Przetwórstwo, znakowanie produktów ekologicznych

Szkolenie współfinansowane w 75% przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu
Społecznego oraz w 25 % przez BudŜet Państwa w ramach projektu pn. „Opracowanie
innowacyjnego planu rozwoju Gminy sosnowica opartego na posiadanym potencjale i
czynnym wykorzystaniu transferu wiedzy”
Przetwórstwo,
znakowanie produktów ekologicznych
Beata Studzińska
Unia Europejska
1
Motywem zakupu Ŝywności
ekologicznej jest:
- Dobry smak
- „Jest zdrowa”
2
autentyczna
Nie jest modyfikowana genetycznie
Jakość
Ŝywności
ekologicznej
Jakość zewnętrzna
Wartości odŜywcze
Witaminy, sole mineralne, itp..
Jakość biologiczna
3
Jakość etyczna
Ochrona środowiska
Jakość
Ŝywności
ekologicznej
Metoda produkcji
zaufanie klienta
4
Autentyczna
W produkcji Ŝywności ekologicznej
nie moŜna stosować organizmów modyfikowanych
genetycznie
5
Jakość zewnętrzna produktu (sensoryczna, technologiczna)
jest określana przez odbiorcę Ŝywności. Takie parametry jak wielkość,
smak, zapach, dojrzałość są uzaleŜnione od przeznaczenia
produktu oraz od indywidualnych preferencji odbiorcy.
śywność ekologiczna musi spełniać takie same normy jak Ŝywność
konwencjonalna.
Straty w trakcie przechowywania ziemniaków konwencjonalnych
wynosiły 27%, a ekologicznych - 14%.
6
7
• Szefowie wielu
europejskich kuchni
podkreślają dobrą jakość
organoleptyczną
ekologicznych produktów
tzn. strukturę, zapach,
smak
8
Wartości odŜywcze
badania porównawcze wykazują,
Ŝe produkty ekologiczne
zawierają więcej suchej masy,
witamin, soli mineralnych, a mniej
azotanów i innych niepoŜądanych
składników. Nie moŜna jednak w
sposób uproszczony stwierdzić,
Ŝe nie zawierają pozostałości
pestycydów
9
Wyniku badań porównujących Ŝywność ekologiczną i konwencjonalną
przeprowadzonych na następujących produktach:
zboŜa, ziemniaki, warzywa, owoce, wino, piwo, chleb ciastka, mleko,
mięso, jajka, miód;
Polegających na analizie:
zawartości witamin, soli mineralnych, azotanów azotynów, pozostałości
pestycydów, jak teŜ na testach sensorycznych i eksperymentach na
zwierzętach
10
11
WNIOSKI
• Warzywa uprawiane metodami konwencjonalnymi miały większa
zawartość azotanów niŜ z upraw ekologicznych (dotyczy to przede
wszystkim warzyw liściowych i korzeniowych)
Warzywa z upraw intensywnie nawoŜonych azotem zwierają więcej
wody w komórkach oraz posiadają wysoką aktywność
enzymatyczną, co przyspiesza ich gnicie i obniŜa ogólną odporność
na infekcje podczas przechowywania. Np. straty w trakcie
przechowywania ziemniaków konwencjonalnych wynosiły 27%, a
ekologicznych - 14%.
12
• Pozostałości pestycydów w warzywach i owocach ekologicznych
Znaleziono tylko w 6,4% próbek ale ich poziom był 10 razy niŜszy
niŜ jakie wartości dopuszczalne przewiduje norma europejska
w 3,4 % znaleziono pozostałości pestycydów na granicy
oznaczalności
90,4 % próbek nie wykryto pozostałości pestycydów (badania
niemieckie)
Dr Stankiewicz podaje, Ŝe 93% badanych warzyw i owoców
z gospodarstw ekologicznych nie zawierało wykrywalnych ilości
pestycydów, a w 7% ich pozostałość była poniŜej dopuszczalnej
normy.
Natomiast 49% warzyw i owoców z upraw konwencjonalnych
nie zawierało wykrywalnych pozostałości pestycydów, a w 48%
odnotowana ich ilość była poniŜej dopuszczalnej normy, zaś 3%
przekraczało ją.
13
• Ekologiczne warzywa wykazują większą zawartość suchej masy
• Produkty ekologiczne zawierają mniej protein w stosunku do
produktów ekologicznych. Badania wykazały, Ŝe pszenica
ekologiczna posiada mniej protein, glutenu i gorszą sedymentację o
ok. 30%. JednakŜe jakość protein w produktach ekologicznych jest
wyŜsza.
• Produkty ekologiczne zawierają więcej cukru
• Produkty ekologiczne mają większą zawartość witaminy C
• Mięso zwierząt z gospodarstw ekologicznych posiada ładniejsze
wybarwienie i więcej korzystnych kwasów tłuszczowych
14
15
Eksperymenty ze zwierzętami wyraźnie wskazują, Ŝe preferują one
Ŝywność ekologiczną.
Karmienie zwierząt paszami ekologicznymi ma widoczny korzystny
wpływ na ich zdrowotność, płodność i większą przeŜywalność
młodego potomstwa.
W badaniach na królikach stwierdzono następujący współczynnik
przeŜycia: u Ŝywionych witaminizowaną paszą granulowaną przeŜyło 50% młodych w miocie, u Ŝywionych świeŜą paszą z
upraw konwencjonalnych 49%, Ŝywionych świeŜą paszą z upraw
ekologicznych 73%.
16
17
Jakość biologiczna
• Pojęcie Ŝywności z rolnictwa
ekologicznego zawiera w
sobie wyróŜnik w postaci
potencjału biologicznego
oddziaływania w organizmie
konsumenta. Chodzi tu o
działanie witalizujące
produktów wytwarzanych
naturalnymi metodami.
18
Patrząc na statystyki, które przedstawiają, Ŝe 30 – 50 % chorób ma
podłoŜe gastrologiczne, nasuwa się pytanie, czy jest ono jedynie
wynikiem złej diety, czy teŜ panuje inny pogląd, Ŝe współczesna
Ŝywność syci , lecz nie witalizuje; zapewnia przemianę materii, lecz
nie gwarantuje pełni zdrowia. śywność współczesna jest „martwa”.
W Ŝywności konwencjonalnej wprowadzono pojęcie Ŝywności
funkcjonalnej.
śywność funkcjonalna ma udowodniony jej korzystny wpływ na jedna
lub więcej funkcji organizmu człowieka ponad efekt odŜywczy
19
20
Metody pomiaru jakości biologicznej
Metoda pomiaru biofotonów stosowana od niedawna w analizie
całościowej, ukierunkowanej na "wartość wewnętrzną", wykazuje
znaczne róŜnice między produktami ekologicznymi
a konwencjonalnymi na korzyść tych pierwszych.
Analiza biofotonowa polega na pomiarze słabego promieniowania
trwałego Ŝywych organizmów. Intensywność promieniowania
biofotonów danego produktu zaleŜy od stopnia świeŜości,
zawartości substancji szkodliwych i obcych, nawoŜenia i sposobu
uprawy
21
Metody obrazowe
Są to metody, które przedstawiają w sposób obrazowy „witalizujący
potencjał produktów”. Produkty ekologiczne mają bardziej
uporządkowaną strukturę wewnętrzną.
metoda krystalizacji chlorku miedzi Pffeifera
metoda chromatograficzna Pffeifera i metoda wznoszenia WALA
22
Jakość etyczna (ochrona środowiska)
• śywność, jako produkt ludzkiej działalności w naturalnym
środowisku przyrodniczym, jest zawsze odbiciem stanu i składu
tego środowiska. Działalność człowieka, mimo Ŝe zmierza do jak
najkorzystniejszych pod kaŜdym względem rezultatów, nie zawsze
wytwarza produkt korzystny z punktu widzenia zdrowotności.
•
Produkcja Ŝywności powinna jednocześnie chronić środowisko
przyrodnicze, jego łańcuch troficzny : słońce – woda – powietrze –
gleba – roślina – zwierzę – człowiek powinien być nieprzerwanie
zdrowy
23
24
• Rolnictwo konwencjonalne sprawia Ŝe,
w wodach gruntowych znajdują się azotany i pestycydy,
Szereg pestycydów wykazuje działanie luekogenne , a niepokojące w
eksperymentach na zwierzętach test to, Ŝe z DDT manifestuje się
najsilniej w 4 i 5 pokoleniu
Nirtozoaminy powstajace ze związków azotowych mają działanie
karcenogenne
Antybiotyki znajdują się paszach przedostają się do obornika a z wraz z
nim do gleby
Monokultury zaburzają równowagę środowiska naturalnego
25
•
•
•
W 2005 roku Inspekcja Handlowa stwierdziła Ŝe:
Jakość 24% badanych towarów była znacznie niŜsza od deklarowanej
Najgorzej wypadły produkty mleczne. 1/3 nie spełniała norm deklarowanych
na opakowaniu.
• Przetwory owocowe i warzywne miały wady w 26,3%
• Konserwy rybne w 24,5%, w tym najwięcej wad sardynki konserwowe
• A przetwory mięsne 24%, w tym najwięcej produkty blokowe
• (wyroby drobiowe z MOM – czyli mięso drobiowe odkostnione: koski,
chrząstki, szpik, ściegna)
Wg dawnych norm wydajność kabanosów 52%, szynki 86% obecnie wydajność
szynki 150%
•
Skontrolowano 157 hurtowni w 82% stwierdzono nieprawidlowości
26
27
• Piąty smak – umami
Obok kwaśnego, gorzkiego, słonego i słodkiego,
sprawia, Ŝe potrawa zyskuje bardzo na smaku.
Chemiczny odpowiednik tego smaku to
glutaminian sodu. Substancja ta spoŜywana w
duŜych ilościach jest szkodliwa.
Produkty „light”
Sacharoza zastępowana jest słodzikami np.
asparta
Konserwanty
Nadwagogeny
28
Metody produkcji
KaŜdy opis jakości Ŝywności
powinien zawierać informację
o metodzie produkcji
29
Rolnictwo ekologiczne wiąŜe się ze stosowaniem rozmaitych
sposobów uprawy i ograniczonego uŜycia nawozów
niepochodzacych z syntezy chemicznej i produktów poprawiających
właściwości gleby o niskim stopniu rozpuszczalności. Aby
zagwarantować przestrzeganie zasad dotyczących produkcji,
wszystkie etapy produkcji i marketingu muszą być zasadniczo
objęte kontrolą.
30
REGULACJE PRAWNE W ROLNICTWIE EKOLOGICZNYM
Zasady funkcjonowania gospodarstw regulują następujące akty prawne:
1. Rozporządzenie Rady 2092/91/EWG z dnia 24 czerwca 1991 roku, określające szczegółowo zasady
produkcji ekologicznej, zasady kontroli, przetwórstwa, znakowania i sprzedaŜy produktów.
2. Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o rolnictwie ekologicznym /Dz.U. Nr 93 z 2004r./, określająca
zadania i właściwość organów i jednostek organizacyjnych w zakresie rolnictwa ekologicznego.
3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lipca 2004 roku w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania
pomocy finansowej na wspieranie przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt, objętej
Planem Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz.U. Nr 174).
4. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wzoru wniosku o przyznanie płatności z tytułu
realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt oraz zawartości planu
działalności rolnośrodowiskowej (Dz.U. Nr 181).
5. Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie współpracy organów administracji rządowej i samorządowej z
agencją płatniczą przy realizacji zadań związanych z udzielaniem pomocy finansowej na działania objęte
Planem Rozwoju Obszarów Wiejskich.
6. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 kwietnia 2004 roku w sprawie stawek dotacji
przedmiotowych dla róŜnych podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa / Dz.U. Nr 72 z 2004r /.
31
Rozporządzenie Rady EWG 2092/91
1. Przetwórstwo produktów rolno-spoŜywczych
przetworzone produkty roślinne i zwierzęce przeznaczone do spoŜycia
dla ludzi uzyskane zasadniczo z jednego lub większej liczby
składników pochodzenia roślinnego i/lub zwierzęcego.
32
Oznakowanie lub reklama produktu szczegółowo opisanego w art. 1 ust. 1
pkt b moŜna zawierać informacje nawiązujące do ekologicznych metod
produkcji w odniesieniu do opisu handlowego produktu tylko wówczas:
a) co najmniej 95% składników pochodzenia rolniczego zawartych w wyrobie jest
produktami uzyskiwanymi zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego
b) wszystkie pozostałe składniki pochodzenia rolniczego występujące w wyrobie są
uwzględnione w rozdziale C załącznika VI
c) produktu zawiera jedynie te substancje będące dodatkami nie będącymi
produktami rolnymi, wymienione w rozdziale A załącznika VI;
d) produktu lub zawarte w nim składniki pochodzenia rolniczego, wymienione w
podpunkcie (a) nie były poddawane obróbce z wykorzystaniem substancji, które
nie zostały wymienione w rozdziale B załącznika VI;
33
e) produktu lub jego składniki nie zostały poddane procesom obróbki z wykorzystaniem promieniowania
jonizującego;
f) produktu został przygotowany lub sprowadzony przez producenta posiadającego stosowny certyfikat
g) Informacje dotyczące ekologicznych metod produkcji muszą jednoznacznie dawać do zrozumienia, Ŝe
odnoszą się do metod produkcji rolnej i muszą być uzupełnione informacją o odnośnych składnikach
pochodzenia rolniczego, chyba ze taka informacja jest jednoznacznie podana na liście składników;
h) produktu został wyprodukowany bez stosowania organizmów modyfikowanych genetycznie i/lub
jakichkolwiek produktów będących pochodnymi takich organizmów.
34
35
Podczas uzgadniania pierwszej kontroli producent musi:
sporządzić pełny opis jednostki i/lub obiektu i/lub działalności,
podjąć praktyczne kroki konieczne na poziomie jednostki i/lub obiektu i/lub działalności, aby zapewnić
zgodność z niniejszym Rozporządzeniem, a zwłaszcza z wymaganiami niniejszego załącznika
Opis i stosowne praktyczne działania muszą być umieszczone w deklaracji podpisanej przez producenta.
Ponadto deklaracja taka musi zawierać zobowiązanie producenta do:
zaakceptowania konieczności poinformowania na piśmie nabywców produktu w celu zagwarantowania, w
przypadku naruszenia przepisów informacje dotyczące ekologicznej metody produkcji zostaną
usunięte z jego produktów.
36
37
JeŜeli w jednostce produkcyjnej odbywa się produkcja ekologiczna i konwencjonalna to:
-
jednostka musi w sposób fizyczny lub czasowy oddzielić składowanie produktów ekologicznych od
konwencjonalnych (zarówno surowców jak i wyrobów gotowych)
-
Działania te muszą być wykonywane w sposób ciągły aŜ do całkowitego zakończenia, fizycznie lub
chronologicznie oddzielone od produkcji konwencjonalnej
-
jeŜeli operacje takie nie są prowadzone w sposób regularny lub w wyznaczonym dniu, naleŜy je
zgłaszać z wyprzedzeniem w terminie uzgodnionym z jednostką certyfikującą;
-naleŜy podjąć wszelkie kroki w celu zapewnienia identyfikacji partii produktów i uniknięcia wymieszania
lub zamiany z produktami konwencjonalnymi
-przetwórstwo produktów ekologicznych musi być prowadzone dopiero po oczyszczeniu urządzeń.
Skuteczność czyszczenia musi być sprawdzona i odnotowana.
38
39
40
Pakowanie i transport produktów ekologicznych do innych producentów
Mleko, jaja i produkty jajczarskie uzyskane metodami ekologicznymi są odbierane
niezaleŜnie od produktów, które nie zostały otrzymane w sposób zgodny z wymaganiami
niniejszego Rozporządzenia.
Na drodze odstępstwa i pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia przez jednostkę
certyfikującą jednoczesny odbiór jest moŜliwy w przypadku podjęcia stosownych kroków
mających na celu unikniecie ewentualnego wymieszania lub podmiany produktów
ekologicznych.
Producent rejestruje dane dotyczące dni, godzin, tras odbioru oraz daty i czasu przejęcia
produktów tak, aby władze lub organ ds. kontroli miały moŜliwość wglądu do nich.
41
• Przyjmowanie produktów od
innych producentów
Po przyjęciu produktu
ekologicznego, producent musi
sprawdzić zamknięcie
opakowania czy kontenera,
gdy istnieje taka potrzeba oraz,
czy są oznakowania (właściwa
etykieta). Producent powinien
sprawdzić informacje na
etykiecie, oraz informacje w
dokumentach towarzyszących.
Wynik tej weryfikacji naleŜy
jednoznacznie odnotować w
dokumentacji księgowej.
42
43
44
Znakowanie produktów ekologicznych
•
Producenci gwarantują, Ŝe produkty ekologiczne mogą być transportowane do
innych jednostek, w tym hurtowni i punktów sprzedaŜy detalicznej, wyłącznie w
odpowiednim opakowaniach, pojemnikach lub pojazdach zamkniętych w taki
sposób, aby podmiany ich zawartości nie mogła nastąpić bez naruszenia lub
uszkodzenia zamknięcia, oraz, z zastrzeŜeniem wszelkich innych informacji
nakazanych przepisami prawa, posiadających etykietę z:
a) nazwiskiem i adresem producenta, właściciela lub sprzedawcy produktu,
• b) nazwą produktu wraz ze wzmianką o ekologicznej metody produkcji
zgodnie z załącznikiem 5,
• c) nazwą i kodem jednostki certyfikującej;
• d) w stosownych okolicznościach, znakiem identyfikacyjnym partii towaru
spełniającym wymagania systemu znakowania zatwierdzonego w danym
kraju lub uzgodnionym z władzami i/lub organem ds. kontroli, przy czym
znak ten powinien umoŜliwiać powiązanie partii z ewidencją.
45
Wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spoŜywcze
muszą być oznakowane w języku polskim, w sposób
czytelny, zrozumiały i widoczny, a w odniesieniu do
artykułów rolno-spoŜywczych w opakowaniach
jednostkowych w sposób nieusuwalny
46
47
48
Nazwa artykułu
•
•
Powinna precyzyjnie informować konsumenta o rodzaju środka spoŜywczego oraz
umoŜliwiać odróŜnienie go od podobnych środków spoŜywczych
Nazwie powinny towarzyszyć informacje postaci środka spoŜywczego lub procesów
technologicznych stosowanych w produkcji
Dane identyfikujące producenta
NaleŜy umieścić dane identyfikujące producenta lub wprowadzającego środek spoŜywczy
do obrotu w kraju. Musi być podana nazwa firmy ze wskazaniem formy prawnej
oraz adres. W przypadku osoby fizycznej – imię i nazwisko oraz nazwa, pod którą osoba
ta wykonuje działalność, oraz jej adres.
49
50
51
Składniki
Na opakowaniu naleŜy podać wykaz składników występujących w tym artykule według
ich masy w porządku malejącym. Składniki, z których kaŜdy stanowi mniej niŜ 2 proc.
Gotowego artykułu, moŜna wymienić w dowolnej kolejności, po pozostałych
składnikach.
JeŜeli substancje wchodzące w skład środka spoŜywczego pochodzą ze składników
alergennych, na opakowaniu naleŜy podać nazwę takiej substancji wskazującej
składnik alergenny, z którego pochodzi.
52
53
54
Termin waŜności
Termin przydatności do spoŜycia określa się, podając w kolejności dzień miesiąc i jeŜeli
to moŜliwe – rok. JeŜeli ze względów technicznych nie jest moŜliwe umieszczenie
minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spoŜycia po wyraŜeniu słownym
odnoszącym się do tej daty albo terminu, po wyraŜeniu tym naleŜy umieścić
informację, w którym miejscu opakowania albo etykiety, obwoluty lub zawieszki trwale
przymocowanej do opakowania znajduje się ta data albo termin.
Kraj pochodzenia
W oznakowaniu środka spoŜywczego podaje się kraj, w którym wyprodukowano środek
spoŜywczy lub w którym dokonano przetworzenia zmieniającego właściwości środka
spoŜywczego, w przypadku gdy brak tej informacji mógłby wprowadzić konsumenta
w błąd.
55
56
57
Zawartość netto lub liczba sztuk
JeŜeli opakowanie środka spoŜywczego zawiera dwie lub więcej oddzielnie opakowanych
porcji (sztuk) tego samego środka spoŜywczego, nieprzeznaczanych do
wprowadzania do obrotu pojedynczo, w oznakowaniu tego środka spoŜywczego
podaje się masę netto ogółem oraz liczbę porcji (sztuk).
Towary paczkowane
Oznakowanie artykułów rolno-spoŜywczych znakiem „e” oznacza, Ŝe podczas
paczkowania był stosowany system kontroli wewnętrznej towaru paczkowanego,
przyjęty przez paczkującego zgodnie z przedmiotowymi przepisami.
58
Oznaczenie partii produkcyjnej
W oznakowaniu środka spoŜywczego podaje się oznaczenie partii produkcyjnej
rozumianej jako określona ilość środka spoŜywczego wyprodukowanego,
przetworzonego lub zapakowanego z praktycznie takich samych warunkach.
Zgodność z wymaganiami określonymi w
Polskich Normach
Producent lub osoba wprowadzająca wyroby do obrotu moŜe zadeklarować ich
zgodność z Polskimi Normami na własna odpowiedzialność, przy czym wymagania
stawiane takiej deklaracji określają Polskie Normy. NaleŜy jednak zaznaczyć, Ŝe
deklaracja zgodności nie upowaŜnia do oznaczenia wyrobu znakiem zgodności
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
• Informacje wymienione w a), b), c) i d) mogą być równieŜ
zamieszczone na dokumencie dołączonym do towaru, jeŜeli
dokument taki moŜna w sposób niezaprzeczalny powiązać z
opakowaniem, pojemnikiem lub pojazdem zawierającym produkt.
Dokument towarzyszący zawiera równieŜ informację dotyczącą
dostawcy i/lub przewoźnika.
• Trwałe zamykanie opakowań, pojemników lub pojazdów nie jest
jednak wymagane gdy:
• transport ma miejsce bezpośrednio między producentem i innym
operatorem, którzy są objęci systemem certyfikacji,
• do produktów dołączony jest dokument zawierający dane
wymagane w ramach poprzedniego ustępu,
• władze i/lub organ ds. kontroli nadzorujące zarówno operatora
wysyłającego jak i odbierającego zostały poinformowane o takim
transporcie i wyraziła zgodę. Taka zgoda moŜe być wydana na
potrzeby jednorazowego transportu lub większej liczby przewozów.
73
JeŜeli producent uwaŜa lub podejrzewa, ze produkt, który wytworzył,
konfekcjonował, sprowadził lub który został dostarczony przez innego
producenta, nie spełnia wymagań niniejszego Rozporządzenia, bezzwłocznie
uruchamia procedury zmierzające do usunięcia z tego produktu wszelkich
informacji nawiązujących do ekologicznej metody produkcji lub oddzielenia i
zidentyfikowania produktu. MoŜe on przystąpić do przetwarzania lub
pakowania produktu lub wprowadzić go na rynek wyłącznie po
wyeliminowaniu takich wątpliwości, chyba Ŝe produkt jest wprowadzony do
sprzedaŜy bez Ŝadnych informacji nawiązujących do ekologicznej metody
produkcji. W razie pojawienia się takich wątpliwości operator bezzwłocznie
informuje jednostkę certyfikującą. Jednostka certyfikująca moŜe zakazać
wprowadzania produktu do sprzedaŜy z informacją nawiązującą do
ekologicznej metody produkcji, dopóki nie uzyska od producenta lub z
innego źródła informacji, Ŝe wątpliwości zostały wyeliminowane.
74
ZAŁĄCZNIK VI
Składniki pochodzenia pozarolniczego: składniki nie będące pochodzenia rolniczego
i naleŜące do co najmniej jednej z poniŜszych kategorii:
1. dodatki do Ŝywności, w tym nośniki dodatków do Ŝywności,
2. substancje smakowo-zapachowe
3. woda i sól;
4. preparaty z mikroorganizmów
5. minerały (w tym pierwiastki śladowe) i witaminy;
75
Dodatki technologiczne stosowane w przetwórstwie:
substancje odpowiadające definicji podanej
w art. 1 punkt 3 a) Dyrektywy 89/107/EWG
w sprawie dostosowania przepisów prawa państw członkowskich
dotyczących dodatków do Ŝywności dopuszczonych
do stosowania w artykułach Ŝywnościowych przeznaczonych
do konsumpcji;
76
ROZDZIAŁ A - SKŁADNIKI POCHODZENIA POZAROLNICZEGO
(PRZYWOŁANE W ART. 5(3)(c) ROZPORZĄDZENIA (EWG) Nr 2092/91
ROZDZIAŁ B - DODATKI TECHNOLOGICZNE I INNE PRODUKTY,
KTÓRE MOśNA STOSOWAĆ W PRZETWÓRSTWIE SKŁADNIKÓW
POCHODZENIA ROLNICZEGO UZYSKANYCH METODAMI EKOLOGICZNYMI,
PRZYWOŁANYCH W ART. 5 PUNKT (3)(D) I ART. 5 PUNKT (5A)(E)
ROZPORZĄDZENIA (EWG) Nr 2092/91
77
Minerały (w tym pierwiastki śladowe), witaminy,
aminokwasy i inne związki azotu dopuszczone do stosowania
wyłącznie wówczas, gdy ich zastosowanie w artykułach
Ŝywnościowych, do których zostały wprowadzone,
jest wymagane z punktu widzenia przepisów prawa.
78
KaŜdy preparat zawierający mikroorganizmy i enzymy zazwyczaj
stosowany w charakterze dodatków technologicznych w
przetwórstwie Ŝywności, z wyjątkiem mikroorganizmów
genetycznie modyfikowanych w znaczeniu przyjętym w art. 2
punkt 2 Dyrektywy 90/220/EWG oraz z wyjątkiem enzymów
uzyskanych z mikroorganizmów genetycznie modyfikowanych w
znaczeniu przyjętym w art. 2 punkt 2 Dyrektywy 90/220/EWG.
79
80
Rolnictwo biodynamiczne
Jakość pierwotna produktu jest
następstwem sposobu
wytwarzania.
Jakość Ŝywienia powstaje przez
rodzaj „współbrzmienia”
odŜywiającego się człowieka z
Ŝywnością.
81
Zaufanie klienta
Wielu klientów uwaŜa, Ŝe
Ŝywność ekologiczna to
Ŝywność, której mogą zaufać
82
Ministerstwo Rolnictwa
Wydawanie upowaŜnień
Nadzór nad systemem
rolnictwa ekologicznego
Główny Inspektor Jakości
Handlowej Artykułów
Rolno-SpoŜywczych
Polskie
Centrum
Akredytacji
Kontrola i
akredytacja
Jednostka
certyfikująca
Ekogwarancja
PTRE
Kontrola jednostek certyfikujących
oraz 5% producentów (rolników)
Kontrola i
certyfikacja
Producent
83
Dziękuję za uwagę
Unia Europejska
84