Ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia układem CTD

Ocena skuteczności i bezpieczeństwa
leczenia układem CTD (cyklofosfamid,
talidomid, deksametazon) u chorych na
szpiczaka plazmocytowego –
aktualizacja danych
Dr n. med. Norbert Grząśko
w imieniu Polskiej Grupy Szpiczakowej
Lublin, 12.04.2008
Cel badania
Głównym celem badania była obserwacja tolerancji
schematu leczniczego CTD (cyklofosfamid, talidomid,
deksametazon) oraz określenie częstości odpowiedzi na
leczenie w chorych z nowo rozpoznanym lub
opornym/nawrotowym szpiczakiem plazmocytowym (MM).
Badanie przeprowadzono według protokołu zatwierdzonego
przez Komisję Bioetyczną AM w Lublinie. Wszyscy pacjenci
wyrazili pisemną zgodę na udział w badaniu.
Kryteria włączenia
„
„
„
„
„
nowo rozpoznany lub oporny/nawrotowy MM
stan ogólny w skali Karnofsky’ego ≥ 60
ANC ≥ 2.0 G/L
AST i ALT ≤2.5 x górna granica normy
bilirubina ≤1.5 x górna granica normy
Kryteria wyłączenia
„
„
„
„
„
„
„
polineuropatia obwodowa st. III i IV wg WHO
objawowa zastoinowa niewydolność serca
niestabilna dusznica bolesna
zaburzenia rytmu serca
zaburzenia krążenia mózgowego
choroba psychiczna
oczekiwany czas przeżycia poniżej 3 miesięcy
Schemat leczenia
„
„
„
„
„
cyklofosfamid 500 mg/m2 i. v. w dniu 1 lub sumaryczna
dawka 625 mg/m2 p. o. w dniach 1-4
deksametazon 20 mg/d p. o. w dniach 1-4 i 8-11
talidomid 100 mg/d p. o. codziennie
profilaktyka przeciwzakrzepowa: kwas acetylosalicylowy
75 mg/d p. o.
cykle leczenia powtarzane co 3 tygodnie do progresji choroby
lub przeprowadzenia autoBMT
Ocena odpowiedzi na leczenie:
zmodyfikowane kryteria EBMT
„
„
„
„
„
„
remisja całkowita (CR) – brak białka monoklonalnego
w immunofiksacji, 2 oznaczenia w odstępie 6 tygodni
bardzo dobra odpowiedź (VGPR) – redukcja stężenia białka
monoklonalnego o >75%, immunofiksacja (+)
dobra odpowiedź (PR) – redukcja stężenia białka monoklonalnego
o 50-75%
mała odpowiedź (MR) – redukcja stężenia białka monoklonalnego
o 25-50%
stabilizacja choroby (SD) – zmiana stężenia białka monoklonalnego
o ±25%
progresja choroby (PD) – zwiększenie stężenia białka monoklonalnego
>25%
wyniki leczenia oceniano co 3 cykle oraz 6 tygodni po zakończeniu
terapii, a następnie co 3 miesiące aż do progresji choroby
Charakterystyka chorych
przed leczeniem
liczba chorych
płeć
stan choroby przed CTD
94
m – 53
k – 41
nowe rozpoznanie – 39
oporność/nawrót – 55
stadium według Durie / ISS
I – 8 / 37
II – 35 / 22
III – 51 / 35
łańcuch ciężki
łańcuch lekki
IgG – 63
IgA – 23
ch. ł. l. – 8
kappa – 73
lambda – 21
Charakterystyka chorych przed
leczeniem
Parametr
Mediana (zakres)
wiek (lata)
58 (23 – 84)
czas od rozpoznania (miesiące)
β2-mikroglobulina (mg/l)
kreatynina (mg/dl)
PLT (G/l)
HGB (g/dl)
albuminy (g/dl)
białko monoklonalne (g/dl)
8 (0-134)
3.79 (1.18 – 32.22)
1.01 (0.54 – 6.00)
207 (14 – 482)
11.2 (4.8 - 16.0)
3.84 (1.9 - 5.6)
5.30 (3.13 - 15.19)
Wyniki leczenia
9 analizy wyników leczenia dokonano w grupie 94
chorych, którzy ukończyli przynajmniej 3 cykle
leczenia
9 30 chorych zakończyło udział w badaniu:
19 – progresja
5 – objawy uboczne
6 – przeprowadzenie transplantacji szpiku
(5 – autoBMT, 1 – alloBMT)
9 12 chorych zmarło:
8 – progresja choroby
4 – objawy niepożądane
Odpowiedź na leczenie w całej
grupie badanej (n=94)
34,0
odsetek odpowiedzi (% )
35
całkowita
odpowiedź
30
CR
23,4
25
20
16,0
15
11,7
10,6
10
5
0
4,3
CR
VGPR
PR
MR
SD
PD
68
(72.3%)
4 (4.3%)
VGPR
22 (23.4%)
PR
32 (34.0%)
MR
10 (10.6%)
SD
15 (16.0%)
PD
11 (11.7%)
Odpowiedź na leczenie u chorych
z nowo rozpoznanym MM (n=39)
46,1
odsetek odpowiedzi (% )
50
45
całkowita
odpowiedź
40
CR
35
VGPR
11 (28.2%)
PR
18 (46.1%)
25
MR
1 (2.6%)
20
SD
4 (10.3%)
PD
2 (5.1%)
28,2
30
15
10
10,3
7,7
5
0
5,1
2,6
CR
VGPR
PR
MR
SD
PD
33
(84.6%)
3 (7.7%)
Odpowiedź na leczenie u chorych z
opornym/nawrotowym MM (n=55)
odsetek odpowiedzi (% )
30
całkowita
odpowiedź
25,4
25
20,0
20
CR
20,0
16,4
16,4
15
10
5
0
1,8
CR
VGPR
PR
MR
SD
PD
35
(63.6%)
1 (1.8%)
VGPR
11 (20.0%)
PR
14 (25.4%)
MR
9 (16.4%)
SD
11 (20.0%)
PD
9 (16.4%)
Odsetek odpowiedzi w różnych
grupach chorych
nowo rozpoznany
MM (n=39)
oporny/nawrotowy
MM (n=55)
cała grupa
badana (n=94)
84.6 %
63.6 %
72.3 %
7.7 %
1.8 %
4.3 %
VGPR
28.2 %
20.0 %
23.4 %
PR
46.1 %
25.4 %
34.0 %
MR
2.6 %
16.4 %
10.6 %
SD
10.3 %
20.0 %
16.0 %
PD
5.1 %
16.4 %
11.7 %
całkowita
odpowiedź
CR
Czas przeżycia w zależności od
stanu choroby przed leczeniem CTD
Czas do progresji w zależności od
stanu choroby przed leczeniem CTD
Czas przeżycia w zależności od
stadium choroby wg ISS
Czas do progresji w zależności od
stadium choroby wg ISS
Czas przeżycia w zależności od
stadium choroby wg Durie-Salmona
Czas do progresji w zależności od
stadium choroby wg Durie-Salmona
Czas przeżycia w zależności od
typu łańcucha ciężkiego
Czas do progresji w zależności od
typu łańcucha ciężkiego
Objawy uboczne obserwowane
podczas terapii CTD
Objaw niepożądany
Liczba chorych (%)
polineuropatia
21 (22.3%)
zaparcia
13 (13.8%)
zgon
12 (12.8%)
powikłania infekcyjne
8 (8.5 %)
powikłania zakrzepowo-zatorowe
(zakrzepica żył głębokich, zatorowość
płucna, udar mózgu)
8 (8.5%)
neutropenia
7 (7.4%)
niedokrwistość
7 (7.4%)
Objawy uboczne obserwowane
podczas terapii CTD
Objaw niepożądany
Liczba chorych (%)
niewydolność krążenia
6 (6.4%)
dyspepsja
5 (5.3%)
zaburzenia zachowania (spowolnienie,
pobudzenie, depresja)
4 (4.3%)
osłabienie, złe samopoczucie
2 (2.1%)
małopłytkowość, hiperglikemia, zmiany
skórne, bóle głowy
po 1 (1.1%)
Białystok
prof. dr hab. Janusz Kłoczko,
dr Jolanta Oleksiuk, dr Ewa Łuksza,
dr Jarosław Piszcz
Lublin
prof. dr hab. Anna Dmoszyńska,
dr hab. Iwona Hus, dr Norbert Grząśko,
dr Adam Walter-Croneck
Kraków
prof. dr hab. Aleksander Skotnicki,
dr Teresa Wolska-Smoleń, dr Artur Jurczyszyn
Poznań
prof. dr hab. Mieczysław Komarnicki,
dr Dominik Dytfeld
Toruń
Wrocław
dr Małgorzata Całbecka, dr Aleksandra
Kostyra
prof. dr hab. Kazimierz Kuliczkowski,
prof. dr hab. Lidia Usnarska-Zubkiewicz