałtowne wydanie energii na zewnątrz, w postaci wybuchu czy silnej emanacji,
we wszystkich kierunkach. To symbol mocny i ofensywny.
WĘZEŁ KIERUNKOWY – używany, gdy spleciona energia elementali ma podążyć harmonijnie w
określonym kierunku.
KRZYŻ HETHE – ułatwia korzystanie z głęboko położonych intersekcji i spajanie różnych zaklęć.
FALA – pozwala przesuwać w czasie efekty zaklęć, ale także modyfikować ich intensywność.
TRISKELIDON – niesymetryczna odmiana triskela odpowiada zaklęciom przemieniającym formę,
kształtującym, rozdzielającym.
WĘZEŁ – splata moc, zamyka i wiąże.
TARCZA – symbol ochrony, może być łączony z węzłem, kręgiem i innymi symbolami.