I. ZASADY OGÓLNE 1. DEFINICJA Prace

I.
ZASADY OGÓLNE
1. DEFINICJA
Prace interwencyjne oznaczają zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę, jeżeli zatrudnienie to
nastąpiło w wyniku umowy zawartej ze Starostą, w imieniu którego działa Dyrektor PUP i ma na celu
wsparcie osób będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy.
Pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych skierowane osoby bezrobotne, refundowana jest
część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenie społeczne skierowanych
osób w wysokości uprzednio uzgodnionej.
2. PODSTAWA PRAWNA
Prace interwencyjne organizowane są w oparciu o przepisy:
a) ustawy dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity z 2008 r. Dz.
U. Nr 69, poz. 415 z późn zm.)
b) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 stycznia 2009 r. w sprawie organizowania prac
interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na
ubezpieczenie społeczne (Dz. U. Nr 5, poz. 25)
3. KOGO MOŻNA SKIEROWAĆ?
Zgodnie z art. 49 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy Starosta może kierować do prac
interwencyjnych osoby będące w szczególnej sytuacji na rynku pracy tj.
1) bezrobotnych do 25 roku życia;
2) bezrobotnych długotrwale albo po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego, o którym mowa w art. 50 ust. 2
pkt 2 ww. ustawy, albo kobiet, które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka;
3) bezrobotnych powyżej 50 roku życia;
4) bezrobotnych bez kwalifikacji zawodowych, bez doświadczenia zawodowego lub bez wykształcenia średniego;
5) bezrobotnych samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko do 18 roku życia;
6) bezrobotnych, którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia,
7) bezrobotnych niepełnosprawnych.
4. OKRES REFUNDACJI
W zależności od tego, którą z wyżej wymienionych osób Pracodawca zamierza zatrudnić w ramach prac
interwencyjnych okres refundacji może wynosić:
6 miesięcy
Starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych na okres do 6 miesięcy
skierowanych bezrobotnych, o których mowa w art. 49 ww. ustawy, część kosztów poniesionych na
wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości
uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty zasiłku i składek na ubezpieczenia społeczne od
refundowanego wynagrodzenia za każdego zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy (art. 51 ust. 1 ww.
ustawy).
12 miesięcy
Starosta może dokonywać z Funduszu Pracy przez okres do 12 m-cy zwrotu poniesionych przez pracodawcę z
tytułu zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego bezrobotnego,
o którym mowa w art. 49 ww. ustawy:
· punkt 1 (bezrobotnych do 25 roku życia); lub
· punkt 2 (bezrobotnych długotrwale albo po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego, o którym mowa w art.
50 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, albo kobiet, które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka); lub
· punkt 6 (bezrobotnych, którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia); lub
· punkt 7 (bezrobotnych niepełnosprawnych);
kosztów wypłaconego mu wynagrodzenia, nagród oraz opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne w
wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty zasiłku i składek na ubezpieczenia
społeczne od refundowanego wynagrodzenia (art. 56 ust. 1 ww. ustawy).
24 miesiące
Starosta może skierować bezrobotnych, o których mowa w art. 49 pkt 3 ww. ustawy (bezrobotnych powyżej 50
roku życia) do wykonywania pracy w ramach prac interwencyjnych przez okres do 24 m-cy oraz dokonywać
refundacji poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne
(art.59 ust.1 ww. ustawy).
Jeżeli do pracy w ramach prac interwencyjnych kierowani są bezrobotni powyżej 50 roku życia, którzy spełniają
warunki konieczne do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego – refundacja jest przyznawana w
wysokości do 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od
refundowanego wynagrodzenia (art. 59 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy).
Jeżeli do pracy w ramach prac interwencyjnych kierowani są bezrobotni powyżej 50 roku życia, którzy nie
spełniają warunków koniecznych do uzyskania świadczenia przedemerytalnego - refundacja jest przyznawana w
wysokości do 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od
refundowanego wynagrodzenia (art. 59 ust.4 pkt 2).
5. OGRANICZENIA
Zgodnie z zapisami Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie organizowania prac
interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na
ubezpieczenie społeczne prace interwencyjne nie mogą być organizowane przez pracodawcę, jeżeli
znajduje się on w trudnej sytuacji ekonomicznej: w rozumieniu art. 1 pkt 7 Rozporządzenia Komisji (WE) nr
800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnotowym rynkiem w
zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str 3) oraz wytycznych wspólnotowych
dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C
244 z 01.10.2004, star 2)
Pracodawca w trudnej sytuacji ekonomicznej / zagrożone przedsiębiorstwo, jest to małe lub średnie
przedsiębiorstwo jeżeli spełnia następujące warunki:
a) w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – jeżeli ponad połowa jej zarejestrowanego kapitału
została utracona, w tym ponad jedna czwarta w okresie poprzedzających 12 miesięcy; lub
b) w przypadku spółki, której przynajmniej niektórzy członkowie są w sposób nieograniczony odpowiedzialni za
długi spółki – jeżeli ponad połowa jej kapitału według sprawozdania finansowego została utracona, w tym ponad
jedna czwarta w okresie poprzedzających 12 miesięcy; lub
c) bez względu na rodzaj spółki, jeżeli z godnie z prawodawstwem krajowym podlega zbiorowemu postępowaniu
w sprawie niewypłacalności lub zbiorowej procedurze upadłościowej
Małe i średnie przedsiębiorstwa, które działają krócej niż trzy lata nie uważa się za zagrożone odnośnie tego
okresu, chyba że spełniają warunek określony w pkt c). Nawet gdy nie zachodzi żadna z okoliczności w/w
wymienionych przedsiębiorstwo może nadal być uznane za zagrożone w szczególności gdy występują typowe
oznaki, takie jak, rosnące straty, malejący obrót, zwiększanie się zapasów, nadwyżki produkcji, zmniejszający się
przepływ środków finansowych, rosnące zadłużenie, rosnące kwoty odsetek i zmniejszająca się lub zerowa
wartość aktywów netto.
Definicję tę stosuje się zarówno do przedsiębiorców jak i pracodawców nie będących przedsiębiorcami – zatem
każdy pracodawca ubiegający się o organizowanie prac interwencyjnych składa na stosownym wniosku
oświadczenie w tej sprawie.
Prace interwencyjne nie mogą być organizowane u pracodawców będących:
a) partiami lub organizacjami politycznymi,
b) posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko-senatorskich,
c) organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy
związkowych biur pracy oraz klubów pracy,
d) organizacjami pracodawców z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy biur oraz klubów
pracy,
e) urzędami naczelnych i centralnych organów administracji państwowej,
f) kościołami lub związkami zawodowymi, z wyłączeniem osób prawnych i jednostek organizacyjnych, o których
mowa w art. 3 ust 3.pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie
(Dz. U. Nr 96, poz. 873 z oóżn. zm.),
g) przedstawicielstwami państw obcych.
II. ZASADY DOTYCZĄCE PRACODAWCÓW PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ
1. POMOC PUBLICZNA
Refundacja kosztów wynagrodzeń, nagród i składek na ubezpieczenie społeczne w ramach prac interwencyjnych
jest pomocą publiczną w formie subsydiów płacowych na rekrutację pracowników znajdujących się w
szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo niekorzystnej sytuacji określoną w rozdziale I, art. 40 oraz rozdziale III
Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za
zgodne ze wspólnotowym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str 3) –
dokument dostępny w zakładce akty prawne
POMOC PUBLICZNA – to każde przysporzenie korzyści finansowej jednostce
prowadzącej działalność gospodarczą bez względu na jej formę organizacyjno
prawną oraz sposób finansowania
Zatem każdy pracodawca prowadzący działalność gospodarczą jest beneficjentem
pomocy publicznej i obowiązują go dodatkowe zasady dotyczące organizowania
prac interwencyjnych.
2. OGRANICZENIA
Pomocy publicznej w formie prac interwencyjnych udziela się między innymi w oparciu o zapisy Rozporządzenia
Komisji (WE) nr 800/2008. Zgodnie z jego zapisami pomocy w formie prac interwencyjnych nie udziela się:
a) na działalność związaną z wywozem, tj. pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, z
tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z
prowadzeniem działalności wywozowej;
b) gdy pomoc uwarunkowana jest pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów
sprowadzanych z zagranicy;
c) gdy pomoc ta wspiera przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rolnych w następujących
przypadkach: (i) kiedy wysokość pomocy ustalana jest na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od
producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorstwa objęte pomocą, lub (ii) kiedy
przyznanie pomocy zależy od faktu jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;
d) w sektorze węglowym.
3. KOGO MOŻNA SKIEROWAĆ?
Do wykonywania prac interwencyjnych mogą być kierowane osoby bezrobotne spełniające kryteria pracownika
znajdującego się w szczególnie lub bardzo niekorzystnej sytuacji oraz kryteria doboru określone w art. 49 ustawy
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (wymienione na wstępie niniejszej informacji). Kryteria te
powinny być spełnione łącznie:
Pracownik znajdujący się w szczególnie niekorzystnej sytuacji – oznacza to osobę bezrobotną, która:
a) jest bez stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie ostatnich 6 miesięcy; lub
b) nie ma wykształcenia ponadgimnazjalnego lub zawodowego; lub
c) jest w wieku ponad 50 lat; lub
d) jest osobą dorosłą mieszkającą samotnie mająca na utrzymaniu co najmniej jedną osobę.
Pracownik znajdujący się w bardzo niekorzystnej sytuacji – oznacza to osobę bezrobotną zarejestrowaną w
urzędzie pracy, która posiada status bezrobotnego nieprzerwanie przez okres co najmniej 24 miesięcy
Przykład:
osoba bezrobotna jest osobą do 25 roku życia (art. 49 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy) i jest bez stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie ostatnich 6 miesięcy (pracownik znajdujący
się w szczególnie niekorzystnej sytuacji) – spełnia łącznie konieczne warunki zatem może zostać skierowana do
wykonywania prac interwencyjnych.
4. WARUNKI UDZIELENIA POMOCY
Pomoc w formie subsydiów płacowych na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej
sytuacji i bardzo niekorzystnej sytuacji jest udzielana jeżeli utworzone miejsce pracy powoduje wzrost netto:
a) ogólnej liczby pracowników u danego pracodawcy oraz
b) liczby pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej i bardzo niekorzystnej sytuacji
w porównaniu ze średnią z ostatnich 12 miesięcy
Jeżeli rekrutacja pracowników nie powoduje wzrostu netto liczby pracowników w danym przedsiębiorstwie w
porównaniu ze średnią z ostatnich 12 miesięcy, pomoc w formie subsydiów płacowych może być udzielona gdy
zwolnienia zapełnianego w ten sposób etatu lub etatów dokonano z niżej wymienionych powodów nie
stanowiących jednocześnie redukcji etatu/etatów.
a) dobrowolne rozwiązanie stosunku pracy
b) uzyskanie orzeczenia o niepełnosprawności
c) przejście na emeryturę z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego
d) dobrowolne zmniejszenie wymiaru czasu pracy
e) zgodne z prawem zwolnienie za naruszenie obowiązków pracowniczych
5. OBOWIĄZKI PRACODAWCY
Pracodawca u którego organizowane są prace interwencyjne zobowiązany jest do:
a) nieprzerwanego zatrudnienia przez okres 12 miesięcy pracownika znajdującego się w szczególnie
niekorzystnej sytuacji lub
b) nieprzerwanego zatrudnienia przez okres 24 miesięcy pracownika znajdującego się w bardzo niekorzystnej
sytuacji.
Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę z takim pracownikiem tylko w przypadku naruszenia przez
pracownika obowiązków pracowniczych.
6. WARUNKI DOPUSZCZALNOŚCI
Maksymalna intensywność pomocy brutto na rekrutację pracowników znajdujących się w niekorzystnej sytuacji i
bardzo niekorzystnej sytuacji nie może przekroczyć 50% kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.
Kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą są ponoszone przez pracodawcę koszty płac nowych
pracowników, na które składają się
a) wynagrodzenia brutto oraz
b) opłacone od wynagrodzeń obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne
W przypadku gdy kwota udzielonej pomocy na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z
dnia 7 stycznia 2009 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej
refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne w jednym roku dla jednego
przedsiębiorstwa przekroczy kwotę 5 mln euro, jest konieczne dokonanie indywidualnej notyfikacji planu
udzielenia pomocy.
III. PROCEDURA
Każdy pracodawca zainteresowany zatrudnieniem bezrobotnych w ramach prac interwencyjnych powinien złożyć
w Powiatowym Urzędzie Pracy w Kartuzach:
1) wniosek o organizowanie prac interwencyjnych – dla pracodawców będących podmiotami prowadzącymi
działalność gospodarczą, bez względu na formę organizacyjno-prawną oraz sposób finansowania
2) wniosek o organizowanie prac interwencyjnych – dla pracodawców nie będących podmiotami
prowadzącymi działalność gospodarczą
Wniosek odebrać można osobiście w siedzibie PUP w Kartuzach – informacja lub pobrać ze strony internetowej –
wniosek dostępny w zakładce Dokumenty.
Do wniosku składanego przez pracodawcę prowadzącego działalność gospodarczą należy dołączyć wymienione
dokumenty:
1. Kserokopia zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej lub aktualny wypis z rejestru
sądowego.
2. Formularz informacji o pomocy publicznej dla podmiotów ubiegających się o pomoc inną niż pomoc de minimis
– druk dostępny w zakładce Dokumenty
3. Świadectwo pracy i inne dokumenty dot. dobrowolnego odejścia pracownika – w przypadku jeżeli rekrutacja
pracowników nie powoduje wzrostu netto liczby pracowników w danym przedsiębiorstwie w porównaniu ze
średnią z ostatnich 12 miesięcy
Wszystkie dokumenty składane w kserokopii muszą być potwierdzone „za
zgodność z oryginałem”
WNIOSKI NIEKOMPLETNE NIE SĄ ROZPATRYWANE.
Złożone przez pracodawców wnioski o organizację prac interwencyjnych rozpatrywane są w terminie 30 dni od
dnia złożenia wniosku przez powołaną w tym celu Komisję. Pracodawca zostaje poinformowany pisemnie o
rozpatrzeniu wniosku i podjętej decyzji
Po pozytywnym rozpatrzeniu złożonego wniosku:
a) PUP kieruje osoby bezrobotne do wykonywania prac interwencyjnych,
b) PUP zwiera z pracodawcą umowę o organizacji i finansowaniu prac interwencyjnych, w której szczegółowo
określone są warunki organizowania tych prac,
c) Pracodawca zawiera z bezrobotnym skierowanym przez PUP umowę o pracę - osobom tym przysługują
wszelkie uprawnienia i świadczenia wynikające ze stosunku pracy określone przez Kodeks Pracy,
d) Pracodawca co miesiąc przedkłada w PUP wniosek o zwrot części kosztów poniesionych na wynagrodzenia i
składki na ubezpieczenie społeczne za skierowanych bezrobotnych zatrudnionych w ramach prac
interwencyjnych (druk dostępny w zakładce dokumenty) wraz z następującymi załącznikami:
- lista płac za miesiąc, którego wniosek dotyczy
- deklaracja ZUS DRA
- potwierdzenie zapłaty składek ZUS (przelew 51) z adnotacją „w ogólnej kwocie przelewu mieści się składka
ZUS za osoby zatrudnione w ramach prac interwencyjnych”
- w przypadku choroby zwolnienie lekarskie na druku ZUS ZLA
Wniosek po sprawdzeniu prawidłowości naliczenia kwoty refundacji przekazywany jest do wypłaty. Kwota
refundacji przekazywana jest na konto pracodawcy w terminach określonych w zawartej z pracodawcą umowie.
IV. ZWROT OTRZYMANEJ REFUNDACJI
Pracodawca zobowiązany jest do zwrotu otrzymanej refundacji kosztów poniesionych na wynagrodzenia,
nagrody oraz składki na ubezpieczenie społeczne wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od całości kwoty
udzielonej pomocy od dnia wypłaty pierwszej kwoty udostępnionych środków w przypadku gdy:
1) Pracodawca złoży niezgodne z prawdą oświadczenie o trudnej sytuacji ekonomicznej;
2) nie dotrzyma warunku dotyczącego nieprzerwanego zatrudnienia przez okres 12 miesięcy pracownika
znajdującego się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub nieprzerwanego zatrudnienia przez okres 24
miesięcy pracownika znajdującego się w bardzo niekorzystnej sytuacji – warunek ten dotyczy tylko pracodawcy
prowadzącego działalność gospodarczą.