wyrok uzasadnienie - Sąd Okręgowy we Wrocławiu

Sygn. akt. IV Ka 400/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 czerwca 2013 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Agata Regulska
Sędziowie SSO Anna Bałazińska – Goliszewska
SSO Grzegorz Szepelak (spr.)
Protokolant Justyna Gdula
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Bogdana Myrny
po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2013 r.
sprawy M. C. i D. S.
oskarżonych o przestępstwo z art. 305 ust 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej w
zw. z art. 12 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej
z dnia 20 września 2012 r. sygn. akt II K 873/12
I. zmienia zaskarżony wyrok w pkt II jego części dyspozytywnej w ten sposób, że na podstawie
art. 67 § 3 kk zobowiązuje każdego z oskarżonych do częściowego naprawienia szkody wyrządzonej
przestępstwem przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego – S. I. z/s w N. w Stanach Zjednoczonych
kwot po 500 (pięćset) złotych, w terminie 4 (czterech) miesięcy licząc od dnia uprawomocnienia
się wyroku;
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
M. C. i D. S. oskarżeni zostali o to,że: w okresie od dnia 05 stycznia 2011 r. do dnia 01 czerwca 2011 r. we W., działając
ze z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonywali
obrotu towarami oznaczonymi zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie mieli prawa używać w ten sposób,
że na internetowym portalu aukcyjnym „A.”, posługując się kontem (...), sprzedali co najmniej siedemdziesiąt
mikrofonów ze znakami towarowymi marki (...) o wartości nie mniejszej niż 24.827,50 złotych, czym działali na szkodę
firmy (...) z/s w N. w S. Z., reprezentowanej przez firmę (...) Sp. z o.o. z/s w Ł.;
to jest o czyn z art. 305 ust 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej
w zw. z art. 12 k.k.
Wyrokiem z dnia 20 września 2012 r., sygn. akt II K 873/12, Sąd Rejonowy dla Wrocławia –
Fabrycznej:
I. na podstawie art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonych M. C. i D. S., o czyn opisany
wyżej; to jest przestępstwo z art. 305 ust 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej
warunkowo umorzył na okres 2 (dwóch) lat próby;
II. na podstawie art. 67 § 3 k.k. zobowiązał każdego z oskarżonych do częściowego naprawienia szkody wyrządzonej
przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego – S. I. z/s w N. w Stanach Zjednoczonych kwoty po 500
(pięćset) złotych każdy (cytat dosłowny z wyroku);
III. na podstawie art. 627 k.p.k w zw. z art. 629 k.p.k. zasądził od każdego z oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa
koszty procesu w wysokości po 70 złotych oraz wymierzył każdemu z oskarżonych opłatę w wysokości po 100 złotych.
Powyższy wyrok zaskarżył Prokurator, zarzucając:
obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia w postaci art. 342 § 2 kpk polegającą na braku
określenia w punkcie II. jego części dyspozytywnej terminu wykonania obowiązku naprawienia szkody, w części,
przez oskarżonych M. C. i D. S., podczas gdy z treści wskazanego przepisu wynika expressis verbis powinność
Sądu polegająca na konieczności wskazania terminu wykonania nałożonych na nich obowiązków, w tym obowiązku
naprawienia szkody orzeczonego na podstawie art. 67 § 3 kk (cytat dosłowny z apelacji),
W konkluzji apelujący wniósł o zmianę
o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie II. jego części dyspozytywnej poprzez wskazanie, iż orzeczony na podstawie
art. 67 § 3 kk obowiązek naprawienia przez oskarżonych D. S. i M. C. szkody w części poprzez zapłatę kwot po
500 (pięćset) zł na rzecz (...) z/s w N. w S. Z.winien zostać wykonany w terminie 4 (cztery) miesięcy od daty
uprawomocnienia się wyroku.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Apelacja jest oczywiście zasadna. Jak słusznie zarzucił Prokurator, Sąd Orzekający winien bezwzględnie określić
termin naprawienia szkody przez oskarżonych, stosując wobec nich dobrodziejstwo instytucji warunkowego
umorzenia toczącego się postępowania karnego. Tym bardziej, iż termin ten – w wymiarze 4(czterech) miesięcy
- jednoznacznie wskazany został we wniosku złożonym przez Prokuratora, o warunkowe umorzenie postępowania
karnego wobec obu oskarżonych (k.120-124). Wniosek ten z kolei, w takiej właśnie postaci, zaakceptowany zaś został,
na posiedzeniu Sądu, przez oskarżonych (k.145). Skoro więc wyrok w sprawie niniejszej zapadł bez przeprowadzania
rozprawy a akceptacja oskarżonych co do treści wyroku, odnosiła się do propozycji przedstawionych we wniosku
Prokuratora, Sąd Rejonowy nie był władny wydać innego rozstrzygnięcia niż to, na które godzili się sprawcy
przestępstwa. Kwestia ta odnosi się oczywiście także do terminu naprawienia szkody przez oskarżonych, nawet
przy przyjęciu, iż za naprawieniem szkody niezwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku przemawiałby charakter
wydanego rozstrzygnięcia.
W tych okolicznościach – podzielając w pełni zarzuty i wywody autora apelacji – Sąd Okręgowy orzekł jak w części
dyspozytywnej wyroku.
Orzeczenie o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze wydano w oparciu o przepisy art.624§1kpk, mając na
uwadze kierunek apelacji Prokuratora i względy słuszności.