dowiedz się wiecej

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ - BAŻANT
Bażanty nie są naszymi rodzimymi ptakami - nie pochodzą też z żadnego z europejskich
krajów. Sprowadzone zostały przed wiekami z dalekiego wschodu. Część gatunków z
powodzeniem introdukowano w Europie, część pozostała jedynie w warunkach hodowli
wolierowych. Większość gatunków bażantów mimo, iż pochodzi z krajów tropikalnych dobrze
znosi nasz klimat, dobrze zimują i możliwa jest ich skuteczna reprodukcja.
Najbardziej popularne są oczywiście gatunki występujące na wolności w formie dzikiej, są
to przede wszystkim odmiany bażantów łownych Phasianus Colchicus. W Polsce hodowla
tych bażantów była znana od wielu wieków. Niemalże całkowite unicestwienie tego ptaka
nastąpiła w czasie drugiej wojny światowej, ale już kilka lat po wojnie z sukcesami
rozpoczęto jej odbudowę.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Polska zajmowała aż 4 miejsce w ilości
bażantów w porównaniu z innymi krajami europejskimi. Chowem i utrzymaniem bażantów
zajmowały się głownie Państwowe Gospodarstwa Rolne.
Bażant obrożny ma wąski pas białych piór na
szyi i ciemniejsze ubarwienie niż kaukaski. Bażanty
mongolskie mają białą obrożę, która jest przerwana
z przodu brunatnymi piórami. Pióra na karku i
grzbiecie posiadają czarne obrzeża. Upierzenie kur
popielato-rudawe jest mniej kolorowe niż samców i
pełni ochronną funkcję. Dziko żyjące bażanty
najczęściej zamieszkują tereny pól uprawnych,
zadrzewionych dzikimi krzewami bogatymi w owoce
które utrzymują się do zimy - idealnie sprawdzają się tarniny. Przebywają w zaroślach
nadrzecznych, stawów i jezior. Nie lubią lasów zwartych. Ptak ten szybko biega, rzadko
fruwa. Wzbija się do lotu w razie niebezpieczeństwa pionowo w górę i powoli opada na
ziemię. Żeruje rano i przed zachodem słońca. Okres godowy rozpoczynają bażanty w marcu,
a kończą w czerwcu.
W niewoli utrzymywane są głównie tzw. Bażanty kolorowe. Gatunki, które nie są w stanie
utrzymać się w naturalnym środowisku europejskich pól i lasów. Niektóre z nich wymagają
jedynie dozoru tak jak pawie indyjskie hodowlane w parkach i ogrodach.
Ciekawe odmiany:
Bażant królewski
Jest ceniony głównie z racji niezwykłej długości ogona.
Ogon tego gatunku (samce) osiąga długość do 1,5m.
Bażant złocisty
Charakteryzuje się obecnością czuba z piór, który to
rozkłada się dookoła głowy i szyi podczas tańca
godowego.
Argus Malajski
Piękne, zdobne, długie pióra ze skrzydeł i ogona tych ptaków są
wykorzystywane przez rdzennych mieszkańców wysp Borneo,
Sumatry i Półwyspu Malajskiego do ozdabiana rytualnych nakryć
głowy.
Bażant bananowy
Koguty bażanta bananowego są poligamistami i w okresie
lęgowym mają przy sobie nawet 8 kur.
Bażant diamentowy
Angielska nazwa tego bażanta brzmi: Lady Amherst,
został on tak nazwany na cześć Sary księżniczki Amherst.
Informacje zaczerpnięte ze strony internetowej: http://www.ptakiozdobne.pl